Morgunblaðið - 06.07.1990, Qupperneq 20

20
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 1990
Benedikt G. Oskars-
son - Minningarorð
Fæddur 7. nóvember 1930
Dáinn 29. júní 1990
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefí,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Sb. 1886 - V. Briem)
Aðfaranótt 29. júní síðastliðinn
iést faðir minn Benedikt Guðni
Óskarsson, ekki sextugur að aldri.
Góður og elskulegur faðir er geng-
inn. Að leiðarlokum langar okkur
til að minnast hans með fóum orð-
um. Þegar sú sorgarfregn barst
okkur að faðir minn væri dáinn var
eins og heimurinn hryndi yfir okkur
og hvað óréttlátt það væri en sagt
er að þeir fari fyrst sem Guðirnir
elska mest.
Ungur fluttist faðir minn frá
Eskifirði til Reykjavíkur, giftist eft-
irlifandi móður minni, Sigríði
Hauksdóttur, eignuðust þau fjögur
börn og 9 bamaböm sem öll eru á
lífi. Hjá föður mínum var ekkert
sem hét kynslóðabil, hann var ung-
ur í anda, hress og kátur og sá
alltaf björtu hliðarnar á öllum mál-
um. Þær hafa verið ófáar gleði-
stundirnar sem ég í bernsku og
eftir að ég gifti mig og eignaðist
börn hef átt með honum. í septem-
ber 1988 fluttist ég og fjölskylda
mín til Svíþjóðar, frá þeim tíma hef
ég farið tvisvar að heimsækja for-
eldra mína, gleðin og ánægjan í
augum föður míns að sjá mig og
ijölskyldu mína gleymist ekki. Þau
voru ófá bréfin sem fóru á milli
okkar, ánægjan í bréfum frá föður
mínum til mín eftir þau skipti sem
hann var búinn að fara til læknis
síns, Guðmundar Oddssonar, sem
var föður mínum meira en læknir,
já, hann reyndist honum sannur
vinur og viljum við móðir mín koma
sérstöku þakklæti til Guðmundar
Oddssonar.
Faðir minn hafði þann einstaka
hæfileika að smita aðra með sinni
léttu lund svo öilum leið vel í ná-
vist hans. Fyrir allar samverustund-
irnar sem við fengum að eiga með
honum erum við þakklát. Heiðar-
leiki, snyrtimennska, traust og trú
voru einkenni föður míns ásamt
einlægni og elsku. En faðir minn
fékk svo sannarlega að kynnast því
að lífið er ekki ein gleðiganga en
þá komu hinir stórkostlegu mann-
kostir hans og dugnaður best í ljós,
þótt syrti í álinn skal sótt á bratt-
ann og lífinu skal haldið áfram.
Faðir minn var bílamálarameistari
og vann við það starf í mörg ár en
fór svo að vinna á lager hjá Pósti
og síma á Jörfa, þar vann hann
þangað til vágesturinn sagði stopp
1985. Oft lá hann sjúkrahúslegu á
hjartadeild Borgarspítalans og vilj-
um við koma sérstöku þakklæti til
starfsfólksins þar. Oft bjóst maður
ekki við að faðir minn kæmi aftur
heim af spítalanum en hann vann
vágestinn oftar en einu sinni með
sínum krafti og vilja. Vágesturinn
lét aftur vita af sér undir það síðasta
en að þessu sinni hafði vágesturinn
betur, eftir mikla baráttu hjá föður
mínum mót honum. Hann faðir
minn var yndislegur sem kveður
sáttur við allt og alla.
Ég vil koma þakklæti til þeirra
sem sýndu föður mínum vinskap
og hlýju með heimsóknum sínum
til hans fyrir og eftir að hann veikt-
ist. Allar minningar um föður minn
eru yndislegar og ógleymanlegar
en ég fer ekki fleiri orðum um það
hér. Nú að leiðarlokum viljum við
þakka elskulegum föður mínum
fyrir allt það sem hann var mér,
manni mínum og börnum okkar.
Elskulegri móður minni, bræðr-
um mínum, konum þeirra og börn-
um og öðrum ættingjum og vinum
vottum við okkar dýpstu samúð og
biðjum þeim Guðs blessunar á
ókomnum æviárum.
Fríða, Þórir og synir
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd og bind um sárin,
kom, dögg og svala sálu nú,
kom, sól og þerra tárin,
kom, hjartans heilsulind,
kom, heilög fyrirmynd,
kom, ljós, og lýstu mér,
kom, líf, er ævin þver,
kom, eilífð, bak við árin. (V. Briem)
Það var mkið áfall að frétta lát
elskulcgs mágs míns og vinar okk-
ar, Benedikts Guðna Oskarssonar.
