Morgunblaðið - 06.01.1996, Blaðsíða 4

4 LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Sóknarnefnd Langholtskirkju að loknum sóknarnefndarfundi
Deilan ekki ein-
göngu milli prests
og organista
SÓKNARNEFND Langholtssafnað-
ar sendi frá sér ályktun vegna um-
fjöllunar um deilumál í Langholts-
kirkju að loknum sóknarnefndar-
fundi í gær. í henni er m.a. lögð
áhersla á að deilan sé ekki eingöngu
á milli sóknarprests og organista
heldur mun víðtækari.
Í ályktun sóknarnefndarinnar er
rakið að á fundi hennar 15. desem-
ber sl. hafi verið fallist á það erindi
Jóns Stefánssonar að hann tæki sér
frí frá störfum frá 24. desember
1995 til 15. janúar 1996 svo að frið-
ur mætti ríkja um kirkjustarfið um'
jólahátíðina. Sú tillaga sóknarprests,
séra Flóka Kristinsssonar, að Jóni
yrði sagt upp störfum hafi ekki hlot-
ið hljómgrunn innan sóknarnefndar-
innar.
„Eftir þennan fund hefur sóknar-
nefnd reynt með aðstoð prófasts og
biskups, að finna lausn á þeim
ágreiningsefnum sem verið hafa inn-
an Langholtssafnaðar. Sóknarnefnd
harmar að sú viðleitni hefur enn sem
komið er engan árangur borið. Hún
fagnar þeirri ákvörðun biskups að
fela óháðum aðila að vera honum
innan handar við Iausn á þessu við-
kvæma deilumáli," segir í ályktun-
inni.
„Sú fjölmiðlaumræða sem verið
hefur að undanförnu hefur einungis
beinst að séra Flóka Kristinssyni og
organista Langholtssafnaðar, Jóni
Stefánssyni. Sóknarnefnd vill taka
fram að deilan er ekki eingöngu
milli þessara tveggja aðila, heldur
mun víðtækari.
í tilefni orða sóknarprests um
fjárreiður sóknarinnar tekur sóknar-
nefndin fram að hún hefur ekkert
að fela í þeim efnum enda hafa
reikningar safnaðarins verið endur-
skoðaðir og legið frammi á aðalsafn-
aðarfundi og verið samþykktir.“
Að lokum segir í ályktuninni að
Morgunblaðið/Ásdís
FRÁ sóknarnefndarfundi í Langholtssöfnuði í gær.
von sóknarnefndarinnar sé að friður
megi komast á innan safnaðarins
og sé sóknamefnd tilbúin hér eftir
sem hingað til að leggja sitt af mörk-
um í þeim tilgangi. Undir ályktunina
skrifar Guðmundur E. Pálsson, for-
maður sóknarnefndarinnar, fyrir
hennar hönd.
Fj örutíu manns bíða eftir
áritun til Bandaríkjanna
HÁTT í fjörutíu íslendingar bíða nú
eftir vegabréfsáritun til Bandaríkj-
anna, en frá því 18. desember síðast-
liðinn hafa engar umsóknir um vega-
bréfsáritanir verið afgreiddar til
landsins þar sem ekki er búið að
afgreiða fjárlög ársins vegna deilna
á Bandaríkjaþingi. Ferðamann sem
dveljast skemur en þrjá mánuði í
landinu og eru með farseðil til baka
þurfa ekki vegabréfsáritanir.
Að sögn Craig White ræðismanns
í bandaríska sendiráðinu eru flestir
þeirra sem bíða eftir vegabréfsárit-
un námsmenn eða fólk sem starfar
í Bandaríkjunum, en hluti þess kom
hingað til lands yfir hátíðamar.
Hann sagði að heimilt væri að veita
vegabréfsáritanir í neyðartilvikum
og þá aðeins til dauðvona fólks eða
fólks í lífshættu, eða til fólks sem
ætti dauðvona eða lífshættulega
veika ættingja í Bandaríkjunum sem
það vildi heimsækja. Hann sagði þó
ekki hafa komið til slíkra vega-
bréfsáritana hér á landi.
Margir í verulegum
vandraeðum
Hluti þess fólks sem bíður eftir
vegabréfsáritun hefur lent í veruleg-
um vandræðum þar sem það hefur
ekki komist til starfa sinna í Banda-
ríkjunum og sagði Craig White það
miður. „Það er hlutverk okkar að
þetta gangi vel fyrir sig og að að-
stoða fólk sem þarf að komast til
Bandaríkjanna við að komast þang-
59. Okkur þykir því mjög miður
þegar við getum ekki komið því í
kring."
