Morgunblaðið - 05.04.1995, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 5. APRÍL 1995 23
LISTIR
I slæmu fyrirtæki
Skiptar skoðanir
stjórnmálamanna
á fundi BÍL
Framsókn
fylgjandi
menningar
ráði
VALGERÐUR Sverrisdóttir,
Framsóknarflokki, sagði á fundi
sem Bandalag íslenskra lista-
manna stóð fyrir á mánudagskvöld
að flokkurinn vildi setja á laggim-
ar sérstakt menningarráð sem yrði
sameiginlegur vettvangur stjóm-
valda og þeirra sem að menningar-
málum starfa. Hugmyndin væri
fram komin vegna skorts á heild-
arstefnu í menningarmálum.
Mótun heiidarstefnu
í stefnuskrá Framsóknarflokks-
ins er gert ráð fyrir að hlutverk
ráðsins verði að móta slíka heildar-
stefnu, veita stjórnvöldum ráðgjöf
á sviði menningarmála og skipa -
ásamt menntamálaráðherra - fag-
nefndir sem muni hafa úrslitavald
varðandi úthlutun fjármagns til
einstakra þátta menningarmála.
Valgerður sagði ennfrémur að ráð-
ið myndi verða formlegur um-
ræðu- og samráðsvettvangur á
sviði menningarmála og jafnframt
hafa möguleika á frumkvæði í ein-
stökum málum.
í máli Valgerðar kom fram að
hugmyndin fæli í sér valddreif-
ingu. Ákvarðanatakan myndi í
auknum mæli færast á hendur
listamanna.
Vísir að kvótakerfi
Mörður Árnason, Þjóðvaka, er
ekki hlynntur menningarráði.
Kvaðst hann á fundinum fremur
vilja setja fé í hugverk og sköpun
en steinsteypu og skrifstofumenn.
Svavar Gestsson, Alþýðubanda-
lagi, tók í sama streng og lét svo
um mælt að menningarráð væri
vísir að kvótakerfi í menningar-
málum. Hann vill hins vegar
tryggja að yfirstjórn menningar-
stofnana verði fagleg í framtíðinni.
---------».♦ ♦---
Vorvaka hjá
Emblum
EMBLUR í Stykkishólmi halda ár-
lega vorvöku sína dagana 5.-12.
apríl og í kvöld verður kvöldvaka í
kirkjunni kl. 20.30.
Söngkonan Ingibjörg Marteinsdótt-
ir flytur sönglög við undirleik Láru
Rafnsdóttur, Sigrún Eldjárn les úr
óútkominni bók sinni „Skordýra-
þjónusta Málfríðar", Hjörleifur
Stefánsson arkitekt flytur erindi
sem hann nefnir Gamla kirkjan í
Stykkishólmi og tengsl hennar við
sjálfstæðisbaráttu Islendinga og
Birna Pétursdóttur og Rakel Olsen
ijalla um séra Jens Hjaltalín á Set-
bergi.
í tengslum við vorvökuna verður
opnuð í Norska húsinu samsýning
Ingu Elínar og Þóru Sigþórsdóttur
sem sýna gler- og leirlist. Þóra Sig-
þórsdóttir hefur tekið þátt í samsýn-
ingum hér heima og haldið einka-
sýningar í Kaupmannahöfn.
Sýningin er sölusýning og verður
opnuð í dag kl. 17 og stendur til
og með 12. apríl.
-kjarni málsins!
KVlKMYNPm
Sagabíö
I slæmum félagsskap
„Bad Company" ★ Vi
Leikstjóri: Damian Harris. Aðalhlut-
verk: Ellen Barkin, Laurence Fis-
hbume, Frank Langella. Touchstone
Pictures. 1995.
Þau ljúga, stela, svindla, svíkja,
múta og drepa eins og stendur í
auglýsingunni og þau eru aðalsögu-
hetjurnar — fólkið sem áhorfendur
eiga yfirleitt að finna samkennd með
— í spennumyndinni í slæmum fé-
lagsskap eða „Bad Company". Heit-
ið gæti líka verið I slæmu fyrirtæki
því aðalpersónurnar, sem Ellen
Barkin og Laurence Fishburne leika,
vinna hjá firma sem sérhæfir sig í
að koma mönnum á kaldan klaka.
Barkin og Fishburne eru einstaklega
leikin í morðum og fjárkúgunum og
vilja taka völdin í fyrirtækinu af
sportveiðimanninum Frank Lan-
gella, sem hnýtir flugur á skrifstof-
unni og kallar þær eitthvað eins og
Mitterands-misskilninginn.
Reyndar er söguþráðurinn svo
skrautlegur og fer út um svo víðan
völl að það mundi æra óstöðugan
að ætla að rekja-hann eitthvað nán-
ar. Nægir að segja að hann er ákaf-
lega ólíkindalegur og að eins og
öðrum og meiri myndum á undan
þessari, sem reynt hafa það sama,
tekst hér alls ekki að fylla mann
samúð með siðferðilega brengluðum
aðalpersónunum og örlögum þeirra.
Þau eru einfaldlega of samviskulaus-
ir skíthælar.
Myndin lýsir starfsvettvangi
bandarískra leyniþjónustumanna
eftir kalda stríðið; þeir eru orðnir
iðnaðarnjósnarar. En það er ekkert
áhersluatriði í leikstjórn Damian
Harris, sem stundum virðist óljós.
Allt virðist sett í myndina án þess
að fara eftir nokkurri forgangsröð
og hún er að mestu spennulaus því
hér er ekki gert út á hasar heldur
svik og pretti sem koma áhorfand-
anum lítt á óvart. Um miðbikið tekur
þungamiðja sögunnar að færast tals-
vert og brátt veit maður varla lengur
hvert er aðalatriðið í myndinni.
Það er nokkur rökkurmyndastíll
yfir í slæmum félagsskap og Barkin
leikur kynótt klækjakvendið af tals-
verðri ástríðu. Fishburne er svona
harðnagli sem segir fátt og þegir
því meira svo klisjan er fullkomnuð.
Eitt Hollywoodtabú er brotið í mynd-
inni; þessi tvö sofa saman.
Arnaldur Indriðason