Morgunblaðið - 26.10.1994, Blaðsíða 4

4 MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER 1994
MORGU NBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Sex manns í tveimur bílum Lentu í snjóflóði á Breiðadalsheiði
Snjóflóðid
þeytti bílunum
fram af
Þriðji bíllinn lenti í úljaðri
flóðsins og slapp naumlega
Þingeyri. Morgunblaðið.
SEX manns sluppu með ótrúlega lítil meiðsli þegar tveir fólks-
bílar, sem fólkið var í, lentu í miklu snjóflóði í Kinninni á
Breiðadalsheiði um hádegisbilið í gær. Bílarnir bárust tugi
metra niður ijallið með flóðinu. Fimm manns voru í öðrum bíln-
um, þrír fullorðnir og tvö börn, 5 og 12 ára, en einn maður í
hinum bílnum. Báðir bílarnir eru gjörónýtir.
Magnús
Sigríður Þórdís
Anna Signý
Sunna Mjöll
Úlfar Már
bílarnir lögðust alveg
saman undan klaka-
og snjóþunganum.
En hvernig skyldi
líðanin hafa verið
meðan á þessu stóð?
„Það var enginn tími
til að hugsa um það,“
sagði Magnús. „Við
reyndum bara að
veija okkur fyrir
höggum og glerbrot-
um sem rigndu yfir
okkur, en þetta virtist
taka langan tíma.“
Leitað skjóls
Atburðurinn átti sér stað rétt
fyrir kl. 13.00 að sögn Magnúsar
Sigurðssonar, bílstjóra annars
bílsins, en hann býr á Þingeyri.
Með Magnúsi voru kona hans Sig-
ríður Þórdís Ástvaldsdóttir og 5
ára dóttir þeirra Anna Signý, syst-
ir Magnúsar Sunna Mjöll Sigurð-
ardóttir og 12 ára sonur hennar
Úlfar Már Sófusson. í hinum bíln-
um var Stefán Egilsson frá Pat-
reksfirði.
Á leið úr
læknisskoðun
„Við vorum á heimleið frá
ísafirði eftir að hafa verið með
börnin í læknisskoðun á Sjúkra-
húsi ísafjarðar vegna gamalla
meiðsla,“ sagði Magnús í viðtali
við fréttaritara blaðsins. „Það var
blíðuveður og rennifæri á heiðinni
um morguninn þegar við fórum
norður. En þegar við komum til
baka var veðrið farið að versna
töluvert þama uppi, hvassviðri og
skafrenningur. Það var þó ekki svo
blint að maður þyrfti að stoppa
og fór maður bara fetið, enda
hefur maður oft verið þarna uppi
í miklu verra veðri. Bíllinn festist
rétt eftir að ég kom inn í Kinnina.
Ég hringdi úr bílasíma í Vegagerð-
ina, en náði engu sambandi, þar
sem hún virtist lokuð í hádeginu.
Þá hringdi ég í lögregluna á
ísafirði og bað um aðstoð, en
menn þar tjáðu mér að þeir mættu
ekki aðstoða í svona tilfellum
nema við lægi mannslíf. Lögreglan
bauðst til að senda upp leigubíl
eða einhveija til aðstoðar. I sömu
svifum birtust nágrannar okkar
frá Þingeyri á jeppa og reyndu
þeir að draga okkur út úr skaflin-
um.“
Eftir nokkrar árangurslausar
tilraunir gáfust þeir upp við að
losa bílinn því þá hafði Magnús
náð sambandi við Vegagerðina.
Þar vissu menn ekki að Kinnin
væri orðin ófær og kváðust mundu
senda snjóruðningstæki upp.
