Morgunblaðið - 08.12.1995, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 8. DESEMBER 1995 55
MARGRET
SIG URJÓNSDÓTTIR
+ Margrét Sigur-
jónsdóttir fædd-
ist í Geirshlíð í Mið-
dalahreppi í Dala-
sýslu 27. mars 1916.
Hún lést í Reykjavík
29. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Sigur-
jón Jónsson, bóndi í
Geirshlíð, síðar
Kirkjuskógi í sömu
sveit og kona hans
Kristín Ásgeirsdótt-
ir. Hún var sjötta
barn þeirra hjóna,
en alls voru systkin-
in átta. Tvær systur
Margrétar eru látnar, Guðrún
og Þuríður.
Margrét giftist Haraldi Ög-
mundssyni 1938. Þau skildu.
Börn þeirra eru: 1) Kristín Sig-
uijóna, f. 29.10. 1938, maki Stef-
án L. Árnason. 2)
Reynir, f. 13.6. 1942,
maki Jóna Gunn-
laugsdóttir. 3)
Hrefna, f. 14.7.
1946, maki James
Cregger. Með sam-
býlismanni sínum
Magnúsi Sveinssyni
átti Margrét dóttur-
ina Svövu, f. 17.5.
1959, maki hennar
er Kjartan Eiríks-
son. Barnabörnin
eru 14 og
langömmubörnin
eru 16.
Margrét bjó í
Reykjavík og starfaði lengst af
hjá Rafmagnsveitu Reylq’avíkur
og i Þvottahúsinu Fönn.
Útför hennar fer fram frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
HÚN Magga móðursystir mín er dáin.
Vissulega þarf engan að undra það
þegar um heilsubrest og slit er að
ræða eftir langa og oft erfiða ævi.
Samt er það nú svo, að þegar raun-
veruleikinn blasir við og maður fregn-
ar andlát vina sinna, þá bregður
manni.
Margrét Siguijónsdóttir var fædd
í Dölum vestur og ólst þar upp í stórri
fjölskyldu. Ekki er að efa að Möggu
hefur liðið vel í samstilltum og glað-
værum hópi á æskustöðvum, þrátt
fyrir fátækt og kröpp kjör, eins og
víða var til sveita á þessum árum.
Unglingsárin liðu og leið Möggu lá
til Reykjavíkur eins og fjölmargra
annarra. Magga aðlagaðist borgarlíf-
inu fljótt og eiginlega fínnst mér hún
alltaf hafa frekar verið borgarbarn
heldur en sveitastúlka, þótt hún ævin-
lega héldi tryggð við heimabyggð og
ættingja sína þar.
Ég man eftir frænku minni eins
langt aftur og ég man eftir sjálfum
mér, en skýrust eru þó árin sem
Magga bjó í Samtúninu, þá fráskilin
þriggja bama móðir í lítilli kjallara-
íbúð. Þar lékum við okkur frænd-
systkinin saman, í ærslum og
ANNA HULDA
JÓNSDÓTTIR
+ Anna Hulda
Jónsdóttir
fæddist í Reykja-
vík 29. júlí 1916.
Hún andaðist á
hjúkrunarheimili i
Seattle í Banda-
ríkjunum 18. nóv-
ember síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Guð-
rún H. Sigurðar-
dóttir, f. 13.4.
1889, d. 22.9.1948,
og Jón Sigurðs-
son, fyrrverandi
skipstjóri á Gull-
fossi, f. 8.7. 1892, d. 19.11.
1973. Anna var elst af sjö
systkinum. Eftirlifandi systk-
ini hennar eru Marta, Ric-
hard, Sigurður Þórir, Guð-
mundur, Sigurveig og Helga.
Einnig lifir Önnu stjúpmóðir
þeirra systkina, Dýrfinna
Tómasdóttir, f. 29.6. 1912.
Eftirlifandi eiginmaður
hennar er Georg Lúther
Sveinsson. Þau voru búsett í
Seattle.
Útför Önnu fór fram í Se-
attle 28. nóvember síðastlið-
inn.
MIG langar að minnast Önnu með
nokkrum orðum. Ég kynntist
henni ung að árum þegar ég gekk
að eiga Richard, bróður hennar.
Við Anna urðum fijótlega mjög
nánar, enda stutt á milli heimila
okkar. Hún var mjög myndarleg
húsmóðir og átti yndislegt heimili
með fyrri eiginmanni sínum, Sig-
urði Jóhannssyni, sem þá var
stýrimaður. Mér fannst Anna
mjög skemmtileg og góð og mér
þótti gott að leita til hennar þeg-
ar ég var að stíga mín fyrstu
spor sem húsmóðir. Hún sýndi
mér og mínum mikla hlýju og
urðum við bestu vinkonur.
