Morgunblaðið - 23.01.1992, Side 42

42
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JANÚAR 1992
er a.á> auho^ mogufeifcasia,."
TM Reg. U.S. Pat Off.—all nghts reserved
Ég finn það á mér. Þetta er
dagur sem ég mun ekki líða
neinum neitt...
Heimskulegt að
skattleggja sparifé
Eitt er rétt af því, sem forsætis-
ráðherra vor sagði um áramótin:
„Hræddir menn fremja heimskup-
ör.“ Nú ætlar Sjálfstæðisflokkurinn
undir hans stjórn að láta vinstri
flokkana hræða sig til að skatt-
leggja það sem kallað er fjármagns-
tekjur.
Eg held að þeir, sem það vilja
hafi ekki bara „kalt höfuð“. Ég held,
að það sé frosinn í þeim heilinn.
Ég er launþegi og hef alltaf ver-
ið. En ég hef reynt að spara, nýta
og fara vel með. Ég hef líka neitað
mér um ýmislegt sem öðrum finnst
sjálfsagt t.d. að fara út að borða,
ferðalög til útlanda á hveiju ári o.
s. frv. Ég á heldur ekki örbylgjuofn,
videotæki eða sumarbústað.
Þannig hef ég, eða við hjónin,
getað lagt fyrir þó nokkra upphæð,
sem við höfum hugsað okkur að
gott væri að eiga og grípa tii, ef
eitthvað óvænt kæmi uppá.
Fyrir þessa peninga hef ég keypt
Spariskírteini ríkissjóðs og með því
stuðlað að því að minnka erlendar
skuldir.
Nú á að skattleggja sparifé. Það
á að refsa fólki sem hefur sparað.
Hvernig ætla þeir að skattleggja
útlendinga, sem við fáum lán hjá?
Stundum er talað um of miklar
skuldir við útlönd, en það á að refsa
Islandingum sem spara.
Það þýðir ekkert að segja að fólk
megi eiga einhveija hámarksupphæð
án þess að borga skatt. Fólk er búið
að borga skatt af launum sínum og
á að fá að hafa afganginn í friði ef
einhver er.
Engan kvóta á sparnað!
Mín áramótaheit eru því:
1. Um leið og ijármagnstekjur
verða skattlagðar tek ég peningana
mína og eyði þeim.
2. Ég ætla aldrei að kjósa þá
flokka sem standa að því að fikta
við lánskjaravísitöluna og skatt-
leggja sparifé, m.ö.o. eyðileggja
sparnað og gera hann verðlausan.
Við annað fólk vil ég segja:
1. Ef einhver afgangur er af laun-
um ykkar, eyðið honum.
2. Trúið ekki auglýsingum sem
hvetja fólk til sparnaðar.
Fjármagnseigandi
• •
KOTTTUR
Fríða Dís fór frá heimili sínu í
Gijótaþorpinu snemma á sunnu-
dagsmorgni 19. janúar. Hún er vön
að skila sér eftir 2 til 3 tíma en nú
er hennar sárt sakanað af eigendum
sínum. Heimilisfang hennar er Mjó-
stræti 23 og síminn þar 16959. Hún
er eyrnamerkt ROH 192. íbúar í
Miðbæ og Vesturbæ vinsamlegast
kanni bílskúra og kjallara sína ef
vera skyldi að hún hafi lokast inni.
Átaksverkefni fyrir sveitimar
Víða les maður í blöðum og heyr-
ir í útvarpi hvað atvinnuástandið í
sveitinni sé ótryggt og slæmt vegna
þess hvað mikið er þrengt að
sauðfjárbúskapnum og kúabúun-
um. Ég var að lesa fréttabréf frá
Hvammstanga, þar sem er meðal
annars talað um að reyna nýtt
átaksverkefni og snúa til fyrri
verkefna í sveitinni og senda þijár
konur suður til Hvaneyrar, til að
læra tóvinnu eins og gert var í
gamla daga, undirbúa margháttaða
ullarvinnu og spinna. Og er þetta
mjög athyglisvert og gleðileg fram-
för.
Árið 1934 komu víða um sveit-
irnar spunavélar sem leystu rokk-
ana af hólmi. Það voru bændur í
sveitinni sem smíðuðu þessar
spunavélar, þær voru 10 þráða og
sumar 15 þráða vélar. Þessum vél-
um var tekið mjög vel því nú voru
það fjórir til fimm bæir sem slóu
sér saman og keyptu vél. Og það
var spunnið næstum á hvetju heim-
ili bæði af konum og körlum. Væri
nú ekki hugsanlegt að fara að nota
aftur þessar vélar ef á annað borð
á að glæða nýverkefni í stijálbýlinu
með gömlum aðferðum.
Þetta mætti vinna sem hópverk-
efni ef fengnar yrðu tvær til þijár
vélar í gott húsnæði. Mætti nota
stóra bílskúra, vel upphitaða og
uppgerða. Þarna myndu svo spinna
á vélarnar bæði karlar og konur.