Flóðið fellur
„Við vorum nýbúnir að losa
taugina á milli bílanna og var
annar maðurinn í jeppanum ný-
genginn burtu frá okkur þegar
klakahröngl, gijót og snjór, buldi
á bílnum með miklum hávaða og
látum, mölvaði allar rúðumar og
nánast lagði þakið saman. Fyrsta
hugsun okkar var sú að nú væri
snjóblásarinn kominn upp og far-
inn að tæta bílinn okkar í sundur.
Skyndilega þeyttist bíllinn fram
af vegbrúninni með flóðinu og fór
alveg upp á hliðina og rann þann-
ig dálítinn spöl niður. Síðan komst
snjór undir hann aftur, rétti hann
við og þannig flaut hann eina 50
til 60 metra niður hlíðina." Hinn
bíllinn fór aftur á móti einar tíu
veltur niður hlíðina og fór enn
lengra en bíll Magnúsar. Báðir
Þegar bílarnir loks
staðnæmdust drifu þau sig út og
fóru í slysavamaskýlið við Kerl-
ingarhól. Búnaðurinn í skýlinu var
heldur bágborinn, að sögn Magn-
úsar. Engin teppi og eldspýtur
rennblautar. „Því miður fá þessi
blessuðu skýli oft ekki að vera í
friði fyrir óprúttnum náungum
sem hirða allt lauslegt úr þeirn,"
sagði Magnús.
Var ekki erfitt að komast úr
flakinu og í skýlið eftir slysið?
„Maður hreinlega spáði ekkert
í það,“ sagði Magnús. „Maður
ætlaði sér bara að komast þangað
því það var vonlaust vegna kulda
og ekkert vit að bíða í flakinu."
Aðvörun of seint
Magnús gat hringt úr bílflakinu
í lögregluna á ísafirði og látið vita
um slysið. Hann bað um að lög-
reglan léti senda aðstoð frá Flat-
eyri, enda fært á heiðina þeim
megin frá. Slysavarnafélagið á
Flateyri kom síðan upp vestan
megin Breiðadalsheiðar, sótti fólk-
ið og flutti í Sjúkraskýlið á Þing-
eyri þar sem gert var að sárum
þeirra.
Snjóflóðavarnir gáfu út aðvörun
um snjóflóðahættu í gærdag. En
var ekki búið að vara við þessu
þegar Magnús var á ferð?
„Ekki nokkurn skapaðan hlut,“
sagði Magnús. „Við voram að
hlusta á fréttir og það var varað
við hálku á fjallvegum á Vestfjörð-
um og ekkert annað. Enda kom
þessi aðvörun ekki fyrr en síðar
og það er ósköp fyrir snjóflóðasér-
fræðinga á Veðurstofunni að koma
eftir að fallið er snjóflóð og segja
að það sé snjóflóðahætta. Að
minnsta kosti man ég ekki eftir
aðvöran frá þeim fyrr en eftir að
snjóflóð eru fallin.“
Er einhver beygur í ykkur að
leggja á heiðina aftur eftir þetta
óhapp?
„Ja, ég læt allavega ekki senda
mig aftur til læknis á ísafirði á
næstunni. Að minnsta kosti ekki
á meðan það er mikill snjór þama
uppi,“ sagði Magnús og brosti.
Rætt um vaxtamál og útgáfu ECU-bréfa á Alþingi í gær
Forsætisráðherra
efaðist um útgáfuna
Fjármálaráðuneytið ruglar markaðinn segir
formaður Alþýðubandalagsins

p_. i i

DAVÍÐ Oddsson, forsætisráðherra,
segist hafa haft efasemdir um út-
gáfu ríkisverðbréfa tengd ECU-
mynteiningunni, sem boðin voru út
á dögunum, en fallist á röksemdir
fjármálaráðuneytisins fyrir útgáf-
unni. Ekkert hefði hins vegar kom-
ið fram um að þessi útgáfa hefði
spillt fyrir vaxtastefnu ríkisstjóm-
arinnar. Þetta kom fram á Alþingi
í gær við umræðu um fjáraukalög
vegna fyrirspurnar frá Olafi Ragn-
ari Grímssyni, formanni Alþýðu-
bandalagsins.
