Morgunblaðið - 16.02.1995, Page 41

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1995 41
Karpov tók
forystuna
SKAK
Undanúrslit FIDE
HM
SANGHI NAGAR, IND-
LANDI, 5.-24. FEBRÚAR
Anatólí Karpov vann sjöttu einvíg-
isskákina af Boris Gelfand og hefur
hlotið þijá og hálfan vinning, en
Gelfand tvo og hálfan. Alls verða
tefldar tíu skákir.
SJÖTTU skákinni í hinu einvíginu
var frestað. Þar virðist aðeins tíma-
spursmál hvenær Gata Kamsky frá
Bandaríkjunum gengur endanlega
frá Rússanum Valery Salov. Búist
var við að það einvígi yrði meira
spennandi en hitt, en staðan er 4-1
en Gelfand hefur þegar náð að
veita Karpov verulega keppni.
Við skulum líta á tvær fyrstu
vinningsskákir Kamskys. Sú fyrsta
var stórskemmtileg baráttuskák.
Kamsky teflir byijunina frumlega
og veður síðan í sókn með peðs-
fórn. Salov gefur drottninguna fyr-
ir hrók, mann og tvö peð, en frum-
kvæðið er ávallt í höndum Kam-
skys og hann hrekur andstæðing-
inn úr einu víginu í annað.
1. einvígisskákin:
Hvítt: Gataí Kamsky
Svart: Valery Salov
Sikileyjarvörn
I. e4 - c5 2. Rf3 - e6 3. d4 -
cxd4 4. Rxd4 - Rf6 5. Rc3 - d6
6. f4 - Be7 7. Bd3 - Rc6 8. Rf3
- a6 9. a3 - b5 10. 0-0 - Bb7
II. b4!?
Það er fáséð hugmynd í slíkri
Sikileyjarstöðu að veikja drottning-
arvænginn til að skásetja biskup á
b2. Margir myndu leika 11. Del
án þess að hugsa.
11. - 0-0 12. Bb2 - a5 13. Rxb5
- axb4 14. a4 - d5 15. e5 - Re4
16. Khl - Rc5 17. f5
17. - exf5
17. - Rxa4 hefur Kamsky vænt-
anlega ætlað að svara með flug-
eldasýningu: 18. Hxa4 - Hxa4 19.
f6 - gxf6 20. Rg5! — f5 21. Rxh7!
og nú er svartur óveijandi mát
eftir 21. - Kxh7 22. Dh5+ - Kg7
23. Hxf5! - exf5 24. Bxf5 og ef
24. - Hh8 þá 25. e6+. Sannarlega
glæsileg leið!
18. Rfd4 - Rxe5 19. Rxf5 -
Rcxd3 20. cxd3 - f6
Enginn afleikur en 20. - Bf6
var virkari vörn.
21. Del - Bc8 22. Rbd4 - Hf7
23. Dg3 - Kh8 24. Hael - Hxa4
25. Rxe7 - Dxe7?!
Ákveður að fórna drottningunni,
en eftir uppskiptin hefur hvítur
yfirhöndina. Salov hefur ekki getað
reiknað afleiðingar 25. - Hxe7!
Eftir 26. Hxe5! - Hxe5 27. Rc6 -
Dg8! eru jafntefli líklegustu úrslit.
26. Rc6 - Rxc6 27. Hxe7 - Rxe7
28. Dc7 - Be6 29. Dd6 - Bg4
30. h3 - Bh5 31. Hel - Rg8 32.
Dxd5 - Bg6 33. He8 - h6 34.
Hb8 - Haa7 35. Dd8 - Bh7 36.
d4 - Hab7 37. Hxb7 - Hxb7 38.
d5 - Bf5 39. d6 - b3 40. De8 -
Kh7?
Leikur af sér manni í síðasta
leik fyrir tímamörkin. Staðan er
tæplega töpuð þótt erfitt sé að leika
á hvítt. 40. - Hd7 41. Dc8 - Be6
er besta úrræðið.
41. g4 - Hd7 42. gxf5 - Hxd6
43. De3 - Re7! 44. Dxb3 - Rxf5
Þessi staða væri jafntefli ef
svartur næði uppskiptum á léttu
mönnunum. Þá gæti hann stillt upp
óvinnandi vígi með hrók á e5. Nú
getur hvítur hins vegar fært sér
liðsmuninn í nyt með réttum tilfær-
ingum.
45. Dc2 - Hd5 46. Bc3 - Hc5
47. Dd3 - Kg6 48. Kgl - Kf7
49. Bb4 - He5 50. Dc4+ - Kg6
51. Bc3 - He3 52. Bd2 - He5
53. Bf4 - He7 54. Kf2 - h5 55.
Dd3 - He8 56. Kf3 - He6 57.
Dbl - Ha6 58. Dgl+ - Kf7 59.
