Morgunblaðið - 14.09.1993, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. SEPTEMBER 1993
15
meginregluna um fullar bætur fyrir
fjártjón í líkamstjónsmálum! Þannig
segir hann í svarbréfi sínu til okk-
ar, að alþingismenn hafi verið vel
upplýstir um þá afleiðingu af sam-
þykkt frumvarpsins, að heildarbæt-
ur í þjóðfélaginu myndu lækka við
samþykkt þess. í þeim móð sem á
hann rann í þessari málsvörn láðist
honum alveg að gæta að því, að
ástæðan, sem menn höfðu fyrir því
að heildarbætur myndu lækka, var
sú að með frumvarpinu er leitast
við að gera örorkumat að betri
mælikvarða á fjárhagslegt tjón en
verið hefur. Hafa flestir búist við
því að þetta myndi oft leiða til lækk-
unar á metinni örorku í minni slysa-
málum. Kemur þetta m.a. skýrt
fram í þeirri tilvitnun í umsögn fjár-
lagaskrifstofu um frumvarpið, sem
ráðherrann tekur upp í svarbréf
sitt til okkar. Aldrei hefur nokkur
maður nefnt, að með þessum lögum
stæði til að ákveða, að í líkamstjóns-
málum ættu tjónþolar aðeins að fá
hluta af tjóni sínu bættan. Með því
að beita þessari málsvörn gegn
ábendingum okkar lögmannanna
gefur ráðherrann í skyn að þetta
hafi vakað fyrir honum með flutn-
ingi málsins, þó að aldrei hafí verið
á það minnst. Ég er viss um að
þessu er ekki svona farið. Móður
málsvarnarinnar hefur hér ugglaust
leitt ráðherrann á villigötur.
Aðalatriði þessa máls er, hvort
menn vilji að hin nýju skaðábótalög
tryggi mönnum svo sem unnt er
fullar bætur fyrir það fjárhagslega
tjón sem þeir verða fyrir er þeir
missa starfsorku sína í slysum. Öll-
um finnst sjálfsagt að fá fullar
bætur ef hlutur skemmist af völdum
einhvers sem ber skaðabótaábyrgð
á tjóninu, t.d. að fá greiddan við-
gerðarkostnað bíls. Vilja menn að
eitthvað annað gildi um tjón á lík-
amanum sem veldur starfsorku-
skerðingu? Á þar að hafa í gildi
reglur, sem tryggja mönnum aðeins
bætur fyrir hluta tjónsins? Mér
finnst, ef eitthvað er, ríkari ástæða
til að tryggja mönnum fuilar bætur
í þeim tilvikum. Ef alþingismenn
eru sammála því verður að lagfæra
reikniregluna í 6. gr. hinna nýju
skaðabótalaga. Svo einfalt er málið.
Höfundur er hæsta-
réttarlögmaður.
------» ♦ ♦----
Islenskukennsla
fyrir útlendinga
Námskeið
fyrir kenn-
ara nýbúa
DAGANA 16.-18. september
verður haldið námskeið fyrir
kennara sem kenna útlendingum
íslensku. Megináhersla á nám-
skeiðinu verður á islensku-
kennslu fyrir fullorðna nýbúa
með móðurmál sem ekki er af
germönskum uppruna. Nám-
skeiðið ætti þó að geta nýst öll-
um.
Auk umfjöllunar um sjálfa ís-
lenskukennsluna verður ýmiss kon-
ar námsefni kynnt, fjallað um mis-
mun á íslensku og ýmsum erlendum
málum og drepið á nokkra þætti í
menningu nýbúa. Einnig gefst þátt-
takendum tækifæri til að vinna að
ýmsum verkefnum.
Námskeiðið verður haldið í
Tæknigarði.
Skráning fer fram hjá Endur-
menntunarstofnun HÍ.
Fréttatilkynning.
Rétt og rangt um íslenskan landbúnað — nr.3 af 8
Verð á búvörum
hefur stórlækkað
á liðnum árum...
Fullyrt er: Hið rétta er:
Of lítil samkeppni í landbúnaði
veldur háu verði.
Stærsti hluti ráðstöfunartekna heimilanna
fer til matarkaupa.
Samanburður við verð erlendis segir allt
sem segja þarf.
íslenskur landbúnaður á í mikilli samkeppni við brauð,
pasta og aðrar innfluttar mjölvörur. Einnig er innbyrðis
samkeppni t.d. í kjöt- og grænmetisframleiðslu. Þá
keppa mjólkurvörur við innlendar og erlendar drykkjar-
vörur sem og innflutt morgunkorn. Staðreyndin er
sú að um helmingur þess matar (orku) sem við íslend-
ingar neytum er innfluttur. Mikil samkeppni veitir
íslenskum bændum stöðugt aðhald.
Hlutfallslega hafa útgjöld heimilanna í landinu
til matvælakaupa aldrei verið lægri en nú. Samkvæmt
Hagtíðindum ver vísitölufjölskyldan 16.5% af
ráðstöfunartekjum sínum til matarkaupa í dag á móti
rúmum 20% á árinu 1990. Einungis tæp 9% fara til
kaupa á innlendum matvælum. Matarkaupin taka því
sífellt hlutfallslega minna til sín. Sé framfærsluvísitalan
skoðuð nánar kemur í ljós að meðalfjölskyldan ver 20%
tekna sinna í rekstur á einkabifreið(um) og ferðalög
og um 18% fara í húsnæði, rafmagn og hita.
Verðsamanburður á milli landa getur verið mjög snúinn.
Taka þarf tillit til gæða vörunnar en óhætt er að
fullyrða að hollusta og hreinleiki íslenskra búvara
stenst fullkomlega samanburð við það sem best gerist
erlendis. Þá er kaupmáttur misjafn eftir löndum.
Lágt verðlag í einu landi þýðir ekki að þeir sem þar
búa geti veitt sér meira en neytendur þar sem verðlag
er hátt. Alögur sem matvælaframleiðsla þarf að standa
undir eru misjafnar. Sem dæmi má nefna að virðisauka-
skattur á matvælum er 0% í Bretlandi, 5% í Portúgal,
3-6% á Spáni, 0-7% í Bandaríkjunum en 14-24.5%
hér á landi. Hér hafa því fjölmörg atriði áhrif, sem
erfitt getur verið að meta. Það er lítið mark takandi
á einföldum verðkönnunum á milli landa.
...á sama tíma og flest önnur
útgjöld heimilanna hafa hækkað!

L 5 *c*i*v
.
ISLENSKIR BÆNDUR

inpHli
.....