Atvikin höguðu því þannig að
Anna og Sigurður slitu samvistir
og um tíma lágu sporin hennar
enn tíðar til okkar
Richards.. Við áttum
tvær dætur, sem
Önnu þótti gaman að
hampa.
Svo leið tíminn og
allt í einu var Anna á
förum til Ameríku.
Það var árið 1953.
Rétt áður en hún fór
dreymdi mig hana
með nýjan fallegan
hatt. Eg sagði við
hana að draumurinn
væri örugglega fyrir
því að hún ætti eftir
að giftast aftur. Hún
sagðist halda að það yrði nú aldr-
ei. En raunin varð sú að fljótlega
eftir að hún kom til Ameríku
kynntist hún Georg L. Sveinssyni
og það leið ekki á löngu þar til
þau gengu í hjónaband. Það varð
þeim báðum til gæfu og voru þau
búin að vera gift í um 40 ár þeg-
ar hún lést.
Við Anna skrifuðumst alltaf á
í gegnum árin og var alltaf gott
á milli okkar. Anna og Georg
komu nokkrum sinnum í heim-
sókn til íslands, síðast 1986, þeg-
ar Anna varð sjötug. Þá ferðuð-
ust þau vítt og breitt um Norður-
land með systkinum hennar og
tengdafólki. Var þá oft glatt á
hjalla. Georg er mjög prúður og
ljúfur maður og eftir að heilsu
Önnu fór að hraka hefur hann
sýnt henni mikla umhyggju og
kærleika og hjúkrað henni eftir
bestu getu. Hann á mikið lof skil-
ið fyrir það. í haust sem leið
versnaði Ónnu það mikið að ekki
var um annað að ræða en að hún
færi á hjúkrunarheimili. Þar fékk
hún hægt andlát eftir um það bil
mánaðar legu.
Ég og fjölskylda mín biðjum
henni guðs blessunar og biðjum
guð að styrkja Georg, sem hefur
staðið sem sterk stoð við hennar
hlið. Ég mun ætíð minnast Önnu
með virðingu og þakklæti. Megi
hún hvíla í friði.
Erla Þórðardóttir.
áhyggjuleysi og okkur þótti sjálfsagt
að við fengjum mjólkurglas, brauð
með osti og kleinur, þegar við þurftum
og fengum það. Eftir á að hyggja
verður manni ljóst hversu erfitt það
hlýtur að hafa verið fýrir Möggu að
halda uppi heimili sínu á þessum
árum, útivinnandi alla tíð í láglauna-
störfum, en henni tókst það. Mikið
hlýtur þú oft að hafa verið þreytt,
Magga mín. Þama kom hún upp
þremur mannvænlegum bömum,
Kristínu, Reyni og Hrefnu, en síðar
eignaðist hún Svövu, sem einnig
reyndist mannkosta manneskja.
Hvað var það annað en seigla ís-
lenska sveitafólksins sem skilaði sér
til móðurinnar ungu? Jú, lundarfarið.
Magga var það lánsöm að eiga létta
lund og jákvætt hugarfar, eins og
allur systkinahópurinn frá Kirkju-
skógi. Margar vom þær gleðistund-
imar sem systkinin áttu saman og
við ungviðið, sem þá var, upplifðum
með þeim. Það var stutt í brosið henn-
ar Möggu og hún elskaði dans og
söng. Dagfarslega var hún hljóðlát,
iðin og nægjusöm, vildi engum vera
til ama og ekki vera fyrir neinum.
En það var eitthvað stórt í Möggu,
hún var að einhveiju leyti tvískipt.
Hún var þessi hógværa alþýðumann-
eskja og hún var glæsikonan sem
sveif á ljósrauðu skýi. Minnisstætt er
mér einhveiju sinni á ættarmóti, þeg-
ar við Magga dönsuðum valsa og
ræla og ég hrósaði því hvað hún dans-
aði vel, að hún sagði: „Svavar, þegar
ég var ung þá dansaði ég eins og
drottning."
Þannig mun ég ætíð muna Möggu.
Blessuð sé minning mætrar konu.
Svavar.
Með fáeinum orðum langar mig
að minnast Möggu frænku minnar.
Hún átti heima í húsinu beint á móti
húsi ömmu minnar og afa, þar sem
ég bjó mín æskuár. Ég man þær
stundir sem voru ófáar þegar Magga
kom í heimsókn til ömmu eða þegar
við fórum til hennar. Alltaf var gam-
an að koma til hennar og átti hún
alltaf eitthvað gott sem gladdi lítið
stúlkuhjarta.
Ég man að oft sat ég úti á tröppum
og beið eftir að Magga kæmi heim
úr vinnunni og þá hljóp ég niður göt-
una og labbaði síðan með henni heim.