Ke4 - Ha5 60. Ddl - Re7 61.
Db3+ - Hd5 62. Bd6 - Kg6 63.
Da3 - Kf7 64. Db4 - g5 65. Dc4
- Kg6 66. Dc7 - f5+ 67. Kf3 -
Hd3+ 68. Ke2 - He3+ 69. Kf2
- Kf6 70. Dd8
og svartur gafst upp.
I annarri skákinni komst Salov
ekkert áfram og í þeirri næstu
henti hann það sem stórmeistara
dreymir um í sínum verstu mar-
tröðum. Byrjanaundirbúningur
hans leiddi hann út í óteflandi
stöðu. Það kom í ljós að ofaná sína
gömlu hörku og þrautseigju er
Kamsky ekki bara orðinn djarfur
sóknarskákmaður, heldur líka
þaullesinn byijanasérfræðingur.
3. einvígisskákin:
Hvítt: Gata Kamsky
Svart: Valery Salov
Drottningarbragð
1. d4 - d5 2. c4 - e6 3. Rc3 -
Be7 4. Rf3 - Rf6 5. Bg5 - h6
6. Bh4 - Rbd7 7. e3 - 0-0 8.
Hcl - c6 9. Bd3 - dxc4 10. Bxc4
- b5 11. Bd3 - a6 12. a4 - bxa4
13. Rxa4 - Da5+ 14. Rd2 - Bb4
15. Rc3 - c5 16. Rb3 - Dd8 17.
0-0 - cxd4 18. Rxd4 - Bb7 19.
Be4 - Db8 20. Rc6
í tólftu einvígisskák Fischers og
Spasskís í Laugardalshöllinni 1972
lék Fischer 20. Bg3 - Ha7 21. Rc6
sem er ónákvæmara.
20. - Bxc6 21. Bxc6 - Ha7 22.
Bg3 - Re5 23. Dd4! - Bd6 24.
Re4 - Rxc6
Eftir 24. - Rxe4 25. Bxe4 er
hvíta staðan ívið betri vegna bisk-
upaparsins, en nú veikist svarta
kóngsstaðan.
25. Rxf6+ - gxf6 26. Hxc6 -
Be5 27. Dg4+ - Kh7 28. De4+
- Kg7 29. f4!
• b c d e f o h
Þessi staða er þekkt úr þrætu-
bókarfræðunum. Stórmeistarinn
Tamas Georgadze frá Georgíu
stakk upp á þessari leið á hvítt og
hún er meira að segja birt í D-
hefti alfræðibókarinnar um skák-
byijanir, en það kom út 1986.
Það er því ekki hægt að segja
að Kamsky þurfi að tefla meira en
sex leiki frá eigin bijósti.
Nú er 29. - Bxb2 hæpið vegna
30. f5 - Bxe5 31. fxe6 - Bxg3
32. e7!
29. - Bc7 30. Bel! - Db5 31.
Hf3 - Hd8 32. Hg3+ - Kh8 33.
h3 - Dd5
33. - Hg8 er eðlilegri varnarleik-
ur.
34. Dc2 - Bd6?
Leikur af sér manni, en svörtu
stöðunni varð vart bjargað. T.d.
34. - Hd7 35. Bc3 - Ddl+ 36.
Dxdl - Hxdl+ 37. Kf2 - Bd8 38.
f5! - exfð 39. Hxf6! - Kh7 40.
Hg7+! og fær unnið endatafl. Eða
34. - Dd7 35. Bc3 - De7 36. De2
- Hg8 37. Dh5! - Hxg3 38. Dxh6+
- Kg8 39. Bxf6 og drottningin
fellur.
35. e4
og Salov gafst upp.
Margeir Pétursson
MINNINGAR
ANNA
SIGFÚSDÓTTIR
+ Anna Sigfús-
dóttir fæddist á
Galtarstöðum ytri í
Tungnahreppi á
Fljótsdalshéraði 1.
desember 1905.
Hún lést á Land-
spítalanum að
kvöldi 7. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Margrét Björns-
dóttir húsfreyja og
Sigfús Magnússon
bóndi á Galtarstöð-
um. Alsystir henn-
ar, Magna, giftist
til Danmerkur, en þijú önnur
alsystkini dóu mjög ung. Hálf-
systkini Onnu voru Guðrún,
Ingólfur, Brynhildur og Sig-
mundur og eru þijú síðast-
nefndu látin.
Anna giftist 1. júlí 1933
Kristjáni H. Jónssyni, f. 7. októ-
ber 1900, d. 11. júlí 1972, og
eignuðust þau tvö börn, Mar-
gréti, f. 8. september 1935, og
Jón Simon, f. 31.
desember 1936, d.
10. desember 1988.
