Morgunblaðið - 16.11.1995, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1995 45
j
4
4
1
4
í
i
í
i
i
i
i
<
<
<
<
<
i
i
i
i
i
í
i
i
i
i
i
GUÐMUNDUR
GUNNARSSON
+ Guðmundur
Gunnarsson
fæddist í Þinganesi
í Hornafirði 18. júlí
1911. Hann lést á
Akureyri 8. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Gunnar Jónsson,
bóndi í Þinganesi og
síðar bóksali á Höfn,
f. 17.1.1877, d. 28.3.
1958, og Astríður
Sigurðardóttir hús-
móðir, f. 30.3. 1880,
d. 23.2. 1914. *
Hinn 9. nóvember
1935 kvæntist Guð-
mundur Önnu Tryggvadóttur,
f. 4.6. 1916, d. 31.1. 1991, en hún
var kjördóttir
Tryggva Jónatans-
sonar bygginga-
meistara og Helgu
Hermannsdóttur
húsmóður. Kjör-
dóttir Guðmundar
og Önnu er Helga
Guðmundsdóttir, f.
17.5. 1947, búsett í
Reykjavík. Hún var
gift Jóhannesi Guð-
mundi Þórðarsyni,
en þau slitu samvist-
ir. Helga starfar við
Skálatúnsheimilið í
Mosfellsbæ.
Utför Guðmund-
ar fór fram frá Akureyrarkirkju
15. nóvember.
ÞAÐ VAR óvænt frétt og dapurleg
þegar okkur barst til eyrna að einn
af okkar elstu og bestu félögum,
Guðmundur Gunnarsson, væri látinn.
Hann hafði, að því er okkur virtist,
verið svo hress og brattur í starfí
okkar að undanfömu, að þetta kom
eins og reiðarslag. En við því er ekk-
ert að segja því að önnur öfl, okkur
máttugri, taka hér sem oftar í taum-
ana. Hann hafði að morgni fundið
fyrir óþægindum og var af þeim
ástæðum fluttur á sjúkrahús, þar sem
hann andaðist síðdegis sama dag.
Guðmundur var fæddur í Þinganesi
í Homafirði. Foreldrar hans voru
Gunnar Jónsson, bóndi í Þinganesi
og síðar bóksali á Höfn, og kona
hans, Ástríður Sigurðardóttir frá
Reyðará í Lóni. Æskuárin dvaldist
hann með foreldrum sínum eystra en
fór um tvítugsaldur til Reykjavíkur
til náms í húsasmíði og var þar í iðn-
skóla um þriggja ára bil uns hann
fluttist til Akureyrar og lauk þar prófi
frá Iðnskóla Akureyrar árið 1933.
Gunnar, faðir Guðmundar, var tví-
kvæntur, og hét seinni kona hans
Björg Jónsdóttir. Böm af fyrra hjóna-
bandi, og alsystkin Guðmundar, vom:
Ragna, sem giftist Guðjóni Bem-
harðssyni, gullsmið á Akureyri, og
áttu þau einn son. Næst var Signý,
sem giftist Karli Magnússyni. Þau
bjuggu á Homafirði og áttu tvær
dætur. Yngstur var Ásgeir, er kvænt-
ist Maren Þorkelsdóttur. Þau bjuggu
á Homafirði og áttu fjögur böm.
Guðmundur var þriðji í aldursröðinni.
Börn Gunnars af seinna hjónabandi
vom Karl, sem lést 12 ára gamall,
og Jón Hilmar, kvæntur Ámýju Frið-
riksdóttur, og búa þau í Reykjavík
og eiga tvo syni. - Af systkinum
Guðmundar em tvö á lífi: Ragna, al-
systir, og Jón Hilmar, hálfbróðir.
Ekki löngu eftir að Guðmundur
gerðist Akureyringur, eða 9. nóv.
