Morgunblaðið - 13.11.1990, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. NÓVEMBER 1990
Minning:
Guðbjörg Guð-
mundsdóttii' Kjerúlf
Fædd 27. október 1900
Dáin 5. nóvember 1990
Þriðjudaginn 13. nóvembér verð-
ur til moldar borin tengdamóðir
mín, Guðbjörg Guðmundsdóttir
Kjerúlf. Hún andaðist á elli- og
hjúkrunarbeimilinu Grund í
Reykjavík, aðfaranótt mánudagsins
5. nóvember síðastliðinn.
Margt kemur upp í hugann og
langar mig til að minnast þessarar
góðu konu með nokkrum orðum nú
þegar hún er kvödd.
Guðbjörg fæddist í Sauðhaga í
Skriðdal í Suður-Múlasýslu 27.
október árið 1900 og varð því níræð
fyrir stuttu. Foreldrar hennar voru
Guðmundur Andrésson Kjerúlf, frá
Melum í Fljótsdal, bóndi í Sauðhaga
og síðar á Hafursá í Vallahreppi
og eiginkona hans, Vilborg Jóns-
dóttir frá Kleif í Norðurdal í Fljóts-
dal.
Þau Guðmundur og Vilborg eign-
uðust sex börn og voru þau auk
Guðbjargar Jón Kjerúlf, látinn, bú-
settur á Reyðarfirði, kvæntur Guð-
laugu Pétursdóttur; Anna Kjerúlf,
látin, búsett í Hábæ, Vogum á
Vatnsleysuströnd, gift Sveini Páls-
syni sem einnig er látinn; Sigríður
Kjerúlf, látin, gift Guðmundi Guð-
mundssyni;,og Andrés Kjerúlf, fyrr-
verandi bóndi á Akri í Reykholti,
nú til heimilis á dvalarheimili aldr-
aðra í Borgarnesi, en kona hans
var Halldóra Jónsdóttir sem nú er
látin.
Ung fluttist Guðbjörg með for-
eldrum sínum og systkinum að
Hafursá í Vallahreppi. Hafursá
stendur frekar hátt undir hlíð og
þaðan er útsýni yfir Fljótsdalshérað
og Lagarfljót, þar sem Snæfell ber
Minningarsjóður
Skjols
Sími 688500
við enda fljótsins, einstakt að feg-
urð.
í samheldnum systkina- og
frændhópi átti Guðbjörg góða æsku
og uppvaxtarár. Þeir tímar vora
henni alla tíð afar kærir og minnt-
ist hún þeirra og allra, sem þar
voru henni samferða með sérstakri
hlýju.
Hún naut góðrar menntunar í
föðurhúsum. Þar var mikil rækt
lögð við góða þjóðlega menntun og
bókmenntir íslenskar í hávegum
hafðar. Jón, bróðir hennar, fór til
náms á Akureyri og leiðbeindi
systkinum sínum eftir að hann lauk
námi. Einnig lagði Guðbjörg stund
á tónlistarnám og lék á orgel í
frístundum sínum. Var hún stund-
um fengin til að spila á orgel við
messur í Vallaneskirkju.
Það voru sterk bönd, sem tengdu
systkinin og foreldra við Hafursá
og þegar Guðmundur, faðir þeirra,
hætti búskap, tók Jón Kjerúlf, bróð-
ir Guðbjargar, ásamt henni við bú-
skap að Hafursá og bjuggu þau þar
áfram ásamt foreldrum sínum.
Á Hafursá var afar gestkvæmt.
Þar lá leiðin um er farið var inn í
Fljótsdal enda er Hafursá næsti bær
við Hallormsstað. Þar var í mörgu
að snúast fyrir húsmóður sem auk
þess að sjá um heimilið sinnti einn-
ig ýmsum störfum og sá um skepn-
urnar. Því var vinnudagur oft lang-
ur hjá húsmóður þegar margt var
í heimili. Guðbjörg talaði oft um
þá daga og einnig hversu ánægju-
legt hafi verið að hafa margt fólk
í kringum sig og í nógu að snúast.
Guðbjörg giftist 6. janúar 1934
Oddi Kristjánssyni, byggingameist-
ara, á Akureyri, sem fæddur var
3. október 1901 að Saurbæ í Eyja-
firði. Foreldrar Odds voru Kristján
Friðfínnsson, bóndi í Saurbæjar-
hreppi, og Sigríður Grímsdóttir,
kona hans.
Hann kom austur á Fljótsdals-
hérað til að reisa nýtt íbúðarhús
að Hafursá og felldu þau Guðbjörg
hugi saman. Heimili þeirra var að
Hafursá fyrstu átta árin. Þar fædd-
ust synir þeirra tveir, Guðmundur,
árið 1936 og Sigurður, árið 1940.
Þessi ár starfaði Oddur sem
byggingameistari þar eystra,
byggði hann meðal annars hið sér-
stæða hús Gunnars Gunnarssonar,
skálds á Skriðuklaustri, sem hlaðið
var utan með gijóthnullungum úr
Bessastaðaá. Guðbjörg sá áfram
um_ heimilið að Hafursá.
