Morgunblaðið - 18.11.1990, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. NÓVEMBER 1990
23
**
HVAÐ ER
TIL RÁÐA?
Guðmundur Ólafsson,
Reykjavík
„Þetta er mjög alvarlegt mál, sem á ekki
aðeins við um forskólabörn, heldur börn og
unglinga á öllum skólastigum. Hvað yngstu
börnin varðar er þetta fyrst og fremst umhugs-
unarefni fyrir foreldrana. Þeir verða að gefa
sér meiri tíma með börnunum og stuðla að
aukinni hreyfingu. Sjónvarpið gegnir miklu
ábyrgðarhlutverki og ef Stöð 2 vildi börnunum
vel ætti fyrsta verkið að vera að hætta að sýna
teiknimyndir á morgnana um helgar, en vera
þess í stað með íþróttakennslu. Fóstrur geta
komið miklu til leiðar og sjúkraþjálfarar á öllum
stigum. Grunnskólinn ætti að vera með einn
íþróttatíma á dag fyrir alla. því pa fiv\ "Sirieik-
úfjnn mun auðveldari. En fyrst parf að geta
staðlaðar kannanlr til að a)á svart. á hvitu hvet*
staðan et* og framhaldið hlýtur siðan að ráðast
af niðurstöðunum."
Gísli Kr. Jónsson,
Hvanneyri
„Vandamáiið virðist vera mun minna hjá
okkur en í Reykjavík, en engu að síður er
mikill sjáanlegur munur á áhuganum nú og
fyrir 15 árum. Agaleysið er mun meira — sum-
ir krakkar neita að gera hluti, en slíkt þekktist
ekki áður, þeir gerðu það sem þeim var sagt
að gera. Foreldrar verða að taka á þessum
vanda og ásamt öðrum reka áróður fyrir gildi
líkamsræktar — og ekki sakar að. sýna for-
dæmið í verki. Fólk verður að líta í eiginn barm
og þar sem vegalengdir eru ekki þeim mun
lengri er tilvalið að byija á því að hvíia bílinn
og ganga eða skokka þess í stað. Hvað skólann
varðar yrði strax breyting til batnaðar ef íþrótt-
ir yrðu daglega.lí
Rannveig Pálsdóttir,
ísafirði
„Fyrst og fremst verður að setja ákveðnar
reglur á heimilunum. Börn vilja reglur og hlýða
þeim ef gengið er eftir því. Mötunin er alls
staðar, en það er óþarfi að segja börnunum frá
bamaefninu f sjónvarpinu, heldur beina þeim
frekar í átt til hreyfingar. Skólinn verður að
bjóða upp á hreyfingu daglega og sú hreyfing
getur auðveldlega farið fram inni í kennslu-
stofu. Eins held ég að þarft sé að taka upp
skipulagða leiki í löngu frímínútunum, kenna
þeim þá og vera með þeim til að byija með,
því þá er sennilegra að þau haldi sjálf áfram.“
Kári Árnason,
Akureyri
„í mörgum greinum í skólanum er boðið upp
á lijálpartíma, en slíku er ekki til að dreifa í
íþróttunum. Þannig tímar gætu orðið að gagni
og eins mætti fjölga almennum hreyfingartím-
um. En þetta er samfélagslegt vandamál, sem
allir verða að taka á í sameiningu, ef árangur
á að nást.“
Vilhjálmur Pálsson,
Húsavík
„Ég tek undir með Antoni Bjarnasyni að
mikilvægast er að vekja máls á vandamálinu.
Fullorðið fólk er út og suður að leita að líkams-
rækt fyrir sig, en gleymir bömunum. Það verð-
ur að fara að hugsa um börnin sín og gera sér
grein fyrir hvað hreyfíngin hefur mikið að
segja — einnig fyrir þau. Fyigjast með líkams-
ástandi barnanna og gera viðeigandi ráðstafan-
ir. Kennarar verða einnig að fylgjast með vinnu-
stellingu nemenda, því skólinn verður að koma
til móts við hreyfíþörfína með því að fjölga
leiktímum, gönguferðum og öllu, sem stuðlar
að hreyfíngu.“
Albert Eymundsson,
Höfn, Hornafirði
„Fullorðna fólkið er hætt að leika sér með
krökkunum og þess vegna kunna krakkamir
ekki leiki. Við emm öll sinnulaus gagnvart
bömunum, en þurfum að kenna þeim gömlu,
góðu leikina og skapa þeim aðstöðu til að
njóta sín. Ég vil að hreyfitímar verði daglega
í skólanum og allur áróður fyrir gildi hreyfing-
ar er ekki aðeins af hinu góða heldur nauðsyn-
legur.“
Snorri Rútsson,
Vestmannaeyjum
„Fýrst og fremst verða foreldrar að ýta við
börnunum, láta þau vera úti að leika sér. í
öðru lagi er mikilvægt að fjölga íþróttatímum
í skólum. Það verður að kanna hvar þöifín er
mest og haga kennslunni samkvæmt því, þann-
ig að allir eigi kost á hreyfingu við hæfi.“
Morgunbla9ið/Ámi Sæberg
OF FÁIR ÍÞRÓTTAKENNARAR
Anton Bjamason segir að
löngu tímabært sé að
taka á hreyfíngarleysi barna.
„Foreldramir verða að hætta
þessum sunnudagsbíltúmm
en fara þess í stað út að
ganga með bömunum, þess
vegna að ganga á Esjuna.
Börnin þurfa hreyfíngu og
frjáls tími eins og boðið er
upp á í sundlauginni í Vest-
mannaeyjum er til fyrirmynd-
ar.
