Morgunblaðið - 09.06.1989, Blaðsíða 30

80
MQ>HqUN«LA.DlD)FQSjgUDAGMS.8, ^ÚNÍ/1989
Jóhann Björnsson,
Hafharfírði - Minning
Fæddur 4. október 1915
Dáinn 1. júní 1989
Sú harmafregn barst mér að
áliðnum degi, fimmtudaginn 1. júní
sl., að Jóhann Björnsson frændi
minn hefði látist þá fyrr um daginn.
Jóhann var fæddur í Hafnarfirði
4. október 1915, sonur hjónanna
Guðnýjar Jónsdóttur og Björns Jó-
hannssonar verkamanns, Austur-
götu 5 í Hafnarfirði. Systkini Jó-
hanns voru Vilborg, f. 1. janúar
1914, en hún lést 29. júní 1985
og Guðni Vilberg, f. 11. október
1921, vörubifreiðastjóri í Hafnar-
firði, kvæntur Hallbjörgu Gunnars-
dóttur, einnig ólst upp á heimili
foreldra Jóhanns Björn Ólafsson
byggingameistari, en hann er nú
látinn.
Jóhann bjó alla sína ævi í Hafn-
arfirði, á æsku- og unglingsárum
Jóhanns var íjölbreytni í atvinnu-
tækifærum ólíkt fátæklegri, en nú
gerist. Jóhann var góður námsmað-
ur, greindur og fylginn sér og gekk
hann í Verslunarskólann að loknu
gagnfræðaprófi frá Flensborg. Að
loknu námi gerðist hann skrifstofu-
maður í Vélsmiðju Guðmundar
Hróbjartssonar, sem síðar varð
Vélsmiðjan Klettur hf. og var hann
einn af stofnendum hennar.
Jóhann vann alla sína starfsævi
í Kletti og hafði hann með höndum
allt reikningshald og á stundum
fjármálastjórn fyrirtækisins. Hann
var svo samofínn Kletti, að hann
var oft kenndur við fyrirtækið.
Jóhann var hvort tveggja í senn
kappsfullur og vandvirkur í öllum
sínum störfum. Hann gerði miklar
kröfur til sjálfs sín og þoldi enga
hálfvelgju í kringum sig. Jóhann
var í forsvari fyrir iðnfyrirtæki all-
an sinn starfsaldur og þekkti vel
hvar skórinn kreppti að í gegnum
tíðina hjá nýrri atvinnugrein, oft
vegna ákvarðana misviturra ráða-
manna, sem ekki gerðu sér nægjan-
lega grein fyrir þeim kjörum, sem
iðnaðurinn hefur oft þurft að búa
við hér á landi.
Jóhann var mikill fjölskyldumað-
ur og fyrir utan starfið sátu heimil-
ið og fjölskyldan í fyrirrúmi. Hann
hafði mjög náið samband við móður
sína og systkini alla tíð auk heldur
allt sitt frændfólk.
Jóhann kvæntist þann 11. júní
1948 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Ingunni Símonardóttur, f. 1. des-
ember 1921. Ingunn er dóttir hjón-
anna Ingibjargar Gissurardóttur og
Símonar Símonarsonar bifreiða-
stjóra, Þorfmnsgötu 8 í Reykjavík.
Hjónaband þeirra varð þeim báðum
mikið gæfuspor í lífi þeirra. Jóhann
og Ingunn hófu búskap á Norður-
braut 3 í Hafnarfirði, en byggðu
fljótlega reisulegt og fallegt hús á
Herjólfsgötu 28 í Hafnarfirði.
Ingunn og Jóhann eignuðust
fimm börn. Þau eru: Guðný, f. 24.
september 1948, húsmæðrakenn-
ari, gift Berent Sveinbjömssyni
pípulagningameistara og eiga þau
fjögur börn; Björn, f. 25. ágúst
1952, vélstjóri, en hann dó af slys-
förum 5. marz 1986; Ingibjörg, f.
8. apríl 1955, bókbindari, hún á
eina dóttur; Vilborg, f. 10. maí
1959, viðskiptafræðingur og fata-
hönnuður og Guðbjörg, f. 10. nóv-
ember 1964, tækniteiknari og
blómaskreytingamaður, býr með
Anders Gulit í Svíþjóð.
Öll em börnin mesta dugnaðar-
og manndómsfólk og hafa haslað
sér völl hvert á sínu sviði.
Heimili þeirra hjóna er til fyrir-
myndar og ber það glöggt vitni um
samheldni þeirra og dugnað, enda
bæði metnaðarfull í því efni. Það
varð mikil sorg í ranni, þegar einka-
sonurinn fórst af slysförum, báru
þau ham sinn í hljóði, enda einlæg
í trú sinni.
