Morgunblaðið - 28.12.1994, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 28.12.1994, Blaðsíða 24
24 MIÐVIKUDAGUR 28. DESEMBER 1994 MORGUNBLAÐIÐ Hvers á Hagalín að gjalda? BÓKMENINTIR Bókmenntaan náll í DEIGLUNNI 1930-1944 Frá Alþingishátið til lýðveldisstofn- uníir.Ritstjóri: Bera Nordal. Lista- safn íslands, Mál og menning 1994 — 228 síður. 4.980 kr. í deigiunni 1930-1944 er um margt hin veglegasta bók og eiguleg, enda hefur henni verið vel fagnað. Fjallað er um helstu listgreinar í bókinni, samfélagsmál og deilur um list. Hér er vitanlega ekki á ferðinni tæmandi rit um efnið, en metnaður ritstjóra og höfunda er töluverður. Söguleg ár. Annáll helstu bók- menntaviðburða nefnist þáttur bók- mennta á tímabilinu. Höfundar hans eru þeir Ámi Siguijónsson og Friðrik Rafnsson. Miðað við að þeir félagar hafa aðeins fáeinar blaðsíður til um- ráða má segja að þeir komist að mestu vel frá efninu. Þeir varast ýmsar gryfjur sem bókmenntamenn hafa fallið í, hafa upppgötvað kvenna- bókmenntafræði til dæmis eins og nöfn Þórunnar Magnúsdóttur, Ragn- heiðar Jónsdóttur, Sigríðar Einars frá Munaðamesi og Guðrúnar Lárusdótt- ur gefa til kynna. Þessara skáld- kvenna er minnst að verðleikum. Rauðir pennar Þess er að sjálfsögðu getið þegar Rauðir pennar heíja göngu sína 1935, Bókmenntafélagið Mál og menning er stofnað 1937, Tímarit Máls og menningar kemur út 1939 og Helga- fell 1942. Rithöfundar eru misjafnlega mikil- vægir í Annál helstu bókmenntavið- burða á tfmabilinu. Eigi að líta á myndskreytingar með annálnum eru Nicotinell nikótínplásturinn virkar allan sólarhringinn Ef þú ætlar þér að hætta að reykja þá getur Nicotinell nikótínplásturinn gert gæfumuninn. Nicotinell nikótínplástur kemur í veg fyrir þörf líkamans fyrir nikótín alla klukkutíma sólar- hringsins og losar þig þannig úr vítahring vanans. Nicotinell plásturinn er til í þremur styrkleikum og fæst í apótekum án lyfseðils. Lestu vel leið- beiningar og holl ráð sem fylgja Nicotinell plástrinum. Fraink-iðamli: t'ilia - (it'igy A( i. Itasel. SvLss. Iitiiflvljuiuli og haml- liali markaðsk-yíis: Slifán T'horiirciisen h.l.. Síðumiila 32. Rcykjavik. mTiií: 01- 6X(i044. Nicotinell er plástur sem inniheldur nikótín og er ætlaður sem hjálparlyf til að hætta reykingum. Notist eingöngu af fullorðnum. Plásturinn skal líma á hárlausa og heila húð. Skömmtun: Fyrir þá sem reykja 20 sígarettur á dag eða meira: 1 plástur með 21 mg á sólarhring daglega í 3-4 vikur, því næst 1 plástur með 14 mg á sólarhring, daglega í aðrar 3-4 vikur og að síðustu plástur með 7 mg á sólarhring, daglega í 3-4 vikur. Fyrir þá sem reykja minna en 20 sígarettur á dag: 1 plástur með 14 mg á sólarhring daglega í 3-4 vikur og meðferðin endar á plástrinum sem inniheldur 7mg á sólarhring, daglega í 3-4 vikur. Meðferð skal ekki standa lengur en í 3 mánuði. Ekki skal setja plásturinn á sama stað dag eftir dag, heldur fmna annan stað á líkamanum. Kláði og roði á húð geta gert vart við sig undan plástrinum. í einstaka tilfellum geta komið fram auka- verkanir sem tengjast nikótínáhrifum plástursins, þ. e. höfuðverkur svimi, svefntruflanir og ógleði. Rétt er að ráðfæra sig við lækni eða lyfjafræðing ef þessi óþægindi verða veruleg eða viðvarandi. Fólk með kransæðasjúkdóma, og blóðrásartruflanir, sem og þcir sem fengið hafa heilablóðfall ættu að ráðfæra sigvið lækni áður en þeir byija að nota plásturinn. Nikótín getur dregið úr fósturvexti. LISTIR Árni Siguijónsson Friðrik Rafnsson