Morgunblaðið - 28.07.1988, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. JÚLÍ 1988
45
Hvernig er með tónleikahald?
Það verður ekkert úr slíku fyrr en
I september/október.
Viðbrögð fólks eru frekar ein-
dregin, annað hvort er fólk yfir sig
hrifið eða þá að það fyllist við-
bjóði. Finnst ykkur æskilegt að fá
fram þetta sterk viðbrögð?
Já, við viljum að fólk ýmist hati
okkur eða elski og við vorum til að
Ljósmynd/SS
mynda mjög ánægðir með dóm sem
við fengum hjá Andrési vini okkar á
sínum tíma, þar sem hann sagði
margt Ijótt um hljómsveitina. Upp-
haflega hugsunin með stofnum
hljómsveitarinnar var að fá fólk til
að þurfa að velja eða hafna hvort
það ætlaði að hlusta eða forða sér;
aö enginn gæti bara setið bara af
því hann hafði ekkert annað að gera.
Duus-hús, 14. júlí, fimmtu-
dagskvöld. Jóhamar, Ham,
Annie Anxiety. Góðir tónlelkar
en sjaldan skemmtilegir: Ekkert
kemur á óvart.
Jóhamar les okkur inn í kvöld-
ið. Það er alltaf gaman að hlusta
á hann, en í þetta sinn kannski
ekki eins gaman og venjulega.
Of langt, of hrátt, ómeitlað: eitt
Ijóð. Samt ágætur inngangur að
Ham, sem hefja leik sinn nokkru
síðar.
Nýju lögin hjá Ham virðast
loksins vera farin að skila arði.
Hluta hans dreiföu hljómsveitar-
menn meðal áheyrenda þetta
kvöld, hafi mér ekki misheyrst.
Hljómsveitin er greinilega að
yfirstíga helsta vanda sinn til
þessa: lagasmíðarnar. Annars
var eins og þá skorti allan reglu-
legan djöfulskap í rokkinu á þess-
um tónleikum; enda tókst þeim
ekki að særa fram nema miðl-
ungsvillidýr í fólki. Samt stað-
festu þeir enn frekar öndvegis-
sess sinn í íslenskri undirdjúpa-
tónlist. Sem stendur ramba þeir
á barmi þess að verða frábærir.
Kannski er kominn tími til að ein-
hver ýti þeim fram af brúninni.
Ef ég á að vera alveg hreinskil-
inn leiddist mér Annie Anxiety.
Best þótti mér hún um miðbik
dagskrárinnar þegar hún tók
nokkra vel valda soul-sálma.
Annars staðar trosnaði rödd
hennar upp í ósamstæða þræði,
sem slitnuðu síðan fyrir athygl-
inni, einn og einn. Ekki misskilja
mig. Hún hefur sterka og góða
rödd. Hún hefur mikla og ótví-
ræða hæfiieika. Ég veit eiginlega
ekki hvað var að hjá henni; held
helst að hún hafi veriö of ham-
ingjusöm og glöð. Slíkt fer henni
vel sem manneskju, en líklega
ekki sem listamanni.
Baldur A. Kristinsson
Morgunblaðið/KGA
Spírandi ómark
Ástin
Langt er nú liðið síðan lag
Mosa frænda, Katla kalda, fór
hamförum á vinsældalistum út-
varpsstöðva. í kjölfar þess lýsti
sveitin því að framundan væri
plötuútgáfa og síðan hafa öðru
hvoru komist á kreik sögusagnir
um að platan væri komin eða
rétt ókomin, án þess þó að nokk-
uð hafi bólað á henni.
Nú er platan loks komin, sjö-
tomma sem ber nafnið Ástin sigr-
ar, og einn liðsmanna Mosa
frænda var beðinn um að segja
alla sorgar-og hörmungarsöguna.
í enduðum maí lýstuð þið því
yfir að stutt væri í að fyrsta plat-
an sveitarinnar sæi dagsins Ijós.
Nú er endaður júlf og platan kom
loks í síðustu viku. Hvað veldur?
