Morgunblaðið - 13.02.1996, Blaðsíða 27

26 ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
FRIÐIÓGNAÐ Á
N-ÍRLANDI
IRSKI lýðveldisherinn (IRA) gerði sorgleg og heimskuleg
mistök er leiðtogar hans ákváðu að ganga á bak orða
sinna og hefja að nýju vopnaða baráttu gegn brezkum yfir-
ráðum á Norður-írlandi með því að sprengja öfluga sprengju
í Docklands-hverfinu í London.
Þær vonir, sem á undanförnum árum hafa vaknað um
friðsamlega lausn á deilum mótmælenda og kaþólikka í
héraðinu, eru einkum tilkomnar vegna þess að skæruliðar
beggja fylkinga hafa heitið að hætta morðum og ofbeldi.
Hætt er við að þetta nýjasta glæpaverk IRA verði til þess
að draga úr bjartsýni almennings á Bretlandseyjum á frið-
samlega lausn. Það að forysta Sinn Fein, stjórnmálaarms
IRA, skuli neita að fordæma hermdarverkið, eykur ekki
traust manna á Gerry Adams og félögum hans sem stjórn-
málamönnum, sem geta náð márkmiðum sínum með friðsam-
legum hætti í lýðræðissamfélagi.
Sinn Féin kastar steinum úr glerhúsi er flokkurinn sakar
Breta um að hafa reynt að tefja fyrir friðarviðræðum á
Norður-írlandi. Stærsti ásteytingarsteinninn hefur verið sá
að IRA neitar að afvopnast áður en friðarviðræður hefjast.
Afstaða IRA og ofbeldisverk samtakanna mega þó auðvit-
að ekki verða til þess að eyðileggja þann árangur, sem
þegar hefur náðst á Norður-írlandi, einkum fyrir frum-
kvæði ríkisstjórna Irlands, Bretlands og Bandaríkjanna.
Viðbrögð stjórnvalda í öllum þessum ríkjum benda til að
áfram verði haldið á braut friðar.
John Major, forsætisráðherra Bretlands, er að sumu leyti
í erfiðri aðstöðu vegna þess að hann þarf að treysta á þing-
menn norður-írskra mótmælenda á brezka þinginu til þess
að koma málum stjórnar sinnar í gegn. Sterkari staða
íhaldsflokksins hefði sennilega auðveldað honum að stuðla
að samkomulagi, sem gerði hagsmunum kaþólikka og mót-
mælenda jafnhátt undir höfði. Hið nána samstarf Majors
við sambandssinna gæti þó einnig gert honum auðveldara
fyrir að sannfæra þá um að bijóta nokkurn odd af oflæti
sínu í þágu varanlegs friðar.
íbúar Norður-írlands ættu að hafa lært það af meira en
aldarfjórðungslöngum róstum að sambúðarvandamál þeirra
verða ekki leyst með ofbeldi. En í trúarbragða- og þjóðernis-
deilu af þessu tagi er sömuleiðis einfeldningslegt að segja,
eins og talsmenn sambandssinna, að meirihluti íbúanna eigi
að ráða. Samkomulag um frið á Norður-írlandi verður að
fela i sér að meirihluti mótmælenda taki miklu meira tillit
en áður til hins kaþólska minnihluta og tengsla hans við
írska lýðveldið.
VARZLA MENNINGAR-
VERÐMÆTA
MENNTAMÁLARÁÐHERRA, Björn Bjarnason, hefur
lagt fram frumvarp á Alþingi til breytinga á þjóðminja-
lögum. Þar er að finna nýmæli um flutning menningarverð-
mæta úr landi og um skil þeirra til annarra landa. Frumvarp-
ið er til staðfestingar á tilskipun Evrópusambandsins frá því
í marz 1993 um skil menningarminja, sem hafa verið flutt-
ar ólöglega frá yfirráðasvæði aðildarríkis. Óheimilt er að
flytja slík menningarverðmæti til landsins og gangast ís-
lenzk stjórnvöld undir skyldur um að skila þeim til heima-
lands aftur.
Ánægjulegt er að menntamálaráðherra hefur jafnframt
mótað stefnu um útflutning menningarverðmæta, sem sér-
stakt gildi hafa fyrir íslenzka þjóðmenningu. Bannað verður
að flytja úr landi án samþykkis Þjóðminjasafns forngripi
eldri en 100 ára, bækur prentaðar fyrir árið 1500, aðrar
bækur eldri en 100 ára, prentuð landabréf eldri en 200
ára, svo og handrit, málverk, höggmyndir, kvikmyndir, ljós-
myndir og filmur, sem eldri eru en 50 ára og eru ekki í
eigu höfundar þeirra, skjalasöfn, svo og hvers konar önnur
söfn og safnhluta. Bannað verður að flytja úr landi sam-
göngutæki eldri en 75 ára.
