Morgunblaðið - 24.02.1995, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
BORGHILDUR PÉTURSDÓTTIR,
áðurtil heimilis
á Hringbraut 47,
lést á Droplaugarstöðum þann 22. febrúar.
Sveinn Kjartansson, Helga Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Fraenka okkar,
RAGIMA JÓHANNSDÓTTIR,
lést á Hvítabandinu 11. þessa mánaðar.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
Starfsfólki Hvítabandsins er þökkuð sérstök umhyggja og alúð
við hina látnu. Guð blessi ykkur.
Þökkuð samúð.
Fyrir hönd vandamanna.
Hólmfríður Júlíusdóttir,
Ágústa Júlíusdóttir.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR,
vistheimilinu Seljahlíð,
Hjallaseli 55,
lést 22. febrúar.
Unnur E. Melsted, Gunnar Melsted,
Ástrfður L. Eyjólfsdóttír, Gyða Hansdóttir.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR BJÖRNSON ÁRSÆLSSON,
Hólmgarði 28,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 22. febrúar.
Sigfrfður Níeljohníusdóttir,
Ólöf Guðmundsdóttir, Jón Heiðar Gestsson,
Júlfus Guðmundsson, Helga Gottfreðsdóttir,
Ársœll Guðmundsson, Gunnnhildur Harðardóttir
og barnabörn.
t
Fósturfaðir minn,
ÁSGEIR Þ. NÚPAN
fyrrverandi útgerðarmaður
frá Höfn í Hornafirði,
sem andaðist í Vífilsstaðaspítala að
morgni 18. febrúar sl., verður jarð-
sunginn frá Hafnarkirkju laugardaginn
25. febrúar kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórarinn Þorgeirsson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
PÁLL ÁGÚST JÓNSSON,
Norðurgötu 5,
Siglufirði,
andaðist í Sjúkrahúsi Siglufjarðar
13. febrúar sl.
Að ósk hins látna hefur jarðarförin farið
fram í kyrrþey.
Þökkum auðsýndan hlýhug og samúð-
arkveðjur.
Una Sigrfður Ásmundsdóttir,
börn, tengdabörn,
afabörn og langafabörn.
Lokað
Skrifstofur okkar í Aðalstræti 6-8 verða lokaðar
frá kl. 12 á hádegi í dag vegna jarðarfarar
GÍSLA ÓLAFSONAR, stjórnarformanns.
Tryggingamiðstöðin hf.
ODDBJÖRG SONJA
EINARSDÓTTIR
+ 0ddbjörg Sonja
Einarsdóttir
fæddist 18.12.1920.
Hún lést í Borgar-
spítalanum í
Reykjavík að kvöldi
17. febrúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Einar Einarsson
ættaður frá Fá-
skrúðsfirði og kona
hans Arnþrúður
Lára Pétursdóttir
ættuð frá Vopna-
fírði. Foreldrar
Oddbjargar Sonju
fluttu til Rituvíkur í Færeyjum
árið 1919 með fyrsta barn sitt,
Sigurjón Einar, og þar bjuggu
þau alla tíð utan árið 1925, en
það ár voru þau hér á landi.
Oddbjörg Sonja kom til íslands
rúmlega tvítug og bjó hér allan
sinn aldur. Systkini Oddbjargar
Sonju eru: Sigurjón Einar (lát-
inn), Amieé (látin), Ingvar, býr
í Færeyjum, Sólveig, býr í Fær-
eyjum, og Jenný Elsa, býr í
Dragör í Danmörku. Oddbjörg
Sonja og Gunnlaugur Valdi-
marsson frá Rúffeyjum, f. 20.5.
1927, hófu sambúð árið 1946.
Foreldrar Gunnlaugs voru
Valdimar Sigurðsson frá Rúf-
feyjum og kona hans Ingigerð-
ur Sigurbrands-
dóttir frá Skáleyj-
um. Böm Odd-
bjargar Sonju og
Gunnlaugs em:
Einar George Dav-
íð Gunnlaugsson, f.
13.11. 1946, kvænt-
ur Þóm Margréti
Sigurðardóttur, f.
29.10. 1950. Yngv-
inn Valdimar Gunn-
Iaugsson, f. 27.9.
1951, kvæntur Jó-
hönnu Þorleifsdótt-
ur, f. 19.7. 1952.
