Morgunblaðið - 03.02.1996, Blaðsíða 6

6 LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
ÞORFINNUR Guðnason, Kristín Atladóttir, Agúst Guðmundsson, Oskar Jónasson og Eva María
Jónsdóttir fagna að lokinni úthlutun úr Kvikmyndasjóði Islands.
Úthlutað var úr Kvikmyndasjóði íslands í gær
Hæsti styrkur 24 millj.
ÁGÚST Guðmundsson fékk vilyrði
fyrir hæstu upphæð til framleiðslu
bíómyndar fyrir mynd sína „Það
á að dansa“ þegar_ úthlutað var
úr Kvikmyndasjóði íslands í gær.
í hans hlut komu 24 milljónir
króna auk einnar milljónar í undir-
búningsstyrk. Upphæðin nemur
25% að heildarkostnaðaráætlun
myndarinnar.
Einar Heimisson fékk vilyrði
fyrir 13,5 milljónum króna fyrir
mynd sína „María“ og íslenska
kvikmyndasamsteypan fékk vil-
yrði fyrir 12,5 milljónum króna
fyrir gerð myndar Oskars Jónas-
sonar, „Perlur og svín“.
Ásdís Thoroddsen fékk hæsta
styrk til handritsgerðar, eða 450
þúsund, fyrir myndina Spánveija-
vígin, en aðrir sem fengu slíkan
styrk voru Helgi Jónsson, Tíu Tíu,
Rún film og Sigurður Guðmunds-
son og Bjöm Helgason.
Þorfinnur Guðnason fékk 3,3
milljóna framlag til framleiðslu
myndarinnar „Heimsins stærsta
hagamús" í flokki heimildarmynda
en þá mynd vill höfundur kalla
vegamynd og er hún „leikin“ heim-
ildarmynd um ástarlíf hagamúsa
sem hittast í músagildru en hefja
búskap eftir að þær sleppa úr
gildrunni. „Þetta er kómi-tragidía“
sagði Þorfinnur.
í flokki stuttmynda fékk Ax hf.
þriggja milljóna framlag til fram-
leiðslu myndarinnar „Kalt borð“,
leikstjóri hennar er Anna Th.
Rögnvaldsdóttir.
Islenska kvikmyndasamsteypan
fékk staðfestingu á vilyrði fyrir
um 20 miljónir frá í fyrra fyrir
myndina Djöflaeyjuna auk fimm
milljóna framlags á þessu ári.
54.550.000 krónur voru til út-
hlutunar að þessu sinni og bárust
107 umsóknir til sjóðsins. Bryndís
Schram forstöðumaður Kvik-
myndasjóðs sagði við þetta tilefni
að framlagið yrði greitt út þegar
fjármögnun myndanna væri lokið.
Enginn styrkur er hærri en sem
nemur 25% af heildarkostnaði.
Ódýr mynd
„Nú fer maður að afla meira
fjármagns. Þessi peningur er gott
grunnframlag og gefur verkinu
ákveðið öryggi og líkur á fram-
haldi. Það er alltaf erfiðast að fá
einhverja grunnpeninga,“ sagði
Óskar Jónasson. Hann sagði að
umræður um frekari fjármögnun
væru komnar í gang og íslenska
kvikmyndasamsteypan væri m.a.
í samstarfi við danskan aðila. Auk
þess er áætlað að sækja um styrk
úr Norræna kvikmynda- og sjón-
varpssjóðnum.
Hann sagðist vonast eftir að
geta byrjað tökur með haustinu.
Myndin mun kosta 50 milljónir og
er ódýr, að hans sögn. „Ég er
ekki að fara út í mikinn kostnað
í búningum og sviðsmynd því
myndin gerist í Þingholtunum í
Reykjavík í nútímanum. Þetta er
fólk í venjulegu fötum,“ sagði
hann.
Myndin segir af fólki sem rekur
bakarí af kunnáttuleysi og van-
mætti og þannig fer að starfsfólk-
ið snýst gegn því og eijurnar sem
af þessu leiða hlaða utan á sig.
12 ár frá síðustu bíómynd
12 ár eru síðan Ágúst Guð-
mundsson sendi síðast frá sér bíó-
mynd, en það var myndin „Gull-
sandur". „Það á að dansa“ er
byggð á smásögu eftir William
Heinesen og segir frá brúðkaupi
á lítilli eyju úti á miðju Atlants-
hafi. Það gerir vont veður og
ýmsir furðulegir hlutir fara að
gerast. „Ég er með mjög traustan
meðframleiðanda í Danmörku og
er að leita fyrir mér í Þýskalandi,
en þetta á allt eftir að koma í ljós.
Það er mikil vinna framundan, sem
ég þekki ekki vel inn á, því þegar
ég gerði mynd síðast þá voru jiess-
ir sjóðir ekki til,“ sagði Ágúst
Guðmundsson.