Tímabært var að móta stefnu til að koma í veg fyrir flutn-
ing íslenzkra fornminja og annarra menningarverðmæta úr
landi. En jafnframt taka stjórnvöld á sig þá ábyrgð að
tryggja varðveizlu þeirra. Spurning er, hvort ákvæðið sé
ekki fullstrangt, sem bannar án formlegs leyfís Þjóðminja-
safns útflutning á t.d. 50 ára málverkum og höggmyndum.
Markaður skapast oft ekki fyrir listaverk fyrr að drjúgum
tíma liðnum frá gerð þeirra.
Lagl til að þriðjungur Hafnarhússins fari undir starfsemi Listasafns Reykjavíkur
Varanlegt
aðsetur fyrir
gjöf Errós
Starfshópur um málefni Hafnarhússins samþykkti
í gær tillögur um nýtingu þess sem lagðar verða
fyrir borgarráð í dag. Lagt er til að Borgarsjóður
kaupi hluta Hafnarhússins af Hafnarsjóði, alls um
3.500 fermetra að flatarmáli, sem Listasafn Reykja-
víkur fái til umráða. Þar yrði meðal annars gert ráð
fyrir sýningarsölum, listaverkageymslum, bygginga-
listasafni og aðsetri Errósafns.
HAFNARHUSIÐ er alls um
9.200 fermetrar að stærð
og er sá hluti sem hugsaður
er fyrir Listasafn Reykja-
víkur 2.695 fermetrar, en einnig er
gert ráð fyrir að 785 fermetrar á jarð-
hæð í suðurálmu nýtist undir verslun
og þjónustu sem gæti tengst annarri
starfsemi safnsins á einhvem hátt.
Errósafn á 800 fermetrum
Um er að ræða L, 2., og hluta af
3. hæð í húsinu, sem rekið hefur verið
sem geymslur, og telst vera 36% af
heildarflatarmáli Hafnarhússins. í til-
lögunum er gert ráð fyrir að Reykjavík-
urhöfn eigi áfram 64% af húsinu sem
nýtist til eigin nota og útleigu, en safn-
ið verði að öllu leyti sjálfstæð eining í
húsinu. Rætt er um að verði af fram-
kvæmdum muni þær taka næstu ár.
í norðurálmu á 1. hæð er gert ráð
fyrir að Errósafn fái 785 fermetra
húsnæði, í jafnstóru rými á annarri hæð
í suðurálmu yrði sýningarsalur, lista-
verkageymsla og aðstaða fyrir húsvörð
og sömuleiðis í 785 fermetra húsnæði
á 2. hæð norðurálmu yrðu sýningarsal-
ir auk eldhúss og kaffistofu. í 340 fer-
metra húsnæði á 3. hæð í norðuráimu
er gert ráð fyrir skrifstofu Listasafns-
ins, bókasafni og byggingalistasafni.
Guðrún Jónsdóttir formaður menn-
ingarmálanefndar Reykjavíkur og eihn
nefndarmanna í samstarfsnefndinni,
segir að samkvæmt tillögunum verði
efnt til lokaðrar samkeppni um hönnun
á innréttingu fyrir Listasafn Reykjavík-
ur í Hafnarhúsinu ef tiiiögumar verða
samþykktar í borgarráði. Í mögulegri
samkeppni um hönnun og innréttingar
á rými fyrir safnið í húsinu yrði lögð
áhersla á að kostnaður við breytingar
á húsnæði verði sem minnstur, umfram
það sem nauðsynlegt teljist. Til greina
kemur jafnvel að hennar sögn að setja
keppendum í væntanlegri samkeppni
skýran kostaðarramma sem þeim verði
gert að virða.
Verður ekki marmarahöll
„í tengslum við hönnun og innrétt-
ingar á viðkomandi sýningarrými í
Hafnarhúsinu er vert að undirstrika
að þar á myndlistin að vera í for-
grunni. Því yrði lögð rík áhersla á að
sýningarsalir mynduðu hlutlausan
ramma utan um listaverkin, samtímis
því að möguleg endurnýjun virði húsið
og þá staðreynd að það er bæði gróft
og hrátt. Því er það skoðun okkar að
vanda þyrfti sérstaklega til loftræsti-
og lýsingarþátta og einangrunar og
klæðningu útveggja að innan, en að
öðru leyti gæti sýningarrým- -----
ið verið nokkuð upprunalegt
með steingólfí og óklæddum
loftflötum. Við ætlum ekki
að búa til neina marmara-
höll,“ segir Guðrún.