Til að byrja með fengum við vit-
lausar upplýsingar að utan um það
hvað langan tíma vinnslan tæki.
Okkur var tjáð að það tæki ekki
nema tvær til þrjár vikur að vinna
plötuna og við stefndum því
ótrauðir á sautjánda júní sem út-
gáfudag. Nokkru fyrir þann tíma
fengum við aftur þær upplýsingar
að ekki myndi það nást og nokkru
síðar var okkur sagt að tvær til
sigrar
wu

..AS^*

Morgunblaðið/Bjarni
þrjár vikur myndu líða þar til við
fengjum plötuna í hendurnar. Þá
voru þrjár vikur í 4. júlí og það
því stefnt á þann dag sem útgáfu-
dag. 1. júlí hringdum við út til að
grennslast eftir þvi hvers vegna
platan væri ekki komin og þá var
ekki byrjað að pressa hana. Okkur
var lofað því að það yrði gert þeg-
ar, en þá bilaði pressunarvélin.
Hún var biluð í viku og þegar hún
var komin í lag var komin út ný
smáskífa með hljómsveitinni
BROS og við urðum því að bíða
enn um sinn á meðan sú plata var
pressuð í miklu magni. Platan var
síðan pressuð nú fyrir stuttu.
Hvernig hefur platan elst,
hvernig hljómar hún eftir allt
þetta streð?
Hún er með betri partíplötum
ársins að mínu mati. Lögin öru
jafn góð og þegar við sendum seg-
ulböndin út. Ég var frekar óánægð-
ur með hljóminn á plötunni til að
byrja með, en komst síðan að því
að það var bara ryk og hún hljóm-
ar mjög vel.
Þið auglýstuð heimsendingar-
þjónustu, hvernig hefur gengið
að selja plötuna með þeim hætti?
Það hefur gengið mjög vel og
daginn sem platan kom fórum við
í að dreifa henni og seidum óheyri-
lega mikið af henni, en upplagið
er takmarkað eins og menn vita,
500 plötur, og það er drjúgur hluti
af því farinn. Ekki er loku fyrir það
skotið að eitthvað smáræði verði
pressað ef eftirspurn verður mjög''
mikil, en við stefnum að frekari
útgáfu með lækkandi sól.
Eigið þið nóg af efni til að gefa
út?
Já, við eigum nóg af lögum og
það sem við ekki eigum fáum við
bara hjá öðrum.
Er eitthvað sérstakt um þessa
plötu að segja?
Nei, hún talar fyrir sig sjálf.
Katla kaida hefur verið kallað
verst spilaða lag sem heyrst hef-
ur í útvarpi.
Mér finnst það ekkert svo illa
spilað þó það sé ekkert ofsalega
vel spilað. Við erum ekki Dire Stra-
its en lagið er ekkert verra fyrir
það. Það er ekki langt síðan Purrk-
ur pillnikk lýsti því yfir að það
væri dyggð að kunna ekki að spila
á hljóðfæri; þeir sögðu að maður
þyrfti ekki að kunna á hljóðfæri til
að spila í hljómsveit og nú komura
við og segjum að maður þurfi ekki
að kunna á hljóðfæri til aö verða
frægur.
Don og Soná
útgáfutónleikum Ham í
Casablanca fyrir
skemmstu.
Hold
Hljómsveitin Ham sendi frá sér
nýverið fimm laga tólftommu sem
ber heitið Hold.
Sú plata hefur farið fyrir brjóstið
á mörgum, á meðan aðrir hafa talið
plötuna með því besta sem út hafi
komið á árinu og þótt víðar væri
leitað. Rokksíðan hitti þá Óttarr
Proppé og Sigurjón Kjartansson á
kaffihúsi.
Mér skilst að Smekkleysa s/m
hafi leitað eftir því við ykkur að
fyrra bragði að gefa út plötu eftir
að Ham lék með Sykurmolunum í
Duus f enduðum aprfl.