Fyrir átti Oddbjörg
Sonja dóttur sem heitir Anna
Elisabeth, f. 21.8. 1940, en hún
ólst upp í Færeyjum og í Dan-
mörku þar sem hún býr nú
ásamt fjölskyldu sinni. Odd-
björg Sonja starfaði við ýmis
störf á starfsævi sinni, en 59
ára að aldri lærði hún til
sjúkraliða og starfaði við
sjúkraliðastörf alla tíð eftir
það eða allt þar til hún lét af
störfum vegna aldurs. Odd-
björg Sonja og Gunnlaugur
störfuðu að málefnum skipti-
nemasamtakanna AFS á ís-
landi allt frá árinu 1976. Útför
Oddbjargar Sonju fer fram frá
Grafavogskirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 15.00.
FREGNIN af andláti Sonju Einars-
dóttur berst víða um veröld. Vinir
hennar í Afríku, Bandaríkjunum,
Evrópu, sem og annars staðar,
syrgja hana hver á sinn hátt, í
samræmi við trú þeirra og siði.
Sonja og Gunnlaugur, maður
hennar, tengdust fyrst nemenda-
skiptum AFS á íslandi fyrir tæpum
tveimur áratugum þegar þau hýstu
erlendan skiptinema sumarlangt.
Síðar varð íjöldi ungs fólks víða
að úr heiminum þess aðnjótandi að
fá að dveljast í lengri eða skemmri
tíma á heimili þeirra heiðurshjóna.
Þau hjón voru á rétt rúmlega
miðjum aidri þegar fyrsti skipti-
neminn, bandarísk stúlka á átjánda
ári, kom til þeirra. Sonja og Gunn-
laugur sýndu þá og sönnuðu að
aldursmunur skiptir litlu þegar
menn tengjast vináttuböndum. Þau
tóku öllu því unga fólki sem til
þeirra kom opnum örmum og eign-
uðust þannig fjölda vina af ýmsum
þjóðernum, ólíkum kynþáttum og
með margvísleg viðhorf til trúar
og stjómmála. Auk þess að opna
heimili sitt fyrir þessu fólki tók
Sonja einnig virkan þátt í starfsemi
AFS hérlendis með margskonar
sjálfboðaliðastarfí, sem allt var
leyst af hendi með miklum sóma.
Stjóm AFS á íslandi vottar
Gunnlaugi og öðrum ástvinum
Sonju dýpstu samúð. Við munum
öli sakna þess að hafa ekki Sonju
lengur meðal okkar, en við munum
geyma góðar minningar um stund-
imar sem við áttum með þessum
tilgerðarlausa en sanna heims-
borgara.
Blessuð sé minning Sonju.
F.h. stjómar AFS á íslandi,
Erlendur Magnússon.
Hún amma Sonja er dáin.
Okkur langar að kveðja ömmu
með örfáum orðum. Við vissum að
amma okkar væri búin að vera
mikið veik, þó svo að hún léti ekki
mikið á því bera en gekk til allra
þeirra verka sem hún gat unnið
án þess að kveinka sér, því þannig
var hún. Alltaf vonuðum við að
ömmu myndi batna. Við eigum svo
margar góðar minningar um ömmu
okkar.
Sárt munum við sakna hennar.
Jólahaldið mun ekki verða eins án
jólabúðingsins sem amma var vön
að koma með til okkar um jólin.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja ömmu og fá hjá henni klatta
og vöfflur sem hún bakaði handa
okkur. Maturinn hennar ömmu var
engum líkur, hún var listakokkur
og þegar hún bauð okkur að borða
vissum við að nú yrði veisla.
Enginn fór svangur úr húsi
ömmu og afa á Langholtsveginum.
Ein er sú minning sem okkur er
ofarlega í huga, en það var hvað
amma okkar var alltaf fín. Hún
var smekkmanneskja, og kenndi
okkur að meta hið fagra í hinu
smæsta. Amma lagði mikla áherslu
á að við kynnum og færum rétt
með bænimar okkar, þó að hún
gengi ekki fast eftir því, en með
hæversku sinni, þolinmæði og
umburðarlyndi náði hún þessu
markmiði sínu sem og öllum mark-
miðum í lífí sínu. Þótt amma okkar
hafi ekki verið hávaxin minnumst
við hennar sem stórveldis. Hún var
ákveðin manneskja og hafði sitt
fram án þess að vera með nokkra
frekju, og ekki þýddi fyrir okkur
krakkana að mótmæla henni.