Staðfestingin mikilvæg
Ólafur Ragnar sagði mikilvægt
að forsætisráðherra hefði staðfest
að hann hefði efasemdir um útgáfu
ECU-bréfanna. Hann teldi það rétt-
ara sjónarmið. Hann sagði að það
hefði verið upplýst að síðan ECU-
bréfin komu á markað hefðu engin
tilboð komið í venjuleg ríkisbréf.
Ástæðan væri sú að ECU-bréfin
hefðu selst við 8,5% ávöxtunarkröfu
og miðað við 0% verðbólgu, væra
það 8,5% raunvextir. Sú verðbólga
væri ólíkleg auk óvissu um þróun
gjaldmiðla, en það væri ljóst að fjár-
málaráðuneytið hefði tekið sér fyrir
hendur að rugla markaðinn. Meiri
óvissa hefði knúið fram hærri
vaxtakjör. Hann spurði hver væru
rökin fyrir að hefja óvissutímabil
með þessum hætti og bætti við að
útgáfa ECU-bréfanna nyti ekki
stuðnings í Seðlabankans sem hefði
lagt mikið á sig til að 5% vaxtaviðm-
iðun ríkisstjómarinnar stæðist. Eigi
ávöxtun ECU-bréfanna að vera
sambærileg og á innlendum mark-
aði þyrfti verðbólgan hér að vera
3,5%. Hann teldi að útgáfa þessarar
ECU-bréfa væri ein alvarlegasta
atlagan sem hefði verið gerð að
vaxtastefnu stjórnvalda.
0,5% til að mæta áhættunni
Davíð sagði að þegar tölur um
ávöxtun ECU-bréfanna annars veg-
ar og langtímaverðbréfa í íslenskum
krónum hins vegar væru skoðaðar
yrði að hafa í huga að annars veg-
ar væri um verðtryggð bréf að
ræða þar sem áhættan væri engin,
en hins vegar bréf sem hefðu í sér
fólgna margvíslega áhættu hvað
snerti þróun gengis og verðbólgu.
Ef mið væri tekið af spám Þjóð-
hagsstofnunar og fjármálaráðu-
neytis um þróun efnahagsmála
mætti segja að fjárfestar hefðu ein-
ungis 0,5% til að mæta þessari
áhættu. Þá lagði hann áherslu á
að menn í ábyrgðarstöðum væra
varkárir í ummælum sínum, því
ógætileg ummæli manna í ábyrgð-
arstöðum gætu haft alvarllegar af-
leiðingar í efnahagslífinu.
Vaxtabilið raunsætt
Davíð tók fram að hann vissi
ekki annað en allir sem um fjármál
véluðu í landinu hafi látið í ljósi að
það vaxtabil sem nú ríki sé raun-
sætt og ekkert uppi í efnahagsmál-
um sem gefí til kynna að það muni
raskast. Það sýni breytinguna að
nú sé rætt um hættuna á að skamm-
tímavextir hækki um áramót við
opnun fjármagnsmarkaðarins
vegna þess að skammtímavextir
hérlendis séu lægri en almennt ger-
ist erlendis. Hann gat um þátt
Seðlabanka og sagði að hann hafi
tekið mun virkari þátt í markaðnum
í takt við efnahagslegar forsendur
og í samræmi við markmið sem
honum væru sett. Þá sagði Davíð
varðandi húsnæðisbréfín og 5%
vaxtastefnu stjórnvalda að aðilar á
markaðnum hefðu bitið það í sig
að húsnæðisbréf skyldu vera með
1-2% hærri vöxtum en bréf ríkis-
sjóðs. Þess vegna hefði verið ákveð-
ið að fjármagna Húsnæðisstofnun
með öðrum hætti og að hans mati
bæri engin nauðsyn til þess að hús-
næðisbréf væru boðin út.