Já, við ætluðum okkur ekki að
gera plötu strax.
Eruð þið þá sattir við útkomuna?
Já og nei. Fyrir okkur er þetta
dágóð rokkplata, ágæt miðaö við
það sem við vorum að gera, en það
er ýmsu ábótavant, enda voru upp-
tökurnar unnar á sextán tímum.
Sumum þykir inntak texta vera
ókræsilegt og jafnvel ókristilegt og
margur telur sig finna að það túri
ofbeldi á bak við þá.
Þetta er bara væll, því þetta er
bara líf, okkar líf. Textarnir eru mjög
íhaldssamir og alls ekki krassandi.
Þetta er allt ástarlög. Trúboðasleikj-
arinn er til að mynda bara vinur okk-
ar og við erum að syngja til hans.
Það lag er byggt upp sem dúett og
ég (Sigurjón) syng hlut trúboðasleikj-
arans, en ég gef ekkert komment á
það hvort ég sé trúboðasleikjarinn
eða ekki. Við stökkvum á milli hlut-
verka, erum að syngja hvor til ann-
ars og sem lykil að plötunni má
nefna að við erum í hlutverkunum
Don og Son, en fyrir slysni er Son
ávarpaður tvisvar en Don ekki. Nöfn-
in sjálf koma frá frá Lon Cheyney.
Allir textarnir eru ástartextar, en
Auður Sif og Transylvanía eru senni-
lega einu „eðlilegu" ástartextarnir
að því leyti að það er verið að syngja
til kvenna. Aðrir textar virðast vera
hómósexúalískir, þeir koma a.m.k.
þannig út í það minnsta í nýju lögun-
um sem við komum betur inná í
haust.
Eru lögin á Hold hér með úr
sögunni sem tónleikalög?
Við munum kannski halda eitt-
hvað áfram með Trúboðasleikjar-
ann, því við fáum enn gæsahúð við
að flytja hann. Hold eigum við
kannski eftir áð vinna eitthvað meira
með en Transylvaníu tökum við aldr-
ei aftur, það er svo leiðinlegt lag.
Svo getum við aldrei sungið það al-
mennilega á tónleikum, við verðum
alltaf að syngja það áttund ofar,
þannig að þetta verður hálfgert
væl. Hundleiðinlegt lag. Við vorum
reyndar orðnir leiðir á því um leið
og við sömdum það.
Hvernig er með nýju lögin. Lögin
á Hold eru komin vel til ára sinna,
eru nýju lögin mikið frábrugðin?
Nei, þetta er allt eðlileg þróun.
Trúboðasleikjarinn er kannski líkast-
ur nýju lögunum, því hann er yngsta
lagið. Við vorum búnir að setja sam-
an nokkur af þeim lögum sem við
ætlum að taka upp í haust þegar
við fórum i að taka upp Hold.
Er bergmál frá textanum við
Heitt kjöt Molanna (Cold Sweat á
ensku) í textanum við Hold.
Við munum nú ekki eftir því að
hafa heyrt lagið á íslensku hjá Mol-
unum, þannig að þar eru engir þræð-
ir á milli. Textinn við Hold var sam-
inn hálftíma fyrir tónleika vegna þess
aö okkur vantaði orð við lag og inni-
haldið er ekkert sérstakt. Þetta er
bara safn af flottum orðum sem
hljómuðu vel saman. Ég (Sigurjón)
kann textann ekki og gæti ekki sung-
ið hann á tónleikum.
Verða margir textar til óforvar-
andls?
Nei, þó þeir verði oft til á skömm-
um tíma. Við höfum yfirleitt eitthvað
þema í huga sem okkur finnst passa
vel við lag sem við höfum sett sam-
an og semjum textann út frá því.
Þegar við sömdum textann viö For-
boðnar ástir, sem verður komið bet-
ur inná í haust, sátum við í bíl við
Kópavogskirkju og vorum í hálfan
annan tíma að semja textann, auk
þess sem við urðum vitni að bana-
slysi, en það komum við inná í haust.