Ég vil að lokum þakka Jóhanni
samfylgdina. Sérstaklega vil ég
þakka vináttu hans og tryggð við
foreldra mína og okkar fjölskyldu.
Jóhann var einlægur og hlýr og
vinátta hans var' fölskvalaus.
Inga mín, ég bið algóðan Guð
að veita þér og þinni fjölskyldu
allri styrk í sorg ykkar. Megi minn-
ingin um góðan eiginmann, föður,
tengdaföður og afa verða ykkur
huggun harmi gegn.
Ég votta Guðna Vilberg ög fjöl-
skyldu hans samúð við fráfall góðs
bróður.
Blessuð sé minning Jóhanns
Björnssonar.
Gissur V. Kristjánsson
Hann afi okkar er dáinn. Það
er erfitt að skilja, en svona er þetta
líf. Stundum getur maður verið of
eigingjarn og vill hafa alla hjá sér
lengur en mögulegt er, en við eig-
um ekkert nema góðar minningar
um afa.
Fyrst koma í huga okkar veiði-
ferðirnar á Þingvelli sem voru farn-
ar á hverju sumri þegar við vorum
yngri. Við fórum oft í sunnudags-
bíltúra með ömmu og afa, gjarnan
var stoppað í Eden í Hveragerði,
tívolíinu eða farið eitthvert annað
út fyrir bæinn. Mestu gleðistundir
okkar með afa voru án efa í af-
mælum og á öðrum hátíðisdögum
þegar fjölskyldan kom saman að
ógleymdum stundunum í kartöflu-
garðinum sem var líf og yndi afa.
Þótt afi hefði orðið 74 ára á
árinu var hann alltaf eins frá því
að við munum fyrst eftir honum.
Hann talaði aldrei um sig og fólk
á svipuðu reki og hann sem gam-
alt fólk heldur sagði hann alltaf:
„við eldra fólkið.“
Afi var nýlega hættur að vinna
en var samt ekki aðgerðarlaus.
Hann byijaði að læra sænsku upp
á eigin spýtur í vetur svo hann
gæti tjáð sig betur við tilvonandi
tengdason sem er sænskur.
Afi hafði alltaf áhuga á því sem
við vomm að gera eins og t.d.
Fæddur 4. september 1925
Dáinn 19. maí 1989
Með þessum fátæklegu línum
kveð ég vin,minn, Guðmund Agn-
arsson, sem lést 19. þ.m. eftir stutta
sjúkrahúsvist.
Sumir sem maður kynnist á
lífsleiðinni verða betri vinir en aðrir
og í þeim hópi var Guðmundur.
Hann hafði þann eiginleika að eiga
auðvelt með, að stofna til vináttu
og halda henni.
Ég kynntist Guðmundi fyrir rúm-
um áratug á spilakvöldi í Hreyfils-
húsinu. Þar vorum við að iðka sam-
eiginlegt áhugamál sem heitir
bridge. Við lentum við sama borð
í kaffihléinu og fórum að spjalla
saman. Hann var hress í tali og
stutt í hláturinn. Við komumst fljótt
að því að við höfðum sameiginlegan
áhuga fyrir fleiru en bridge, en það
voru hestar. Það duldist ekki nein-
um, að hestarnir hans voru númer
eitt í lífi hans og áður en kaffi-
hléinu lauk hafði hann boðið mér á
hestbak. Ég þáði að sjálfsögðu gott
boð og viku síðar var ég lggð af
stað í fyrsta, og ekki síðasta, útreið-
atúrinn, með honum og Sirrý dóttur
hans. Þetta varð kveikjan að því,
að ég eignaðist mína eigin hesta,
sem hann hugsaði um fyrir mig
hvenær sem ég þurfti þess með.
Guðmundur var hestamaður af
guðá náð, hann tamdi sína hesta
sjálfur og þeir kynntust því fljótt
hver var þeirra húsbóndi, en í hans
höndum lentu margir baldnir folar,
sem aðrir gáfust upp á að temja.
Hann fékk út úr hrossunum það
sem til var og jafnvel örgustu bikkj-
ur litu út sem gæðingar, þegar
harin var kominn á bak.
hvemig okkur gekk í skólanum.
Ef vel gekk hrósaði hann okkur
ef ekki hvatti hann okkur til að
halda áfram, gefast ekki upp og
reyna að gera betur næst.
Þegar við vorum lítil sváfum við
oft öll hjá ömmu og afa og þá horfð-
um við öll saman á sjónvarpið og
afi las textann fyrir okkur og út-
skýrði ef við skildum ekki.
í janúar 1988 fæddist yngsta
barnabarnið. Hann var skírður Jó-
hann og var sólargeislinn hans afa.
Nú þegar Jóhann litli kemur á
Herjólfsgötuna og kallar á afa er
erfitt að útskýra fyrir honum að
afi kemur ekki aftur.
