Morgunblaðið - 16.12.1989, Qupperneq 9

9
MORGUNBLAÐIÐ LAyGARDAGUR 16. DESK.MBKK 1989 ,
r
Loðskinnshúfur
Verð frá
kr. 18.900.-
Loðskinnstreflar
Verð frá
kr. 6.900.-
I
PELSINN
Kirkjuhvoli -simi 20160
v______________
Staðföst vin-
atta
I forystugreiii Dag-
skrár frá Samhjálp segir:
„I mörg ár hefur þad
verið baráttumál Sam-
hjálpar livítasumiu-
manna að fá styrk frá
rikissjóði til þess að end-
urbæta gömul hús í Hlað-
gerðarkoti. Undirritaður
[Oli Agústsson] hefur í tíu
ár gengið á milli stjóm-
málamanna, ásamt fúll-
trúa sínum, og gert ítrek-
aðar tifraunir til þess að
ná eyrum [icirra, sem öfl
vom dauf. Helzta lu-eyf-
ingin sem kom á málið
var sú, að heilbrigðis-
ráðuneytinu þótti hæfa
að fækka vistrýmum um
tíu árið 1984 og fékkst
það ranglæti ekki leiðrétt
fyrr en í tíð Ragnhildar
Helgadóttur árið 1987.
Nafnalisti þeirra
manna sem gengið var
fyi'ir ÖU þessi ár er orðinn
æði langur og marglitur,
sem og öll sagan af betli-
göngumii og em þeir
ekki margir sem hljóta
sóma af. Guðmundur
Bjamason hefiir þó hjálp-
að til við hönnunarkostn-
að og látið í té rúmlega
eina milljón á ári, í tvö
ár. Aðrir hafa ekki treyst
sér tU þess að verða við
óskum okkar og gildir
það um menn i öllum
Uokkum, yfir tíu ára
tímabil.
Reynslan af Reykjavík-
ui boi g er allt öðru vísi.
Þar virðast ráðamenn
gera sér ljóst að í félag-
smiðstöðinni og sambýl-
inu sem Samhjálp rekur
í Reykjavík er umúð
þarfl verk. Hefur Davíð
Oddsson sýnt i verki að
hann metur það starf og
hefúr hlutast til um að
dálítíll fjárstyrkur hefúr
fengist til starfsins ár-
lega.
En hvað er það þá sem
gerir Samhjálp kleift að
reka starf sitt og bæta
það, auka það og lag-
færa, ár eftir ár?
Það er auðvitað þessi
blessaða íslenzka þjóð.
Hún h'efúr tekið svo vel
á móti Samhjálp, öll þessi
ár að það er kraftaverki
líkast. Fólkið hefúr sýnt
velvUja sinn og keypt af
stofiiunmni örlátlega,
hljómplötur, bækur og
fréttabréf og liefur þaö
fé skipt sköpum i sögu
Samhjálpar. Tengingin
við almenning er okkur
því ákaUega mikUs virði
og viljum við reyna að
halda henni eins og frek-
ast er unnt.
A þeim vettvangi var
í ár aðaláherzlan lögð á
söfiiun styrktaráskrif-
enda að Dagskrá frá
Samhjálp, fréttabréfi
Samhjálpar. Var okkur
oftast nær tekið af þessu
sama stórkostlega örlæti
og velvilja. Þegar þetta
tölublað fór í prentun
voru áskrifendur orðnir
alls yfir 9.600.
ÖUum þessum og þeim
sem sýnt liafa Samhjálp
samhug og hvatnnigu í
gegnum árin, óskum við
gleðilegra jóla og lands-
mönnum öllum með
þakklæti og ósk um stað-
fústa vináttu.“
Eldra fólkið
ekki talið
með!
