Morgunblaðið - 19.02.1991, Síða 43

Morgunblaðið - 19.02.1991, Síða 43
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. FEBRÚAR 1991 43 Minning: Marsibil S. Bern- harðsdóttir Fædd 7. maí 1911 Dáin 8. febrúar 1991 Deyr fé deyja frændur deyr sjálfur ið sama. En orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur. Mig langar með örfáum orðum að minnast ömmu minnar, Marsibil- ar Bernharðsdóttur. Minningarnar um hana eiga eftir að fylgja mér allt mitt líf. Minningin um hana sitjandi á stól með mig þá tveggja ára í fanginu að kenna mér að syngja Lóan er komin. Þegar hún og afi sátu með mig og töluðu við mig um heima og geima ávallt eins og ég væri fullorðin. Það er gott fyrir lítið barn, hversu gamalt sem það er, að hafa átt svo góða ömmu og hafa haft tækifæri til að nema eitthvað af henni. Ég veit að amma mín er farin yfir á betri stað en hún mun alltaf vera hjá mér í huganum. Mig langar að biðja guð að styrkja hann afa minn og gefa honum blessun sína. Billa Marsibil Sigríði Bernharðsdóttur höfum við óendanlega margt að þakka. Henni kynntumst við sem móður Kristínar Jónínu, vinkonu okkar, fyrir rúmum tveimur áratugum. Frá fyrstu stundu breiddist út á móti okkur hlýr móðurfaðmur sem hefur ávallt umlukt okkur síðan. Móðurkærleikurinn lætur sig varða jafnt andlega sem líkamlega velferð barna sinna. Ófáar eru mál- tíðirnar, sem við nutum í eldhúsi Marsibilar. Hlýja hennar og um- hyggja náði líka til barna okkar. Hún tók heilshugar þátt í gleði okkar og hjá henni áttum við alltaf skjól, þegar á móti blés. Hun var einstaklega sönn, hreinlynd og góð kona. Það er ómetanlegt að hafa eignast slíkan vin. Það er mikil gæfa að eiga góðan lífsförunaut. Þau voru því bæði miklar gæfumanneskjur Marsibil og Hjalti Þorsteinsson. Hjónaband' þeirra var einstaklega kærleiksríkt og fagurt. Þau hjón voru fágætlega samrýnd og samhent í öllum góð- verkum. Þau kunnu listina að gefa. Við höfum þegið og færum þeim miklar þakkir. Hjalta og ástvinum öðrum færum við okkar einlægustu samúðar- kveðjur. Um fagurt líf leikur fögur minning. Birna, Kristín, Margrét og Sigrún. Mig langar í örfáum orðum að minnast tengdamóður minnar, Marsibilar S. Bernharðsdóttur, sem lést í Borgarspítalanum 8. þ.m. Þegar góður vinur er kvaddur koma minningabrotin hvert af öðru upp í hugann. Brotin verða fljótlega að mynd af þeim sem kvaddur er, en fyrir mér var Billa, eins og hún var oftast kölluð, heilsteypt, glæsi- leg kona með hlýtt bros sem tók öllum opnum örmum sem til hennar leituðu. Það var oft mannmargt á heim- ili hennar og eiginmanns Hjalta Þorsteinssonar þegar ég kynntist þeim fyrst. Heimilið var eins og miðstöð, þangað komu ættingjar og vinir og aldrei fór neinn frá húsi án þess að þiggja veitingar. Alltaf átti hún jólaköku með kaff- inu, sem var alveg einstök, og gekk seinna á mínu heimili undir nafninu ömmu Billu-jólakaka því þær voru ófáar sem hún stakk að mér og sagði: „Heldur þú að þið getið nú ekki notað þetta?“ Eitt er víst að þær voru fljótar að hverfa. Minning mín frá fyrstu kynnum er einnig bundin móður Marsibilar, Sigríði Finnsdóttur, sem þau hjónin önnuðust allt til þess er hún lést á heimili þeirra, þá á tíræðisaldri. Allur kærleikurinn sem þar var sýndur í ummönnun var einstakur. í gegnum tíðina hefi ég dáðst að sambandi þeirra hjóna. Sá kær- leikur, virðing og umhyggja sem þau alltaf sýndu hvort öðru er nokk- uð, sem við hin yngri, getum lært mikið af. Marsibil Sigríður Bernharðsdótt- ir var fædd að Hrauni á Ingjalds- sandi við Önundarfjörð, 7. maí árið 1911 og ólst þar upp í stórum systk- inahópi. Árið 1938 fluttist hún til Flateyrar er hún gekk í hjónaband, með eftirlifandi manni sínum Hjalta Þorsteinssyni, ættuðum úr Álfta- firði. Þar eignuðust þau 3 börn, Þorstein Bernharð, kvæntan Jonínu Arndal, Kristján Óla, kvæntan und- irritaðri, og Kristínu Jónínu sem lést 