Morgunblaðið - 18.12.1991, Qupperneq 49

Morgunblaðið - 18.12.1991, Qupperneq 49
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. DESEMBER 1991 49 Ferðamál eftir Gunnlaug Eiðsson Oddný Sv. Björgvins sér astæðu til að hnýta í okkur leiðsögumenn á síðum Morgunblaðsins. Finnst henni heldur lítils virði þegar leið- sögumenn „tjá sig um atvinnugrein sína og ferðamál i heild“. Ekki kom mér við þessar áhyggjur Oddnýjar. Aftur á móti hnaut ég um þau brot úr símbréfi, sem hún hafði eftir fulltrúa Flugleiða í Frankfurt. Vil ég nú gera lesendum Morgunblaðs- ins nokkra grein fyrir málinu. Hér á landi starfar austurrísk ferðaskrifstofa, nefnd Kneissl, í um það bil tvo mánuði á ári gjaldfrítt og leyfislaust. A vorin flytur ferða- skrifstofan inn í landið marghátt- aðan búnað til atvinnustarfsemi sinnar, svo sem tjöld og allt sem þarf til matseldar, potta og prí- musa og mat í svo miklum mæli, sem ítrustu lög leyfa. Engir tollar eru greiddir af þessum aðföngum. Birgðastöð er komið upp á tjald- stæðinu í Laugardal í Reykjavík og þaðan er stjórnað tjaldferðum um allt landið. Á haustin er svo pakkað saman og haldið heim með gróðann af íslandsrekstrinum eins og dönsku einokunarkaupmennirn- ir gerðu fyrrum. Auk alls annars innflutnings kemur ferðaskrifstof- an einnig með vinnuafl inn í land- ið, bæði til að elda ofan í farþeg- ana og stjórna ferðalaginu. Þetta gagnrýna leiðsögumenn auðvitað þegar útlendingar eru látnir ganga í störf íslendinga. Þá segir Flug- leiðamaðurinn í Frankfurt: „Fróð- legt væri að vita hvað mörg dags- verk væru ekki „til“, ef við hefðum ekki haft útlenda ferðaheildsala eins og t.d. Kneissl.“ Kneissl er alls ekki ferðaheild- sala. Kneissl á engin viðskipti við íslenskar ferðaskrifstofur og selur ekki ferðir og þjónustu íslendinga á austurrískum markaði. Kneissl rekur sína eigin ferðaskrifstofu hér á landi án þess að hafa hér atvinnu- rekstrarleyfí eða ferðaskrifstofu- leyfi. Kneissl selur í Austumki ein- göngu sínar eigin ferðir um ísland. Þessi títtnefnda ferðaskrifstofa leigir hér hópferðabíla með íslensk- um bílstjórum og kannski fljúga farþegar þeirra með Flugleiðum og íslenskum áhöfnum, en það eru þá öll dagsverkin, sem Kneissl skapar. Einu sinni voru ferðaskrifstofur þeirra Úlfars Jacobsens og Guð- mundar Jónassonar langstærstar í tjaldferðum um landið. Varla þarf að hafa mörg orð um það hvílíkar tekjur þær og aðrar slíkar hafa fært inn í íslenska hagkerfið. Tjöld- in framleidd hér innanlands, annað flutt inn með háum tolli. Öll mat- væli keypt hér heima og að stærst- um hluta framleidd hér. Hópferða- i bílstjórar og íslenskar flugáhafnir fengju vinnu við að flytja farþeg- ana, námsmenn og aðrir fengu j vinnu við matseld og leiðsögn. Allt þetta borguðu útlendingar í bein- hörðum gjaldeyri. Stór hluti tekn- anna lenti auðvitað í sjóðum ríkis og sveitarfélaga. Smámsaman fóru útlendingar, þar á meðal Kneissl, að mjaka sér inn á þennan mark- að. Til að standast samkeppni við rótgrónar íslenskar ferðaskrifstof- ur beittu þeir ýmsum bellibrögðum. „Ef við íslendingar vilj- um sinna útlenskum ferðamönnum, þá getur ferðaþjónusta orðið ein sterkasta stoðin í efna- hagslífi okkar og staðið undir stórum hluta svo- nefnds velferðarkerfis. En aðeins ef ferðaþjón- ustan er íslensk.“ Hliðruðu sér hjá íslenskum lögum og reglugerðum og nutu þeirra fríð- inda, að yfii-völd hér, félagsmála- ráðuneytið, útlendingaeftirlitið og lögregla, kæra sig ekki um að skipta sér af þessu. Ár frá ári óx starfsemi útlendinganna og svo fór að lokum, að dæmið snerist við. Nú er Kneissl ríkjandi á hálendi íslands, með 30-40 tjöld á hverju tjaldsvæði þegar íslenskar ferða- skrifstofur mega þakka fyrir að hafa þar 15 tjöld samtals. Og enn er starfsemi Kneissl ólögleg og enn beitir ferðaskrifstofan sömu brögð- um og fyrr og enn stendur hún í skjóli íslenskra yfirvalda. Hver eru þá þessi bellibrögð, spyr nú einhver. Til dæmis að reka hér ferðaskrifstofu án atvinnu- rekstrarleyfis. Með því sparast margs konar opinber gjöld, sem íslendingar veða að greiða eins og tekjuskatt, útsvar og tryggingar- gjald. Þessir útlendingar hafa held- ur ekkert ferðaskrifstofuleyfi og losna þá við sérstaka tryggingu, sem íslenskar ferðaskrifstofur