Morgunblaðið - 03.10.1992, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. OKTÓBER 1992
35
SignýEaton Steph
enson — Minning
Hinn 10. september barst mér
sú fregn frá Toronto, að Signý
Hildur Stephenson Eaton hefði
látist þá um morguninn eftir tíu
daga sjúkralegu. Sonur hennar
John hringdi og sagði mér frétt-
ina, en hann hafði verið hér á ís-
landi 1. júní sl. ásamt móður sinni
og sex öðrum ættingjum. Þau voru
að heimsækja gamla landið í fyrsta
sinn, öll nema Signý, sem kom hér
til hálfsmánaðar dvalar árið 1948.
Signý vildi sýna fjölskyldu sinni
eins mikið af íslandi og mögulegt
væri á þessum fímm dögum sem
þau dvöldu hér og einn áfanga-
staðurinn var Skagafjörður, en þar
dvöldu þau daglangt og heimsóttu
Svaðastaði. Þar dvaldi afi Signýj-
ar, Friðrik Stefánsson alþingsmað-
ur og bóndi ættaður úr Viðvíkur-
sveit (f. 1840 d. 1917), hjá dóttur
sinni, Önnu á efri árum og dó
þar. Fyrri kona Friðriks Stefáns-
sonar hét Guðríður Gísladóttir.
Hún var dóttir Gísla Ólafssonar,
bónda í Húsey, og konu hans
Rannveigar Sigfúsdóttur. Þau
hófu búskap í Ytra-Vallholti í
Vallhólma, en hjónaband þeirra
varð ekki hamingjusamt. Þau
skildu. Friðrik kvæntist aftur Hall-
fríði Bjömsdóttur og eignuðust
þau þijú böm. Guðríður fluttist til
Kanada með soninn Friðrik. Dóttir
Guðríðar og Friðriks, Sigurbjörg,
varð eftir hjá föður sínum og gift-
ist síðan Sigmundi Jóhannessyni
frá Húsabakka í Skagafirði. Þau
fluttust til Kanada skömmu eftir
brúðkaupið og eignuðust þar þijú
börn og mörg bamaböm.
Friðrik Friðriksson var átta ára
gamall þegar hann kom með móð-
ur sinni til Winnipeg. Síðar tók
hann sér nafnið Fredrik Stephen-
son. Hann kvæntist 1898 Önnu
Jónsdóttur Olson. Foreldrar henn-
ar voru Jón Magnússon frá Ytri
Tungu á Tjömesi og Stefanía
Jónsdóttir frá Skeggjastöðum á
Jökuldal. Þau Jón og Stefanía fóm
með tvær dætur, Önnu tveggja
ára og Stefaníu á fyrsta ári, frá
Seyðisfirði árið 1876 til Nýja ís-
lands. Friðrik nam prentiðn og
starfaði í mörg ár hjá Columbia
Press Ltd., en þessi prentsmiðja
prentaði Lögberg, annað af tveim-
ur blöðum íslendinga í Kanada.
Signý vann við blaðið á yngri
árum, en hún var næst yngst sex
systkina, fædd árið 1913.
Signý var við listnám í Manitoba
háskólanum og afgreiddi í Eaton
versluninni, þegar hún kynntist
ungum manni að nafni John David
Eaton. Hann hafði komið til
Winnipeg til að vinna við fyrirtæki
föður síns, Johns Eatons, en aðal-
stöðvamar vom þá eins og í dag
í Toronto. Signý og John David
giftu sig árið 1933. Signý var for-
kunnarfögur brúður og nýju
tengdaforeldramir kunnu vel að
meta þessa gáfuðu tengdadóttur
sína með fáguðu framkomuna. Á
brúðkaupsdaginn gaf tengdafaðir
hennar ávísun að upphæð eina
milljón dollara. „Til þess að þú
þurfír ekki biðja eiginmanninn um
vasapeninga," sagði hann. Og
tengdamamma fór með stúlkuna
fögru í ferðalag um Evrópu, þar
sem hún var m.a. kynnt fyrir
bresku konungshjónunum og
bresku hirðinni. Bretakonungur
hafði veitt tengdaföður hennar
tignarheitið Sir og tengdamamma
var því ávörpuð Lady Eaton.