Davíð Oddsson í viðtali í Alþýðublaðinu
Dónaskapur
að útiloka
framboð
DAVÍÐ Oddsson forsætisráðherra
segist telja það dónaskap gagnvart
embætti forseta íslands ef .hann
útilokar hugsanlegt framboð sitt
tii embættisins. Hann segir ekki
marga hafa hvatt sig til framboðs,
mun fleiri hafi hvatt sig til að leita
ekki eftir því að verða forseti. Þetta
kemur fram í viðtali við Davíð í
Alþýðublaðinu í gær.
í viðtalinu segir hann að það
muni ótvírætt gagnast forseta að
hafa verið stjórnmálamaður og um
slíkt megi nefna dæmi. Hann segir
að ekki eigi að auka völd forsetans
en með þau megi fara með ákveðn-
um hætti. „Það mætti kannski gera
meir en gert hefur verið,“ segir
hann.
Lágt seilst í samsæriskenningu
Davíð segist hafa tekið það nærri
sér þegar menn hafi haldið því fram
að landsfundi Sjálfstæðisflokksins
hafi verið frestað vegna hugsanlegs
forsetaframboðs hans og hags-
muna því tengdu. Fundinum hafi
verið frestað vegna náttúruham-
fara á Flateyri. „Mér finnst lágt
seilst í samsæriskenningu, þegar
menn geta ekki, við slíka atburði,
hafið sig yfir þær og trúað því að
það sé einhver maður heill í ein-
hveiju sem hann gerir.“
Aðspurður um það hvort Sjálf-
stæðisflokkurinn geti án hans verið
segist Davíð ekki hafa það álit að
hann sé ómissandi en hins vegar
gæti það verið óþægilegt fyrir
flokkinn ef hann færi núna, sér-
staklega ef menn væru ekki tilbún-
ir til að sameinast um formann.
Hann segist ekkert hafa ákveðið
með eftirmann sinn, flokkurinn
hafi varaformann sem hafi staðið
sig vel en hann telji að margir
menn gætu vaxið upp í formanns-
embættið.
Alþýðuflokkurinn gerði
sér erfitt fyrir
Davíð segir samstarfíð við Fram-
sóknarflokkinn í ríkisstjórn að
sumu leyti auðveldara en við Al-
þýðuflokkinn, m.a. vegna þeirra
átaka sem hafi verið innan Alþýðu-
flokksins á sínum tínra og vegna
ráðherraskipta hans. Áframhald-
andi stjórnarsamstarf hefði vel
komið til greina ef Alþýðuflokkur-
inn hefði haft tvo til þrjá þingmenn
til viðbótar eftir síðustu alþingis-
kosningar. Hann segir Alþýðu-
flokkinn að vísu hafa gert sér afar
erfitt fyrir því hann hafi farið í
kosningabaráttuna með málefni
þar sem hann hafi ekki átt sam-
stöðu með neinum öðrum flokki. í
því sambandi nefnir hann Evrópu-
sambandsmálið, GATT-málið og
veiðileyfagjaldið.
Davíð segir að þeir Jón Baldvin
hafi átt vel heppnað samstarf -
árangur rlkisstjórnarinnar beri því
vitni - þótt þeir hafi ekki verið
sammála um allt. „Við vorum ekki
hjón og við erum ólíkir menn. Sumt
mislíkaði mér og honum sjálfsagt
líka, eins og gengur. Mér fannst
hann óvarkár í ummælum, til að
mynda stundum erlendis og ég var
órólegur vegna þess,“ segir Davíð.
Hvenær er nógu
langt gengið?
Aðspurður um viðhorf sín til
Evrópumála sagðist Davíð fagna
samrunanum í Evrópu vegna sögu
hennar og fortíðar. En það mætti
líka spyija hvenær nógu langt
væri gengið. í samrunanum í Evr-
ópu væri verið að drepa þjóðar-
þrána en sú þrá sé afar sterk.
„Við sjáum fyrrum Júgóslavíu. Við
sjáum Québec. Er þessi samruni
ekki orðinn dálítið hættulegur?
Býður hann ekki upp á hroðaleg
viðbrögð?" spyr forsætisráðherr-
ann.
Davíð segir í lok viðtalsins að
hann gæti vel lifað án stjórnmál-
anna. „Pólitíkin er ekki mitt líf.
Ég get lifað í pólitíkinni, en ég lifí
ekki fyrir pólitíkina. Ég sé aðra
menn, sem sjá engan annan veru-
leika en pólitíkina. Ég geri ekki lít-
ið úr þeim, margir þeirra eru stór-
kostlegir menn. En pólitíkin er allt
of þröngur veruleiki, finnst mér.