Hingað til hefur Listasafn Reykja-
víkur ekki getað verið með stöðugt
sýningarhald á listaverkaeign sinni,
þ.e. eina sýningu eða fleiri í lengri tíma,
vegna húsnæðisskorts, en salir og mið-
rými Kjarvalstaða eru samtals um
1.100 fermetrar að stærð. Af þeim
ástæðum hefur listaverkaeign borgar-
innar, sem er um 13 þúsund verk, ekki
verið til sýnis nema að litlu leyti á ein-
staka yfirlitssýningum og á opinberum
stöðum. Guðrún segir að með áætlaðri
nýtingu Hafnarhússins eigi að tryggja
að almenningur geti gengið að yfirliti
yflr íslenska myndlist á einum stað vísu.
„Við höfum heldur ekki getað sýnt
hina miklu gjöf Errós, en með þessum
hugmyndum er m.a. ætlað að finna
henni varanlegan stað og þá getum við
sýnt verk hans í stærri eða minni mynd,
eftir ástæðum. Hugmyndir um
Errósafn á Korpúlfsstöðum eru nú úr
sögunni en þama fyndist ásættanleg
lausn,“ segir hún.
Eignir gangi upp í kaup
Húsnæðið í Hafnarhúsinu sem um
ræðir þjónar nú sem geymslurými fyrir
embætti hafnarstjóra og er að mestu
leyti óupphitað og óeinangrað. Ekki er
gert ráð fyrir lýsingu umfram það sem
þarf í venjulegu geymsluhúsnæði,
þannig að raflagnir era einfaldar og
þarf að aðlaga lýsingu og lagnir starf-
seminni.
Að sögn Guðrúnar er framtíðarsýnin
sú að opna húsið gagnvart höfninni og
láta það þjóna því markmiði að gera
höfnina manneskjulega og áhugaverða
í augum almennings, auk þess að
Það rými sem ætlað er
Listasafni Reykjavíkur til umráða er 1., 2. og
hluti 3. hæðar, um þriðjungur af gólffleti byggingarinnar í heild.
Morgunblaðið/Sverrir
HAFNARHÚSið er yfir 9.000 fermetrar að flatarmáli og var, þegar það var byggt, á fjórða áratugi aldar-
innnar, stærsta hús landsins. Gert er ráð fyrir að Listasafn Reykjavíkur fái um þriðjung þess til umráða.
Kostnaður við
breytingar
sem minnstur
tengja hana miðbænum og þeirri starf-
semi sem þar fer fram.
„Við vonumst til að hægt verði að
nýta miðgarðinn og álmumar hvort
sínum megin með tilliti til flæðis um
staðinn. Sigurður Guðmundsson teikn-
aði húsið og tókst vel upp að okkar
-------- mati og með hógværam
breytingum hentar það vel
sem sýningarhúsnæði, enda
lofthæð góð og auðvelt að
skipta rýminu niður.“
“ Hannes Valdimarsson
hafnarstjóri segir að í þeim hugmynd-
um sem kynntar hafa verið í hafnar-
stjóm, sé gert ráð fyrir að Hafnarsjóð-
ur selji umræddan hluta hússins fyrir
um 110 milljónir króna á verðlagi apríl-
mánaðar í fyrra. Hafnarsjóður og borg-
arsjóður séu jafnframt í viðræðum um
makaskipti á ýmsum eignum, og sé
meðal annars rætt um að eignir gangi
upp í kaupverð en slíkt sé ekki frágeng-
ið.
„Eftir endurskoðun á aðalskipulagi
í miðbæ og Sundahöfn hafa orðið breyt-
ingar á landnotkun. Þegar Geirsgata
var lögð varð landsvæði sem höfnin
átti á milli hennar og Tryggvagötu
skorið frá höfninni. Reykjavíkurhöfn
er tilbúin að láta þetta svæði af hendi
sem yrði þá enn meiri sala, ---------
en á móti erum við að velta
fyrir okkur landspildu í
Sundahöfn, Eiðsvík og víðar
þar sem við getum komist
að strönd til að stunda hafn- 1 ”
arstarfsemi, þannig að |>egar upp er
staðið veit ég ekki á hvorn veginn hall-
ar,“ segir hann.