Alltaf fannst mér hún Magga vera
hress og létt í lund og hún var líka
alltaf tilbúin að ræða um heima og
geima við litlu frænku sína. En eins
og oft gerist þegar fólk eldist og fer
að búa eins og ég gerði, minnka heim-
sóknimar og fólk gefur sér minni
tíma.
En minningunum sem ég á um
hana frænku mína mun ég aldrei
gleyma. Ég bið góðan Guð að styrkja
ættingja og vini í þeirra miklu sorg.
Sigríður Linda.
Mig langar að minnast í örfáum
orðum frænku minnar, Margrétar
Siguijónsdóttur, sem lést á Borgar-
spítalanum 29. nóvember síðastliðinn.
Móðursystir mín var af þeirri kyn-
slóð sem hefur lifað tíman tvenna,
þeirri kynslóð sem aldrei kvartaði eða
ætlaðist til neins sér til handa, alltaf
tilbúin að gefa af sér og láta gott af
sér leiða. Hún var stolt og heiðarleg
kona sem barðist hetjulega við amst-
ur hversdagsins, það er ekki lítið verk
að ala upp fjögur böm og koma þeim
vel til manns.
Kæra móðursystir. Ég kom í heim-
sókn upp á spítala miðvikudaginn 22.
nóvember, þú varst svo glæsileg og
vel til höfð, að mér datt ekki í hug
annað en þú værir á batavegi, alis
ekki að þetta væri okkar síðasta kveð-
justund, elsku Magga. Þú sagðir mér
ferðasöguna þína, en þú varst nýkom-
in frá því að heimsækja dóttur þína
Hrefnu, sem búsett er í Bandaríkjun-
um. Það var dásamlegt að heyra hvað
ferðin gekk vel og stórkostlegt að þú
skyldir hafa kraft til þess að fara og
sjá Hrefnu og hennar fjölskyldu, sem
þú hafðir ekki séð í 29 ár.
Minningamar leita til baka, það
eru rúm þijú ár síðan þið mamma
fóruð til vikudvalar á Hótek Örk. Þú
varst með okkur á áttræðisafmælinu
hennar mömmu sem hún hélt upp á
með því að bjóða fjölskyldu sinni í
veislu á Hótel Örk að kvöldi dags 3.
nóvember. Það var líf og fjör enda
þið systumar alltaf ungar og fullar
af krafti og lífsgleði, aldurinn skipti
þar engu máli.
Bemskuminningar leita lengra, alla
leið í Samtúnið í litlu íbúðina sem ilm-
aði af hreinlæti og bökunarlykt. Einn
kaldan vetur, ég hef sennilega verið
níu ára, datt ég og reif nýju buxum-
ar mínar. Mamma hafði verið að klára
að sauma þær en ég þorði ekki heim,
því ég hafði verið að klifra og vissi
upp á mig sökina. Ég leitaði til þín,
og þú huggaðir mig, þreifst sárið,
taldir í mig kjark og gafst mér kakó
og kökur og sendir mig svo heim,
sátta við sjálfa mig.
Það var mikill samgangur á milli
heimilanna og vorum við frændsystk-
inin, Stína og ég, Reynir og Svavar
bróðir mikið saman. Þegar ég hugsa
til heimilis Möggu og Halla í Samtún-
inu, minnist ég þess að þar var alltaf
gleði og gaman, margar skemmtileg-
ar afmælisveislur.
Elsku Stína, Reynir, Hrefna, Svava
og aðrir aðstandendur, megi guð gefa
ykkur styrk.
Hulda Yngvadóttir.
AKUREYRI
í tilefni þess að 10 ár eru liðin frá því að Akureyrarskrifstofa Morgunblaðsins
var sett á laggirnar í Hafnarstræti 85 er ætiunin að vera með sérstaka útgáfu
fimmtudaginn 14. desember nk. sem helguð er Akureyri.
[ þessu blaði verður meðal annars fjallað um hvaða breytingar hafa orðið á
Akureyri á síðustu 10 árum, rætt verður við fjölda Akureyringa og púlsinn
tekinn á atvinnumálum, pólitík, menningar- og menntamálum og íþróttum.
Einnig verður mannlífið á Akureyri skoðað.
Upplýsingar um auglýsingabirtingar í þessa útgáfu veita sölufulltrúar
Morgunblaðsins, Dóra Guðný Sigurðardóttir og Rakel Sveinsdóttir, í síma
569 1171 eða með símbréfi 569 1110 til 7. desember, en dagana 7. og 8.
desember verða þær staddar á Akureyri til frekari aðstoðar auglýsendum þar.
-kjarni málsins!