Morgunblaðið - 26.05.1988, Blaðsíða 56

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. MAÍ 1988
56
\
Sykurmolar
á Roskilde
Rokkveislan ( Hróarskeldu er
ein stœrsta rokkhátið ( Evrópu
hvert sumar. Þar kemur fram
mörg stjarnan í byrjun júlí á
hverju ári og að þessu sinni verða
Sykurmolarnir á þar á meðal, en
Molarnir hafa þó flestir leikið (
Hróarskeldu áður undir nafninu
Kukl.
Aðalstjörnur .Hróarskelduhátíð-
arinnar að þessu sinni verða Sting
með stórsveit sína, Bryan Adams,
Leonard Cohen, INXS, T'Pau, John
Hiatt, The Jesus and Mary Chain,
Sly Dunbar og Robbie Shakespe-
ar, The Pogues, Georgia Satellites,
10,000 Maniacs, Young Gods,
Death Angel og 42 sveitir til við-
bótar. WOMAD á einnig sína full-
trúa á hátíðinni, en þeir eru frá
öllum mögulegum og ómögulegum
löndum. Hátíðin stendur frá 30.
júní til 3. júlí.
Framtíðin er
Morgunblaðið/Sverrir
okkar
segja með andúðina a.m.k. að þig
lékuð lög sem gerðu meinlegt
grin að poppgoðum. Eitt þeirra
laga var Poppstjarnan, sem tók
Bubba fyrir. Sýnir samanburður
á Poppstjörnunni og Kötlu köldu
þróun Mosa frænda?
Nei, lögin sem við erum að
semja eru svo ólík. Það væri gam-
an að leyfa því fólki sem er að kjósa
lagið Katla kalda inn á topp tíu á
Bylgjunni að heyra Poppstjörnuna
sem við sömdum á undan Kötlu
köldu.
Þið takið ekki bara Bubba fyrir,
ég heyrði i ykkur á tónleikum einu
sinni og þá tókuð þið ekki síður
fyrir Greifana og fleiri tónlistar-
menn. Er ykkur i nöp við þá sem
þið eruð að taka fyrir?
Nei, okkur er ekki í nöp við
neinn. Það eiga þó allir skilið að
fá á sig skot, séu þau ætluð til
gamans. Það eina sem okkur er
kannski illa við er það þegar verið
er að ráðast á tónlistarmenn af
heift eða öfund. Dæmi um það er
þegar Sogblettir voru að ráðast á
Bubba í Smokkalaginu. Lagið sem
við gerðum um Bubba, Popp-
stjarnan, er miklu meira skot á
Sogbletti en á Bubba, þeir bara
áttuðu sig ekki á því. Það var gott
sem Bubbi sagði eitt sinn í viðtali
þegar hann var spurður um það
hversvegna pönkararnir væru að
ráðast á hann: Það er af þvi að
ég er holdtekinn draumur þeirra.
Hann hefur þó staðnað eins og
aðrir og á því skilið að fá á sig
skens.
Lokaorð?
Framtíðin er okkar.
Mosi frændi er sveit sem vakið hefur töluverða athygli, en ekki
eru menn á eitt sáttir um það hvað það er við sveitina sem athyglina
vekur. Mosi frændi var ein þeirra sveita sem þátt tóku í síðustu
Músíktilraunum Tónabæjar og Bylgjunnar og komst þá í úrslit undir
nafninu Katla kalda.
Ljósmynd/BS
Stutt er í það að sveitin sendi
frá sér sína fyrstu smáskífu og á
þeirri skífu verður einmitt lagið
Katla kalda sem margir kannast
við. Textinn við það lag varð til í
útvarpsþætti á Bylgjunni og
hringdu hlustendur inn tillögur
sínar. Einn liðsmanna Mosa
frænda, sem hlustaði-á þáttinn
hristi lag fram úr erminni og sveit-
in tók lagið upp stuttu síðan. Út-
sendari Rokksíðunna náði tali af
tveimur talsmönnum Mosa
frænda.
Hver er Mosi frændi?
Mosi frændi er gamall maður
úr Vestmannaeyjum; hann er allt
og ekkert; hann er bjargvættur
íslenskrar popptónlistar.
Hvernig varð sveitin til?
Það stóð til að halda hljómsvei-
takeppni í MH í apríl 1986, erv
nokkrir okkar voru þá í tónlistarfé-
Rapp og rokk
HljómsveKln Frakkarnir hélt tón-
leika ( Lækjartungli siðastliðið
fimmtudagskvöld, þar sem elnnig
kom fram hljómsveitin Stevsuger
og rapptónlistamaðurinn Mlcky
Dean.
Það var um miðjan febrúar sem
Frakkarnir snéru aftur í Lækjartungli
eftir nokkura ára hlé. Hljómsveitin
var þá skipuð þeim Gunnari Erling-
syni (trommur), Björgvini Gíslasyni
(gítar), Þorleifi Guðjónssyni (bassi
og söngur) og Mike Pollock/Micky
Dean sem lók á gítar og söng. f stað
Mike er nú komin söngkonan Lolla.
öll
Micky Dean
Stevsuger
Uppúr ellefu steig hljómsveitin
Stevsuger á svið. Útsendari Rokk-
síðunnar hafði hvorki heyrt í né af
þessari hljómsveit áður, enda ný-
stofnuð. Óþarfi er að hafa mörg orð
um Stovsuger, sveitln spilar tllbreyt-
ingarlítið og leiðinlegt rokk en af
krafti, ágætlega samstilltir og æföir.
Það var helst að bassaleikarinn
bæri af, þéttur og öruggur, en af
sama skapi var söngvarinn slappur,
svo ekki sé minnst á textana sem
hann flutti, innantómt svartsýnis-
og sjálsmeðaumkunarvæl.