Hann sagði að ef opinber tilkynn-
ing bærist um helgina um að banni
við vegabréfsáritunum væri aflétt
yrðu þegar í stað afgreiddar áritan-
ir til þeirra sem þær yrðu að fá.
Að öðrum kosti væri ljóst að marg-
ir yrðu fyrir verulegum óþægindum.
Margrét mikla og hennar
dulræna fjölskyldugetraun
LEIKLIST
Tjarnarbíó
MARGRÉT MIKLA-
HRÆÐILEGUR
ÆRSLALEIKUR
eftir Kristínu Ómarsdóttur. Lund-
únaleikhópurinn. Leikarar: Agústa
Skúladóttir, Brynhildur Björnsdóttir,
Drífa Arnþórsdóttir og Vala Þórs-
dóttir. Leiksljóri: Björn Gunnlaugs- ’
son. Leikmynd og búningar. Þor-
gerður Elin Sigurðardóttir. Lýsing:
Doddi. Tónlist: Jóhann Jóhannsson.
Framkvæmdastjóm og leikhljóð:
Anna Hildur Hildibrandsdóttir. Sýn-
ingarstjóri: Helga Rakel Rafnsdóttir.
Förðun: ísold Grétarsdóttir.
Föstudagur 5, janúar.
NÝR hópur hefur bæst í fjöl-
breytta flóru íslenskra leikhópa, en
hann mynda ungir íslenskir leikarar
menntaðir og/eða búsettir í London
og kallar hann sig Lundúnaleikhóp-
inn. Hugmyndin er góð því margir
íslenskir leikarar eru menntaðir í
Bretlandi og dvelja þar einhvern tíma
að námi loknu og með stofnun hóþs-
ins gefst þeim tækifæri til að takast
á við leiklistina með löndum sínum
og móðurmálinu, flytja inn sýningar
til íslands og kynna breska áhorfend-
ur fyrir broti af íslenskri leikritun.
Fyrsta sýningin sem hópurinn býð-
ur löndum sínum upp á er nýtt leik-
rit eftir Kristínu Ómarsdóttur, Mar-
grét mikla, sem hefur undirtitilinn
„hræðilegur ærslaleikur".
Kristín Ómarsdóttir er einn sér-
stæðasti rithöfundur okkar af yngri
kynslóðinni. Hún hefur skrifað ljóð,
smásögur og skáldsögur, auk þess
að fást við leikritun. Höfundarein-
kenni Kristínar eru mjög sterk og
þau leyna sér ekki á þessu nýja leik-
riti.
Ærslaleikur er góð skilgreining á
Margréti miklu. Hér er mikið sprellað
og húmorinn allsráðandi, en oft á
tíðum afar „absúrd“-húmor - eins
og vænta mátti frá þessum höfundi.
Margrét mikla (Drífa Arnþórsdóttir)
er ung kona sem er hjálpsemin og
gjafmildin uppmáluð. Hún reynir eft-
ir fremsta megni að aðstoða vini sína
og ættingja í raunum þeirra, veikind-
um og framhjáhöldum, en stundum
snýst hjálpsemin upp í andstæðu. sína
og málin þróast á óvæntan hátt.
í leikskrá segir að í verkinu sé það
sem „almennt er talið til kosta
kvenna; gjafmildinni, örlætinu og
hugulseminni, snúið upp í andhverfu
sína, með kaldhæðni undir sakleysis-
legu yfirborðinu“. Það má því
kannski segja að öðrum þræði sé
Kristín að hæðast að hefðbundnum
skilgreiningum á konum og kven-
hlutverkinu, og víst eru í leikritinu
afar „ókvenleg" atriði, eins og t.d.
bráðfyndin slagsmálasena tveggja
kvenna.
En þessi viðsnúningur á stöðluðum
(og stöðnuðum) hugmyndum um
konur er aðeins einn þáttur leikrits-
ins. í því er Kristín einnig að íjalla
um drauminn um ástina, sem er eitt
af leiðarþemum í öllum verkum henn-
ar. Kristín persónugerir drauminn,
og í þeirri persónu (Ágústu Skúla-
dóttur) rennur draumurinn saman
við ástarguðinn sjálfan. Aðalátök
við leyndan harm Margrétar; að geta
ekki alið bam. Harmurinn er tákn-
gerður á skoplegan máta með þeirri
áráttu Margrétar að troða inn á sig
uppblásnum bolta og ganga um „kas-
ólétt“. Og önnur árátta Margrétar
þessu tengd er að taka að sér börn,
sem hún verður sér út um með öllum
ráðum, og vílar hún fátt fyrir sér í
þeim efnum!
