Morgunblaðið - 23.11.1994, Blaðsíða 30

30' MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Móðir okkar,
HILDIGUNNUR MAGNÚSDÓTTIR,
Viðilundi 24,
Akureyri,
lést 21. nóvember. Útförin verður gerð
frá Akureyrarkirkju mánudaginn 28.
nóvember kl. 13.30.
Ragnheiður Garðarsdóttir, Þráinn Karlsson,
Helga Garðarsdóttir,
Jóhannes Óli Garðarsson,
Brynhildur Garðarsdóttir,
Magnús Garðarsson,
Gerður Garðarsdóttir,
og aörir aðstandendur.
Ásta Þorsteinsdóttir,
Þórður Jón Guðlaugsson,
Barbara M. Geirsdóttir,
Smári P. Aðalsteinsson
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
JÓNA GUÐRÚN
FINNBOGADÓTTIR KJELD,
sem lést mánudaginn 14. nóvember,
verður jarðsungin frá Innri-Njarðvík-
urkirkju föstudaginn 25. nóvember
kl. 15.00.
María Kjeld,
Hanna Kjeld,
Kristbjörg Kjeld, Guðmundur Steinsson,
Matthías Kjeld, Marcella Kjeld,
Anna Jóna Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð og vináttu sem okkur var sýnd við
andlát og útför
GUÐBJARGAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
Bergstaðastræti 40,
Reykjavík.
Gunnar Valdimarsson
og aðrir aðstandendur.
t
Innilegar þakkir til þeirra, er sýndu okk-
ur samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns og föður okkar,
DANÍELS BRANDSSONAR,
Fróðastöðum.
Unnur Pálsdóttir,
dætur og fjölskyldur þeirra.
t
Þökkum samúð og hlýhug við andlát
og jarðarför
ÞURÍÐAR PÁLSDÓTTUR,
sem andaðist 3. nóvember 1994.
Sérstakar þakkir færum við stjórnend-
um og starfsmönnum á elli- og hjúkrun-
arheimilinu Grund, svo og öðrum vinum
hennar innan og utan stofnunarinnar.
Halldóra Elíasdóttir, Jón Dan Jónsson,
Ingibjörg Elíasdóttir, Gunnar Runólfsson
og aðrir niðjar og tengdabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum, sem
auðsýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og útför
SIGRÚNAR BJÖRNSDÓTTUR,
frá Fáskrúðsfirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jón G. Antoníusson, Elisabet Erlendsdóttir,
Jóhann Antoníusson, Guðný Kröyer,
Sigriður Antoniusdóttir, Jón Þ. Ólafsson,
Erlingur G. Antoníusson, Sigrfður Tómasdóttir,
Guðrún Michelsen og systur hinnar látnu.
+ Jóhanna Árna-
dóttir fæddist í
Reykjavík 15. júní
1904. Hún lést á
Borgarspítalanum
mánudaginn 14.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Árni
Þorsteinn Zakar-
íasson og Heiga
Guðbjörg Ófeigs-
dóttir. Hún átti tvö
alsystkini, þau Sig-
ríði og Árna Þ., auk
tveggja hálfsystra,
Ásthildar Árna-
dóttur og Valgerð-
ar Jóhannsdóttur. I febrúar-
mánuði 1924 giftist Jóhanna
Helga Eiríkssyni, sem lést 14.
mars 1976. Eftirlifandi börn
þeirra eru Helga Helgadóttir,
f. 16. desember 1924, og Eirík-
ur Helgason, stórkaupmaður,
f. 25. júní 1927. Útför Jóhönnu
fer fram frá Dómkirkjunni í
dag.
í DAG verður amma mín og vin-
kona, Jóhanna Árnadóttir, kvödd.
Vil ég, fyrir hönd allrar fjölskyld-
unnar, nota þetta tækifæri til þess
að þakka hjúkrunarfólki og læknum
á deild A-6 á Borgarspítalanum
góða umönnun á erfiðum tímum.
Jóhanna amma var níræð þegar
hún lést. Hún ólst upp í Þingholts-
strætinu hjá foreldrum sínum, Árna
Þ. Zakaríassyni og Helgu Ofeigs-
dóttur, ásamt_tveimur alsystkinum
sínum, þeim Árna og Sigríði.