Guðmundur Gíslason Hagalín þessir helstir: Halldór Laxness (mynd af honum og tvær bókarkápur), Þór- bergur Þórðarson (tvær bókarkápur) og Steinn Steinarr (þrjár bókarkáp- ur). Eitt tímarit er sýnu mikilvægast samkvæmt þessum reikningi, Rauðir pennar sem er eina tímaritið sem á kápumynd. Séra Gunnar Benediktsson var áberandi ritgerðasmiður á þessum tímum eins og annállinn vitnar um, en ekki er auðvelt að sjá að ritgerða- söfn hans geti talist meðal heistu bókmenntaviðburða. Þau verða aftur á móti ekki undanskilin þegar meta skal vinstri róttækni tímanna. Þess er getið í annálnum að Guð- mundur Gíslason Hagalín hafí sent frá sér Kristrúnu í Hamravík 1933 og er það eina verk hans sem kemst á blað hjá Áma Siguijónssyni og Friðriki Rafnssyni. Samt komu Virkir dagar 1936, Sturla í Vogum 1938 og síðast en ekki síst Saga Eldeyjar- Hjalta 1939. Með þeirri bók og Virk- um dögum gerðist Hagalín einn af brautryðjendum þeirrár bókmennta- greinar sem nefnist viðtalsbækur og hefur verið fyrirferðarmikil. Gróður og sandfok Annað glappaskot og enn verra er að hvergi er þess getið að 1943 kom út Gróður og sandfok Hagalíns, eftir- minnileg vamarræða og um leið sókn- arrit lýðræðissinnaðs rithöfundar gegn alræði kommúnisma og Sovétg- lýju sem þá blindaði mörgum sýn. Afar vel hefði farið á því að hafa þetta rit með í upptalningu þar sem tíundaður er þáttur Gunnars Bene- diktssonar, Halldórs Laxness og Þór- bergs Þórðarsonar sem ritgerðahöf- unda. Flest af því sem þessir höfund- ar sögðu þá um alþjóðamál er nú best gleymt, en Hagalín hefur reynst furðu sannspár. Gróður og sandfok er ekki verk hægrimanns heldur lýðræðissinnaðs jafnaðarmanns. Viðbrögð íslenskra kommúnista gegn þeim var að þeir væru á mála hjá auðvaldinu, svikar- ar. Frá þessu og mörgu öðm segir Hagalín í Gróðri og sandfoki. Þess vegna er spurt: Hvers á Guð- mundur Gíslason Hagalín að gjalda? Er ekki enn búið að fyrirgefa honum Gróður og sandfok og öfluga menn- ingarbaráttu hans fyrr og síðar? Því er bágt að trúa eftir fall múrsins. Jóhann Hjálmarsson John Osborne látinn Reiður allt til æviloka Lundúrium. The Daily Telegraph. ENSKA leikskáldið John Osborne, sem lést á aðfangadag jóla, 65 ára að aldri, varð þekktur fyrir vægðar- lausa gagnrýni sína á gildismat bresku milli- stéttarinnar í „Horfðu reiður um öxl“ („Look Back In Anger“, 1956). Osbome var einn „reiðu, ungu mannanna" í breskri leikritun og hélt reið- inni allt til æviloka. Bresk dagblöð minntust Osbornes sem „leikskáldsiiis sem breytti ásjónp breskrar leiklist- ar eftir stríð“. í „Horfðu reiður um öxl“ tjáði hann reiði og vonbrigði kynslóðar sinnar í persónunni Jimmy Porter og hann skapaði hveija persónuna á fætur annarri sem drifin var áfram af heift. Gmn- semdir vöknuðu um að fyrirlitningin sem fram kemur í verkunum hafi fyrst og fremst beinst að honum sjálfum. „Osborne hefur verið sjálfum sér verstur," skrifaði breski gagnrýn- andinn Harold Hobson árið 1959. „Sjálfshatur virðist knýja hann áfram í listinni. Hann ætti að halda því niðri: hann er ekki eins slæmur og hann heldur." Hótunarbréf til gagnrýnenda Osborne sá óvini í hveiju horni og lét fúkyrðin óspart dynja á þeim. Hann hafði þó einkum ímugust á leiklistargagnrýnendum. „Það ætti að fletta ofan af þeim reglulega,“ skrifaði hann, „eins og spilltu lög- regluliði eða biluðum skolplögnum." Osbome stofnaði „Mafíu breskra leikskálda" sem hafði það að mark- miði að senda hótunarbréf til gagn- rýnenda sem hann hafði ímugust