Morgunblaðið - 03.10.1989, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. OKTÓBER 1989

Með
morgunkaffinu
Stytti ’ann ekki upp núna
verð ég að fara. Ég á
stefnumót við konuna
þína...
HÖGNI HREKKVISI
, HANN VILL EKJCl L'ATA &JAR.GA séfí . ..
MANINl E/? MBÐ H 'ASA ■ "
Heilsufæði og hollefui
Til Velvakanda.
Það er ánægjulegt að sjá það í
Velvakanda að nú láta fleiri til sín
heyra um heilsufæði, hollefni og
líkamsrækt og er ekki vanþörf á.
Slíkar greinar geta orðið til þess að
fólk sem hefir verið skeytingarlaust
um heilsu sína fer að borða hollari
og næringarríkari mat og nota
vítamín til að byggja upp mótstöðu-'
afl líkamans gegn sjúkdómum.
Þetta á sérstaklega við yfir vetur-
inn þegar mótstaðan minnkar og
inflúensur taka að grassera. Oftast
fylgir þessum sinnaskiptum um
heilsuástandið aukinn áhugi á úti-
veru, göngur og skokk. Að vetrinum
á fólk kost á líkamsrækt innanhúss
eða getur útvegað sér leiðsögn í
ýmsum hollum líkamsæfingum, sem
- það getur sjálft stundað heima.
Neysla alls konar hollefna hefir
stöðugt farið vaxandi í formi korn-
tegunda, bauna, grænmetis og
vítamína. Þeir, sem hafa snúið sér
að þessum fæðutegundum og
vítamínum, hafa fundið fyrir mun
betra heilsufari eftir 1 til 2 mánuði.
Margir kvarta yfir því að þetta sé
mikið vesen og fyrirhöfn, að útbúa
Til Velvakanda.
Þjóðarsálin hefur beðið mikinn
hnekki, gott ef ekki andlegt skip-
brot þegar íslenskir íþróttamenn og
konur hafa snúið heim með hrak-
fallasögur og vonbrigðin ein í far-
teskinu. Gullmedalíurnar og borða-
lagðar orðurnar sem við úthlutuðum
þeim í huganum áður en þau fóru
enduðu utan um aðra hálsa en
íslenska. Svona er ranglæti þessa
heims. Síðan þegar góðar fréttir
koma utan úr heimi og mörlandinn
hefur staðið sig vonum framar . . .
þá upphefst allsheijar fát á frétta-
mönnum landsins og tvöhundruð
og fimmtíu þúsund hjörtu slá hrað-
ar.
Stundum of hratt. . .
Á rás 2 síðastliðinn föstudag
kvaddi fréttamaður sér hljóðs í.
miðju lagi og var mikið niðri fyrir.
„Þar kom að því,“ hrópaði hann
í viðtækjum allra landsmanna,
„Einar VANN!“.
„Einar hver ...?“ hugsaði ég þar
sem ég sat í bílnum í biðröð á Miklu-
brautinni.
„Já, sko strákinn," hélt þulurinn
áfram, „hann Einar Vilhjálmsson
sló þeim öllum við. Á fijálsíþrótta-
móti í Japan sigraði hann með
glans. Tók gullið . . . og þeir höfðu
ekki roð í hann að segja. Einar
heilsumatinn, en þetta kemst upp í
vana eins og önnur matreiðsla.
Nýlega reyndi ég sojakjöt með
nautakjötsbragði, sem fæst hjá Fræ-
korninu á Skólavörðustíg. Þetta er
matreitt eins og venjulegt kjöt og
ótrúlega bragðgott og líkist venju-
legu kjöti. Hins vegar er verðið á
kastaði spjótinu áttatíu og þijá
komma áttatiu og sjö SENTI-
METRA...!“
Þegar hér var komið brast rödd-
in í þulinum og tónlistin tók aftur
við. Ég rétti aðeins úr með undir
stýrinu, lagaði bindishnútinn og
horfði stoltur yfir umferðina silast
áfram. Það hafði allt í einu birt yfir
í borginni.
Okkar maður vann, hugsaði ég,
og hann kastaði ekki nema áttatíu
og þijá sentimetra!
Hmm, getur það verið? Jú, það
hlýtur að vera. Þeir sögðu það í
útvarpinu.
Svo eru þeir víst frekar litlir Jap-
anirnir...
En hvað sem er um gjörvuleika
Japananna að segja, þá hef ég öðl-
ast nýja og betri trú á íslenskum
íþróttamönnum.
Góðir íslendingar!
Við getum unnið ef aðstæðumar
eru okkur í hag. Ekki örvænta!
Gervöll þjóðin fylgist spennt með
framförum Einars, sjálfur hlakka
ég mikið til þega hann keppir við
Pigmeana í Afríku. Og ef hann nær
að kasta spjótinu yfir heilan metra
á næstunni, þá sendi ég þeim valíum
niðri í hljóðvarpi...
J.A. Steinsson
þessu sojakjöti aðeins brot af venju-
legu kjötverði
Ég las nýlega í Morgunblaðinu
mínu grein um ofnotkun vítamína
og að bandarískir næringarfræðing-
ar vöruðu sérstaklega við ólífrænum
vítamínum og steinefnum. Ég held
að margir hafi misskilið þessa grein
og haldið að hér hafi verið átt við
vítamín og steinefni almennt. Svo
er ekki, heldur er full ástæða til að
vara við ólífrænum vítamínum, þ.e.
gerviefnum sem mikið er af á mark-
aðinum.