Hann fæddist í Reykjavik en flutt-
ist nokkurra mánaða gamall til
Eskifjarðar með foreldrum sínum,
þeim Bentínu Benediktsdóttur og
Oskari Guðbrandssyni. Hann ólst
upp á Eskifirði og var næst elstur
af 8 systkinum. 13 ára gamall fer
hann á sjóinn heima á Eskifirði og
ári síðar fer hann á vertíð til horna-
fjarðar og má nærri geta að það
hafi verið erfitt fyrir 14 ára ungling
að fara að heiman.
Mín fyrstu kynni af Benna eins
og hann var alltaf kallaður voru er
systir mín Sigríður Hauksdóttir
kom með hann í heimsókn að Arnar-
stöðum og kynnti hann fyrir for-
eldrum sínum og systkinum. Þau
giftu sig 29. okt. 1955 og eignuð-
ust 4 börn, þau eru: Haukur Pétur,
giftur Hrefnu B. Karlsdóttur, Bene-
dikt, giftur Jónínu Þ. Gunnarsdótt-
ur, Hólmfrfður Kristjana, gift Þóri
Erni Ólafssyni og Egill Valberg,
unnusta hans er Inga J. Trausta-
dóttir. Barnabömin eru orðin 9.
Strax vann Benni hug og hjörtu
okkar. Hann var alltaf svo léttur í
lund og stutt í grínið hjá honum.
Hann var alltaf tilbúinn að rétta
hjálparhönd þegar á þurfti að halda.
A ég honum mikið að þakka hvað
hann var góður við foreldra mína,
okkur hjónin og börnin.
Sigga og Benni voru svo náin í
hugum okkar að þegar minnst var
á annað þeirra var hitt ávallt nefnt
líka.
í huga og hjarta barnanna minna
voru Benni og Sigga þeirra aðrir
foreldrar. Þegar við fórum til
Reykjavíkur lá leiðin alltaf til Siggu
og Benna, þar vorum við eins og
heima hjá okkur og verðum ávallt.
Ekki datt mér í hug 22. júní
þegar ég var að drekka kaffi með
Benna og Siggu að það yrði í síðasta
sinn sem við Benni drykkjum kaffi
saman og ég heyrði hann slá á létta
strengi. Síðast þegar ég heyrði í
honum var þegar hann hringdi í
mig á afmælisdaginn minn þann
28. júní.
Við vottum Siggu, bömum og
fjöskyldum þeirra innilega samúð
og biðjum Guð að styrkja þau í
sorg þeirra.
Blessuð sé minning hans.
Inga, Ranni og börn.
Strákarnir mínir litlu voru í vetur
að reyna að átta sig á skyldleika-
tengslum sínum við það fólk sem
við umgöngumst. Þeim fannst erfitt
að átta sig á þessum málum og enn
jókst vandinn þegar sumir voru
frændur mömmu en ekki pabba og
öfugt. Okkur fullorðna fólkinu
fínnst þetta voðalega einfalt mál —
reyndar alveg sjálfsagt, þar til að
því kemur að útskýra það fyrir
börnunum okkar.
Þá rifjast upp fyrir mér hvernig
ég leit á málin á sínum tíma —
þegar ég var sjálf barn: Mamma
reyndi að kenna mér að Sigga, syst-
ir hennar, væri frænka mín og börn
hennar, Haukur Pétur, Bensi, Fríða
og Valberg væru frændur mínir og
frænka. Jáhá, það fannst mér alveg
ágætt og þuldi eftir mömmu og
bætti svo við: og hann Benni er
frændi minn. Neeei, sagði mamma,
hann er maðurinn hennar Siggu,
en hann er ekki frændi þinn. Það
fannst mér algört óréttlæti. Þau-
hin voru öll frændur mínir og
frænkur en Benni ekki — það gekk
bara ekki og ég sagði við mömmu
að mér væri alveg sama hvað hver
segði — Benni væri víst frændi
minnl.
Benedikt G. Óskarsson fæddist í
Reykjavik fyrir rétt tæpum 60
árum. Foreldrar hans, hjónin
Bentína Benediktsdóttir og Óskar
Guðbrandsson, fluttust til Eski-
fjarðar þar sem þau ólu upp sinn
barnahóp. Benni átti 8 systkini og
em 6 enn á lífí. Til Reykjavíkur lá
leið hans, þar sem hann hitti móður-
systur mína, Sigríði Hauksdóttur
frá Arnarstöðum í Helgafellssveit,
sem Pétur kvæntist fyrir 35 árum.