á. Osborne var þó eftirlæti margra gagnrýnenda. Verk hans fengu verðlaun Evening Standard 1956, 1965 og 1968, verðlaun gagnrýn- enda í New York 1958 og 1965 og Tony-verðlaunin 1963. Osborne stofnaði Woodfall Films árið 1958 ásamt Tony Richardson og fyrirtækið framleiddi kvikmynd- ir byggðar á leikritum hans, svo sem „Horfðu reiður um öxl“ (með Richard Burton, 1959) og „The Entertainer" (með Laurence Olivier, 1960). Osborne hlaut einnig Ósk- arsverðlaun fyrir handrit sitt að „Tom Jones“ árið 1960. Reiðinni linnti þó aldrei. Hann skrifað „hatursbréf" til samlanda sinna árið 1961, þá staddur í Frakk- landi. „Fari þú bölvað, England," skrifaði hann, „þú ert að úr- kynjast og hverfur mjög bráðlega." Osbome skrifaði tvennar æviminningar, „A Better Class of Per- son“ (1981) og „Alm- ost A Gentleman" (1991). Bækurnar vöktu athygli vegna líf- legra skrifa og heift- arinnar sem þar kemur fram. Osborne er þar sériega bitur og óvæg- inn í garð kvenna og lýsir samskiptum sín- um við hitt kynið á opinskáan hátt. Sjálfsmorð íjórðu eiginkonu háns, leikkonunnar Jill Bennet, er þar afgreitt sem „léleg sviðsetning skapheitrar vinnukonu" og hann veigraði sér ekki heldur við að lýsa hatri sínu á móðurinni, þótt hún væri enn á lífi þegar bókin kom út. Málsvari hinna stéttlausu John James Osbome fæddist í Lundúnum árið 1929 inn í milli- stéttarfjölskyldu sem bar þess aldr- ei bætur að „hafa orðið undir í heiminum“, eins og hann komst sjálfur að orði. Fjölskylda móður- innar hafði rekið krár þar til faðir hennar „tápaði því öllu“. Fjölskylda föðurins kom frá Suður-Wales; afi hans hafði ánetjast svo krikket að skartgripaverslun hans varð gjald- þrota. Osborne skrifaði í fyrstu í við- skiptatímarit, einkum Gas World en varð síðar aðstoðarmaður sýn- ingarstjóra og leikari. Fyrsta leikrit hans, The Devil Inside, var sviðsett í Huddersfield árið 1949 og annað, Personal Enemy, sem hann skrifaði með Anthony Creighton, var sett upp í Harrogate sex ámm síðar. Osbome lifði á atvinnuleysisbót- um árið 1955 þegar hann sá auglýs- ingu í tímariti þar sem óskað var eftir handritum fyrir English Stage Company, sem var þá nýstofnað. Hann sendi þá leikhúsinu „Horfðu reiður um öxl“. Tony Richardson leikstjóri las handritið og mælti með því við George Devine leikhússtjóra, sem féllst á að sviðsetja það. Það var langt frá því að leikritið slægi í gegn á fyrstu sýningunni, 8. maí 1956. Daginn eftir fór að- eins Financial Times lofsamlegum orðum um sýninguna. Straumhvörf urðu hins vegar næsta sunnudag þegar Observer birti sérlega lofsamlegan leikdóm eftir Kenneth Tynan. „Þarna em allir kostirnir," skrifaði hann, „kost- ir sem menn höfðu orðið úrkula vonar um að sæjust nokkurn tíma á sviði - tilhneigingin til stjómleys- is, eðlislæg vinstristefnan, ósjálfráð afneitun „opinberra“ sjónarmiða, súrrealísk kímnigáfan... fjöllyndið, sú tilfínning að ekki sé til málstað- ur sem vert sé að beijast fyrir og sú niðurstaða að enginn sem deyr skuli fara ósyrgður.“ „Porterar okkar tíma hafa ímug- ust á ofríki hins „góða smekks" ... þeir eru stéttlausir og eiga sér eng- an leiðtoga. Osbome er fyrsti mál- svari þeirra... Ég efast um að mér geti þótt vænt um nokkurn sem ekki vill sjá „Horfðu reiður um öxl“. RICHAR D Burton í hlutverki Jimmys Porters í kvikmyndinni „Horfðu reiður um öxl“. Með honum á myndinni eru Mary Ure og Claire BJoom. John Osborne r > > I i > i i i i > ! i i \ i I i \ i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.