1935, kvæntist hann Önnu Tryggva-
dóttur, hinni vænstu og glæsilegustu
konu. Hún var kjördóttir hjónanna
Tryggva Jónatanssonar, bygginga-
fulltrúa á Akureyri, og Helgu Her-
mannsdóttur. Þau áttu eina kjördótt-
ur, Helgu, sem er starfsmaður á
Skálatúni, heimili þroskaheftra, og
er búsett í Reykjavík. Helga giftist
Jóhannesi Guðmundi Þórðarsyni, en
þau slitu samvistir.
Á Akureyri biðu Guðmundar mörg
verkefni eins og vænta mátti fyrir
slíkan mannkostamann, sem hann
var. Hann stundaði húsasmíði fyrst
og fremst framan af árum en gegndi
síðan ýmsum ábyrgðarstörfum, var
handíðakennari við gagnfræðaskól-
ann í mörg ár, sat í stjórn Iðnráðs
Akureyrar og var iðnfulltrúi fyrir
Norðurland. Áratugum saman var
hann dómkvaddur brunabótamats-
maður fyrir vátryggingafélögin og
fleira mætti telja.
En þrátt fyrir hin ýmsu daglegu
störf átti hann jafnan tíma til að
sinna öðrum hugðarefnum sínum.
Hann var um fjölda ára einn af sterk-
ustu burðarásum Leikfélags Akur-
eyrar, sat í stjóm þess og var þar
að auki oftlega leikstjóri ýmissa
verkefna félagsins.
Og þá er ég loks kominn að þeim
þætti í lífí Guðmundar, sem mér er
hjarta næst, en það eru söngmálin.
Fljótt eftir að hann kom til Akureyrar
gerðist hann félagi í Karlakórnum
Geysi, en þangað kom ég ekki fyrr
en um fjórum árum seinna. Þrátt
fýrir það áttum við langa samleið í
því ágæta félagi. Það er skemmst frá
því að segja að brátt varð Guðmund-
ur einn af bestu félögum og radd-
mönnum kórsins. Bassarödd hans var
bæði mikil og falleg og var hann því
þráfaldlega settur í einsöngshlutverk,
sem hann leysti ávallt frábærlega vel
af hendi. Það var góður og glaður
hópur, sem þar var saman kominn,
og margar dásamlegar minningar um
ljúfar samverustundir koma fram í
hugann. Þar var Guðmundur, eins og
annarstaðar, framarlega í flokki,
gladdist með glöðum með sínu elsku-
lega hæglæti, glettni og gamansemi.
I huga mínum er traustur það lýsing-
arorð, sem mér fínnst fyrst af öliu
eiga við Guðmund. Það var sama á
hvaða sviði það var, traustleiki hans
brást aldrei. Hann var enginn yfír-
lætismaður og flíkaði lítt tilfínning-
um, en framlag hans til viðfangsefn-
anna var jafnan vel hugsað og reynd-
ist dijúgt til árangurs. Það var mikili
þróttur í karlakómum Geysi um langt
tímabil, sem var þó sennilega einna
mestur þegar kórinn fór í söngferð
sína til Norðurlanda árið 1952. Það
var ógleymanleg fór. Upp úr því fór
eldri félögum nokkuð að fækka, enda
var söngstjórinn okkar, Ingimundur,
farinn að hugsa til þess að hætta
söngstjórn, sem varð fáum ámm síð-
ar. Guðmundur hélt þó áfram í kóm-
um miklu lengur.
En á árinu 1973 tóku nokkrir
gamlir Geysismenn sig saman um
það að koma saman og rifja upp
ýmis gömul lög sér til skemmtunar.
Varð úr þessu kór, sem kallar sig
Gamla Geysismenn, og er enn við
lýði. Sjáum við nú með söknuði á
eftir einum af okkar bestu mönnum
og skarð hans er vandfyllt.
Við þökkum vini okkar og söng-
bróður fyrir allt það, sem hann var
okkur, fyrr og síðar, og biðjum hon-
um blessunar Guðs á nýjum starfs-
vettvangi. Aðstandendum hans vott-
um við dýpstu samúð.
Fyrir hönd gamalla Geysismanna,
Gísli Konráðsson.