Fóstmrnar vinna mjög
fómfúst starf, en það er hægt
að gera miklu meira á dag-
heimilunum. Það gengur ekki
að föndra í átta tíma á dag
heldur er nauðsynlegt að vera
með skipulagða dagskrá í
skemmtilegri hreyfingu dag-
lega. Það þarf að kenna fóstr-
um að setja upp og skipu-
leggja líkamsrækt á dagheim-
ilunum.
Skólamir verða að bregð-
‘ast við með breyttum áhersl-
um og nauðsynlegt er að
fjölga íþróttakennurum. Það
er mikilvægt að allir krakkar
geti notið leiðsagnar mennt-
aðra kennara, bæði í skólum
og hjá íþróttafélögum. Við
útskrifum allt of fáa íþrótta-
kennara árlega. Að auki er
brottfallið mikið enda er
starfið erfitt og slítandi við
núverandi aðstæður."
Skólaíþróttir efldar
Janus Guðlaugsson, náms-
stjóri í íþróttum, segir að sam-
fara fyrirhugaðri lengingu á
skólatíma yngstu barnanna,
verði skólaíþróttir efldar.
Stefnt er að því að efla íþrót-
takennaranámið, skipuleggja
endurmenntun, útbúa kennsl-
uleiðbeiningar og vinna að
rannsóknum á líkamsfari
skólabarna.
„Þetta er tveggja ára áætl-
un,“ segir Janus. „Eftir tvö
ár ættu allir að fá þann tíma
í skólaíþróttum, sem nám-
skráin segir til um. Yngstu
börnin eiga að fá tvo til fjóra
tíma vikulega í almennu eða
sérhæfðu hreyfinámi. Eins
verði öll börn í fyrsta bekk
hreyfiþroskaprófuð í byijun
skólagöngu."
Stykkishólmur:
EINS OG UOSIMYRKRINU
Astæðulaust er að mála
skrattann á vegginn í
öll- um hornum, því ástandið
er ekki alvont. í Stykkishólmi
kannast menn ekki við hreyf-
ingarleysi. „Við verðum lítið
vör við þetta hér,“ segir Ólaf-
ur Sigurðsson, íþróttakenn-
ari. „Það er frekar rætt um
að framboð á íþróttum og
félagslífi sé of mikið.“
Að sögn Ólafs eru nánast
allir krakkar í Stykkishólmi í
íþróttum eða einhveiju fé-
lagslífi og hreyfingin því ekki
vandamál. „Ungmennafélag-
ið er mjög virkt, en á hveiju
hausti er helst kvartað yfir
of miklu framboði, því krakk-
arnir vilja vera í öllu. Við
sjáum hins vegar vel greini-
lega fylgni milli árangurs í
íþróttum og námsárangurs.
Börnin læra að skipuleggja
vinnu og starf og hver einasta
mínúta er nýtt.“
Ólafur segir gífurlegan
mun á iþróttalífí í Stykkis-
hólmi og Ólafsvík. „Þar er
ekkert að gerast og ein
ástæðan er sú að í Ólafsvík
hefur verið mjög erfitt að
manna íþróttakennarastöður
— menntaðir kennarar fást
ekki til starfa. Hjá okkur eru
allir kennararnir ýmist lærðir
íþróttakennarar eða tengdir
íþróttum á annan hátt og
’áhersla er á líkamsrækt í einu
eða öðru formi.“
Hann segir ennfremur að
náið samstarf sé á milli skól-
ans og foreldra og gengið
sé eftir að börnin taki
þátt. „Auðvitað er
hreyfíþroskinn misjafn
eins og gengur, <
þetta er ekki vanda'
mál.“
íþróttaskóli fýrir 5-7 ára í Garóabæ:
TOKUM AF SKARIÐ/y
Sérhæfðir íþróttaskólar fyrir
börn hafa víða verið starf-
ræktir á undanförnum árum í
einhverri mynd. Boðið hefur
verið upp á styttri sem lengri
námskeið í hinum og þessum
íþróttagreinum og í flestum
tilfellum er fyrst og fremst
höfðað til. barna á aldrinum
6-12 ára. Yfirleitt er boðið upp
á íþrótta- og leikjanámskeið á
sumrin, en ýmsir hafa einnig
tekið mið af þörfinni á öðrum
árstima. íþróttaskóli Stjörn-
unnar í Garðabæ er nú á
þriðja starfsári.
„Félög hafa verið að bíða
eftir því að íþróttasamband
íslands mótaði ákveðna stefnu
í þessu máli, en í Garðabæ
gátu menn ekki beðið lengur
og því tókum við af skarið
fyrir þremur árum,“ sagði
Gunnar Einarsson, íþrótta- og
tómstundafulltrúi Garðabæj-
ar.
íþróttaskólinn er fyrir börn
á aldrinum 5-7 ára og er lögð
áhersla á æfingar í formi
leikja í þeim tilgangi að þroska
hreyfingar, jafnvægi og takt.
Gunnar sagði að þetta væri
íþróttatilboð Stjömunnar,
stutt af íþrótta- og tómstund-
aráði með faglegri
ráðgjöf.
„Með þessu viljum
við ná meiri breidd, fá
fleiri virka og leggjum áherslu
á ánægju í stað keppni. Við
viljum að fyrsta viðkynning
barnanna af íþróttum sé já-
kvæð með framtíðina í huga
og þannig reynum við að koma.
í veg fyrir fráfall. í þriðja lagi
leggjum við grunninn fyrir
afreksíþróttir."
Gunnar sagði að til stæði
að bjóða upp á svipaðan skóla
fyrir 8 til 10 ára börn og jafn-
vel einnig fyrir 10 til 12 ára.
«i»

*4 2 . gts ’a 11 t t í A í iLXl&iht&A v4Á*Vit*ÍJJhi> t. ’s