Morgunblaðið - 18.08.1995, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 18. ÁGÚST 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Bróðir okkar,
ÞÓRÐURÞÓRÐARSON,
Njálsgötu 35,
lést á heimili sínu aðfaranótt mánudagsins 14. ágúst sl.
Systkini hins látna.

Ástkær dóttir okkar, systir og barnabarn,
ANNA HRAFNDÍS ÁRNADÓTTIR,
lést á vökudeild Barnaspítala Hringsins þann 11. ágúst 1995.
Starfsfólk vökudeildar fær innilegar þakkir fyrir ómetanlegan
stuðning.
Ágústa B. Jónsdóttir, Árni Júlíus Rögnvaldsson,
Rögnvaldur Skúli Árnason,
Arndís S. Árnadóttir, Jón E. Böðvarsson,
Sigríður Júlíusdóttir, Rögnvaldur Ólafsson.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR ÓSKARSSON
bóndi,
Krossanesi,
verður jarðsunginn frá Glaumbæjarkirkju laugardaginn 19. ágúst
kl. 14.00.
Sigurlaug Sigurðardóttir,
Sigriður Sigurðardóttir, Björn Árnason,
Ingibjörg Sigurðardóttir, Jan Raabe,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og
amma okkar,
ÁSLAUG BENJAMÍNSDÓTTIR
fyrrv. simavörður hjá Reykjavíkurborg,
Hjallaseli 43,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni
föstudaginn 18. ágúst kl. 13.30.
Valfríður Gísladóttir, Einar Júlíusson,
Gisli Einarsson,
Július Karl Einarsson,
Áslaug Einarsdóttir.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ELÍNBORG SIGBJÖRNSDÓTTIR,
Birkihlið 5,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju,
Vestmannaeyjum, laugardaginn
19. ágúst kl. 14.00.
Haraldur Hannesson,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför móður nriinnar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
LOVÍSU HELGU ÞORLÁKSDÓTTUR,
Norðurbrún 1,
Reykjavík.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svavar Berg Pálsson.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem auðsýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ÞÓRU ÓLAFSDÓTTUR
frá Hvítárvöllum.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks deildar 12G Land-
spítalans.
María Sigmundsdóttir, Ásgeir J. Guðmundsson,
Sæmundur Sigmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
SIGURÐUR GÍSLI
GUÐJÓNSSON
+ Sigurður Gísli
Guðj'ónsson var
fæddur 21. nóvem-
ber 1924 í Reykj'a-
vik. Hann lést i
Borgarspítalanum
8. ágúst sl. Sigurður
var sonur Valgerðar
Sigurbergsdóttur,
Kirkjuferjuhjá-
leigu, Olfusi, og
Guðjóns S. Jónsson-
ar stýrimanns, frá
Giljum í Mýrdal.
Fósturfaðir Sigurð-
ar var Björn Sig-
urðsson, bóndi,
Kirkjufeijuhjáleigu Olfusi. 9.
nóvember 1946 kvæntist hann
Hrefnu Guðmundsdóttur frá
Blesastöðum, Skeiðum. Þau
eignuðust sex syni. 1) Björn, f.
5.2/47,__ útibússtjóri Búnaðar-
banka íslands, Hellu, giftur Vil-
borgu Sigurðardóttur. Börn
þeirra eru: Bergrún, Andri
Freyr og Fjóla Hrund. Börn
Björns frá fyrra hjónabandi
eru: Sigurður Gísli, sambýlis-
kona hans er Guðrún Jóhannes-
dóttir og eiga þau einn son,
Baldur Þór; og Vilborg Eva. 2)
Guðjón, f. 19.10/48, skólastjóri
Grunnskólans í Hveragerði,
giftur Veru Ósk
Valgarðsdóttur
kennara. Börn
þeirra eru: Júlía,
Þórhildur Rún og
Sigurður Gísli. 3)
Guðmundur Rafn,
f. 15.8/55, lands-
lagsarkitekt, um-
sjónarmaður
kirkjugarða, giftur
Gígju Baldursdótt-
ur myndlistar-
manni. Börn þeirra
eru: Birkir og
Hrefna. 4) Atli Már,
f. 21.3/57, lögreglu-
maður. Hann á einn son, Sigurð
Má. 5) Sigurður Valur, f. 8.9/60.
