Morgunblaðið - 07.09.1988, Side 49

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 7. SEPTEMBER 1988
49
Sóley Þorsteins-
dóttir — Minning
Skarð er fyrir skildi. Sóley Þor-
steinsdóttir er horfín á silfruðum
öldum sem bera hana heim. Líkami
hennar var orðinn lúinn og lasburða
jafnvel þó hugur og hjarta hafi sleg-
ið sem fyrr.
Frændi minn, Ólafur Sigurðsson,
eignaðist ekki bara sómakonuna
Svölu Ágústsdóttur þegar hann
gekk í það heilaga. Hann eignaðist
líka tengdamóður sem kallaði ekki
allt ömmu sína. Sóley axlaði tvö-
falda ábyrgð þegar eiginmaður
hennar dó frá fjórum ungum böm-
um. Hún barðist eins og hetja til
að halda flölskyldu sinni saman.
Allir gamlir og grónir Reyk-
víkingar þekktu kvenfatabúðina
„Sóleyju" sem bar nafn eigandans
Soleyjar Þorsteinsdóttur. Þar fékk
athafnagleði hennar útrás og hún
sparaði enga viðleitni til að koma
til móts við kröfur viðskiptavina
sinna.
Ágúst sonur hennar lést í blóma
iífsins er hann var að æfa sig fyrir
landskeppni í sundi. Annað eins
áfall hefði bugað sjálfhverfari
manneskju en Sóleyju.
Ung missti hún manninn sinn,
þannig að henni var kunnugt um
hverfulleika lífsins. Ákveðin frelsis-
kennd fylgir þeim sem yfírbuga
hræðslu við dauðann. Sóley Þor-
steinsdóttir bjó yfír þessu frelsi
andans, sem gerir fóik opnara fyrir
óendanlegum möguleikum manns-
andans. Þegar ég leyfði mér að
yfírgefa það hjólfar sem flölskylda
mín hafði myndað til að gera mér
og systrum mínum kleift að búa
við allsnægtir, þá studdi hún við
bakið á mér með ráðum og dáð.
Gott hjartalag og einlægur áhugi á
velferð annarra einkenndi Sóleyju
öll þau ár sem ég hitti hana á
Hjallabrekkunni.
Ég votta öllum afkomendum
hennar hluttekningu í harmi og ég
vona að sál hennar fæðist fljótt
aftur í nýjum hraustum líkama.
San Francisco,
Gísli Þór Gunnarsson
Guðmundur Thorsteins-
son - Kveðjuorð
„Guð minn almáttugur, er þessi
dáinn," varð mér að orði þegar ég
las andlátsfregn hans. Ekki vissi
ég að hann hét Guðmundur Thor-
steinsson, í mínum huga var hann
bara 792.
Ég er sjálfsagt ekki sú eina sem
tek bíl í vinnuna á morgnana, en
alveg frá okkar fyrstu ferð var
hann léttur í lund og breytti skapi
manns í glaðværð á stundinni. Svo
eftir okkar fyrstu ferð var spjallað
saman um daginn og veginn, en
alltaf gat hann komið með björtu
hliðamar og gert grín og látið mann
hlæja, en leið okkar var stutt og
alltaf var spjallið upplífgandi.
Svo snemma í vor barst í tal að
nú væru sumarfríin í nánd, og þá
var auðvitað spurt, ætlar þú eitt-
hvað, eða hvert ferð þú, þá kom í
ljós að ferðinni hjá báðum var heit-
ið vestur til hinnar stóru Ameríku,
hann 21. maí en ég 19. maí, hann
með sína fjölskyldu til Flórída en
ég í heimsókn til dóttur minnar og
hennar fjölskyldu í Kalifomíu, og
var mikil tilhlökkun hjá báðum.
Nokkm eftir heimkomu mína
fékk ég svo 792 að morgni þegar
ég hringdi á bíl og mikið var gam-
an að hitta hann aftur. Auðvitað
vom bækumar bomar saman á leið-
inni í vinnuna, leiðin var stutt, en
mikið hefðum við getað spjallað
lengur saman og hlegið því hann
sagði svo skemmtilega frá, en vinn-
an kallaði á okkur bæði, og við
kvöddumst að sinni. Mín orð vom
„takk fyrir" en hans „sjáumst".
„Vonandi" kallaði ég til baka. En
engin veit hvenær það verður. Ég
veit að það verður á góðum stað.
Guð styrki eiginkonu og böm
hans.
Ánægður farþegi: M.R.G.
Talaðu við
ofefeur um
þvottavélar
SUNDABORG 1 S. 6885 88 - 688589
Talaóu
við
okkur
á heimilis-
sýningunni
í Laugar-
dalshöll
1.-11. sept.
Itfiele
- ' ‘ i
SUNDABORG 1 S. 68 85 88 - 68 85 89
15 KR.l-290--
3 KB. 64°-
3 VCB- 665-‘
KAUPFELÓGIN UM LAND Al
Bladid sem þú vaknar við!