Morgunblaðið - 22.05.1988, Side 14
14
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. MAI 1988
EN REIS UPP
FRÁDAUÐUM
RÆTT VIÐ DR. PETTIWAGNER
Flestir vita hver Lazarus var,
maðurinn sem Jesú Kristur
vakti upp frá dauðum er hann
hafði legið í grafhýsi í fjóra
daga. Jesús lét taka steininn
frá gröfinni og kallaði til
hans hárri röddu: Lazarus,
kom þú út. Og hinn dáni kom
út vafinn líkblæjum á fótum
og höndum, og fyrir andlit
hans var bundinn
sveitadúkur." Jesús bað
menn að leysa hann og leyfa
honum að fara. Frá þessu
segir Jóhannes í Guðspjalli
sínu sem er nánast
fréttaannáll frá þeim árum
sem Jesús gekk um meðal
manna. Allar götur síðan
hefur mannkynið undrast
þennan einstæða atburð.
Nú fyrir skömmu var á
ferð hér á landi
bandarísk kona sem
hefur vottorð uppá það
að hún var úrskurðuð
dáin þann 18. mars árið 1971.
Dauði hennar orsakaðist af raflosti
sem illa þokkaður geðlæknir lét
veita henni eftir að hún hafði í tíu
daga sætt hörmulegum pyntingum.
Læknir þessi og samstarfsmenn
hans á Southwest-sjúkrahúsinu í
Houston voru handbendi samsæris-
manna sem stóðu að baki þessum
atburðum til þess að komast yfir
fjármuni Dr. Petti Wagner, sem var
vellrík og átti mörg fyrirtæki. Dr.
Wagner lifði pyntingamar af en var
úrskurðuð látin af völdum raflosts-
ins. Hún reis að eigin sögn upp frá
dauðum eftir að hafa átt sex klukk-
utima viðræður við Jesú Krist sem
lauk með því að hann leyfði henni
að velja hvort hún sneri aftur til
hins limlesta líkama síns á jörðu
niðri eða tæki sér bólfestu á himn-
um. Hún valdi að snúa til baka og
hefur nú ferðast um heiminn, sagt
sögu sína og boðað guðsríki í 17 ár.
Ég átti stefnumót við Dr. Petti
Wagner að kvöldi mánudagsins 16.
maí sl. á Hótel Loftleiðum, en Dr.
Wagner var hér skamman tíma í
fyrirlestraferð í tilefni að útkomu
bókar hennar „Myrt, en lifir í dag“,
þar sem hún segir frá þessum ógn-
aratburðum í lífi sínu. Ég kom á
hótelið klukkan níu til að hitta Dr.
Wagner en greip í tómt, hún var
ekki komin úr matarboði sem Eirík-
ur Sigurbjömsson hjá útvarpsstöð-
inni Alfa hafði haldið henni þá um
kvöldið að Álfsnesi í Kjós. Nokkru
seinna kom Dr. Wagner ásamt
einkaritara sínum og Eiríki í Álfs-
nesi. Meðan ljósmyndari Morgun-
blaðsins tók myndir af Dr. Wagner
í anddyri hótelsins sagði Eiríkur
mér að hann hefði þá um kvöldið
ásamt fjölskyldu sinni „meðtekið
Jesú“ frá Dr. Wagner, sem væri
stórmerkileg kona. Lengra varð
samtal okkar Eiríks ekki því hinn
lágvaxni 72 ára boðberi guðsríkis
snaraðist inn um dymar og gustaði
af henni í hitamollunni sem ríkti þá
í Leifsbúð vegna hlýjunnar og sólar-
ljóssins fyrir utan. Dr. Wagner var
klædd í kolsvart „buxnadress“ úr
velúr svo skinið af ótal skartgripum
og silfurhvítu hári hennar varð enn
áhrifameira fyrir vikið. Við tókum
okkur sæti við borð í miðju herberg-
inu. Það leyndi sér ekki að Dr.
Wagner er alvön að segja blaða-
mönnum frá lífsreynslu sinni því
hún byijaði nánast um leið að segja
frá og mátti ég hafa mig alla við
að fylgjast með frásögn hennar, svo
hröð og kraftmikil var hún. Ég fékk
smám saman þá tilfínningu er frá-
sögninni fleygði fram, að lífsorka
og viljaþrek lýsti í gegnum hvert
orð þessarar konu.
Hún byijar á að sýna mér hring-
ana á fingmm sér, sem em margir
og með eindæmum skrautlegir. Hún
sagði mér að mannræningjamir
hefðu skaddað marga fingur hennar
þegar þeir böðluðust við að ná af
henni hringjum sem hún bar þegar
ránið átti sér stað. „Þeir náðu öllum
nema einum sem Tiffany’s hafði
lóðað á fingurinn á mér nokkmm
dögum áður." Hún sýnir mér geysi-
stóran hring settan glampandi dem-
öntum af ýmsum stærðum. „Dem-
antamir á þessum hring em af
skrautnælum, hringum og nistum
sem mér höfðu þá þegar verið gef-
in fyrir veitta þjónustu og árangur
á mörgum sviðum. Að mörgu leyti
táknaði þessi hringur þá allt mitt
líf.“ Hún segir mér að það hafi
ekki aðeins verið hringimir sem
ræningjamir hirtu heldur náðu þeir
undir sig næstum öllum eignum
hennar sem á þeim tíma vom geysi-
miklar. „Næstum öllum húseignum
mínum og meira að segja fötum
mínum og pelsum. Ég hef alltaf
unnið mikið en ég hef líka alla tíð
leyft mér að eiga falleg föt og fal-
lega skartgripi," segir hún.
Næst dregur Dr. Wagner upp
stóra og fallega mynd af sjálfri sér
þegar hún var 26 ára gömul. „Svona
leit ég út á þeim aldri, og svona
mun ég líta út á himnum,“ segir
hún og brosir svo loftljósið glampar
í gylltum jöxlum hennar. Mannræn-
ingjamir kjálkabmtu hana og flest
allar tennur hennar ýmist brotnuðu
eða losnuðu og það tók sérfræðinga
mörg ár að bæta fyrir þau skemmd-
arverk á andliti hennar og tönnum.
„Ég átti átta fallegar systur,"
hélt hún áfram, „ég var vön að
segja við pabba: „Pabbi, hvemig
gátuð þið guð gert allar systur