Micky Dean
Eftir að hafa reynt vlð bæði
hrátt rokk og trúbadúrtónlist
er Micky Dean, sem áður gekk
undir nafninu Mike Pollock,
farinn að snúa sér að rapp-
tónlist, sem hann flytur
einn á sviði við undirleik
af snældu. Ekki flokkast
lögin sem hann flutti
þarna undir dæmi-
gerða rapptónist,
heldur frekar Ijóða-
flutningur við undir-
leik tónlistar. Ljóð-
in sem Micky
flutti voru eftir
leikarann Ja-
mes Dean
(þeir eru
kannski
Ljósmynd/BS
fraendur), Jimmy Hendrix, sig sjálfan
o.fl. í upphafi var þetta fremur mátt-
laust, þótt Micky legði sig greinilega
allan fram, Ijóð James Dean, My
Home Town, hnyttin ádeila á þröng-
sýni bæjarbúa heimabæjar höfund-
ar, var þó áhrifamikiö og fallega
flutt. Síðasta lagið kom samt sterk-
ast út, heilsteypt og taktfast, og
einna líkast því rappi sem oftast
heyrist. Vonandi heldur Micky Dean
áfram að þróa þessa tónlist sína,
og gæti þetta verið skemmtilegt inn-
legg f tónlistarlíf borgarinnar.
Frakkar
Frakkarnir hófu upp raust sína
með laginu Fengitfm! fuglanna og
mátti merkja að sveitin hefur þróast
nokkuö frá fyrrnefndum opnunartón-
leikum sinum, orðnir þéttari og
markvissari. Áður spiluðu þeir frekar
gróft rokk með nokkrum blús og
fönk áhrifum, en með tilkomu söng-
konunnar Lollu hafa Frakkarnir
mýkst ögn og færst meira yfir í blús
en rokk, enda er söngkonan með
alla blúsfrasa á hreinu. Það er að
bera í bakkafullan lækinn að lofa
snilld Björgvins Gíslasonar, en á sinn
einfalda hátt halda Þorleifur og
Gunnar vel í við hann. Lolla hefur
feikilega sterka rödd en hún er
kannski ekki nógu vön rokksöng, á
köflum var sem hún ofgeröi túlkun-
inni. Það hvarflaði jafnvel að manni
að hún væri ekki að syngja rétta
tónlist. Frakkarnir hafa greinilega úr
ýmsu að moða, margir skemmtilegir
frasar og grunnar, en enn vantar
herslumuninn.
V.
laginu og við ákváðum að stofna
hljómsveit. Það varð ekkert úr
keppninni, en hljómsveitin hélt
áfram; hélt sig bak við tjöldin í eitt
og hálft ár, en hóf svo að koma
fram í september/október sl.
Auðvitað erum við að reyna að
gera eitthvaö nýtt, sem er kannski
hálf fáránlegt, því það er búið að
gera allt. Við höldum þó áfram,
enda erum við að gera það sem
okkur finnst gaman.
Sveitin tók þátt í Músíktilraun-
um Tonabæjar undir nafninu
Katla kalda og náði að komast í
úrslit. Eruð þið ánægðir með
þátttöku ykkar í tilraununum og
þær sveitir sem unnu?
Já, mjög ánægðir og við vorum.
mjög ánægðir með Jójó. Hinar
svejtirnar voru vondar; tóku sjálfar
sig of alvarlega, eða þá að þær
tóku sig ekki alvarlega á rangan
hátt eins og Fjörkarlar.
Hvað eru margir ( sveitinni?
Það hefur verið frá sjö niður í
tvo til þrjá; þetta hefur verið hálf
anarkískt skipulag á sveitinni, en
hún er stabíl núna með sex með-
limi.
Hvaðan koma áhrifin?
Þaö er í sveitinni meðlimur sem
er á kafi íjassi, annar sem er á kafi
í pönki, annar sem er á kafi í gam-
alli sýrutónlist og aðrir sem eru (
venjulegu poppi eins og Smiths,
Pink Floyd og þess háttar. Áhrifin
koma því úr öllum áttum og það
gefur okkur tónlistarlega breidd.
Það vart.d. áberandi í tilraununum
hve hljómsveitirnar sem þátt tóku
voru einhæfar í tónlistinni. Það var
sama hvort þær voru aö leika popp
eða þungarokk, það komst ekkert
annaö að. Við höfðum aftur meiri
breidd ( þv( sem við vorum að
gera, enda viljum við ekki festast
í einhverrri einni gerð tónlistar.
Mosi frændi hefur fengið æði
mlsjafna gagnrýni fyrir tónleika
sveitarinnar í vetur og menn
skiptust yfirleitt (tvo hópa; ýmist
fundu þeir sveitinni allt til foráttu,
eða þeim fannst hún framúrskar-
andi skemmtileg. Eruð þið
ánægðir með að vekja svo óKkar
tilfinningar með fólki eða mynduð
þið frekar vilja sigla lygnari sjó?
Það má segja að sumt af þeirri
gagnrýni sem við fengum á okkur
i vetur hafi átt rétt á sér, enda var
sveitin mjög misjafnlega undir það
búin að koma fram. Það breytir
því þó ekki að það kom einnig fyr-
ir að menn komu á tónleika fyrir-
fram ákveðnir í því að rakka hljóm-
sveitina niður.
Annars er miklu meira gaman
af því að kalla á sterk viðbrögð hjá
fólki, frekar en það segi: Já, þetta
er allt í lagi og púið er skemmti-
legra en kurteislegt lófatak.
Það hefur kannski haft sitt að