þurfa að greiða. Mest munar út- lendingana þó um það, að geta flutt inn tollfrítt bæði mat og annað, Gunnlaugur Eiðsson jafnvel eigin hópferðabíla til notk- unar hér allt sumarið og ódýrt vinnuafl. Það skipti einmitt sköpum í samkeppni íslenskra ferðaskrif- stofa við útlendingana þegar „mat- árskatturinn" var lagður á. Svona er allt gert til að drepa íslenskt atvinnulíf í dróma. Launin, sem Kneissl greiðir þeim útlendingum, ;em ganga í störf matreiðslufólks )g leiðsögumanna, eru langt undir lögbundnum lágmarkslaunum. Og þar sem útlendingarnir vinna hér án atvinnuleyfis sparast verulegar fjárhæðir í tollum, beinum og óbeinúm sköttum, launum og launatengdum gjöldum. Fyrir þetta hefur Kneissl landið allt frjálst undir atvinnurekstur sinn. Með þessu hefur Kneissl náð austurríska markaðnum algerlega undir sig. Nú sjást Austurríkismenn ekki lengur í tjaldferðum hjá íslenskum feðaskrifstofum. Fyrir síðustu Alþingiskosningar varð sumum frambjóðendum tíð- rætt um ferðaþjónustu. Hún var eina bjargráðið. Henni var teflt fram gegn nýju álveri. I ferðaþjón- ustu lá framtíð íslands. Nú eru þessar raddir vitanlega þagnaðar. Og hvað átti að gera til þess að efla untrædda atvinnugrein? Ein framsóknarfrú í Reykjavík vildi sýna útlendingum hraun og fossa eins og gert væri í Búlgaríu þar sem hún var einu sinni fararstjóri. Kvennalistakonur í borginni álitu að brýnast væri að konur í sveitum hekluðu og prjónuðu minjagripi handa erlendum ferðamönnum. Frambjóðendurnir og reyndar allt of margir, sem hafa stjórnmál að atvinnu, þekkja greinilega ekkert til ferðamála. Ferðaþjónusta er al- gerlega tilgangslaus, nema hún sé í höndum okkar íslendinga sjálfra. Aðeins þá er hún ábatasöm auð- lind. Annars er hún ekkert nema átroðningur. Og ég get ekki séð, að einhver dagsverk tapist þó Aust- urríkismenn ferðist um landið á vegum íslenskra ferðaskrifstofa. Þrátt fyrir allt skilar ferðaþjónusta verulegum gjaldeyristekjum í þjóð- arbúið. Og menn bljóta að sjá hví- lík endemis vitleysa það er, að ís- lenskar ferðaskrifstofur skuli þurfa að standa í samkeppni um lægsta verðið, minnstu gjaldeyristekjurn- ar, mesta tapið. Eða af hveiju eru fiskimiðin umhverfis landið ekki frjáls öllum útlendingum eins og landið er lagt að fótum erlendra ferðaskrifstofa? Útlensk stóriðja lýtur í hvívetna íslenskum lögum: I mengunar- eða náttúruverndar- málum, í skattamálum og atvinnu- málum til dæmis. En af hveiju gild- ir þá annað um ferðaþjónustu, sem er líklega þriðji stærsti gjaldeyris- útvegur okkar á eftir sjávarútvegi og stóriðju? Ef við íslendingar viljum sinna útlenskum ferðamönnum, þá getur ferðaþjónusta orðið ein sterkasta stoðin í efnahagslífi okkar og stað- ið undir stórum hluta svonefnds velferðarkerfis. En aðeins ef ferða- þjónustan er íslensk. Höfundur er leiðsögumaður. MITSUBISHI HQ myndbandstæki 30 daga 8 stöðva upptökuminni Þráðlaus fjarstýring • Euro skart samtengi • Sjálfvirkur stöðvaleit- ari • Klukka + teljari • Skipan- ir á skjá • Fullkomin kyrrmynd. Sértilboð 36.950,- stgr. 3HAUSAR Afborguníirskiknálar WlLJðMCO FÁKAFEN 11 — SÍMI 688005 N Y B 0 K F A E L L E R T S C H R Ég bið lesendur um að taka þessa bók ekki hátíðlega. Hún er hvorki gamansaga né lifsreynslusaga. Og þó hvort tveggja. Bókin er brot úr starfi og Iffi og leik, sýnishorn af hugmyndaflugi góðlátlegt grín að grafalvarlegum hlutum. MEÐAL EFNIS: Af fingrum fram Fyrsti kossinn Orrustan við Landakot Stéttaskipting í stóöinu Flöskur í farteskinu Nú er hún Snorrabúö stekkur Meö vitiö i fótunum Viö græna boróið Er súpan innifalin? [ kröppum sjó Hinn sanni karlmaöur Ástir samlyndra hjóna Óviðkomandi bannaöur aögangur ístööuleysið borgar sig Af aurum api Ruglaö fólk og óruglaö Þingmennskan er ekkert grín Minn pólitíski kapall Bannsetta frelsiö Þingmaður þjóöarinnar Aö missa af strætó Yfir lækinn i leit aö vatni Týnda kynsióöín [ fimmtugsafmæli Nafli alheimsins Eins og fólk er fíest Á flótta undan fríinu Dömufrí Afkomendur Göngu-Hrólfs [ sumarbústaó Hristu af þér slenið Draumur hlauparans Einstæöingar ellinnar Saga úr hvunndagslífinu Hver er þessi trú? Ég átti mér móður ÚTGEFANDIFRJÁLS FjöLMIÐLUN HF. FÆSTIÖLLUM BÓKAVERSLUNUM.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.