Kveðja frá Leikfélagi
Akureyrar
Salurinn myrkvast og sterk og
dimm rödd hljómar af sviðinu, rödd
sem um leið er full tilfínningar. Það
er eitthvað við þessa rödd sem grípur
mann og heldur manni föngnum frá
fyrsta andartaki. Ljósin verða sterk-
ari og á sviðinu stendur Guðmundur
Gunnarsson í sínu síðasta stóra hlut-
verki í Samkomuhúsinu á Akureyri,
sem Godman Sýngman í Kristnihaldi
undirJökli 1976. Guðmundur var þá
hálfsjötugur, en ekki var hægt að
greina að röddin hefði gefið sig neitt.
Hann lék hlutverkið með glæsibrag
og karlmannlegum þrótti. Glæsilegur
endir á litríkúm og löngum leikferli.
Sama ár tók hann saman og leik-
stýrði dagskrá úr verkum Davíðs
Stefánssonar og var meðal leikenda
og var það síðasta leikstjórnarverk-
efni hans fyrir LA.
Guðmundur Gunnarsson var um
langt árabil einn af máttarstólpum
Leikfélags Akureyrar. Hann lék, leik-
stýrði, gerði leikmyndir og sat í stjóm
félagsins. Hann kom fyrst til starfa
á fjórða áratugnum og starfaði með
leikfélaginu í rúma fjóra áratugi.
Hann leikstýrði þrettán sýningum og
var frumraun hans, Leynimelur 13,
frumsýnd árið 1944, en þá var hann
formaður LA. Hann sát í stjóm leikfé-
lagsins alls í ellefu ár, lengst af sem
formaður. I formannstíð sinni vann
hann að því að fá þekkta listamenn
til liðs við leikfélagið og má þar nefna
leikstjórana Gerd Grieg og Gunnar
Hansen. Frú Grieg setti up Brúðu-
heimilið með Öldu Möller í gestaleik.
Guðmundur lék á fímmta tug hlut-
verka. Fyrsta hlutverkið hans var í
sýningu Karlakórsins Geysis á Alt
Heidelberg, þar sem hann var í hópi
stúdentanna. Fyrsta hlutverkið sem
hann lék hjá LA mun hafa verið Lars-
en skóarasveinn í Drengurinn minn.
Marga leiksigra vann hann og muna
gamlir Akureyringar eftir honum
m.a. sem Arnes í Fjalla-Eyvindi 1943
þar sem frammistaða hans þótti gefa
tóninn um það sem koma skyldi. Á
glæsilegum og löngum leikferli er
erfítt að tíunda einstök hlutverk öðr-
um fremur, en ekki er hægt að láta
hjá líða að nefna stjömuleik hans í
aðalhlutverkinu Swedenhielm eldri í
Swedenhielmfjölskyldunni 1966 og
sem rannsóknarlögreglumaðurinn
Goole í Óvæntri heimsókn 1968.
Á sjötíu ára afmæli LA var Guð-
mundur gerður að heiðursfélaga
ásamt þremur öðrum félögum, sem
áttu það öll sammerkt að hafa unnið
ómetanlegt starf í áhugafélaginu
sem fleytti LA áfram til atvinnu-
mennskunnar.
Guðmundur er í minningu okkar,
sem nú störfum hjá Leikfélagi Ak-
ureyrar og áttum þeirri gæfu að
fagna að fá að vera samferða honum
um vegi listarinnar, mikilhæfur lista-
maður sem hefur gert leiklistarlíf á
Akureyri að fágætum fjársjóði sem
okkur er falið að gæta og efla. Stór-
huga og margbrotnir listamenn eru
fágætir og dýrmætir. Slíkur maður
var Guðmundur Gunnarsson leiklist-
arlífínu á Akureyri.
Viðar Eggertsson,
leikhússtjóri LA.
+
Elskuleg eiginkona mín,
HULDA PÉTURSDÓTTIR
frá Útkoti
á Kjalarnesi,
lést í Landspítalanum aðfaranótt þriðjudagsins 14. nóvember.
