Morgunblaðið - 13.10.1994, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 13. OKTÓBER 1994 35
I
I
I
I
(
(
(
I
(
I
i
-I- Sigríður Vig-
* fúsdóttir var
fædd í Vestmanna-
eyjum 16. septem-
ber 1903. Hún and-
aðist á Elli- og
hjúkrunarheimil-
inu Sólvangi í
Hafnarfirði 5.
október síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Guð-
leif Guðmunds-
dóttir og Vigfús
Jónsson, formað-
ur, er bjuggu í
Holti í Vestmanna-
eyjum. Systkini Sigríðar eru:
Guðrún (látin), Guðmundur,
Jón, Þórdís, Guðlaugur (lát-
inn)j Axel, Guðleif og Þorvald-
ur Orn. Sigríður var næstelst.
Sigríður giftist Eiði Jónssyni
MEÐ FÁUM orðum kveð ég kæra
mágkonu mína, Sigríði Vigfús-
dóttur.
Nú þegar kveðjustund er runnin
upp streyma minningarnar fram.
Frá fyrstu kynnum heillaðist ég
af persónuleika Siggu mágkonu.
Hennar heilsteypta lyndiseinkunn
og bjargfasta guðstrú var hennar
styrkur gegnum erfiða sjúkdóms-
baráttu síðustu árin.
Það voru ljúfar stundir er Sigga
riijaði upp hvernig allt varð sem
nýtt í lífi hennar er hún meðtók
persónulega trú á friðþægingar-
verk Jesú Krists. Sigga var mjög
trúuð og bænheit. Fyrirbænir
hennar munu vissulega verða ást-
vinum hennar til blessunar.
Sigga var hæfileikakona, mikils
metin sem saumakona, listræn og
unni öllu fögru. Oft hafði eigin-
maður hennar, Einar bróðir minn,
orð á því hve Sigga naut sín er
þau hjónin og dóttirin Guðný tóku
sér ferð til Þingvalla. Sjálf orðaði
hún það þannig: „Hreina fjallaloft-
ið og náttúrufegurðin við Þing-
vallavatn er mér heilsulind." Hún
unni íslenskri náttúru og hafði
frá Siglufirði. Þau
slitu samvistir.
Árið 1943 giftist
Sigríður Einari Jó-
hannessyni, skip-
stjóra, d. 1992. Þau
bjuggu í Hafnar-
firði. Dóttir þeirra
er Guðleif Sigríður
Guðrún Einars-
dóttir. Hún giftist
Ólafi Sveinbjöms-
syni. Þau slitu sam-
vistir. Börn þeirra
eru: Davíð, búsett-
ur í Danmörku,
Einar Sigmar, bú-
settur í Reykjavík, og Rúnar
Laufar, búsettur í Hafnarfirði.
Sigríður eignaðist fjögur
langömmubörn. Útför hennar
fer fram frá Hafnarfjarðar-
kirkju í dag.
yndi af að ferðast um landið með
Einari manni sínum.
Umhyggja Siggu fyrir ættingj-
um sínum var einstök og átti ræt-
ur í hennar trygglynda persónu-
leika. Hún var mjög ættrækin og
vildi öllum gott gera. Á sérstakan
hátt var Sigga snillingur í að útbúa
og finna gjafir við ýmis tækifæri,
sem glöddu bömin í fjölskyldunni.
Hún gleymdi engum.
Sjálf gladdist hún innilega og
blíðu augun hennar ljómuðu er
henni hafði tekist að finna per-
sónuiegar gjafir, sem hún áleit að
ættu við hvert einstakt barnanna.
Það er ánægjulegt að veita at-
hygli að börnin, sem nú eru full-
vaxta fólk, varðveita með gleði og
þakklæti þessar fallegu minning-
ar.