Margrét er gift
Erni Arnar lækni
og eru þau búsett í
Bandaríkjunum
ásamt fjórum börn-
um sínum, en þau
eru Anna Sigríður,
gift Bernhardt
Eidukat, Bernhard,
Rannveig, gift Jan
Hommenna og eiga
þau eina dóttur,
Sólveigu Onnu, og
yngstur er Krislján
Örn. Anna og Kristján ólu upp
Sigmund, hálfbróður Önnu, en
hann lést árið 1982. Sigmundur
var kvæntur Brynhildi Guð-
mundsdóttur og eignuðust þau
eina dóttur, Guðbjörgu, og þijá
syni, Guðmund, Kristján og Sig-
mund.
Anna verður jarðsungin frá
Áskirkju í dag og hefst athöfn-
in kl. 13.30.
ÉG KYNNTIST henni fyrst sem
Önnu í Grænuhlíð, þegar við
Maddý dóttir hennar, þá smástelp-
ur, bundumst óijúfanlegum vin-
konuböndum í sumarbústaða-
byggðinni í Tunguskógi. Þar var
yndislegt að vera og í huganum
sé ég Önnu hlúa að vermireitunum
sínum, þar sem hún ræktaði alls
kyns grænmeti, og ég sé hana
umkringda blómaskrúði í garðin-
um sínum þar. Það var hún líka á
sínu fallega og myndarlega heimili
í Hafnarstræti 20 á ísafirði, þar
sem stofugluggarnir skörtuðu
slíku lifandi rósaflúri að eftirtekt
vakti. Ég minnist margra, ljúfra
og skemmtilegra stunda í því húsi
við söng og hljóðfæraslátt og sé
Önnu sem ímynd hinnar fullkomnu
húsmóður, milda en ákveðna og
alltaf sanngjarna og umhyggju-
sama. Ég sé hana líka glæsilega
prúðbúna í íslenska þjóðbúningn-
um sem hún bar við öll hátíðleg
tækifæri.
Anna átti góðan og ástríkan eig-
inmann, Kristján H. Jónsson, sem
bar hana á örmum sér. Þau virtust
sem sniðin hvort fyrir annað, sam-
stiga og samhent í öllu. Góður
heimilisvinur sagði eitt sinn: „Mik-
ið ertu skotinn í konunni þinni,
Kristján." „Finnst þér það nokkuð
skrýtið, sérðu bara hvað hún er
falleg?“ var svarið. Gesturinn skildi
eftir svohljóðandi ferskeytlu:'
Ef ei þú þekkir yndi og lán
í ástarlífi sönnu,
þá komdu og sjáðu Kristíán
kyssa hana Ónnu.
Anna var félagslynd kona og
var mjög virk í kvenfélaginu Ósk
og formaður þess um ára bil. Krist-
ján maður hennar var einn af
stofnendum Oddfallow-reglunnar
á ísafirði og þegar þau hjónin
fluttu til Akraness urðu þau bæði
stofnfélagar kvennastúkunnar Ás-
gerðar, en félagar úr henni hafa
alla tíð reynst tryggir og um-
hyggjusamir vinir Ónnu, ekki síst
við fráfall Kristjáns árið 1972.
Eftir lát Kristjáns dvaldi Anna
tvívegis í lengri tíma í Bandaríkj-
unum hjá Margréti dóttur sinni og
tengdasyninum Erni Arnar, sem
er hjartaskurðlæknir í Minnea-
ppolis, en ekki festi hún rætur
þar, vildi heldur heyra íslenskuna
í kringum sig. Hún hefur því verið
til heimilis á Hrafnistu í hartnær
20 ár, en notið eins mikillar um-
hyggju Maddýar og síns góða
tengdasonar og unnt er að veita
úr slíkri fjarlægð. Örn og Maddý
komu margsinnis til íslands til
samfunda við móður hennar og
dætur þeirra báðar dvöldu hér við
störf sitt árið hvor og kynntust þá
ömmu sinni náið. Hún var um-
kringd myndum af ástvinum sínum
og fékk tíðar fréttir og fylgdist vel
með öllu þeirra lífi. I glugganum
voru að sjálfsögðu alltaf útsprung-
in blóm og var henni sérlega annt
um að viðhalda „Lísunni" sem hálf-
bróðir hennar og uppeldissonur,
Sigmundur, hafði fært henni eitt
sinn, en hann lést árið 1982, að-
eins 53 ára að aldri.
Á Hrafnistu eignaðist Anna góð-
ar vinkonur, sem hurfu héðan á
undan henni, en óaðskiljanlegar
vinkonur urðu fyrir allmörgum
árum hún og Sigrún Guðbjörns-
dóttir sem er nýorðin 95 ára og
syrgir nú góðan félaga. Báðar voru
þær mjög ljóðelskar og léku sér
stundum að því að setja saman
vísur, oft í sameiningu. Anna kunni
kynstrin öll af kvæðum utanbókar
og var Davíð Stefánsson henni
sérlega hugleikinn.