Var stærsta hús landsins
Hannes segir að lengi vel hafi heild-
salar, skipamiðlarar, skipafélög og
fleiri haft vörugeymslur í Hafnarhús-
inu, en vegna umræðna um breytingar
á starfsemi hússins undanfarin misseri
hafi Reykjavíkurhöfn ekki verið áfjáð
Áætlað kaup-
verð 110
milljónir
í að leigja út það rými sem hugsað er
fyrir Listasafn Reykjavíkur. Af þeim
sökum hafi leigjendur í þessum hluta
hússins týnt tölunni, en ekki sjáist far-
arsnið á öðram aðilum sem hafi samn-
inga til langs tíma og sumir þeirra
hafi óskað eftir frekara húsnæði til
umráða.
Hafnarhúsið var byggt á
4. áratuginum og hefur
verið í eigu Reykjavíkur-
hafnar frá upphafi. Það var
þriggja hæða í byrjun og
um tíma stærsta hús landsins. Á 6.
áratuginum var 4. hæð byggð ofan á
húsið, auk þess sem til 5. hæðar flokk-
ast lítið rými sem hýsir hafnsöguvakt
austan megin en hinum megin er
fundarherbergi félagsmálaráðuneyt-
is. Hafnarhúsið var mjög fullkomið
vörugeymslu- og heildsöludreifingar-
hús á sínum tíma, að sögn Hannesar,
og miðstöð flutningastarfsemi sem
tengist höfninni.
ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1996 27
Boeing 757-vélin sem fórst á miðvikudag flutti íslendinga til Mexíkó
BOEING 757-vél tyrkneska flugfélagsins Birgenair, sem flaug með íslendinga í lok janúar til Cancun í Mexíkó
og fórst úti fyrir ströndum Dóminíkanska lýðveldisins í síðustu viku.
Ekkí sótt
um leyfi
hérlendis
Mexíkóska flugfélagið TAESA, sem hefur
flogið með farþega Heimsferða til Cancun,
flutti þá tvívegis með vél tyrkneska félagsins
Birgenair, en hún fórst undan ströndum Dóm-
inikanska lýðveldisins. Samtals ferðuðust 53
íslendingar með vélinni. TAESA sótti ekki um
leyfí fyrir flugvélina til lendingar hér á landi,
eins og félaginu var skylt að gera.
BOEING 757-vél Birgenair
flaug með hóp íslenskra
ferðamanna frá Cancun í
Mexíkó og lenti hér að
morgni mánudagsins 22. janúar, fór
til Þýskalands, kom til baka aftur
og tók farþega héðan til Mexíkó að
kvöidi sama dags.
Andri Már Ingólfsson, fram-
kvæmdastjóri Heimsferða, sagði að
fyrirtæki sitt hefði samið við þýska
ferðaskrifstofu vegna ferðanna til
Cancun. „Við vissum að þýska ferða-
skrifstofan var með samning um
flugið við mexíkóska flugfélagið
TAESA, sem hefur mjög gott orð á
sér,“ sagði Andri Már. „Nú hefur
komið á daginn að TAESÁ þurfti að
fá leiguvél í skyndi og fékk hana hjá
Birgenair. Vélin flaug með 26 íslend-
inga heim, fór til Þýskalands, kom
aftur hingað og tók 27 íslendinga
um borð og flutti til Cancun. Fleiri
urðu ferðir hennar ekki.“
Tvennum sögum fer af ástandi
vélar Birgenair. Þannig segir far-
þegi, sem flaug með henni frá Canc-
un til Keflavíkur að hún hafi verið
hreinleg og litið vel út, en haft hefur
verið eftir farþegum sem fóru með
vélinni frá Keflavík til Cancun að
vélin hafi virst óþrifin, áhöfnin verið
þreytuleg og lítt þjónustulunduð,
dæmi verið um ósamstæð öryggis-
belti og innréttingar verið losaraleg-
ar.