Það var aðdáunaivert að sjá
hversu samrýnd hjón Sigga og
Einar bróðir minn voru. Sigga tók
virkan þátt í ýmsum störfum Ein-
ars sem tengdust útgerðinni, hvort
heldur var netagerð, harðfisk-
vinnsla eða bókhald. Síðustu ár
Einars bróður míns átti hann við
mikil veikindi að stríða. Sigga
mágkona, sem þá var orðin mjög
fullorðin kona, sýndi ótrúlegt þrek
við umönnun og aðhlynningu í
veikindum hans. Öll hennar verk
einkenndust af óeigingirni og fórn-
fýsi. Mun ég ávallt minnast mág-
konu minnar með þakklæti í huga.
Sigga var Gunnýju dóttur sinni
kærleiksrík móðir. Hún bar um-
hyggju fyrir henni í veikindum
hennar, allt frá barnæsku. Það
gladdi Siggu mikið er Gunný lauk
stúdentsprófi á fullorðinsárum og
hóf síðar háskólanám. Þær mæðg-
ur voru mjög samrýndar og nutu
samvista hvor við aðra. Eg bið
Guð að blessa og styrkja Gunnýju
í söknuði og sorg eftir fráfall
elskulegrar móður.
Ég votta nánustu ættingjum
Siggu einlæga samúð.
Drottinn blessi minningu Sigríð-
ar Vigfúsdóttur.
Guðfinna Jóhannesdóttir.
Okkur langar að minnast
móðursystur okkar, Sigríðar Vig-
fúsdóttur, eða Siggu frænku, eins
og við systkinin kölluðum hana
alltaf. Hún var alveg sérstaklega
trúuð og góð kona, mjög virk í
starfi KFUM-K í Hafnarfirði. Þar
sáu þær mæðgur, Gunný og Sigga,
um saumafundi fyrir stúlkur og
var mjög gaman að fá að taka
þátt í þeim. Stundum fórum við
með þeim á samkomur, en sérstak-
lega minnisstæð er gleði Siggu
þegar við gátum farið með hana
fársjúka á samkomu með Billy
Graham í Neskirkju á síðasta ári.
Þegar við vorum litlar var alltaf
sérstök tilhlökkun að fara í
Hafnarfjörðinn og gestrisni hjón-
anna, Siggu og Einars, var alveg
einstök. Stundum fórum við einar
í strætó sem í þá daga var tals-
vert ferðalag. Þessar heimsóknir
og sérstaklega jólaboðin eru okkur
mjög eftirminnileg. Þar var farið
í ýmiss konar leiki og aldrei gleym-
um við „litla karlinum og feitu
kerlingunni“ sem voru fastir liðir
á hveiju ári.
Seinni árin voru Siggu erfið en
trú hennar á algóðan Guð var
óbifandi og hefur hjálpað henni í
gegnum erfið veikindi.
Gréta og Sjöfn.
SIGRÍÐUR
VIGFÚSDÓTTIR
HELGA
EINARSDÓTTIR
+ Helga Einarsdóttir fæddist
í Reykjavík 21. júlí 1949.
Hún lést á Landspítalanum 29.
september síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Dóm-
kirkjunni 6. október.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
ÞESSAR línur komu upp í hug-
ann, er ég heyrði lát Helgu Einars-
dóttur. Hver skilur rök, eða tilgang
lífsins? Af hveiju er ung kona hrif-
in burtu í blóma lífsins, án nokk-
urs vitræns tilgangs eða markm-
iðs? Ung kona sem hafði líka eðlis-
gleði og náttúruhúmor til að bera.
Borgarbarnið sem fann sig svo í
þeirri eðlisfegurð sem einfaldleiki
og margbreytileiki landsins og
náttúrunnar hefur upp á að bjóða.
Hallormsstaðaskógur varð henni á
unga aldri slíkt kjörsvið tilfinn-
ingalegrar útrásar og uppbygging-
ar, að á síðustu stundu kaus hún
að njóta þeirrar upplifunar, að
sækja hann heim. Ásamt að hitta
vini og vandamenn.
Helga Einarsdóttir var, að mín-
um dómi, óvenju heilsteyptur per-
sónuleiki, laus við fordóma og fall-
valtleik þessarar tilveru, ávallt kát
og lífsglöð til hinstu stundar.