Elsku afí, þinn missir er mikill
og biðjum við Guð að styrkja þig
í þessari miklu sorg. Við þökkum
allar þær stundir sem við áttum
með ömmu. Við biðjum Guð að
blessa minningu ömmu Sonju, og
við vitum að vel verður tekið á
móti að ferðalokum.
Að lokum viljum við birta ljóð
sem afí Gulli samdi til ömmu eftir
andlát hennar.
Harmur er i hjarta
hrynja tárin.
Bliknað er blóm
sem blítt ég unni
burt er borin
til æðri heima.
(Gunnlaugur Valdimarsson.)
Jóhann Svanur, María
og Helga Sigríður.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar um má lesa á
heimasiðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir cina og hálfa
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega Knulengd — eða 3600-4000 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sfn en ekki stuttnefni undir greinunum.
Ég kynntist Sonju þegar ég var
lítil stelpa eftir að Jóhanna systir
mín trúlofaðist Yngvini, syni Sonju
og Gulla.
Það er margs að minnast á þeim
25 árum sem liðin eru. Sumarbú-
staðaferðirnar þegar ég var lítil,
heimsóknir mínar fyrst inn i Gnoð-
arvog og síðar á Langholtsveginn
til þeirra hjóna, þar sem ávallt var
tekið á móti mér með ástúð og
hlýju, öll löngu samtölin sem við
Sonja áttum saman á unglingsá-
rum mínum um allt og ekkert. Síð-
ar þegar ég eignaðist mína eigin
fjölskyldu fylgdust þau afí Gulli
og amma Sonja með uppvexti son-
ar míns eins og hann væri eitt af
þeirra barnabörnum. Minningarn-
ar eru margar og ljúfar og þær
munum við varðveita. Elsku Gulli,
Yngvinn, Jóhanna, Jói, Maja,
Helga og aðrir ástvinir, megi al-
góður guð veita ykkur styrk í ykk-
ar miklu sorg.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Helga, Karl og Gunnlaugur.
Góðvildin var greypt í hug og sál
og geislaði frá hveijum andlitsdrætti.
Glettni og kímni gæddi allt sitt mál,
græskulaust, en létti skap og bætti.
Sumum er slík hjálparhendi léð
að hika aldrei nætur jafnt sem daga.
Geta ekkert aumt né dapurt séð
án þess helst að bæta um og laga.
(Jakob Jónsson.)
Þessi erindi eiga vel við þegar
við minnumst Sonju Einarsdóttur.
Margar minningar koma upp í
hugann, allar tengdar góðvild
hennar, gleði og stuðningi í okkar
garð.
Sonja var einn af dyggustu fé-
lögum AFS á íslandi. Sjaldan lét
hún sig vanta á fundi félagsins,
tók jafnan virkan þátt í umræðu
um hin ýmsu málefni og var ekki
að liggja á skoðunum sínum. Hún
bjó yfír mikilli reynslu sem nýttist
okkur vel í starfí samtakanna og
var hennar sárt saknað á aðal-
fundi félagsins sem haldinn var
fyrir skömmu.
Sonja og Gunnlaugur, eftirlif-
andi eiginmaður hennar, voru
ávallt reiðubúin að leggja okkur
lið. Nær tuttugu ár eru liðin síðan
þau hýstu sinn fyrsta skiptinema
en margir nemar hafa notið hjarta-
hlýju þeirra síðan.
A undanförnum árum beindist
hugur Sonju æ meir til Afríku en
flestir skiptinemar sem AFS hefur
tekið á móti frá þeirri heimsálfu
dvöldu um lengri eða skemmri tíma
á heimili þeirra hjóna. Það kom
því ekki á óvart er Sonja lagði leið"
sína til Afríku fyrir þremur árum,
þá orðin rúmlega sjötug, til þess
að kynnast betur lífsháttum fóstur-
barna sinna. Sonja var ekki hætt
að ferðast því nú í haust ætlaði
hún í langferð til Bandaríkjanna
til þess að heimsækja börn sín og
„skiptinema-börn“ þar í landi. Því
miður kom í ljós að heilsa hennar
leyfði það ekki.
Við hittum Sonju í síðasta sinn
rétt fyrir jól þegar hún og Gulli
komu færandi hendi með jóla-
skreytingu á skrifstofuna til þess
að gleðja okkur. Þannig viljum við
minnast hennar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Við vottum Gunnlaugi og fyöl-
skyldu okkar innilegustu samúð.
F.h. starfsfólks AFS á íslandi,
Elín Eiríksdóttir,
Elín Rögnvaldsdóttir.