Morgunblaðið - 21.01.1992, Side 13

Morgunblaðið - 21.01.1992, Side 13
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 21. JANÚAR 1992 13 PC tölvunám stýrikerfið • ritvinnsla • töflureiknir • windows 70 stunda vandað nám Framsóknarmenn og vamarmálin eftir Þorstein Sæmundsson í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðs- ins hinn 4. janúar er fjallað um al- þjóðamál og uppgjör við fortíðina. Þar segir á einum stað: „Allan þann tíma, sem baráttan stóð við einræðisöflin í austri gældi Framsóknarflokkurinn við þau. Framsóknarmenn voru alltaf tvíátta í þessum átökum. Tvisvar sinnum mynduðu þeir ríkisstjórn sem hafði það á stefnuskrá sinni að segja upp varnarsamningnum við Bandaríkin. En til þess að allrar sanngirni sé gætt verður þó að segja, að í síðara skiptið gáfu Olafur Jóhannesson og Einar Agústsson til kynna með ýms- um hætti, að þeir meintu ekki það sem þeir sögðu ...“ Þessi fullyrðing er síðan endurtek- in í ritstjórnargrein Mbl. hinn 18. janúar. Þar segir: „Á árinu 1971 myndaði Fram- sóknarflokkurinn enn vinstri stjórn, sem hafði það á stefnuskrá sinni að segja upp varnarsamningnum við Bandaríkin. Þar var enn um það að ræða, að forystumenn Framsóknar- flokksins voru tilbúnir til að skrifa undir slíka stefnuyfirlýsingu. Hins vegar skal ítrekað það, sem að var vikið í Reykjavíkurbréfí sl. sunnu- dag, að þeir gáfu jafnframt til kynna, að þeim væri ekki full al- vara...“ Það verður ekki hjá því komist að spyija ritstjóra Morgunblaðsins, hvaða heimildir þeir hafí fyrir þess- ari sérstæðu söguskoðun. í júní 1973 fór ríkisstjóm Islands þess formlega á leit við NATO að varnarsamningur Bandaríkjanna og íslands yrði end- urskoðaður. Ólafur Jóhannesson var þá forsætisráðherra en Einar Ág- ústsson utanríkisráðherra. Um haustið 1973 fór Einar Ágústsson til Washington til viðræðna við bandarísku stjórnina um þetta mál. Yfírlýst markmið með viðræðum þessum var að varnarliðið færi af landinu fyrir lok kjörtímabils þáver- andi ríkisstjórnar, í samræmi við málefnasamning stjórnarflokkanna. Þetta kom m.a. fram á fréttamanna- fundi sem Einar Ágústsson hélt í Bandaríkjunum 2. október 1973 og stefnan var staðfest í áramótagrein forsætisráðherra, Ólafs Jóhannes- sonar, sem birtist í Tímanum 30. desember sama ár. Hvergi kom fram að forsætisráðherra eða utanríkis- ráðherra hyggðust ekki standa við orð sín. Þeir voru að framfylgja stefnu sem samþykkt hafði verið á flokksþingum Framsóknarflokksins 1967 og 1971 og trúðu því bersýni- lega, að þetta væri það sem íslenska þjóðin vildi. Einar Ágústsson hélt því beinlínis fram í viðtali við er- Líftryggingar Scandia Island féllu niður I sérblaði Morgunblaðsins um Fjármál fjölskyldunnar sl. fimmtudag, var m.a. fjallað um liftryggingar og dæmi tekin um hvað slíkar tryggingar kostuðu, miðað við þrítugan karlmann annars vegar og hins vegar þrít- ug hjón. í blaðinu féllu niður lín- ur með dæmi frá tryggingarfé- laginu Scandia ísland og er beð- ist velvirðingar á því. Dæmið er eftirfarandi: Hjá Scandia ísland kostar 3ja milljón króna líftryggingin kr. 7.290 á ári fyrir þrítugan mann, en 5 milljón króna trygging kostar hann kr. 12.150. Scandia ísland veitir fastan 10% afslátt fyrir hjón og með honum kostar 3ja milljóna tryggingin fyrir þrítug hjón kr. 10.368 og fímm milljón króna líf- tryggingin kostar þau 17.280. Þorsteinn Sæmundsson „Morgunblaðið heldur því nú fram, að Einar hafi þarna talað þvert um hug sér, og trúi því hver sem vill. En Morg- unblaðið þyrfti sérstak- lega að gera grein fyrir því, hvenær þeir Ólafur og Einar hafi látið efa- semdir sínar í ljósi.“ lenda blaðamenn, að meirihluti ís- lendinga væri fylgjandi því að varn- arliðið yrði látið fara. Það var því ekki að ástæðulausu, að hafist var handa um undirskrifta- söfnun undir kjörorðinu „Varið land“ snemma árs 1974. Undirtektir landsmanna urðu meiri en flesta hafði órað fyrir, og ástæðan var fyrst og fremst sú, að þjóðin var sannfærð um, að ríkisstjóminni væri alvara og að hún ætlaði að láta her- inn fara. Ef forsætisráðherra og utanríkisráðherra hefðu gefíð það til kynna með ýmsum hætti að þeir meintu ekki það sem þeir segðu, og að þeim væri ekki full alvara, svo að vitnað sé í Morgunblaðið, hefði undirskriftasöfnunin verið óþörf og undirtektir orðið samkvæmt því. Jafnvel eftir