Við sem eftir lifum megum öf-
unda hana af þvílíku æðruleysi
sem hún virtist hafa yfir að búa.
Aðstandendum hennar öllum
bið ég allrar blessunar. Megi minn-
ingin um góða persónu lifa.
Guðsteinn Hallgrímsson.
Heyr, himna smiður,
hvers skáldið biður,
komi mjúk til mín
miskunnin þín.
Þv! heit eg á þig,
þú hefur skaptan mig;
eg er þrællinn þinn,
þú ert Drottinn minn.
Gæt, mildingur, mín,
mest þurfum þín
helzt hveija stund
á hölda grund.
Set, meyjar mögur,
máls efni fögur, -
öll er hjálp af þér
í hjarta mér.
(Kolbeinn Tumason)
Helgu minni bið ég blessunar
Guðs, syrgjendum líknar.
Vinkona.
Fallin er frá langt um aldur
fram góður félagi í Meinatæknafé-
lagi Islands. Helga Einarsdóttir
var um árabil virk í starfsemi fé-
lagsins. Hún sat um tíma í stjórn
félagsins og hafði alla tíð ákveðn-
ar skoðanir á kjaramálum meina-
tækna og faglegu hlið starfsins.
Undirrituð varð þeirrar ánægju
aðnjótandi að starfa með Helgu
árum saman á rannsóknarstofu
Landakotsspítala. Ég minnist
margra skemmtilegra samræðu-
stunda um lífíð og tilveruna og
oftar en ekki opnaði hún mér nýja
sýn á ýmis mál og benti mér á
að flest mál hafa fleiri hliðar en
eina. Margar eru minningarnar frá
löngum næturvöktum þar sem við
örþreyttar sátum á stopulum
hvíldarstundum við gluggann og
nutum útsýnisins til Snæfellsjö-
kuls eða horfðum andaktugar á
sólarupprásina.
Að vinna með Helgu var eins
og að njóta verklegrar kennslu í
skipulagningu og vinnugleði og
mikil voru afköst hennar á anna-
sömum stundum.
Fyrir nokkrum árum bætti
Helga við sig prófi úr Leiðsögu-
mannaskóla íslands. Eftir það
varð hún eins og farfuglarnir nema
að hún fór á vorin til leiðsögu-
mannastarfa og kom aftur á
haustin til okkar á rannsóknar-
stofuna. Það var tilhlökkunarefni
að fá hana aftur að hausti hressa
og káta með framandi andrúms-
loft í farteskinu. Við fengum oft
skemmtisögur frá sumrinu í kaffi-
tímanum og var þá glatt á hjalla.
Fyrir hönd Meinatæknafélags
íslands votta ég fjölskyldu hennar
og aðstandendum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Ég kveð
góðan vinnufélaga og mikla konu
hrærð í huga.
Edda Sóley Óskarsdóttir,
forinaður Meinatækna-
félags íslands.
SÆMUNDUR
BJARNASON
+ Sæmundur Bjarnason var
fæddur í Þrándarkoti í
Laxárdal í Dalasýslu 12. apríl
1912. Hann lést á Vífilsstaða-
spítala 18. september síðastlið-
inn og fór útför hans fram frá
Hallgrímskirkju 27. septem-
ber.
HÉRNA langar mig til að minnast
afabróður míns, Sæmundar
Bjarnasonar, ssem fæddur var í
Þrándarkoti í Laxárdal Þeir voru
tveir bræðurnir sem lifðu og eitt
andvana fætt barn sem var dreng-
ur. Hann bjó ásamt konu sinni,
Ingibjörgu Árnórsdóttur, sem nú
er látin, á Fjósum í Búðardal, ráku
þau um tíma veitingarekstur í
Félagsheimilinu Sólvangi.
Ingibjörg og Sæmundur eignuð-
ust tvíbura 7. október 1939, Auði
og Þorstein. Sæmundur fór oft til
Kanaríeyja til Auðar dóttur sinnar
sem er búsett þar og starfar sem
leiðsögumaður fyrir Flugleiðir. Ég
trúi varla að Sæmi frændi sé dá-
inn. Það var undarleg tilfinning
að fá fregnir um að hann væri
allur.