Gísli Sigurbjörnsson,
forstjóri, segir m.a. í
HeimUispóstmum:
„Um daginn komst ég
að því, að skoðanakann-
anir um allt mUli himins
og jarðar eru stundum
þannig, að eldra fólkið
er cinfaldlcga ekki talið
með. Það er ekkert mark
1
sæS
omhiólo
iTAÐFÖST VINÁTTA
heimilispósturinn
Kynslóöabil
Samhjálp og
skoðana-
kannanir
Staksteinar glugga í
dag . í forystugrein
Dagskrár frá Sam-
hjálp hvítasunnu-
manna og grein Gísla
Sigurbjörnssonar í
Heimilispósti Elli-
heimilisins Grundar.
tekið á því, því er alveg
sleppt, helzt miðað við
60-65 ár, stundum allt að
70 ár, 79 ár er það al-
hæsta sem tekið er með,
en það er lirein undan-
tekning. Hinir aumin-
gjamir, hálf rugluð fai’l-
ama gamahnenni — livað
eigum við að gera með
þá? Bókstafiega ekkert,
enginn tekur mark á
þeim, þeir eru úr leik.
Ætli þeim bregði ekki
við, ef við tökum þetta
bókstaflega? Eg býst við
því — um næstu kosning-
ar.
Eg hef talað við
nokkra forsvarsmenn um
þessi mál og þeir eru um
fertugt, aldursmunurinn
er því 40 ár á okkur.
Þetta voru athyglisverð
samtöl og margt lærði
ég af þeim — en þeir?
Líklega ekki frekar en
vant er. I>að er samt
skylda mín að halda þess-
um skrifum áfram, einnig
ná í þá við og við. Að
vísu er árangurinn ekki
sem skyldi og þó.
Nýlega náði ég í mami
sem líka var 40 árum
yngri en ég. En nú brá
svo við, að þama var ég
að tala við mann sem
skildi mig — loksins kom
að því. Og svo voru það
hann og hún, þau höfðu
bæði tíma og áhuga á að
ræða um framtíðina í eil-
inni. Þess vegna er ég
ekki alveg voiúaus um
þessi velferðarmál. Ungu
konumar, sem nota sum-
ai-leyfi sín til: að dvelja
með öldmðu, lasburða
fólki, sem annars kemst
ekki neitt. Það em sólar-
geislarnir, sem verma í
kulda skilningsleysis,
flokkadrátta og eigin-
hagsmuna.
I flestum greinum, sem
ég hefi skrifað undanfar-
ið, minnist ég á framtíð-
arheimilið Sólsetur. Það
er ekki sofiiað það mál,
en líklega hefúr klukkan
mín gengið of hratt. Það
kemur samt.
Morgunblaðinu og vel-
vilja þess er mér Ijúft að
þakka, þó sakna ég rit-
stjómargreinar um skoð-
anakannanir og aldurs-
takmörkin. Það er erfitt
fyrír þúsundir manna að
vera ekki talin dómbær
á menn og málefiú, að-
eins vegna aldurs. Við
viljum öll vera talin með,
þrátt fyrir oft mörgu ár-
,in.“
Þessi hugvekja Gísla
Sigurbjömssonar á, eins
og fleira sem frá honum
kemur, ríkulegt erindi til
allra vel meinandi karla
og kvenna.
MORATERM
HITASTILLT
MORATERM blöndunar-
tæki með sjálfvirkri hita-
stillingu og öryggis-
hnapp, sem takmarkar
hitastig við 38 C.
Mora sænsk gæðavara
fyrir íslenskar aðstæður.
Fást í byggingavöruverslunum.
^ meiri ánægja^
Þ.ÞORBBÍMSSDN&CO
MMRUTLAND
JVM ÞÉTTIEFNI
Á ÞÖK - VEGGI - GÓLF
ÁRMÚLA29, SÍMI 38640
Sófaborð, stólar,
borðstofuhúsgögnog söfar.
OpiÖ laugardagfrá kl. 10-22.
Sýning sunnudag frá kl. 14-17.
MíRfyÉ
VIÐ ENGJATEIG, SÍMI 689155