6) Kristján Örn, f. 18.3/69, við-
skiptafræðingur. Hann á eina
dóttur, Selmu Dögg. Sigurður
lauk prófi frá Samvinnuskólan-
um 1945, var skrifstofumaður
hjá Kaupfélagi Árnesinga 1945-
1954, kaupfélagsstjóri Kaupfé-
lags Stöðfirðinga 1954-1963,
skrifstofusljóri á Hótel Sögu í
Rvík 1964-1993.
Utför Sigurðar Gísla fer fram
frá Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 13.30. Jarðsett
verður frá Kotströnd að athöfn
lokinni.
GÓÐUR vinur og bernskufélagi frá
unglingsárum okkar í Arnarbælis-
hverfi í Ölfusi hefur kvatt þetta
jarðneska líf.
Diddi, en svo var hann nefndur
af kunningjum, hafði lítið af föður
sínum að segja, en hálfs annars árs
fór hann með móður sinni austur
að Ósgerði í Amarbælishverfi til
bróður hennar, Steindórs og fjöl-
skyldu hans. Þar dvöldu þau í góðu
yfirlæti um tíma. Á næsta bæ var
ungur maður, Björn Sigurðsson frá
Króki, er varð á vegi ungu konunn-
ar. Með þeim tókust ástir og saman
gengu þau í hjónaband 28. okt.
1928. Þau hófu búskap að Borgar-
koti (nú Ingólfshvoll) þetta ár og
voru þar uns þau fluttu 1930 að
Nýjabæ í Arnarbælishverfi. Þar
bjuggu þau í 19 ár, en fluttu svo
að Kirkjufeijuhjáleigu þar sem þau
enduðu svo sína lífdaga. Ekki átti
fyrir þeim að liggja að eignast börn
saman svo Diddi naut þess að verða
augasteinn þeirra beggja. Ávallt
bar Diddi mikla ást og virðingu
fyrir stjúpa sínum, sem var svo
sannarlega gagnkvæm af hálfu
Björns, því hann leit drenginn bók-
staflega sem eigin son frá fyrstu tíð.
Nítján ára hóf Diddi nám í Sam-
vinnuskólanum er hann lauk svo á
tveim árum með ágætiseinkunn. Á
þessum tíma var hann til húsa hjá
foreldrum mínum í nokkra mánuði
og deildum við þá saman herbergi
og fór vel á með okkur. Hann hóf
störf á skrifstofu Kaupfélags Ár-
nesinga og var þar um 9 ára skeið.
Á Selfossi kynntist hann konu sinni,
Hrefnu Guðmundsdóttur frá Biesa-
stöðum á Skeiðum, mikilli mann-
kostakonu. Þau giftust 9. nóvember
1946 og höfðu því átt að baki tæp
49 ár í hjónabandi er hann féll frá.
Árið 1954 bauðst Didda kaupfé-
lagsstjórastarf austur á Stöðvarfirði
og þar bjuggu þau hjón í 9 ár.
1963 fluttu þau svo til Reykjavík-
ur. Vorið eftir varð hann skrifstofu-
stjóri á Hótel Sögu og því starfi
gegndi hann til áramóta ’93/’94.
Þessi ferill hans sýnir Ijóslega að
menn hafa haft trú á honum og
treyst honum fyrir ábyrgðarstörf-
um. Ekki efa ég að hann hafí kom-
ið sér vel við samstarfsfólk sitt, svo
vel tel ég mig hafa vitað hvem
mann hann hafði að geyma, þessi
dagfarsprúði maður.