Aðeins 19 ára giftist hún Helga
afa og stofnuðu þau sitt fyrsta
heimili á Tjarnargötu 11 í Reykja-
vík. Þar bjuggu þau allt fram til
ársins 1952 er þau fluttu í Laugar-
ásinn í hús sem afi Helgi byggði
og var eitt af fyrstu húsunum sem
þar risu. Þetta varð þeirra sælureit-
ur allt til dauðadags.
Amma og afi eign-
uðust góða og trygga
vini sem fylgdu þeim
allt lífið. A heimili
þeirra var alltaf mjög
gestkvæmt og endur-
minningarnar margar
um ljúfar stundir í
góðra vina hópi.
Amma vann, eins
og þá tíðkaðist, innan
veggja heimilisins,
sem hún ástundaði af
alúð og umhyggju.
Hún var smekkleg og
listræn og sérstaklega
næm fyrir allri litasamsetningu.
Það bar heimili hennar góðan vott
um, þrátt fyrir að vera í senn lát-
laust og fágað. Endurspeglaði þetta
vel hennar innri persónu.
Foreldrar mínir bjuggú á neðri
hæð hússins á Laugarásveginum,
þar sem við systkinin fæddumst,
allt til ársins 1962, er þau slitu
samvistum. Þá voru það amma og
afi sem tóku þá ákvörðun að taka
okkur tvö eldri systkinin inn á heim-
ili sitt og veita okkur það öryggi
og þá umhyggju sem líf okkar bygg-
ir á. Má segja að það hafi orðið
okkar gæfa. Þetta var stór ákvörð-
un sem krafðist mikilla fórna, en
tekin af heilum hug.
Það er erfitt að kveðja konu sem
helgað hefur líf sitt á svo óeigin-
gjarnan hátt umhyggju fyrir fjöl-
skyldu sinni og þeim sem henni var
annt um. I senn var hún mér amma,
móðir og vinur. Ef eitthvað bjátaði
á var hún alltaf til staðar, tilbúin
að hlusta og hlúa að, með sitt hlýja
bros og mjúku arma.
Á hveijum degi hringdi síminn
og blíðleg röddin hennar ömmu
heyrðist segja: „Sæl, Anna mín,
þetta er amma. Hvernig hafa engl-
arnir mínir það?“ Börnin voru henni
mjög kærkomin og hafði hún svo
oft á orði að hana langaði til þess
að fá að njóta þeirra lengur. Ég er
þakklát fyrir það að börnin mín
skuli hafa orðið þeirrar gæfu að-
njótandi að fá að kynnast henni
ömmu Hönnu og eiga þennan tíma
með henni. Veit ég að hún mun
alltaf skipa stóran sess í hjarta
þeirra.
Nú er síminn hættur að hringja,
en röddin hennar ömmu mun halda
áfram að hljóma fyrir eyrum mér
og orð hennar umveíja mig hlýju
um ókomna tíð við minninguna
eina. Þau segja í raun allt um ömmu
mína og vin, Jóhönnu Árnadóttur.
Ég þakka samfylgdina og bið
góðan guð að blessa miningu henn-
ar.
Anna.
Hún amma Hanna er dáin. Amma
Hanna sem vakandi og sofandi vildi
vera okkur vernd og skjól. Okkur
langar til að minnast hennar fáum
orðum.
Amma Hanna var alltaf svo hlý,
bjartsýn og jákvæð, og um leið yfir-
veguð og fáguð. Hreinlyndi og
kristileg umhyggja voru einnig það
sem hún brýndi fyrir okkur. Og allt-
af hafði hún áhyggjur af því hvort
við fengjum nóg að borða eða hvort
við værum nógu vel klædd.
Við þökkum fyrir þær stundir sem
við fengum að njóta með ömmu, og
fyrir þá lífssýn sem hún vildi miðla
okkur.
Illa dreymir drenginn minn:
Drottinn sendu engil þinn
vöggu hans að vaka hjá
vondum draumum stjaka frá.
Láttu hann dreyma líf og yl,
ljós og állt sem gott er til,
ást og von og traust og trú.
Taktu hann strax í fóstur nú.
Langa og fagra lífsins braut
leiddu hann gegnum sæld og þraut.