kosningarnar 1974, þegar framsóknarmenn tóku sæti í ríkisstjórn undir forystu sjálfstæðis- manna, var ekki að sjá að frammá- menn flokksins hefðu skipt um skoð- un í varnarmálunum. Einar Ágústs- son var þá aftur orðinn utanríkisráð- herra, að þessu sinni í ríkisstjórn Geirs Hallgrímssonar. Einar þurfti nú, fyrir kaldhæðni örlaganna, að framfylgja nýrri og gerólíkri utan- ríkisstefnu og semja við Bandaríkja- menn um áframhaldandi dvöl vam- arliðsins í samræmi við vilja meiri- hluta landsmanna. Af því tilefni átti Þjóðviljinn langt viðtal við Einar hinn 19. september 1974. Þótt mér sé óljúft að vitna í Þjóðviljann, vil ég benda ritstjómm Morgunblaðsins á að lesa þetta viðtal. Þar kemur fram að Einar sé enn sömu skoðunar og áður og vilji helst láta herinn fara, en hafí orðið að beygja sig fyrir stað- reyndum. Einar segir: „En ég vil segja, að það hefur verið mín skoðun, að friðartímar í okkar heimshluta væra núna. Þess vegna stóð ég að þessum tillögum ásamt samráðherram mínum, sem gerðu ráð fyrir brottflutningi hersins á tilteknum tíma. Og ég endurtek það sem ég sagði áðan, að það er okkar stefna, sem Sjálfstæðisflokk- urinn þekkir og ég hef gért forsætis- ráðherra grein fyrir. Hins vegar sýndu úrslit kosninganna það, að þeir flokkar sem stóðu að þessum tillögum náðu ekki nægilegum þing- styrk til þess að þessar tillögur næðu fram að ganga. Þess vegna höfum við orðið að sveigja af leið ... en fórnuðum þá í bili stefnu okkar í herstöðvamálinu. I lok viðtalsins spyr blaðamaður Þjóðviljans: „Að lokum: Stefnubreyting hefur orðið í herstöðvamálinu án þess að sérstakar breytingar hafí orðið á utanaðkomandi aðstæðum. Þú hefur verið utanríkisráðherra beggja þess- ara tímabila. Er ekki dálítið erfítt fyrir þig sem stjómmálamann að eiga þátt í svona snöggum breyting- um á svo skömmum tíma?“ Einar svarar: „Já, ég hef nú mik- ið hugleitt þetta, og að sjálfsögðu hugleiddi ég það áður en ég tók að mér að verða utanríkisráðherra í þessari stjóm sem nú situr. Ég álít fyrir mitt leyti að menn verði að horfast í augu við staðreyndir. Nú er ekki þingmeirihluti fyrir því að segja varnarsamningnum upp og losna við herinn á tilteknu tímabili. Þess vegna fínnst mér vel réttlætan- legt frá minni hálfu að taka að mér að reyna að vinna þessu máli það gagn sem ég get í núverandi stjóm- arsamstarfi og það mun ég reyna." Morgunblaðið heldur því nú fram, að Einar hafi þarna talað þvert um hug sér, og trúi því hver sem vill. En Morgunblaðið þyrfti sérstaklega að gera grein fyrir því, hvenær þeir Ólafur og Einar hafi látið efasemdir sfnar í ljósi. í ritstjóraargrein Morg- unblaðsins er þetta orðað svo: „ ... þeir gáfu jafnframt til kynna að þeim væri ekki full alvara...“ Af orðalaginu mætti ætla, að þetta hafí gerst á sama tíma og þeir þótt- ust vera að semja um brottför varn- arliðsins. Ef Morgunblaðinu var kunnugt um málið á þessum tírha, hvers vegna sagði það ekki lesendum sínum frá því? Var Morgunblaðið að blekkja lesendur sína og hræða þjóð- ina fyrir kosningarnar 1974? Varla fara ritstjórar Morgunblaðsins að játa á sig slíka óhæfu. Sennilegra er, að þær heimildir sem þeir telja sig hafa séu seinna til komnar, og getur þá hver maður séð hversu áreiðanlegar þær muni vera. Það er alkunna að stjómmálamenn vilja endurskoða söguna sér í hag og reyna þá gjarna að gleyma því að þeir hafí fylgt stefnu sem seinna reyndist röng eða á misskilningi byggð. En slíkar tilraunir eru auð- virðilegar og það er lítill greiði við látna menn að eigna þeim óheilindi af því tagi sem Morgunblaðið lýsir, þótt blaðinu fínnist „sanngirni" að segja frá því. Höfundur vnr einn nf forvigismönnum undirskriftnsöfnunnrinnnr „ Vnrið innd" árið 1974. Nú býðst þér einstakt tækifæri til að sanna hve góður kokkur þú ert. Sendu uppskrift að uppáhalds karrýréttinum þínum til Lindarinnar Rauðarárstíg 18, fyrir 7. febrúar n.k., undir dulnefni. Farið verður yfir uppskriftirnar og þær áhugaverðustu lesnar upp á Aðalstöðinni en síðan eldaðar og framreiddar í Veitingahúsinu Lindinni. Verðlaun fyrir bestu uppskriftirnar eru: 1 . Ferð fyrir 2 til Lundúna með Sólarflugi. 2. Gisting, morgunverður og kvöldverður fyrir 2 á Hótel Lind. 3. Kvöldverður fyrir 4 á Lindinni. 4. Hádegisverður fyrir 2 á Lindinni. Sinn

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.