Þann stutta tíma sem hann
dvaldi á Dvalarheimili aldraðra í
Borgarnesi reyndi ég að heim-
sækja hann sem mest með föður
mínum. Oft tókum við hann með
í stutt ferðalög meðan hann dvaldi
hjá afa og ömmu og einnig eftir
að hann kom á dvalarheimilið og
minnist ég þess að í eitt skipti
fórum við um Bröttubrekku. Hann
sá nýafstaðnar breytingar á vegin-
um þar sem hann hafði áður unn-
ið við vegalagningu. Hann sagði
að það væru breyttir tímar frá því
hann vann þar með skóflu og haka,
en í dag væri unnið með stórvirk-
um vinnuvélum, gröfum og ýtum.
Það glaðnaði alltaf yfir honum
þegar við heimsóttum hann á
Vífilsstaði þar sem hann dvaldi
áður en hann kom í Borgarnes.
Þar naut hann góðrar hjúkrunar,
sem starfsfólkið þar á þakkir skild-
ar fyrir. Amma mín var hjá honum
þegar hann dó. Hans hinstu orð
voru: Ég bið að heilsa upp í Borg-
arnes.
Sæmi hefur alltaf verið góður
frændi okkar Þórðar, bróður míns,
og eins frænkum mínum, Unni og
Þorgerði. Þótt þær séu ungar eiga
þær áreiðanlega bjartar minningar
um hann.
Sæmi var mjög gamansamur
og gerði gott úr öllu, enda kom
það sér vel þar sem líf hans var
ekki alltaf dans á rósum eins og
gengur.
Ég er viss um að þegar hann
kemur til himna bíða hans Ingi-
björg, foreldrar hans og aðrir látn-
ir vinir hans og taka honum með
opnum örmum.
Mig langar til að þakka honum
fyrir allt það sem hann hefur gert
fyrir mig og mína og bið Guð að
launa honum það og gefa honum
frið við hlið konu sinnar í Gufunes-
kirkjugarði.
Þakka fyrir allt.
Sigursteinn Sigurðsson.
Lífið gefur og lífið tekur. Þann-
ig má að orði komast þegar við
með örfáum línum kveðjum þig,
elsku afi.
Þú varst hjartahlýr maður og
lýsum við þér best með því að
segja að þú varst bæði góður við
menn og málleysingja og segir það
allt. Þessa eiginleika þína ætlum
við öll að taka okkur til fyrirmynd-
ar.
Elsku Sæmundur afi og lang-
afi, Guð geymi þig alltaf.
Hrafnhildur, Bjami, Sæmundur,
Sigurgísli og Óskar Björn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
VALBORG STEFANÍA
GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Þórshöfn,
Austurbrún 4,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Áskirkju föstudag-
inn 14. október kl. 15.00.
Einar Lárusson,
Sæmundur Einarsson, Ragna Valtýsdóttir,
Lára Einarsdóttir, Einar Nikulásson,
Anna Einarsdóttir, Jón Stefánsson,
Ásta Einarsdóttir, Guðmundur Bjarnason,
Egill Einarsson,
Sigurbjörg Einarsdóttir,
Einar Valur Einarsson, Þórunn Stefánsdóttir,
Elisa Einarsdóttir, Sigurður Gestsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Alúðarþakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts
SIGURPÁLS VILHJÁLMSSONAR,
Kringlumýri 10,
Akureyri.
Guð blessi ykkur öll.
Erla Ásmundsdóttir,
Rúnar Sigurpálsson, Gylfi Gylfason,
Harpa Gylfadóttir, Unnsteinn Sigurgeirsson,
Elfa Björt Gylfadóttir, Jón Sævar Þórðarson,
Páll Valur Unnsteinsson, Eimar Geir Unnsteinsson,
Þórður Sævar Jónsson, Erla Hrönn Unnsteinsdóttir.
Lokað
Fyrirtæki okkar verður lokað eftir hádegi í dag
vegna jarðarfarar EGILS SNORRASONAR.
LÝSI HF.