Árið 1942 fluttust Oddur og
Guðbjörg með syni sína til Akur-
eyrar. Oddur hóf störf sem bygg-
ingameistari hjá Akureyrarbæ og
gegndi því starfi til 1971. Þau reistu
sér myndarlegt hús á Helgamagra-
stræti 15 og bjuggu þar árin á
Akureyri.
Guðbjörg helgaði heimilinu
starfskrafta sína. Gestrisni var mik-
il á heimili þeirra Odds og Guðbjarg-
ar og nutu þau þess að geta veitt
gestum sínum af rausn. Andrúms-
loftíð á heimili þeirra var þannig,
að öllum sem þangað komu hlaut
að líða vel. Þau voru samhent og
einkenndist sambúð þeirra af kær-
leika.
Árið 1971 hætti Oddur störfum
hjá Akureyrarbæ fyrir aldurs sakii
og fluttust þau hjónin til Reykjavík-
ur. Synir þeirra voru þá búsettii
þar og vildu þau vera nálægt þeim
og fjölskyldum þeirra þegar árin
tóku að færast yfir.
Það var mikið áfall fyrir Guð-
björgu þegar Oddur andaðist haust-
ið 1979. Nokkru áður hafði hann
veikst af alvarlegum sjúkdómi og
auk þess hafði sjóninni hrakað veru-
lega. Hún bjó áfram á heimili þeirra
í nokkur ár.
Eins og áður er getið lést Guð-
björg á elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund, þar sem hún dvaldi síðastlið-
in fimm ár. Starfsfólkið þar á þakk-
ir skildar fyrir þá umönnun og
hlýju, sem henni var þar sýnd.
Eg kveð tengdamóður mína með
þakklæti fyrir allt, sem hún var
okkur.
Blessuð sé minning hennar.
Herdís Tómasdóttir
SLÍPÍDÐU Schiesser®
Tvö í einu!
Rétta rafsuðu-
tækið
fyrir bændur
og minni
verkstæði
Magma 150 er ekki einungis afar
öflugt jafnstraums-rafsuöutæki
fyrir pinnasuöu heldur einnig
kröftugt mig/mag suðutæki með
rafknúinni þráðstýringu (EFC).
Hafðu samband við sölumenn
okkar sem veita þér faglega
ráðgjöf.
= HÉÐINN =
SEUAVEGI 2,SlMI 624260
pinnasuða
Amm S. Hafdal frá
Akureyri — Minning
Fædd 9. apríl 1898
Dáin 5. nóvember 1990
Það var fyrir tuttugu árum að
ég kynntist Ónnu Hafdal á Akur-
eyri. Móðir mín, sem hafði þekkt
hana frá fornu fari, benti mér á
að fara þess á leit við hana að hún
gætti barna minna er ég hugðist
fara í sérnám.
Ég minnist þess enn þegar hún
tók á móti okkur á hlýlegu heimili
sínu, að hún rak upp hlátur þegar
erindið var borið upp við hana. Hún
spurði okkur mæðgur hvort við
héldum virkilega að hún væri fær
um að annast tvö ung börn, svo
gömul sem hún væri. Eftir nokkur
hvatningarorð og umhugsun, féllst
hún þó á að reyna það.
Þar með hófust kynni mín og
ijölskyldu minnar af þessari yndis-
legu konu. Það var börnunum
mínum mikið lán að fá hana sem
dagmömmu. Hún kom til þeirra á
morgnana, sá um að sonur minn
færi í skólann, en hann var að hefja
skólagöngu, gaf þeim hádegismat
og hugsaði um þau á allan hátt sem
hin besta móðir þar til ég kom heim
úr vinnu. Hún las fyrir þau sögur,
kenndi þeim vísur og kvæði og söng
með þeim. Oft höfum við heyrt lög-
in hennar sungin síðan og vilja þá
minningarnar um þessa blíðu og
nærfærnu konu streyma fram í
hugann. í tvo vetur vorum við svo
lánsöm að hafa hana hjá okkur og
það voru góð ár fyrir börnin mín.
Leiðir skildu þegar Anna fluttist
til dóttur sinnar í Reykjavík. En á
hveiju sumri heimsótti hún ætt-
menni sín á Norðurlandi og lét þá
aldrei hjá líða að heilsa upp á okk-
ur. Voru það miklir fagnaðarfundir.
Árin liðu og þar kom að ég flutt-
ist ásamt fjölskyldu minni til
Reykjavíkur. Þá hafði Anna fljót-
lega samband við okkur. Það var <
okkur mikið ánægjuefni að finna
hversu ern og frísk hún var, komin ,
hátt á níræðisaldur.