Þau eignuðust Ijögur börn: Hauk
Pétur f. 11.9. 1955, sem búsettur
er í Reykjavík og leggur stund á
kennslu, kvæntur Hrefnu Björk
Karlsdóttur og eiga þau dótturina
Silju; Benedikt f. 7.10. 1956, sem
er bóndi á Saurum í Helgafells-
sveit, kvæntur Jónínu Þ. Gunnars-
dóttur og þeirra börn eru Hafþór
Rúnar, Svævar Ingi og Benný Eva;
Hólmfríður Kristjana f. 21.10.1958,
sem dvalið hefur í Svíþjóð sl. tvö
ár ásamt manni sínum Þóri Erni
Ólafsyni og drengjunum íjórum,
Daníel Halldóri, Sigurði Guðna,
Ásgeiri Erni og Davíð Má, og yngst-
ur er Egill Valberg f. 30.10. 1963,
sem einnig hefur búið og starfað í
Svíþjóð ásamt sambýliskonu sinni,
Ingu Jónu Traustadóttur, og synin-
um Trausta Rúnari.
Benni lagði stund a'bílamálun
meirihluta starfsævi sinnar. Um
tíma starfaði hann á Bílsprautunar-
verkstæði í Laugarnesinu, skammt
þaðan sem mín fjöskylda bjó. Hann
kom stundum við heima hjá okkur
og eins man ég eftir að hafa komið
á vinnustað hans, sem mér fannst
afar spennandi; bílar, sem límt var
fyrir rúðurnar á, menn í skrautlega
litum vinnugöllum, málningar-
sprautur og stæk lakklykt. I þá
daga var ekki farið að hugsa um
hollustu á vinnustöðum né það hvort
efnin, sem notuð voru, gætu reynst
hættuleg heilsu manna.
Benni hóf störf hjá Pósti og síma
á Jörva á Ártúnshöfða í ágúst árið
1972 og þar starfaði hann sem
birgðavörður meðan honum entist
heilsa til. Hann var vel liðinn á
vinnustað sínum og rækti starf sitt
af ábyrgð. Annar bræðra minna
fékk sumarstarf hjá Pósti og síma
fyrir Benna orð meðan hann var í
menntaskólanáminu. Benni var sér-
staklega ljúfur maður. Af honum
geislaði hlýleikinn og hanr, var létt-
ur í lund, enda litum við systkinin
alla tíð á hann sem góðan frænda.
Reyndar nefndum við aldrei annað
þeirra hjóna, heldur var viðkvæðið
alltaf Sigga og Benni. Á uppvaxtar-
árunum voru þau og böm þeirra
einna nákomust okkur, því við
krakkarnir vorum á sama aldri.
Sérstaklega eru minnisstæð gaml-
árskvöldin — óþreyjufull biðum við
Siggu og Benna, sem komu uppúr
miðnætti í heimsókn — það voru
góðar stundir.
Fyrir rúmum 20 árum keyptu þau
hjónin fokhelda íbúð í Hraunbæ 110
í Árbæjarhverfi, þar sem þau hafa
búið síðan. Heimili þeirra er hlýlegt
og ber þeim hjónum fagurt vitni
alúðleika og gestrisni. Þar var jafn-
an mannmargt á árum áður — mik-
il geStagangur og oft næturgestir.
Úr þessu dró þegar Benni veiktist
— sumir létu sig þá alveg hverfa,
enda ekki allir tilbúnir þegar á reyn-
ir eins og gengur, en aðrir voru
K-
4
: *■! I|
Dags. 06.7. 1990
VAKORT
Númer eftirlýstra korta
4507 4300 0003 4784
4507 4500 0008 4274
4507 4500 0015 7880
4548 9000 0023 8743
4548 9000 0028 6346
Afgreiðslufólk vinsamlegast takið ofangreind kort
úr umferð og sendið VISA fslandi sundurklippt.
VERÐLAUN kr. 5000,-
fyrir að klófesta kort og vísa á vágest.
VISA ÍSLAND
K
VEIÐIKEPPNI
_ fAbu
Garcia
Nú gefst öllum þeim sem kaupa
veiðistöng og veiðihjól frá Abu
Garcia kostur á að taka þátt í
spennandi veiðikeppni.
Allar nánari upplýsingar ásamt
þátttökutilkynningu fást á
hinum fjölmörgu útsölustöðum
Abu Garcia um land allt.
> A -Arn m r iéj : ■ J r 4.4. 1
. 4 eoc ö rtnror r poKKO.
/ ÐMmw og rmw. a r(*v
Lrr.éeðoT? rúífur r boM
' r’m i i r i r~ rá.4s r-
fumjT § pouo.

pokko
i iri intnrui i .';i .;fi
enourunnmn poppir