Morgunblaðið - 06.04.1995, Side 68

68 FIMMTUDAGUR 6. APRÍL 1995
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Dýraglens
Ferdinand
Bændur og
ráðherrar
Frá Albert Jensen:
UNDANFARNA áratugi hafa bænd-
ur landsins mátt búa við rætinn
óhróður í sinn garð. Allt sem miður
hefur farið í landbúnaði er sögð
þeirra sök. Háa verðið á vörum
þeirra til neytenda, styrkjakerfið og
fleira sem allir verða að borga.
Það er reynt að gera þá tortryggi-
lega og þeim líkt við ómaga á þjóð-
inni. Ofugmæli af þessu tagi, eru
höfundanna aðalsmerki á fleiri svið-
um. Það væri nær að þakka bændum
miklar framfarir í landbúnaði á sama
tíma og að þeim er þrengt. Margir
þeirra búa við þröngan kost, á sama
tíma og milliíiðirnir tútna út.
Það er mikil þröngsýni og ósann-
girni að kenna bændum um offram-
leiðslu og annað sem neikvætt telst
til landbúnaðar, því sannleikurinn
um vandamálin er margslunginn og
aðallega stjórnmálalegs eðlis. Það
mætti benda á að SÍS-furstarnir
höfðu allt upp í tuttuguföld laun
venjulegra bænda og eftirlaunin tug-
ir milljóna. Ég ætla að fólk viti hveij-
ir unnu þjóðinni betur.
Allt sem heitir stjórnun eða mark-
aðsleit, hefur að miklu leyti verið í
höndum einokunarhrings SÍS-veldis-
ins eða stjórnmálamanna. Bændur
hafa sjaldnast fengið fijálsræði til
ráðstöfunar framleiðsiu sinnar, en
því meir af handónýtum ráðunautum
sem þvælast fyrir og auka kostnað.
Það var ekki bændum að kenna
að milljörðum var hvað eftir annað
eytt í geymslu offramleiðslu sem
síðan var hent. SÍS græddi, ríkið
tapaði og bændum var kennt um.
Alþýðuflokkurinn, með Jón Bald-
vin Hannibalsson í broddi fylkingar,
hefur ásamt Jónasi Kristjánssyni rit-
stjóra kennt bændum um flest sem
afvega fer í landbúnaði. Það er trú-
lega eins og að skvetta vatni á gæs,
að reyna að beina sjónum þeirra að
rótum vandans. Að svipta ísland
sjálfstæði sínu og troða því í ESB
með aðferðinni tilgangurinn helgar
meðalið, er eitt af aðal málum Al-
þýðuflokksins í komandi kosningum.
Svo að leyfa lítt heftan innflutning
búvara vitandi um afleiðingar þess
fyrir íslenska bændur og raunar alla
þjóðina. í þessu sem öðru sést tví-
skinnungur flokksins.
Man fólk ekki þaráttu hans fyrir
álagningu stórfellds skatts á mat-
væli. Nokkuð sem setti láglaunafólk-
ið út í horn. Og svo fer Jón ráð-
herra um stórmarkaði með mismun-
andi verðlagðar innkaupakörfur, í
lágkúrulegum áróðri fyrir erlendar
vörur. Menn hljóta að muna fullyrð-
ingar ráðherrans, nýkomnum frá
Brussel, um að með ESS-samning-
unum fengju íslendingar allt fyrir
ekkert. Þreytist fólk aldrei á að taka
slíka menn alvarlega.
Með hveiju eigum við að borga,
ef útlendingar eiga að vinna allt
fyrir okkur. Ekki bara í landbúnaði.
Þeir sem telja bændur ómaga, ættu
að líta sér nær og hugsa um leið til
þeirra möguleika sem við höfum í
vistvænni framleiðslu. Það er verið
að gera góða hluti í sveitunum og
ég vona að þeim fækki sem svelta
vilja bændur úr heimahögum sínum.
Gleymum ekki uppgræðslu og tijá-
rækt, búgrein á uppleið.
í framtíðinni munu bændur hafa
búpening sinn á girtum uppgrædd-
um svæðum. Þeir hafa sýnt, eins og
bóndinn á Efri-Brunná í Saurbæ
hefur sannað, að hægt er að gera
betur en tvöfalda afurðir án fjölgun-
ar gripa. Þegar stjórnvöld hvöttu
bændur til að draga úr hefðbundnum
greinum og helja loðdýrarækt og
laxeldi í stórum stíl fór fjárausturinn
sannarlega úr böndunum. Fyrir-
hyggjan var látin lönd og leið. Þar
sem víðar voru stjórnendur sem ráð-
gjafar ekki starfinu vaxnir. Þar sem
þessi mál eru í lagi er það bændun-
um sjálfum að þakka. Frá upphafi
niðurskurðar landbúnaðar, hafa ráð-
gjöf og ákvarðanataka um málefni
bænda verið á neikvæðu nótunum í
þeirra garð. Þessu verður að breyta.
Bændur, sjómenn og annað verka-
fólk hefur sætt öryggisleysi og gífur-
legu launamisrétti. Á sama tíma
hafa gagnslausir einstaklingar blás-
ið út eins og ormar á gulli.
Versti óvinur þjóðarinnar er
skipulögð græðgi og óheiðarleiki.
ALBERT JENSEN,
Háaleitisbraut 129, Reykjavík.
Þetta á víst að vera góð mynd... Hún er um hund sem týnist. Og hann Hann HVAÐ?
verður að fara yfir fjall til að komast heim... Og hann bjargar líka ketti...
Þjóð með snuddu
Frá Hákoni Hákonarsyni:
NÝLEGA fluttist ég heim eftir sex
ára dvöl erlendis. Eg get ekki orða
bundist yfir þeirri heimtufrekju sem
mér virðist þessi þjóð vera haldin.
Það er eins og sé verið að venja
barn af pela, grátur og harmkvein,
æðisköst og verkföll. Það má svo
sannarlega sjá afleiðingar vinstri
manna og áhrif stjórna sem þeir
hafa tekið þátt í. Þjóðin alin á spena
sósíalísma og bændurnir gerðir að
heilögum kúm sem ekki má snerta.
Það er því ekki við þegna þessa
lands að sakast, heldur hina, þröng-
sýna og þijóska vinstri og félags-
hyggjumenn sem vilja gera þjóðina
að pelabörnum sínum. Þeir vilja að
þegnarnir verði svo háðir ríkisbákn-
inu (móðirin sem alltaf hlustar) að
þeir geti sér enga björg veitt nema
ríkið komi þeim til hjálpar. Allt og
sumt sem þeir þurfa að gera er að
heimta meira frá ríkinu og ef það
ekki dugar til, þá bara fara í verk-
fall (börn neita stundum að borða).
Það er aðeins ein leið til þess að
menn geti notið sín sem verur. Þeir
þurfa að vera fijálsir og finna að
þeir séu metnir sem sjálfstæðir ein-
staklingar. Þeir þurfa að læra að
nota þá hæfileika sem þeim eru gefn-
ir; að reiða sig á sjálfan sig. Þeir
þurfa að fá að þjálfa og þroska sköp-
unarhæfileika sína og njóta þeirrar
uppskeru sem af hlotnast. Þannig
er sjálfstæði einstaklinga best borg-
ið og þjóðin mun dafna best. Ekki
gera þetta að vinstri vori, því þá
munu kommar koma að vörmu spori.
HÁKON HÁKONARSON,
Álfalandi 10, Reykjavík.
Allt efni sem birtist i Morgunblaðinu og Lesbók verður franivegis Varðveitt i
Gagnasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan,
hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinU
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari þar að lútandi.