Morgunblaðið - 22.06.1991, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. JÚNÍ 1991
'/í-l
^^©IGSIJimUnger/Disthbute^b^Universal^Press^^ndjcate^
,Eq hei ctkí/eéiS oi hækJzce pig i tign.
SxJctu föbu.."
Ást er.
/.AO 5-20
... góður ilmur.
TMReg. U.S. Pat Otf.—all rights reserved
° 1991 Los AngelesTimesSyndicate

Með
morgunkaffiriu

i \
WS ruTH
Hann fór út að ganga með
hundinn . . .
HOQNI HREKKVISI
Af hvölum og mönnum
Hvalablástur hefur verið mikill um
hríð, ef við drepum ekki hval þá er
lífsbjörgin fyrir bí. Ungur las ég
margar spennandi bækur um hval-
veiðar, um Norðmenn sem voru nær
búnir að útrýma sumum tegundum,
um Moby Dick, og gamla dóma þar
sem hart var deilt um hvalreka á
ijþrum. Svo má ekki gleyma honum
Jonasi í hvalnum, sögu sem ég sagði
börnum og barnabörnum oftar en
tölu verði á komið. Eg var hvalavin-
ur (sem nú er skammaryrði).
En ég er ekki hvalavinur lengur.
Við, eins og fréttaliðið segir, eigum
að fara úr Ráðinu. Þessir löngu og
dýru fundir með vondu köllunum í
útlandinu, eru hreint að fara með
geðheilsu þjþðarinnar. Við megum
illa við því. A þessum árans fundum
„Og Jesús kom til Nazaret, þar
sem hann hafði alist upp, og gekk
á hvíldardeginum, eins og hann
var vanur, inn í samkunduhúsið
og stóð upp til að lesa. Og var
honum fengin bók Jessaja spá-
mann; og hann fletti sundur bók-
rullunni og fann staðinn þar sem
ritað var: Andi Drottins er yfir
mér, að því að hann hefir smurt
mig (hinn smurði - Messias), til
að flytja fátækum gleðilegan boð-
skap; hann hefir sent mig, til að
boða bandingjum lausn og blindum,
að þeir skuli aftur fá sjón, til að
láta þjáða lausa, til að kunngjöra
hið þóknanlega ár Drottins. Og
hann vafði saman bókrulluna, fékk
hana þjóninum og settist niður, og
allir í samkunduhúsinu störðu á
hann. En hann tók að tala til þeirra:
í dag hefir ræst þessi ritningar-
grein, sem þér nú hafið heyit,“
Lúkas 4:16-21.
Jesús Kristur var ekki aðeins
lærður en einnig víðförull maður.
Þegar hann kom með fjölskyldunni
sinni til baka frá Egyptalandi var
sem ekkert gerist, þar sem menn
skilja ekki að hvalurinn er okkar
lífsbjörg. Ljós punktur að Heródes
og Pílatus urðu þó einu sinni sam-
heijar þeir Kristján í LÍÚ og Oskar
formaður, sem birtist gráti nær á
skermi og sagði að nú ætti að ræna
okkur lífsbjörginni, hvorki meira né
minna. Þó ber þeim eitt á milli. Krist-
ján vill engar veiðar útlendinga í
íslenskri lögsögu en Óskar er ekkert
að fetta fíngur útí að nánustu frænd-
ur okkar slíti upp eins og 9 þúsund
tonn af trosi, og fáir taka til þess.
Lengi var ég haldinn þeirri villu
að hvalurinn væri „skepna skýr“
væri vel greindur og þeir sendu jafn-
vel skeyti sín á milli, náttúrulega
þráðlaus. Til þess að leiða fákunn-
andi í allan sannleika um þetta var
hann læs síðan í arameisku og
egypsku. Og áður en hann fékk
köllun sína til þess að verða spá-
maður, var hann búinn að ferðast
vítt og breitt með Johannes skírara
í fararbroddi: Egyptalandi, Mið-
austurlöndum, Indlandi og jafnvel
alla leið til Englands. A þessum
ferðum þeirra tveggja lærði hann
bæði tungumál og einnig mikið trú-
arbrögðum, endurfæðingu og FFH
(Lúkas 9:28-36). Hann var svo van-
ur að ferðast með skipum að hann
svart í gegnum versta óveður þegar
lærisveinar hans óttuðust um líf
þeirra.
Það er enginn vafi á því að Jesús
var bæði vel menntaður og víðför-
ull, af því að hann bjó yfir svo mik-
illi þekkingu. Og hann var þræl-
kunnugur Heilagri Ritningu, því
hvað eftir annað vitnaði hann í
hana.
Ja, Drottinn undirbjó hans ein-
getinn Son vel fyrir þetta mikilvæga
hlutverk sem beið hans.
Bronko Haralds
haldinn fundur um málið í Háskóla
íslands. Þema: Hafa hvalir sérstöðu,
þ.e. um greindarvísitöluna. Kom þá
fram, að hvalir væru fremur heimsk-
ir og því siðferðilega réttdræpir.
Dani einn, prestlærður kvað dýr ekki
vita að þau eigi að deyja. Merkur
bóndi, Böðvar á Laugarvatni sagði
að „menn ættu ekki að tala um að
deyða nokkurt húsdýr, svo að þau
heyri til“. En sá skriftlærði veit bet-
ur.