John David, maður Signýjar,
tók við forstjórasstarfi fyrirtækis-
ins eftir föður sinn. Hann stækk-
aði fyrirtækið og efldi það mjög.
Og hann hafði Signýju með í ráð-
um. Signý og John eignuðust fjóra
syni. Einn þeirra er í dag sendi-
herra Kanada í London. Hinir þrír
starfa við fyrirtækið.
Eaton fyrirtækið var stofnað
árið 1869. Það byijaði smátt.
Langafi John Davids, Timothy
Eaton, írskur innflytjandi, opnaði
litla verslun við Queen Street í
Toronto það ár. Þá vom starfs-
mennimir fjórir, tveir karlmenn,
ein kona og einn unglingur. í dag
er fyrirtækið deildarverslun sem
hefur útibú í öllum stærri og
smærri borgum Kanada og selur
allt milli himins og jarðar. Árið
1969, þegar fyrirtækið hélt upp á
100 ára afmælið 8. desember,
opnaði John David aðalverslunina
við Queen Street í Toronto með
gulllykli. Hann ýtti á hnapp, þús-
undir ljósa kviknuðu og bjöllu-
hljómur heyrðist um alla bygging-
una. Þá störfuðu 55.000 manns
við fyrirtækin. Signý fylgdist með
rekstri fyrirtækisins eftir að mað-
ur hennar dó árið 1973. í dag em
synir hennar forstjórar.
Signý studdi dyggilega við
margs konar menningarstarfsemi
í Kanada. Hún gaf rausnarlega
peningagjöf, þegar íslenskudeild
Manitoba-háskólans í Winnipeg
var stofnuð árið 1951. Árið 1959
var Signý Eaton sæmd riddara-
krossi hinnar íslensku fálkaorðu.
Og eins og sagði í blaðinu Lög-
bergi 9. júlí var henni „með þessu
veitt makleg viðurkenning fyrir
margháttaðan og mikilvægan
s'tuðning hennar við íslenzk menn-
ingarmál og stofnanir vestan
hafs“.
Oddný Thorsteinsson.
Kristín L. Sigurðar
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 30. apríl 1942
Dáin 14. ágúst 1992
Þótt kveðji vinur einn og einn
og aðrir týnist mér,
ég á þann vin, sem ekki bregzt
og aldrei burtu fer.
(Margrét Jónsdóttir)
Aðeins örfá síðbúin kveðjuorð
um okkar góðu vinkonu, Kristínu
Linnet Sigurðardóttur sem lokið
hefur sínu æviskeiði, sem henni
var afmarkað hér á jörðu.
Það eina sem við vitum með
vissu er, að hver sem fæðist verð-
ur líka að deyja, en samt erum
við alltaf jafn óviðbúin þegar dauð-
inn knýr dyra.
í heilt ár barðist hún hetjulegri
baráttu við illvígan sjúkdóm, en
að lokum varð hún að lúta í lægra
haldi, og hvað er þá sælla en að
þreyttur og sjúkur líkami fái hvíld,
að losna frá þjáningunum þegar
engin von er um bata.
Ekki var lífið alltaf dans á rós-
um hjá Stínu, örðugleikarnir
sneiddu ekki hjá hennar garði.
Hún giftist Hilmari Kristjáns-
syni, en þau slitu samvistir eftir
nokkur ár. Stóð hún þá ein uppi
með þijár ungar dætur þeirra.
Um tíma gekk hún í gegnum
mikið erfiðleikatímabil, en með
óbilandi kjarki og dugnaði braust
hún í gegnum hin svörtu ský, svo
að aftur skein sól í heiði og sigur-
inn var í höfn.
Nú horfði hún aftur björtum
augum til framtíðarinnar og lét
ekki deigan síga.
Hún vann ekki einungis myrkr-
anna á milli, heldur oft og tíðum
dag og nótt, hennar þreyta var
aukaatriði, hugurinn snerist um
dæturnar sem voru henni allt, að
skapa þeim öruggt og gott heimili
og það tókst henni með sóma af
aðdáunarverðum dugnaði.