Einnig þarf að hespa bandið og
seinast að þvo það og undirbúa
undir sölu. Þarna yrði verkefni fyr-
ir 8-10 manns eða fleiri og mætti
hugsa það sem aukabúgrein í sveit-
inni. Svo er það vefnaðurinn - hann
er ekki síður tilvalinn í þetta átaks-
verkefni. Endilega ætti að hefjast
handa sem fyrst, því enn þá eru
til vefnaðarkennarar eftir að
kvennaskólanum var lokað. Það eru
margir vefstólar til, t.d. á kvenna-
skólanum á Blönduósi voru lagðir
til hliðar 10 vefstólar eða fleiri, og
enn ónotaðir. Og kannski er til
annað eins á Hallormsstað og
Laugarvatni.
í gamla daga var vefstól! til á
hveiju heimili og mikið ofið. Það
er bæði skemmtileg vinna og holl
hreyfing. Þetta yrði líka að vera
hópverkefni því það þarf tvo til að
setja upp vef (vonandi fæst enn
þá tvistur en mér er ókunnugt um
það). Þarna mætti vefa gólfmottur,
handklæði og milliskyrtuefni -
einnig peisufatasvuntur sem von-
andi yrðu eftirsóttar. Þó peisufötin
séu í mikilli lægð nú getur þetta
breyst til batnaðar aftur. Vefnað-
inn ætti endilega að endurreisa í
sveitinni - nota þessa vefstóla sem
standa ónotaðir í aflögðum kvenna-
skólum og rykfalla þar í brúkunar-
leysi. Vefnaðinn á að endurreisa
og skapa með því vinnu og verð-
mæti í stijálbýlinu, sérstaklega hjá
sveitakonunum. Vefnað má vinna
í áföngum á veturnar helst þegar
minna er^að gera við hefðbundinn
búskap. Á eftir vefnaðinum gætu
svo þrjár til fjórar konur sett upp
saumastofu til að sauma það sem
ofið væri og ganga frá því til sölu.
Ég hef aðeins hreyft þessu máli -
ef einhver vildi vinsamlegast skrifa
meira um þetta þá er tilgangi mín-
um náð.
Gömul sveitakona
HÖGNI HREKKVÍSI
Víkveiji skrifar
Bréf hefur Víkveija borist frá
tollstjóranum í Reykjavík, þar
sem afsökunar er beðist á hótunar-
bréfinu sem embættið sendi frá sér
og gert var að umtalsefni í þessum
dálki sl. föstudag.
Víkvetji tekur þessa afsökunar-
beiðni til greina og er ákaflega glað-
ur að vera ekki lengur á svokall-
aðri stöðvunarskrá hjá lögreglunni.
Víkveiji veit um sómakært fólk sem
ekki þorði að aka um götur borgar-
innar fyrst eftir að bréf tollstjórans
barst af ótta við að verða stöðvað
af lögreglumönnum með númera-
klippurnar á lofti.
Hins vegar kom engin skýring
fram í bréfi tollstjórans á því hvers
vegna viðbótargjöld eru lögð á þá
bifreiðaeigendur sem fengu nýja
bíla á árinu 1991. Tollstjórinn eða
lögfræðingur hans, sem ritar undir
bréfin, þurfa að útskýra þetta fyrir
fólki.
Og eitt að lokum. Þarf ekki toll-
stjórinn að kanna skrifstofuhaldið
hjá sér þegar í ljós kemur að 12
þúsund bréf eru send út vegna mis-
skilnings?
XXX
Sérkennileg frétt birtist í síðasta
tölublaði Pressunnar. Þar segir
að öryggisfyrirtækið Vari geti með
engu móti sinnt öllum fyrirtækjum
og stofnunum, sem það hefur tekið
að sér að vakta. Og þegar eitthvað
komi upp á sé því einfaldlega sleppt
að vakta fyrirtæki Reykjavíkur-
borgar, sem Vari annast gæslu á.
Aðrir fjölmiðlar hafa ekki tekið
þetta mál upp, hugsanlega vegna
þess að það birtist í Pressunni. En
Víkveija finnst þetta alvörumál því
hann á sinn hlut í umræddum eign-
um eins og allir Reykvíkingar.
Nauðsynlegt er að borgarstjórinn
eða upplýsingafulltrúi hans svari
því hvort allt er með felldu í þessu
máli. Ef svo er ekki, þarf að gera
nauðsynlegar ráðstafanir til að
gæta eigna borgarinnar.
Víkveiji fékk dálítið sérkennileg
svör um daginn, þegar hann
hringdi til Stöðvar 2 til að fá gefið
upp lykilnúmer afruglara. Eftir að
hafa eytt dijúgum tíma við símann
þar til samband loks náðist voru
svör símastúlkunnar á þá leið, að
ekki væri hægt að sinna þessu er-
indi. Ástæðan væri sú, að eftir sam-
einingu Bylgjunnar og Stöðvar 2
væri álagið mjög mikið á skiptiborð-
ið. Nokkru síðar hringdi Víkveiji
aftur til Stöðvar 2, í öðrum erinda-
gjörðum. Aldrei reyndi á hvernig
því erindi yrði tekið, því eftir 5
mínútna bið þar til skiptiborðið
svaraði og 15 mínútna bið á meðan
reynt var að ná sambandi við
áskriftadeildina, gafst Víkveiji upp.
Þessu ætti Stöð 2 að huga að. Oft
hefur Víkveiji orðið var við að
skiptiborðið annaði ekki hringing-
um, en ef ástandið hefur enn versn-
að er auðvitað tími tii kominn að
grípa til einhverra ráðstafana.
Varla getur stöðin leyft sér að láta
áskrifendur sitja svona á hakanum.