Jarðarförin verður auglýst síöar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Alfreð Björnsson.
Í
Móðursystir mín,
SIGURLEIF HALLGRÍMSDÓTTIR
sjúkraþjálfari,
Eskihíið 6,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju föstudaginn 17. þessa mán-
aðar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd vandamanna,
Andrea Oddsteinsdóttir.
GESTUR SIGURÐUR
ÍSLEIFSSON
+ Gestur Sigurð-
ur ísleifsson
fæddist í Reykjavík
12. apríl 1944.
Hann lést í Reykja-
vík 7. nóvember
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðríður Gests-
dóttir og ísleifur
Magnússon. Gestur
átti þrjú börn,
Önnu Elísabetu,
Helga Karl og Jón
Þór.
Útför hans verð-
ur gerð frá Foss-
vogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
GESTUR frændi minn er dáinn.
Hann hafðj lítil samskipti við okkur
ættingja sína öll sín fullorðinsár,
en skilur samt eftir sig söknuð og
minningar, sem aldrei gleymast.
Ég man svo vel eftir honum,
þegar við vorum börn og ungling-
ar, hvað ég var hrifín af þessum
frænda mínum. Hann var svo góð-
ur drengur, svo skemmtilegur og
fjörugur og svo var hann svo sér-
staklega fallegur.
Hann hugsaði alltaf
mikið um útlit sitt og
hárið á honum var
alltaf hreint og fallegt
og svo klæddist hann
alltaf fötum sem
klæddu hann svo vel.
En það fara ekki alltaf
saman gæfa og
gjörvuleiki. Hans
gæfa var að alast upp
með góðu fólki, gift-
ast myndarlegri konu
og eignast þrjú böm
sem ég því miður
þekki ekki, en votta
innilega samúð mína. Hann var
sjálfum sér verstur, þó það hafí
líka valdið hans nánustu djúpri
sorg, hvernig líf hann átti. Ég vil
minnast góða og glaða frænda
míns eins og hann var, þegar hann
var ungur, og þær fáu stundir sem
ég hitti hann eftir það og hann
breiddi sinn hlýja faðm á móti mér
og brosti, fannst mér hann alltaf
jafnfallegur.
Ég votta systkinum hans og
börnum mína innilegustu samúð.
Guð blessi Gest frænda minn.
Bergljót Þórðardóttir.
+
Elskulegur sonur minn,
HAFÞÓR L. FERDINANDSSON,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
föstudaginn 17. nóvember kl. 13.30.
Bára Lýðsdóttir
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, stjúpfaðir og afi,
EINAR JÓHANNESSON
frá Gauksstöðum
í Garði,
Brekkubyggð 23,
Blönduósi,
verður kvaddurfrá Blönduóskirkju laug-
ardaginn 18. nóvember kl. 14.00.
Guðrún Sigurðardóttir,
Árni Einarsson, Guðbjörg Kristinsdóttir,
Ásta Einarsdóttir, Steinar Guðmundsson,
Jóhannes H. Einarsson, Jónína Færseth,
IngimarÁ. Einarsson,
Elin B. Einarsdóttir, Baldur Eðvarðsson,
Gunnar Þór
og barnabörn.
+
Útför
EDDU GUÐNADÓTTUR,
Ljósheimum 10,
Reykjavik,
ferframfrá Fossvogskirkju mánudaginn 20. nóvemberkl. 13.30.
Gunnar Sæmundsson,
Oddur Ólason, Erla Sigrfður Guðjónsdóttir,
Guðni Gunnarson,
Edda Sif Oddsdóttir,
Anton Oddsson.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGFÚS GUÐMUNDSSON
skipstjóri,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
sem lést 10. nóvember, verður jarð-
sunginn frá Landakirkju í Vestmanna-
eyjum laugardaginn 18. nóvember
kl. 14.00.
Jóhann G. Sigfússon, Gunnvör Valdimarsdóttir,
Guðmundur Þ. Sigfússon, Jóna Ósk Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.