Eftir allt sem hún var búin að
ganga í gegnum og bar sigur af
hólmi, hefði hún svo sannarlega
átt það skilið að eiga eftir mörg
góð ár og njóta ávaxtanna af sínu
erfiði með dætrunum og barna-
börnunum, en því miður, hennar
tími var útrunninn, lengra varð
ekki komist.
Við undirritaðar unnum með
Stínu um nokkurra ára skeið. Þær
eru ógleymanlegar stundimar sem
við áttum með henni bæði á vinnu-
stað og utan hans.
Hún kom alltaf með birtu og
yl, síkát og glettin, horfði á björtu
hliðarnar á lífínu og gerði gott úr
öllu, fjas var ekki hennar máti.
Ekki er hægt að ljúka svo þess-
um línum að ekki sé minnst á
hennar líknarstörf, sem hún vann
í kyrrþey til hjálpar þeim sem
halloka fóru í lífinu af margvísleg-
um ástæðum og báru þungar byrð-
ar af vonleysi á bakinu.
Þær eru ótaldar stundirnar sem
hún lét þessu samferðafólki í té
af fúsum vilja.
Alltaf fór það af hennar fundi
með minni vandamál og því léttara
í spori. Það myndi mörgum líða
betur í þessum hrellda og hijáða
heimi ef þeir fetuðu í Stínu slóð.
Þótt hverfi árin, líði líf,
við líkam skilji önd,
ég veit, að yfir dauðans djúp
mig Drottins leiðir hönd.
í gepum líf, í gegnum hel
er Guð mitt skjól og hlíf,
þótt bregðist, glatist annað allt,
hann er mitt sanna líf.
(Margrét Jónsdóttir)
Elsku Anna, Linda, Perla og
barnabörn, þið eigið ómetanlegan
fjársjóð, sem enginn getur tekið
frá ykkur, allar ljúfu og góðu
minningamar , sem þið eigið, þær
munu ylja ykkur og verða það ljós
sem lýsir um ófarinn veg. Stína
er farin til fegurri heima, þar sem
.vel hefur verið tekið á móti henni.
Með þakklátum huga kveðjum við
okkar góðu vinkonu, þökkum sam-
fylgdina og alla tryggð og vináttu
í gegnum árin.
Við óskum henni fararheilla til
lands eilífðarinnar.
Edda og Veiga.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður.
t
Sonur minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR ÞÓRIR HANSEN,
Leiðhömrum 21,
Reykjavfk,
andaðist í Borgarspítalanum aðfaranótt
1. október.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Jónfna Hansen.
t
Frænka mín,
SIGRÍÐUR EINARSDÓTTIR,
Löngubrekku 17,
lést á Hjúkrunarheimili aldraðra, Kópavogi.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Alúðarþakkir til starfsfólks Sunnuhlíöar fyrir sérstaklega góða
umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ólöf Jónsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar,
ELÍSABET JÓNSDÓTTIR,
Sólvallagötu 74,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu 22. september sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
móður okkar.
Margrét Kjartansdóttir,
Ólöf Kjartansdóttir,
Pálína R. Kjartansdóttir
og aðrir vandamenn.
+
Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SESSEUU HALLDÓRU CHRISTENSEN,
Vesturbergi 122,
Reykjavik,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 5. október kl. 13.30.
Jóhannes Christensen, Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Anna Helene Christensen,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
úför bróður okkar,
HILMARS GUÐMUNDSSONAR,
Hafnarbraut 1,
Hólmavfk.
Anders Guðmundsson,
Hafsteinn Guðmundsson,
Hreinn Guðmundsson.
+
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegs eiginmanns, fósturföður, tengdaföður
og afa,
SIGURÐAR ÁRNA BJARNASONAR,
Köldukinn 11,
Hafnafirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Elín Jónsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
ÞORLEIFS GUÐMUNDSSONAR,
Grenimel 4,
Reykjavfk.
Erna Þorleifsdóttir,
Bergur Þorleifsson,
Þórhildur Þorleifsdóttir,
Eggert Þorleifsson,
Sigurjón Jóhannsson,
Sigrfður Skaftfell,
Arnar Jónsson,
Halldóra Thoroddsen,
barnabörn og barnabarnabörn.