Dr. Klinowski sagði á þessu þingi
að heilinn væri að vísu stór, en gáf-
urnar ekki að sama skapi, og hvali
dreymir ekki. Þessvegna á að veiða
hvali. Því segjum við: Fram halelúja
fram í hvalastríðið. Drepum, drepum,
eins og Skugga-Sveinn sagði og
Luter forðum. Nú eigum við líka, sem
betur fer, hersöng á móti hvölum,
þökk sé okkar frægustu rokkurum.
H.G.
Óþörf deila
í Morgunblaðinu 9. júní sl. birtist
grein undir yfirskriftinni „Rökleysur
og mótsagnir“. Þar deila menn, sem
raunar hafa skrifað áður. Deilan er
um það hvort Jesús hafi verið læs
eða ekki. Þessum vinum eða and-
stæðingum bendi ég á að fletta upp
í Nýja Testamentinu Lúk. 4. 14-20.
Þar fá þeir svarið, sem hlýtur að
vera bæði þeim og öðrum nóg til að
fá fullt og ákveðið svar. Þurfa þeir
ekki lengur að efast um, að þessi
fulltrúi visku og kærleika hafði áreið-
anlega lært að lesa og notaði þá
menntun í sjálfu samkomuhúsi
bernskustöðva sinna, til að kenna og
útskýra boðskap sinn.
Mér er það mikil undrun, að þess-
ir réttrúuðu menn, sem sjálfsagt lesa
daglega í þessari helgu bók, skuli
þurfa að deila um þetta málefni. Ég,
sem ólst upp í torfbæ í lítilli sveit,
sem nú er í eyði, lærði þetta utan
að áður en ég man eftir mér.
Arelíus Nielsson
Jesús var lærður
Víkverji skrifar
Af skiljanlegum ástæðum á
Vikveiji oft leið um Gijóta-
þorpið, en þar hefur í sumar og
fyrrasumar verið unnið að end-
urnýjun gatna. Götur eru nú hellu-
lagðar með skemmtilega gamal-
dags yfirbragði. Meðfram götum
hefur verið komið fyrir stórum
steinum, sem skaga upp í loftið og
varð Víkveiji fyrir því um daginn
að reka bíl sinn utan í einn þessara
steina. Þegar Víkveiji fór að segja
frá þessu óhappi sínu kom í ljós að
fleiri höfðu lent í svipuðu. Víkveiji
ekur um á gömlum bíl sem honum
er ósköp lítið sárí um þó rispist lítil-
lega, en það er ekki annað hægt
en vorkenna þeim sem lenda utan
í þessum skrautsteinum og stór-
skemma nýja bíla. Víkveiji sér ekki
að þessir steinar þjóni neinu hlut-
verki, nema þá ef vera kynni að
þeim sé holað þarna niður til að
Grjótaþorpið beri nafn með rentu.
*
Ahugamenn um uppbyggingu
miðbæjarins hafa sett fram
margar athyglisverðar hugmyndir
til að auka vægi hans. Víkveija
finnst sú áhersla sem lögð er á
gerð bflastæða samt ganga út í
öfgar, einkum þó hugmyndin um
bílastæði undir Austurvelli, sem
sett var fram af einum frammá-
manni miðbæjarmanna í Morgun-
blaðinu nýlega. Bjöldinn allur af
bílastæðum er í miðbænum og und-
antekningalítið er hægt að fá þar
stæði hvenær sem er. Þessi stæði
eru í Kolaportinu, á hafnarbakkan-
um, í bílageymslu við Vesturgötu
og víðar. Þessu til viðbótar er verið
að byggja bílageymsluhús við
Hverfisgötu á móts við Þjóðleik-
húsið, sem ekki virðist ýkja mikil
þörf fyrir á þessari stundu. Það er
ekki erfitt fyrir fólk að ganga frá
þessum bílastæðum að verslunum
í Kvosinni og við Laugaveg. Vandi
miðbæjarins felst því ekki í skorti
á bílastæðum við verslunardyr og
gætu ráðamenn þess vegna að snú-
ið sér að brýnni viðfangsefnum en
byggingu bílageymsluhúsa.
xxx
Gífurlegur fjöldi fólks lagði leið
sína í miðbæinn 17. júní til
að taka þátt í hátíðahöldunum.
Gekk fólk á milli Lækjartorgs og
Hljómskálagarðs, en á þessu svæði
var margt til skemmtunar. Eftir að
Tjarnarbakkinn að austanverðu var
endurbyggður er virkilega ánægju-
legt að ganga þar um og fylgjast
með fugla- og mannlífi. Einn
skugga ber þó þar á, en það er
hversu mikil óþrif eru í Tjörninni.
Hún lyktar eins og fjóshaugur og
er ekki til þess fallinn að auka hróð-
ur Reykjavíkur sem hreinnar og
fallegrar borgar. Fyrir einu eða
tveimur árum var Tjörnin hreinsuð
og tókst það vel, þrátt fyrir nokkr-
ar deilur um aðgerðina. Slíka
hreinsun þarf greinilega að fram-
kvæma á hveiju ári.