Margs er að minnast frá þeim
tíma er Diddi ólst upp í Nýjabæ.
Ég átti þess kost að dvelja hjá afa
mínum og ömmu í Króki nokkur
sumur þessi árin. Ekki fór hjá því
að ég kynntist þessu ágæta fólki í
Nýjabæ. Við vorum jafnaldrar.
Stjúpfaðir hans og faðir minn voru
bræður og mikill vinskapur var
ávallt á milli fjölskyldna okkar. Það
yrði of langt mál að fara að rifja
upp í smáatriðum samveru okkar
þarna á Hólnum, leiki okkar, veiðar
í lækjum og ám, útreiðar á hestum
heimilanna í sambandi við færslur
á mat og drykk á engjarnar, en þær
voru á svipuðum slóðum. Oft
hleyptum við hestunum og veitti
þá ýmsum betur. Það voru unaðs-
legir tímar, sem við höfum ávallt
minnst með gleði er fundum okkar
hefur borið saman. Oft tíndum við
upp bæina á Hólnum í tali okkar
er þá voru átta talsins, fólkið er
þar lifði, atburði og annað það er
í hugann kom. Mannlífíð í Hverfínu
var með ágætum, samvinna fólks
og greiðvikni til staðar þegar á
þurfti að halda, sem sagt til fyrir-
myndar. En nú býr þarna enginn,
allir bæirnir horfnir, aðeins rústir á
stöku stað. Þetta er lífið, menn
koma og fara. Við vorum sammála
um það að hvergi var Ölfusið feg-
urra en séð af Arnarbælishól.
Undir það síðasta var heilsa
Didda farin að gefa sig svo hann
mátti fara varlega með sig. Hann
stundaði mikið göngur um nágrenn-
ið þegar tími gafst til og heilsan
leyfði. Sl. haust greindist Diddi með
skæðan sjúkdóm er heggur dijúg
skörð í mannlífið, beinkrabba, er
sjaldan eða jafnvel aldrei gefur eft-
ir þótt mikilli tækni og vísindum
sé beitt til að vinna bug á honum.
Nú reyndi á sem fyrr hve hann
átti góða að, dugmikla konu er stóð
sem klettur við hlið hans seinustu
mánuðina er hann átti með fjöl-
skyldu sinni, trygga syni er voru
traustir við hlið móður sinnar við
það að létta honum lifið eins og
hægt var.
Það er eftirsjá að góðu fólki þeg-
ar það kveður. Eg þakka Sigurði
Gísla áratuga kynni og votta
Hrefnu, sonum þeirra og öðrum
aðstandendum dýpstu samúð okkar
hjóna við fráfall þessa ágæta
drengs.
Blessuð sé minning hans.
Magnús Þorbj'örnsson.
Elsku afi okkar. Með þessum fáu
orðum langar okkur til að minnast
þín. Við höfum lengi kviðið þeim
degi er þín nyti ekki lengur við og
við finnum fyrir miklum söknuði í
hjarta okkar. Við vitum þó að núna
líður þér vel.
Afi veiktist fyrir tæpu ári, en
gerði ávallt lítið úr veikindum sín-
um. Hann leiddi alltaf samtalið á
jákvæðari brautir. Afí og amma
hafa alltaf búið í Ljósalandi frá því
við munum eftir okkur og hefur það
ætíð verið miðstöð fjölskyldunnar.
Þangað er alltaf gott að koma þó
svo að einmanalegt verði án afa.
Að sjá hann ekki inni í stofu og
heyra hann gera að gamni sínu við
okkur eins og honum einum var
lagið og vara litlu barnabömin við
stiganum, það verður dálítið erfítt
að venja sig við. Jólaboðin eru okk-
ur mjög ofarlega í huga þar sem
við dönsuðum í kringum jólatréð
og nú verður nærveru afa sárt sakn-
að.