Andri Már sagði að Heimsferðir
hefðu flutt á þriðja þúsund farþega
til Cancun og fyrirtækið legði mikla
áherslu á að öryggismál væru í full-
komnu lagi. „Það kemur oft fyrir að
flugfélög þurfa að leita eftir leiguvél-
um, þegar þeirra eigin vélar bila eða
tefjast. Flugmálayfirvöld hvers ríkis
eiga að fýlgjast með því að leiguflug-
félögin uppfylli öryggiskröfur. Það
kemur mér mjög á óvart ef Birgena-
ir fær að starfa óáreitt innan Þýska-
lands, þar sem kröfurnar eru hvað
mestar, ef félagið telst óöruggt á
einhvern hátt.“
Andri Már sagði að flugfélag, sem
fengi annað félag til að hlaupa í
skarðið, ætti að sjá til þess að öll
leyfi lægju fyrir. „Það var ekki þýsku
ferðaskrifstofunnar að sjá til þess og
ekki Heimsferða, enda vissum við
ekki annað en að vélar frá TAESA
væru notaðar. Það er mjög alvarlegt
að TAESA skyldi ekki sjá til þess
að útvega fullnægjandi leyfi. Við
hefðum aldrei samþykkt að skipta
við vafasamt fyrirtæki. Sjálfur fer
ég alltaf og skoða vélar flugfélag-
anna, sem við skiptum við, og fæ
umsögn þeirra sem til félaganna
þekkja. Samkeppnin um farþegana
er svo mikil, að það er ekki hægt
að bjóða þeim annað en það besta.“
Leyfisveiting tekur
mislangan tíma
Þorgeir Pálsson, flugmálastjóri,
sagði að TAESA hefði öll leyfi til að
fljúga hingað til lands, en hins vegar
bæri félaginu að tilkynna ef annað
félag hlypi í skarðið og það hefði
ekki verið gert. „Við höfum ekki eft-
irlitsmenn á flugvellinum, sem skoða
allar vélar sem koma, enda hefur
ekki verið talin ástæða til slíks,“
sagði Þorgeir. „Það er ekki annað
vitað en að tryggingar hafi allar ver-
ið í lagi, enda koma þær ekki þess-
ari leyfisveitingu við.“
Flugfélög fá flugrekstrarleyfi að
uppfylltum alþjóðlegum kröfum um
tryggingar.
Þorgeir sagði að leyfisveiting
vegna félags sem hlypi í skarðið
gæti tekið mislangan tíma, eftir því
hvaðan félagið væri. „Sé flugið innan
Evrópska efnahagssvæðisins þarf
ekki sérstakt leyfi. í þessu tilviki var
hins vegar flogið út fyrir það og auk
þess hafa íslendingar til dæmis ekki
gert loftferðasamning við Mexíkóa
eða Tyrki. Leyfisveiting hefði getað
tekið lengri tíma en ella, þar sem við
hefðum þurft að leita til íoftferðayfir-
valda í heimalandi félagsins eða
krefjast ítarlegra skjala um rekstur
þess.“
Aðspurður hvort skýringin á því,
að ekki hefði verið aflað leyfis, fæl-
ist e.t.v. í því að slík umsókn hefði
tafið mjög flug, svaraði Þorgeir, að
það væri hæpið að virt flugfélag eins
og TAESA setti slíkt fyrir sig, því
það drægi úr velvild í garð félagsins.
Flugsamgöngur byggðust mjög á
því, að allir virtu settar reglur.
Þorgeir sagði að íslensk flugmála-
yfirvöld hefðu ekki fengið neinar
upplýsingar um tyrkneska flugfélag-
ið Birgenair og því væri ekkert hægt
að fullyrða um hvort félagið teldist
óáreiðanlegt. Málið yrði hins vegar
kannað áfram.
Jens Bjarnason, framkvæmda-
stjóri Loftferðaeftirlitsins, sagði að
haft yrði samband við mexíkóska
flugfélagið TAESA og reynt að
tryggja að það kæmi ekki oftar fyrir
að það hunsaði reglur um að sækja
þurfi um leyfi fyrir vélar annarra
flugfélaga. Aðspurður hvört unnt
væri að grípa til einhverra viðurlaga
sagði Jens, að hann hefði ekki kynnt
sér það. Fyrst og fremst yrðu menn
að ræða saman og koma í veg fyrir
að þetta endurtæki sig.
TAESA taldi Birgenair öruggt
í yfírlýsingu, sem TAESA sendi
Heimsferðum í gær, segir að félagið
hafí leitað eftir leiguvélum hjá evr-
ópskum og amerískum flugfélögum,
en ekkert þeirra hefði átt lausa vél.
„TAESA leitaði til Birgenair, þar sem
félagið var með flugvél í Puerto Plata
[í Dóminíkanska lýðveldinu] og TA-
ESA hélt að þar færi félag sem upp-
fyllti allar kröfur um loftför og væri
undir eftirliti þýskra yfirvalda, sem
og yfírvalda annarra Evrópuríkja, sem
leyfðu flugfélaginu starfsemi.“
TAESA segir í yfirlýsingunni að
þetta hafí verið eina ástæða þess, að
gerður var samningur við Birgenair.