Verði hann besta barnið þitt.
Bænheyrðu nú kvakið mitt
svo ég megi sætt og rótt
sofa dauðans löngu nótt.
Góður Guð geymi ömmu Hönnu.
Hákon Helgi, Helga Björt,
Vaka og Adolf.
JOHANNA
ÁRNADÓTTIR
ÓLAFÍA
ÞÓRÐARDÓTTIR
+ Ólafía Þórðardóttir fæddist
á Firði 1 Múlasveit í A-
Barðastrandarsýslu 24. febrúar
1927. Hún lést á Borgarspítal-
anum 30. október síðastliðinn
og fór útför hennar fram frá
Fossvogskirkju 8. nóvember.
VINKONA mín, Ólafía Þórðardótt-
ir, er látin eftir erfið veikindi. Ég
átti ekki kost á að fylgja henni til
grafar þar sem ég var stödd erlend-
is. Mig langar til að minnast henn-
ar nú og þakka henni fyrir allar
þær ánægjulegu stundir sem við
höfum átt saman.
Við Ólafía, eða Olla, hittumst
fyrst hjá sameiginlegri kunningja-
konu, þegar ég bjó á Ægisíðunni
og hún á Lynghaga. Þá vorum við
Erfidrykkjur
Glæsileg kaífi-
hlaðborð Ííillegir
salirognijög
gt)ð þjónusta.
lipplýsingar
‘ísíma22322
FLUGLEIDIR
HÓTEL LðFTLEIDIlt
báðar heimavinnandi með börnin
okkar og þróaðist vinátta okkar
hratt. Eiginmönnum okkar féll enn-
fremur vel hvorum við annan og
mynduðust náin vináttubönd á milli
fjölskyldanna tveggja. Samveru-
stundir voru tíðar og var spilað
brids á vetrarkvöldum og á sumrin
var farið í tjaldferðir og veiðitúra,
að ógleymdum ferðalögum að
æskuheimili Ollu, Firði á Múlanesi.
Svo kom að því að Jón og Olla
fluttust til Hafnar í Hornafírði.
Urðu heimsóknir til þeirra um páska
árviss viðburður hjá okkur Sveini
og var alltaf jafn ánægjulegt að
koma til þeirra, enda móttökur
höfðinglegar. Á Höfn kynntust þau
hjón golfíþróttinni og spiluðum við
fjögur oft saman, á Hornafirði, í
Reykjavík og víðar um heiminn. Það
var gaman á vellinum með Ollu, sem
og annars staðar, því hún var með
afbrigðum brosmild, skapgóð og
skemmtileg kona. Vil ég þakka
henni innilega allar þær góðu stund-
ir sem við höfum átt saman.
Eftir að þau hjón fluttust aftur
til Reykjavíkur æxluðust mál okkar
Ollu þannig að við hófum báðar
störf hjá Reykjavíkurdeild Rauða
kross Islands. Störfuðum við þar
saman samfleytt í rúmlega tíu ár.
Vinátta okkar var slík að hún þoldi
vel þessi daglegu samskipti.
Eins og komið hefur fram þá
hófst vinskapur okkar Ólafíu þegar
börnin voru ung. Eðlilega skipa
börn hennar stóran sess í hjarta
mínu og hef ég fylgst með sorgum
þeirra og gleði. í dag eiga þau um
sárt að binda, en tíminn læknar öll
sár og eftir stendur minningin um
ástríka og skemmtilega móður.
Jón, Begga Dóra, Gunna, Doddi,
Lolla og Sigga. Hugur minn er hjá
ykkur.
Herdís.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
TÓMAS BJARNASON
fráTeigagerði,
Reyðarfirði,
til heimilis á Hrafnistu,
Réykjavík,
verður jarðsettur frá Langholtskirkju fimmtudaginn 24. nóvember
kl. 13.30.
Anna María Tómasdóttir, Karl Sigurjónsson,
Ingibjörg Tómasdóttir, Haraldur Haraldsson,
Bjarni Tómasson,
Inga Tómasdóttir,
Sigfús Tómasson,
Ásgeir T ómasson,
Helge Lyckberg,
Sigrf&ur Sigursteinsdóttir,
Élín Albertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.