Afi var mikill fjölskyldufaðir og
mjög jákvæður persónuleiki sem
vildi allt fyrir okkur gera. Nú er
hlutverki hans hér á jörðu lokið og
við munum minnast allra ánægju-
stundanna með honum.
Elsku afí okkar, við munum ætíð
geyma góða minningu um þig í
hjarta okkar. Við biðjum guð að
geyma þig.
Þín barnabörn.
Vilborg Eva Björnsdóttir,
Júlía Guðjónsdóttir,
Þórhildur Rún Guðjónsdóttir
Sigurður Gísli Guðjónsson.
Tengdafaðir minn er látinn og
ég sit og renni huganum yfir þann
tíma sem ég þekkti þennan mæta
mann. Sigurður Gísli var ekki asa-
maður. Hann gekk rólega um gólf,
talaði hægt og af varkárni um hvert
málefni. Undir rólegheitunum
kraumaði hins vegar kímnin og átti
hann til að lauma út úr sér, öllum
að óvörum, einhverri lúmskri fyndni
sem tók okkur hin yfirleitt dágóða
stund að átta okkur á. Hann hafði
gaman af að spjalla um allt milli
himins og jarðar, ekki síst við
barnabörnin. Hann ræddi gjarnan
við fótboltafríkin í fjölskyldunni um
stöðuna í deildinni og horfði á fót-
boltann í sjónvarpinu með þeim. Þá
heyrðust nú oft hljóð úr horni,
ýmist fagnaðaróp eða eitthvað tuld-
ur um klaufaskap og þess háttar.
Sigurður var mikill göngumaður.
Hann fór gjarnan í langar göngu-
ferðir, t.d. um Elliðaárdalinn. Þegar
hann kom í sveitina til okkar sleppti
hann því aldrei að ganga um mýrar
og móa. Þó svo að Sigurður kysi
að búa í borg var hann alltaf mik-
ill sveitamaður í sér. Með reglulegu
millibili fór hann niður í „hverfi" í
Ölfusinu og gekk um æskuslóðirn-
ar. Þar átti hann mjög góða æsku
þótt ekki væri ríkidæminu fyrir að
fara. Sigurður lagði mikið upp úr
því að synir sínir gengju mennta-
veginn. Hann langaði sem ungur
maður að fara í menntaskóla en
fjárhagur leyfði það ekki. Því var
Samvinnuskólinn valinn sem hann
gat lokið á tveimur árum. Sama
metnað bar hann ávallt í bijósti
fyrir barnabörnum sínum og hvatti
þau óspart til dáða.
Ég er þakklát fyrir að hafa
kynnst Sigurði Gísla og fengið hann
sem tengdaföður. Megi hann hvíla
í friði.
Vera Ósk Valgarðsdóttir.
„Þó ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum. Hugsið ekki um
dauðann með harmi og ótta. Ég er
svo nærri að hvert ykkar tár snert-
ir mig og kvelur, þótt látinn mig
haldið. En þegar þið hlæið og syng-
ið með glöðum hug, sál mín lyftist
upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gef-
ur, og ég, þótt látinn sé, tek þátt
í gleði ykkar yfir lífinu."
Elsku afi okkar, Sigurður Gísli
Guðjónsson lést 8. ágúst, sjötur að
aldri, eftir erfið veikindi síðastliðna
mánuði. Okkur systkinin langar að
þakka honum fyrir allar góðu sam-
verustundimar sem við áttum með
honum. Þegar við komum að heim-
sækja afa og ömmu, var vel passað
upp á að öllum liði vel og fengju
nóg að borða, því enginn mátti fara
svangur úr Ljósalandi. Við áttum
því láni að fagna að vera.með afa
og ömmu í tvígang á Kanaríeyjum.
Þar áttum við margar góðar stund-
ir saman. Afi taldi það ekki eftir
sér að spila mini-golf eða koma í