Drífa Arnþórsdóttir leikur titil-
hlutverkið og er túlkun hennar á
Margréti umdeilanleg og henni hætti
til ofleiks. Raddbeiting Drífu er öll
á háu nótunum og leikurinn nokkuð
leikritsins eiga sé stað á milli Marg-
rétar og draumsins/Amors, sem hún trekktur og þetta tvennt varð til
vill ekki kannast við í vöku og reyn- ^ þess að stundum skildist ekki það
ir að vísa á dyr. sem hún sagði. Meiri hófstilling í
Bæling draumsins helst í hendur leik og látæði hefði komið sterkara
SIF notuð
áfram sam-
hliða LÍF
EKKI hefur verið tekin ákvörðun
um að selja TF-SIF, þyrlu Land-
helgisgæslunnar, þrátt fyrir að
stærri og nýrri þyrla, TF-LÍF, hafi
komið til landsins síðasta sumar.
Hafsteinn Hafsteinsson, forstjóri
Landhelgisgæslunnar, segir hag-
kvæmt að reka TF-SIF samhliða
TF-LÍF, þar sem þyrlan sé mun
ódýrari í rekstri og því gott að nýta
hana til ýmissa verka, þar sem svo
öflug þyrla sem TF-LÍF sé óþörf.
Þjálfun allra starfsmanna, sem
koma að starfrækslu TF-LIF, er
lokið og segir Hafsteinn að þyrlan
hafi í alla staði reynst jafn góð og
vonir stóðu til.
Hafsteinn segir að TF-LÍF sé
ekki í notkun 5-6 vikur á hveiju
ári, þegar hún fari í eftirlit og þá
sé gott að eiga TF-SIF. „Til að
halda rekstrarkostnaði niðri höfum
við nú lagt TF-SIF í fjóra mánuði
og unnið er að viðhaldi á henni.
Viðhald er ódýrara en ef aðeins
væri ein stór þyrla, því við getum
leyft okkur að láta það taka lengri
tíma en ella og því þarf ekki að
borga fjölda yfirvinnutíma við skoð-
unina.“
Gæslu-
varðhald
lengt
HÆSTIRÉTTUR staðfesti í
gær úrskurð Héraðsdóms
Reykjaness um gæsluvarðhald
yfir manni, sem á nýársdags-
morgun lagði til sofandi
manns með hnífi í húsi í Hafn-
arfirði.
Héraðsdómur hafði úr-
skurðað manninn i gæsluvarð-
hald til 4. febrúar nk. og var
þeim úrskurði áfrýjað til
hæstaréttar. Hæstiréttur stað-
festi úrskurðinn og lengdi
gæsluvarðhaldið til 16. febr-
úar nk.
út hér, að mínu mati. í hlutverki
móður Margrétar er Vala Þórsdóttir,
en einnig bregður hún sér í gervi
tveggja frænkna. Leikur Völu var
mjög góður í öllum hlutverkunum
og tókst henni að skapa hverri pers-
ónu karakter sem var ólíkur hinum.
Vala hefur greinilega mikla hæfíleika
til skopleiks. Brynhildur Björnsdóttir
leikur fósturdóttur Margrétar og er
hún bráðfyndin týpa og lítur út eins
og ofvaxið barn.
Drauminn/Amor leikur Ágústa
Skúladóttir á mjög skemmtilegan
hátt. Hún hafði ekki mikinn texta
en hreyfíngar hennar og allt látbragð
var vel heppnað.
Þorgerður Elín Sigurðardóttir
hannar leikmynd og búninga, og fer
vel á því að nota eitt aðaltáknið úr
skáldheimi’ Kristínar Ómarsdóttur,
klukkur, til að skreyta með leikmynd-
ina. Leikmyndin er í takt við „súr-
realisma“ verksins, hefðbundin skil
rýmis eru brotin upp - hlutir falla
jafnvel af himnum ofan. Útþurrkun
á mörkum tíma og rúms eru einnig
hluti af Ieiknum sjálfum. Þorgerður
leikur sér með búningahönnunina,
sem er á mörkum fáranleikans stund-
um og tekur undir húmor leikritsins.
Fyrir þá sem hafa gaman af fár-
ánleikaleikhúsi og kyndugum húmor
er þessi leiksýning happafengur.
Einnig fyrir þá sem hafa gaman af
að pæla í texta og táknum, því lengi
má velta vöngum yfír merkingu Ieik-
ritsins. Veiki hlekkur sýningarinnar
er hins vegar hvernig aðalpersónan
er túlkuð, ég er ekki sátt við þá leið
sem leikstjórinn og leikkonan velja
þar.
En í heildina góð skemmtun hjá
Lundúnaleikhópnum í Tjamarbíói.
Soffía Auður Birgisdóttir
I
í
I
i
I
I
-
I
I
I
I
c.
I
i
I
i
I
!
i
f
(
i