Pólitíkin er ekki haldreipi mitt.“
>
>
>
>
i
>
l

I

Embætti ríkislögrnanns í álitsgerð um eftirlitsmenn í skipum á Flæmingjagrunni
Brot á reglugerð-
inni geta varðað
við hegningarlög
EMBÆTTI ríkislögmanns hefur sent frá sér
lögfræðiálit, þar sem komizt er að þeirri nið-
urstöðu að reglugerð sjávarútvegsráðherra
um skyldu íslenzkra útgerða, sem veiða rækju
á Flæmingjagrunni, til að hafa eftirlitsmann
um borð í skipum sínum, sé sett á grúnd-
velli gildandi laga og bijóti ekki í bága við
stjómskipulega jafnræðisreglu. Ríkislögmað-
ur telur það jafnframt geta varðað við hegn-
ingarlög að neita að taka við eftirlitsmönnum
Fiskistofu.
Álit ríkislögmanns er andstætt lögfræði-
áliti hæstaréttarlögmannanna Jóns Steinars
Gunnlaugssonar og Hróbjarts Jónatanssonar,
sem unnið var fyrir Félag úthafsútgerða.
Lögmennirnir komust að þeirri niðurstöðu
að í íslenzkum lögum væri ekki að fínna laga-
heimild til að haga eftirliti með fiskveiðum
þannig að eftirlitsmönnum væri viðvarandi
og ótímabundið komið fyrir í fiskiskipi. Þá
töldu þeir það bijóta gegn jafnræðisreglunni
að koma eftirliti fyrir þannig að sá, sem eftir-
liti sætir hveiju sinni, beri af því kostnað.
Iieimild ráðherra til
reglusetningar óumdeild
í áliti ríkislögmanns, sem Jón G. Tómasson
ríkislögmaður og Einar Karl Hallvarðsson
hdl. undirrita, kemur fram að samkvæmt
lögum um veiðar íslenzkra skipa utan ís-
lenzkrar fiskveiðilögsögu skuli sjávarútvegs-
ráðherra setjá reglur „sem nauðsynlegar
þykja til þess að framfyigt verði ákvæðum
alþjóðasamninga, sem Islendingar eru að
gerast aðilar að, eða þá samninga, sem gerð-
ir eru milli íslenzkra og erlendra stjórn-
valda." Lögmennirnir segja óumdeilt að það
fyrirkomulag að setja eftirlitsmenn í rækju-
skipin á Flæmingjagrunni sé nauðsynlegt til
að uppfylla þá skyldu, sem fylgi aðild íslands
að N orð vestu r-Atl antsh afsfískveiði stofnun
inni, NAFO. Reglugerðin sé gild heimild að
þjóðarétti og heimild ráðherra til reglusetn-
ingar óumdeild. Þá séu hendur ráðherrans
lítt bundnar um það, hvernig hann hagi þeim
reglum, sem hann setur á grundvelli lag-
anna, ef við setningu þeirra sé farið eftir
almennum reglum stjórnsýsluréttar og þær
gangi ekki lengra en efni standa til.
Ekki brot á
jafnræðisreglu
Embætti ríkislögmanns segir hæstaréttar-
lögmennina tvo fjalla ítrekað um löggæzlu í
áliti sínu, en þar sé annað hvort misskilning-
ur eða mistúlkun á ferð, því að eftirlitsmenn-
irnir fari ekki með löggæzluvald. Þá bijóti
það ekki gegn jafnræðisreglu að sá, sem
eftirliti sætir hveiju sinni, skuli bera af því
kostnað. Vitnar ríkislögmaður til hliðstæðra
ákvæða í lögum um stjórnun fiskveiða, þar
sem segir að útgerð skips skuli „greiða fæði
veiðieftirlitsmanna og sjá þeim endurgjalds-
laust fyrir aðstöðu meðan þeir stunda eftir-
litsstörf um borð“, og í lögum um fullvinnslu
botnfiskafla um borð í veiðiskipum, þar sem
segir að útgerð skuli sjá- eftirlitsmönnum
fyrir fæði og aðstöðu og greiða allan kostn-
að, sem hljótist af veru þeirra um borð.
Sekt, varðhald
eða fangelsi
Ríkislögmaður telur að bijóti útgerð eða
skipstjóri ákvæði reglugerðar sjávarútvegs-
ráðherra geti það varðað við lögin um veiðar
utan efnahagslögsögunnar. Slíkt brot geti
varðað sektum og upptöku afla og veiðar-
færa. Líklegra sé þó að slíkt brot, hvort sem
það væri framið innan lögsögu eða utan,
myndi varða beint við ákvæði hegningarlaga,
þar sem það varði sektum, varðhaldi eða
fangelsi, allt að tveimur árum, ef maður
hindri opinberan starfsmann í að gegna
skyldustörfum sínum.
I
I
I
I/
I
I