Ólífræn vítamín og steinefni eru
gagnslaus og hættuleg því líkaminn
nær ekki að nýta þau á sama hátt
og lífræn efni sem nýtast líkamanum
vel. í þessari grein kom fram að
C-vítamín er vinsælasta vítamínið í
Bandaríkjunum og að neysla
vítamína er algengari meðal kvenna
en karla. í júni las ég ágæta grein
um hollt mataræði og benti greinar-
höfundur á reynslu sína af hvítlauk
og C-vítamíni, sem nýkomið var í
heilsubúðir. Ég keypti mér laukinn,
sem heitir Ilja Rogoff hvítlaukur og
sömuleiðis prófaði ég þetta Ester
C-vítamín. Báðum þessum hollefn-
um get ég mælt eindregið með og
tel ég líðan mina betri eftir að ég
fór að taka inn Uja Rogoff hvítlauk-
inn og Ester C-vítamínið. í þessum
hvítlauk er meira af svokölluðu allic-
in-efni, sem er talið mjög heilsubæt-
andi. Best er að sjálfsögðu að borða
hvítlaukinn hráan en fyrir þá sem
ekki þola lyktina ráðlegg ég Ilja
Rogoff hvítlauk.
Reynsla rnín af Ester C-vítamín-
inu er mjög góð og þetta C-vítamín
inniheldur kalsíum, sem er gott fyr-
ir beinin auk þess að C-vítamínið
er nauðsynlegt fyrir bandvefi lík-
amans. Bio Selen hefi ég notað í
mörg ár og hafa þær vítamíntöflur
reynst mér mjög vel, þær eru taldar
hafa góð áhrif á liðamót og húðina.
Neysla ginsengs hefur aukist hin
síðari ár og hef ég notað það af og
til og þá aðallega Ginsana G-115,
sem er fáanlegt í tveimur styrkleik-
um, sem belgir eða í vökvaformi.
Sennilega er grænmetisneysla okkar
alltof lítil. Samt reynir maður að
vera með grænmeti og ávexti eins
oft og hægt er á borðum, en verðlag-
ið á grænmetinu hér er mun hærra
en erlendis og dregur það vafalaust
úr neyslu þess hversu dýrt það er.
Það mætti koma upp grænmetis-
markaði þar sem væru á boðstólum
umframbirgðir á niðursettu verði t.d.
einu sinni í viku. Ég er ekki í nokkr-
um vafa um aðneytendur myndu
nota sér slíkan markað heimilunum
til góða og ekki þyrfti þá að kasta
umframframleiðslunni á haugana
eins og gert hefur verið.
Húsmóðir á Suðurnesjum
Hálf spjótslengd!
Víkverji skrifar
Viðræður þeirra Jóns Baldvins
Hannibalssonar , Páls Magnús-
sonar og Halls Hallssonar á Stöð 2
sl. föstudagskvöld voru athyglisverð-
ar, svo að ekki sé meira sagt. Líklegt
má telja, að samtal ráðherrans og
fréttastjórans um fréttastefnu sjón-
varpsstöðvarinnar leiði til frekari
umræðna um það efni og vinnubrögð
þölmiðlamanna yfirleitt. Það er tími
til kominn, að spjótin beinist að íjöl-
miðlunum sjálfum. Þeim veitir ekki
af aðhaldi, ekkert síður en stjóm-
málamönnum.
Páll Mag-nússon upplýsti, að það
væri stefna Stöðvar 2 að leiðrétta
ranghermi og biðjast afsökunar og
er það vel. Fyrir nokkrum mánuðum
sá Víkverji “frétt“ í sjónvarpsstöðinni
um embættismann. I “fréttinni" var
sagt frá kæru á embættismanninn,
birtar voru myndir af honum við störf
og fluttar hugloiðingar um það, hvort
hann mundi halda embætti sínu.
Réttir aðilar töldu ekki tilefni til
frekari aðgerða. En hefur Stöð 2
beðið þennan embættismann afsök-
unar?
XXX
Japanskt fyrirtæki vill kaupa Fær-
eyjar. Tilboðið, sem Danir hafa
fengið að sögn erlendra blaða er um
84 milljarðar íslenzkra króna og skv.
fréttum útvarpsins era skuldir Fær-
eyinga um 56 milljarðar. Væntanlega
ætlar hið japanska fyrirtæki að yfír-
taka skuldir og borga 28 milljarða
ísl. króna á milli! Hveijir fá þá pen-
inga? Danir? Eða verður þeim dreift
meðal Færeyinga?! Og hvert verður
framhaldið, ef Danir ganga að tilboð-
inu? Verða Færeyingar þá starfs-
menn hins japanska fyrirtækis?
Hvenær kfemur tilboð í ísland?!
Og á hvað skyldi ísland metið? Við
eigum auðugari fiskimið en Færey-
ingar og orku í fallvötnunum. Sam-
kvæmt þessari verðlagningu er ekki
erfítt fyrir stór alþjóðleg fyrirtæki
að kaupa upp smáríki!
xxx
að er löngu orðið tímabært að
hefja umræður um aðra akrein
milli höfuðborgarsvæðisins og Suður-
nesja. Umferðin á Reykjanesbraut
hefíir stóraukizt frá því að brautin
var byggð og er mjög hröð. Miðað
við þennan umferðarþunga er
Reykjanesbraut orðin stórhættuleg.
Þess vegna er það orðið n\jög knýj-
andi að leggja þama aðra akrein.
Hvers vegna ekki taka upp veggjald
á ný til þess að hraða þeim fram-
kvæmdum?