Lágt verð hafí ekki haft áhrif, enda
hafí þjónusta Birgenair alls ekki vérið
ódýr. „TAESA mun aldrei aftur leita
til Birgenair,“ segir i yfírlýsingunni.
Lýsingar farþega Birgenair
„Hvers konar dolla
er þetta eiginlega?“
ÞÝSKA tímaritið Der Spiegel birti
í nýjasta hefti sínu frásagnir far-
þega er flogið höfðu með Boeing
757-véI Birgenair skömmu áður
en hún fórst í flugslysi eftir flug-
tak frá Dóminikanska lýðveldinu.
Christine Lembke frá Miinchen
segir farþegaklefa B-757-vélar-
innar í flugi tveimur vikum fyrir
slysið hafa verið fremur sóðalegan
og sæti laus. Þá lak vatn úr lofti
vélarinnar og varð farþegi að
skipta um sæti af þeim sökum.
Ungt par frá Miinchen er flaug
með félaginu í nóvember 1993 seg-
ir vél frá Birgenair þá hafa verið
í slæmu ástandi. Salerni hafi verið
stíflað og skápahurðir í eldhúsi
skakkar á hjörunum. Meðan á
fluginu stóð birtust skyndilega
tveir vélvirkjar með smurolíu á
höndunum og byrjuðu að laga eitt-
hvað, fyrst aftarlega í vélinni en
síðan framarlega.
Þegar flogið var aftur til Þýska-
lands þann 13. desember tóku þau
eftir sprungu innan á glugganum
við sæti þeirra og virtist hún fara
stækkandi. „Flugfreyjan varð ná-
föl er hún sá þetta og sótti flug-
stjórann. Hann sagði hins vegar
einungis að þetta væri ekkert
vandamál,“ er haft eftir þeim.
Flestir farþeganna höfðu ekki
pantað flug með Birgenair þó að
þeir flygju með því á endanum.
Það átti til að mynda við um Frank
Schneider frá Diisseldorf sem átti
bókað flug með mexikanska flug-
félaginu Taesa til Cancún. Þegar
upp var staðið var ferðin farin
með Birgenair. Það var ekki fyrr
en eftir flugtak að honum og vin-
konu hans varð ljóst að flugáhöfn-
in ræddi innbyrðis á tyrknesku.
Flugvélinni lýsir hann þannig í
Spiegel: „Þegar við stigum inn í
Boeing-vélina hugsaði ég með
mér: Hvers konar dolla er þetta
eiginlega? Á meðan vélin var í
flugtaki skelltust hurðirnar á
handfarangursgeymslunum stöð-
ugt.“
Birgenair hélt því fram á blaða-
mannafundi að þjónustusamningur
vegna vélarinnar væri í gildi við
leiguflugfélagið LTU en það segir
að einungis hafi verið um að ræða
nokkrar minniháttar skoðanir á
rneðan flugvél frá Birgenair hafði
viðdvöl á þýskum flugvöllum, s.k.
„transit-check“ og einstaka tilfall-
andi viðgerðir. Talsmaður LTU
sagði í síðustu viku að vélar Birg-
enair hefðu „ekki verið í fullkomnu
ástandi, tæknilega séð“.
Vél frá Birgenair hefur áður
lent í óhappi. I maí 1994 skall hurð
nærri hælum er DC-8-vél í flugi á
milli Vínarborgar og Parísar varð
að nauðlenda í kjölfar mikillar
lækkunar á loftþrýstingi eftir að
hluti klæðningar fór af aftarlega
á skrokknum. Tókst að nauðlenda
vélinni í Prag en tvær flugfreyjur
slösuðust, þar af önnur lífshættu-
lega.
Enn er ekki vitað hvað olli slys-
inu í Dóminikanska lýðveldinu í
síðustu viku. Þýska tímaritið hefur
það hins vegar eftir starfsmanni
Birgenair, sem var farþegi í síð-
asta flugi vélarinnar I lok janúar,
að boltafesting við eina hurð vélar-
innar hefði losnað og viðgerðar-
menn í Acapulco í Mexíkó fest
hurðina með virum í staðinn. Þann-
ig hafi hún flogið til Cancún og
þaðan áfram til Puerto Plata í
Dóminikanska lýðveldinu.