1989. Barnabörnin eru 6 og barnabarnabörnin 2. Árið 1962 tók fjölskyldan sig upp og flutti til Reykjavíkur þar sem þau hafa búið síðan. Starfssvið tengdamóður minnar var að miklu leyti innan heimilisins, hún var mik- il hannyrðakona og mörgum hafa pijónaföt hennar yljað. Síðustu árin bjuggu þau hjón í Bólstaðarhlíð 45, og urðu þau þar virkir félagar i starfi aldraðra og kynntust mörgu góðu fólki. Meðan heilsa og orka leyfðu áttu sumar- ferðalög með eldri boi'gurum stóran hlut í ánægju þeirra enda var þar komist-í tengsl við náttúruna sem þau bæði unnu svo mjög. En nú er komið að þáttaskilum, því hún er lögð upp í þá ferð, ,inn á annað og æðra tilverustig, sem okkar allra bíður. Ég bið algóðan Guð að varðveita hana, blessa og leiða áfram. Elsku Hjalti minn, Guð blessi þig og gefi þér styrk, megi minningin um góða konu ylja þér um ókomna tíð. Helga Benediktsdóttir í dag verður til moldar borin elskuleg vinkona okkar hjónanna Marsibil Bernharðsdóttir, eiginkona móðurbróður míns Hjalta Þorsteins- ★ GBC-Skírteini/barmmerki fyrir: félagasamtök, ráöstefnur, starfsmenn fyrirtækja, o.m.fl. Efni og tæki fyrirliggjandi. OTTO B. ARNAR HF. Skipholti 33 -105 Reykjavík Símar 624631 /624699 sonar. Hún andaðist í Borgarspítal- anum 8. febrúar sl. Hún var einstaklega góð og trúuð manneskja, mátti ekkert aumt sjá án þess að bjóða fram hjálp sína. Hún vermdi og hlýjaði umhverfi sitt, svo öllum þótti gott að vera í návist hennar. Það var lærdómsríkt að koma á heimili þeirra Billu og Hjalta og sjá þá umhyggju og finna það ástríki, sem þau áýndu hvort öðru. Billa var ávallt fús að fórna fjér fyrir aðra og má þar nefna hve vel hún annaðist aldraða móður sína, sem var rúmliggjandi á heim- ili þeirra Hjalta í mörg ár. Hjalti og börnin þeirra hjálpuðust öll við að láta gömlu konunni líða sem best. Þau vofu líka ótalin sporin, sem Billa átti til systur sinnar til hjálpar og umhyggju. Billa var ákaflega vandvirk og smekkleg hannyrðakona. Allt, sem hún gerði, gerði hún vel. Hún gladd- ist við að geta yljað ungum sem öldnurn með yndislegu nærfötun- um, sem hún pijónaði. Það voru margir, sem hugsuðu hlýtt til henn- ar á svölum vetrardögum. Við viljum þakka Billu fyrir henn- ar traustu og ljúfu vináttu í gegnum árin. Við stöndum í mikilli þakkar- skuld við þau Billu og Hjalta þegar þau opnuðu heimili sitt fyrir elsta syni okkar, sem þá var að hefja nám sitt hér í Reykjavík. Við buggum þá úti á landi. Þau veittu honum alla sína góðvild og umhyggju. Hann og fjölskylda hans búa nú erlendis og harma það að geta ekki fylgt Billu síðasta spölinn. Elsku Hjalti. Við biðjum góðan Guð að styrkja þig og styðja. Þú ert eins og vestfirsku klettarnir, sem engir stormar fá bugað. Við hjónin, synir okkar og þeirra fjöl- skyldur sendum þér, sonum þínum og fjölskyldum þeirra okkar innileg- ustu samúðarkveðjur. Við biðjum Guð að blessa Billu okkar og vitum að hún á í vændun-i ljúfa fagnaðár- fundi með ástvinum sínum. Blessuð sé minning hennar. Ragna og Jón Hjartar 10 DAGA PASKAFERÐ TIL CRANS MONTANA 23. mars til 1. Eitt af allra bestu skíöasvæðum alpanna og mjög sólríkt. Beint flug til Sviss. Val um marga góöa gististaði. Verð frá kr. 73.700.- Leitið nánari upplýsinga. Ferðaskrifstofa GUÐMUNDAR JÓNASSONAR HF.____________________ Borgartúni 34, sími 83222. FARKQRT SKIÐAFERÐ TIL SVISS n Ultra Pampers TRÁKA BLEIUR Rakadrægur kjarni að framan Rakadrægur kjarni í miðju Þó bleian sé vot er barnið þurrt Ánægðir strákar og stelpur í Pampers-bleium Pampers bleiur eru hannaðar með vellíðan barnsins að markmiði. Við framleiðslu þeirra er leitast við að spara dýrmætar auðlindir jarðarinnar og að spilla ekki umhverfinu með skaðlegum úrgangi. n Ultra Hampers AUKA VELLÍÐAN BARNANNA STUÐLA AÐ UMHVERFISVERND ísletnsk ///// Ameríska Tunyuháls. M Simi 827CK);

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.