Með söknuði kveðjum við afa og
þökkum honum fyrir allt það sem
hann gaf okkur. Afi var góður
maður sem mun lifa í hugum okkar
um ókomna framtíð. Við biðjum
Guð áð blessa ömmu og veita henni
styrk.
Að lokum viljum við minnast afa
með versum úr Heilræðavísum
Hallgríms Péturssonar sem voru
honum ofarlega í huga.
Lítillátur, ljúfur og kátur,
leik þér ei úr máta.
Varast spjátur, hæðni, hlátur;
heimskir menn sig státa.
Víst ávallt þeim vana halt:
vinna, Iesa, iðja,
umfram allt þó ætíð skalt
elska guð og biðja.
Sveinbjörn, Ingunn, Jóhanna,
Hólmfríður og Jóhann.
Þegar hugurinn leitar minning-
anna um liðnar stundir, þá stöðvast
hann fyrst við þá atburði, sem voru
skemmtilegastir, til dæmis þegar
við riðum hestunum í sumarhagann
austur fyrir fjall. Þetta voru ferðir
sem við hlökkuðum til allan vetur-
inn og þegar af stað var komið var
hann eins og kóngur í ríki sínu,
hásætið Gráni eða Glæsir og kóngs-
ríkið íslensk náttúra.
Hann var félagslyndur, þekkti
marga og átti mörg áhugamál,
ásamt því að vera í hestamennsku,
spila bridge, lét hann sig sjaldan
vanta á gömlu dansana og lá ekki
á liði sínu í dansinum, hann steig
þar mörg spor.
Hann lifði lífínu, eins og sagt er,
þó oft meira af kappi en forsjá. I
samskiptum við aðra var hann
hreinskiptinn og kom til dyranna
eins og hann var klæddur, lífið sner-
ist ekki um veraldlega auðsöfnun,
ánægja hans var að veita fremur
en þiggja.
Nú á kveðjustund, sem kom svo
óvænt, þakka ég Guðmundi af al-
hug vináttu og góðvild við mig og
fjölskyldu mína, allar okkar
skemmtilegur samverustundir, sem
skilja eftir svo hlýjar minningar.
Sirrý mín, ég votta þér, fjölskyldu
þinni og öðrum aðstandendum hans
innilega samúð.
Við sjóndeildarhring ósýnilegra
landamæra bíður okkar vinur á
hesti, um ókomin ár. Hvíl í friði.
Esther
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
SVERRIR JÓHANNSSON,
Ránargötu 8,
Grindavík,
lést í St. Jósefspítalanum, Hafnarfirði, miðvikudaginn 7. júní.
Sæunn Kristjánsdóttir,
Þorvaldur Sverrisson, Helga Eysteinsdóttir,
Baldur Jóhann Þorvaldsson,
Sverrir Kristján Þorvaidsson.
t
Eiginmaður minn,
VALDIMAR JÓNSSON,
Fannafold 71,
lést í Landspítalanum 7. júní.
Dóra Ragnheiður Guðnadóttir.
t
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRI'ÐAR KJARTANSDÓTTUR
frá Völlum,
verður frá Kotstrandarkirkju, laugardaginn 10. júní kl. 14.00:
Gfslfna Björnsdóttir, Ingvar Christiansen,
Kjartan Björnsson, Sigríður Sigurðardóttir,
Jónas Björnsson, Ásdís Frímannsdóttir.
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
BJARNI HALLDÓRSSON,
verður jarðsunginn frá Hólmavíkurkirkju laugardaginn 10. júni
kl. 14.00.
Halldóra Guðmundsdóttir,
Sigurbjörg Bjarnadóttir, Einar Njálsson,
Gunnlaugur Bjarnason, Guðbjörg Stefánsdóttir,
Rut Bjarnadóttir.
t
Þökkum innilega samúð og vinarhug við andlát og útför
HÓLMFRÍÐAR MARÍU GUÐSTEINSDÓTTUR,
Laugavegi 34.
Guðbjörg Þorgeirsdóttir,
Guðrún Þorgeirsdóttir, Gylfi Eyjólfsson,
Þórður Þorgeirsson, Inga M. Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Bestu þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
MARGRÉTAR ILLUGADÓTTUR,
Syðri-Hömrum,
Ásahreppi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Ljósheima, Selfossi, fyrir góða
hjúkrun og hlýhug í hennar garð.
Systkinin frá Syðri-Hömrum
og fjölskyldur þeirra.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÞÓRARINS J. EINARSSONAR
kennara,
Egilsgötu 26,
Reykjavík.
Gyða Þórarinsdóttir,
Elín Þórarinsdóttir, Gísli Guðmundsson,
Jón Þórarinsson, Guðlaug Ólafsdóttir,
Ragnhiidur Þórarinsdóttir, Stefán Stefánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Guðmundur Agnars-
son — Kveðjuorð