Ég hef mestan tíma átt heima
í námunda við Önnu og leit því oft
inn til hennar og rifjuðum við þá
upp góðu gömlu dagana fyrir vest-
an. Þegar ég sat andspænis þess-
ari hvíthærðu virðulegu konu dáð-
ist ég oft með sjálfri mér að þeirri
skapstillingu sem hún var gædd
og hvað hún tók mótlæti með miklu
jafnaðargeði, alltaf svo jákvæð.
Hún hældi óspart starfsfólkinu á
DAS og setti aldrei út á neitt,
hvorki matinn né annað, eins og
sumum er tamt. „Það er svo vel
farið með okkur, þetta gamla dót,
að maður getur bara ekki dáið,“
sagði hún nýlega í gamansömum
tón. Hún hafði gott minni og var
ung í anda og sál, þótt árin væru
að verða 90. Ég get tekið undir
orð læknisins á Landspítalanum
sem sagði við hana, að hún væri
svo skemmtilega gömul.
Við hjónin vottum Maddý og
fjölskyldu hennar innlega samúð.
Gengin er góð kona, sem ávallt
ræktaði garðinn sinn í orði og
verki. Blessuð sé minning Önnu í
Grænuhlíð.
Lára Samúelsdóttir.
Lækkar í lífdagasól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(H. Andrésdóttir.)
Góð vinkona og félagi, Anna
Sigfúsdóttir, er látin í hárri elli
eftir stutt veikindi. Ég minnist
hennar síðan hún ásamt manni sín-
um bjó hér á Akranesi í nokkur
ár. Ég þekkti hana ekki þá, en tók
samt eftir þessari föngulegu konu
og sérstaklega hversu glæsileg hún
var er hún klæddist þjóðbúningn-
um. Mér fannst hún vera eins og
Fjallkonan ætti að vera.
Anna gekk til liðs við Oddfellow-
regluna á Akranesi og var einn
af stofnendum Reb. St. nr. 5 Ás-
gerður og var félagi hennar til
dauðadags. Henni þótti vænt um
þennan félagsskap og minntist
tímans þar með hlýju og ánægju,
alltaf þegar ég hitti hana bað hún
mig fyrir góðar kveðjur. Við félag-
ar hennar í stúkunni minnumst
hennar með þakklæti og virðingu.
Seinna kynntist ég henni per-
sónulega, þá var hún orðin vist-
maður á Hrafnistu í Reykjavík.
Ég kynntist henni gegnum móður
mína, Sigrúnu Guðbjörnsdóttur,
sem þar dvelst, en með þeim tókst
einlægur vinskapur. Þó kynntust
þær ekki fyrr en báðar voru orðn-
ar háaldraðar, en þær áttu það
sameiginlegt að vera góðgjarnar
og halda andlegu atgervi sínu með
ólíkindum vel, þó að líkaminn hafi
verið farinn að gefa sig hjá báðum.
Óhætt er að segja að þær hafi hlúð
hvor að annarri til lífs og sálar og
máttu varla hvor af annarri sjá.
Svo til hvert einasta kvöld sátu
þær saman og horfðu á sjónvarp
eða spjölluðu um lífið og tilveruna.
Ég veit að nú er sár söknuður
hjá móður minni og mikið tómarúm
sem varla verður fyllt og sendir
hún saknaðarkveðju.
Anna fór ekki varhluta af sorg-
um þessa heims frekar en svo
margur, á besta aldri missti hún
einkason sinn mjög snögglega, það
var henni þungt áfall en hún flík-
aði ekki tilfinningum sínum og stóð
það af sér. Eina dóttur áttu þau
hjón, Margréti, sem býr í Banda-
ríkjunum og er mér kunnugt um
að hún reyndist móður sinni ein-
staklega vel þó langt hafi verið á
milli þeirra landfræðilega.
Þær ræddu það móður mín og
Anna, að þær væru tilbúnar til
fararinnar miklu þegar kallið
kæmi, því þær væru bæði sáttar
við guð og alla menn.
Því hvað er að hætta að draga
andann annað en að frelsa hann
frá friðlausum öldum lífsins, svo
hann geti risið upp í mætti sínum
og ófjötraður leitað á fund guðs
síns.
Og þegar þú hefur náð ævitind-
inum, þá fyrst munt þú hefja fjall-
gönguna.
Ég kveð Önnu með söknuði í
hjarta og við „systur“ hennar send-
um Margréti og fjölskyldu hennar
dýpstu samúðarkveðjur.
Af eilífðarljósi bjanna ber.
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og uphiminn fegri en auga sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar. Ben.)
Svala ívarsdóttir.
FLUGLEIDIR
- kjarni málsins!