Á síðast ári tókust á ný með
okkur náin kynni,þegar ég hóf störf ,
á hjúkrunarheimili þar sem Anna
var vistmaður. Þá settist ég niður
með henni þegar færi gafst. Hún
tók mér ætíð opnum örmum og
spurði frétta af börnunum mínum
og sagði mér frá sínum börnum og
barnabörnúm. Jákvætt viðhorf
hennar til lífsins hafði ekkert breyst
þótt aldurinn væri orðinn hár, hún
var alltaf jafn glöð í bragði. Að því
kom þó að hún veiktist og tók hún
veikindum sínum með æðruleysi og
jafnaðargeði. Kannski var það
henni mesta áhyggjuefni að hún
ylli öðrum óþægindum. Mér þótti
vænt um að geta fylgst með henni
í veikindum hennar og þar með að
litlu leyti endurgoldið henni þakk-
læti mitt og fjölskyldu minnar.
Ég er einnig þakklát forsjóninni
fyrir að geta kvatt hana kvöldið I
áður en hún lést. Ég og fjölskylda
mín minnumst hennar með þakk-
læti og vottum aðstandendum sam- I
úð.
Sigurlaug Helgadóttir
I dag er borin til hinstu hvílu
móðuramma okkar, Anna S. Haf-
dal, sem lést 5. nóvember sl., og
viljum við minnast hennar hér í
fáeinum orðum.
Amma var fædd á Bjarnastöðum
í Unadal, Skagafirði, dóttir hjón-
anna Önnu Sigmundsdóttur og Sig-
uijóns Rögnvaldssonar kennara.
Þann 20. maí 1924 giftist hún
Gunnari S. Hafdal. Þau eignuðust
fimm börn: Ríkharð og Árna, sem
búsettir eru í Bandaríkjunum,
■ Gunnar, bónda á Hrafnsstöðum í
Köldukinn, Svein, lögregluvarð-
stjóra í Reykjavík, og Elfu, húsmóð-
ur í Reykjavík. Barnabörn og barna-
barnabörn eru orðin um 50 talsins.
Guðfinna Jónsdóttir,
Deild — Minning
Fædd 25. janúar 1905
Dáin 29. október 1990
Með örfáum orðum langar mig
að minnast elskulegrar afasystur
minnar, sem jarðsett var frá Víði-
staðakirkju í Hafnarfirði þriðjudag-
inn 6. nóvember.
Guðfinna Jónsdóttir frá Deild var
dóttir hjónanna Þorbjargar J.
Magnúsdóttur frá Dysjum og Jóns
Jónssonar frá Deild á Álftanesi.
Hún var ein af 11 systkinum en
aðeins 5 þeirra komust til fullorðins-
ára. Auk Guðfinnu voru þau Jón,
Ólafur og Anna, sem nú eru öll
látin, og svo afi minn, Guðmundur
Jónsson, fyrrverandi lögregluvarð-
stjóri, sem lifír systkini sín.
Foreldrar Finnu fluttust frá
Álftanesi til Hafnarfjarðar þegar
hún var enn á barnsaldri. Þar sótti
hún Flensborgarskóla og lauk það-
an prófi árið 1921. Eftir skóla fór
hún strax út á vinnumarkaðinn og
vann í físki þar til hún gifti sig,
hinn 7. ágúst 1948. Gekk hún að
eiga Eirík Björnsson frá Norðurkoti
á Vatnsleysuströnd. Voru þau vel
og hamingjusamlega gift í 26 ár
eða þar til Eiríkur dó árið 1974.
Finna bjó alla tíð með Jóni bróður
sínum á Vesturbraut 8 í Hafnar-
firði, í húsinu sem kallað var Deild.
Eftir að hún giftist bjuggu þau hjón
einnig í sama húsi. Héldu þau öll
heimili saman þar sem Finna hugs-
aði um allt og alla af einstakri ástúð
og umhyggju. Langamma mín var
þar líka í heimili og stundaði Finna
móður sína af mikilli natni þar til
hún lést, háöldruð, árið 1956.
Gestrisni var mikil á Deild og
öllum var þar tekið opnum örmum.
Alltaf voru til góðar kræsingar
ásamt heitu kaffi og hlýjaði það
hveijum þeim sem að garði bar.
Og voru það margir sem þangað
komu, bæði vinir og vandamenn.
Finna var mikil húsmóðir í sér og
lagði hún kapp á að hafa allt til
reiðu, bæði fyrir eiginmann sinn og
bróður, sem og þá er sóttu þau
heim. En Finna hafði líka gaman
af ferðalögum og fóru þau hjónin
í tvær siglingar vítt og breitt um
Evrópu. Talaði hún oft um þessi
ferðalög og ég er ekki frá því að
hún hefði viljað vera oftar á faralds-
fæti.
Guðfinna og Jón bróðir hennar
bjuggu á Deild þar til árið 1988,
en þá fluttu þau á Hrafnistu í Hafn-
arfirði. Þar voru þau í tæp tvö ár
Erfidrykkia
á Borginni
Tökum að okkur að sjá um erfidrykkjur fyrir
allt að 200 manns. Verð frá kr. 790,- á mann.
Ný og betri þjónusta.
Upplýsingar í síma 11440.
Hótel Borg