Morgunblaðið - 12.03.1996, Blaðsíða 44

MORGUNBLAÐIÐ
44 ÞRIÐJUDAGUR 12. MARZ 1996
Tommi og Jenni
Hvernig get ég æft mig með fugl Hvað með fugl og hund?
sitjandi ofan á píanóinu mínu?!
i
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Langt jólafrí
Frá Haraldi Guðnasyni:
SUMIR voru að segja, að jólafrí
þingmanna væri allt of langt (mán-
uður). Ég segi að svo sé ekki, ætti
að vera sem lengst. Við aldraðir
kvíðum hveiju þingi. „Fjárlagafrum-
varpið felur í sér árás á eldri borg-
ara“ skrifar Guðm. H. Ingólfsson
um fjárlög 1996 (Mbl. 13.12. 1995.)
Satt var orðið, meiri álögur, hærri
sjúkrakostnaður, minni réttindi.
En það er ekki nýtt að menn kvíði
alþingi. í sögu Þorláks helga segir:
„Hann kvíddi engu mjög nema al-
þingi og imbrudögum; af því alþingi,
að honum þótti margur maður þar
verða villur vega um sín málaferli."
Skrifari skilur vel að það veldur
landsfeðrum áhyggjum hvursu fjöl-
menn hin aldraða sveit er orðin og
komin í úreldingu. Eða eins og skáld-
ið segir: „Gamla fólkið ætti að sjá
sóma sinn í því að leggja upp laup-
ana á réttum tíma án þess að verða
þungur baggi á því þjóðfélagi sem
það lagði í orku sína og þrek til
þess að byggja en ekki brjóta það
niður að aumingjaskap í lokin.“
Við eigum að skilja að þingmenn
þurfa ýmsu að sinna þó frí sé, bænd-
ur kannski að huga að tilhleyping-
um, reyndar fáir á þingi, en kemur
ekki að sök, því sauðkindin fær sína
fímm milljarða eða meir á fjárlögum.
Ráðherrar hafa líka í ýmiss horn að
líta, t.d. að klippa á borða við brúar-
sporð eða bera út bændur og svo
er að skera, skera, loka sjúkradeild-
úm og svo framvegis.
En viðskiptaráðherrann er ekki
að skera, hann er að skapa, „skapa
atvinnutækifæri" eins og það heitir.
Og mun ekki af veita því. 12.000
slík á að „skapa“ fyrir aldamót. Og
er bara kominn með álver uppá borð-
ið, sem Jóni Sig. tókst ekki á mörg-
um árum.
„Það verður að spara," segja
landsfeður og er háttur forsjálla
manna. En ekki má spara allt, ekki
utanferðir, ekki ráðherrabíla og ekki
milljarð í Bessastaði. Kjósandi sem
hér skrifar hefði viljað sameina emb-
ætti forseta og forsætisráðherra, en
það er of seint að þessu sinni. Þá
hefði Davíð orðið forseti um sinn,
margur vandi leystur og fé sparað.
Sumir þingmenn segja, að í raun
eigi þeir aldrei frí, þeir verða að „fara
út í kjördæmin", ræða við kjósendur
(atkvæðin), heyra í þeim og svo fram-
vegis, ekki alltaf að hitta toppana í
Flokknum, nei, nei. Nú hefur sá sem
hér párar verið alþingiskjósandi síðan
1934 og aldrei hefur nokkur þing-
maður átt við hann erindi um þing-
störf sín eða mál sem snerti kjördæm-
ið. Ekki svo að skilja að hann hafi
saknað þessa í nokkurn máta.
Frá árinu 1925 og lengi síðan las
skrifari Alþingistíðindi, enda þá
prentuð með boðlegu letri. Oft fóru
þeir á kostum Ólafur Thors, Jónas
frá Hriflu, Haraldur krati, Bjarni frá
Vogi og Magnús dósent. Síðan hefur
þessi skriffinnur borið tilhlýðilega
virðingu fyrir alþingismönnum.
Þakkir skulu færðar RUV, Sjón-
varpi, fyrir útvarp frá alþingi. Þó
er smágalli á gjöf Njarðar: Sviðið
svo þröngt að vart sést nema for-
seti á sínum háa tróni, háttsettur
embættismaður þings honum til
hægri handar en skör neðar, og sá
sem í ræðustól stendur. Sakna má
þess, að sjaldan er sýnt um salinn
allah svo að við atkvæðin mættum
öðru hvoru fá náðarsamlegast að sjá
fulltrúa okkar á hinu háa alþingi.
Kjósandi sem hér skrifar trúði því
bara ekki þegar þingmaður sagði
að enginn hæstvirtra ráðherra væri
í þingsal, allir stólar auðir. Var þó
verið að ræða um aðalatvinnuveginn,
auðlindina sem sagt er að við eigum
öll öll þó lítið fari fyrir þeim eignar-
rétti. Stundum virðast vanhöldin
nokkuð mikil, t.d. þá er þriðjungur
þingmanna er fjarverandi. Ekki er
öllum skemmt á þingi og þá kann
að síga á suma svefnhöfgi. En þar
getur líka sitthvað skemmtilegt
skeð, til að mynda þegar veitt eru
andsvör, svo er andsvari svarða og
loks kemur andsvar við andsvari.
Áður fyrr gerði þingmaður athuga-
semd við athugasemdar athuga-
semd.
HARALDUR GUÐNASON,
Bessastíg 12, Vestmannaeyjum.
Sá yðar sem
syndlaus er...
Frá Ólöfu Guðnýju
Valdimarsdóttur:
LITLA þjóðin okkar er í kreppu.
Kreppu sem hagfræðingar og efna-
hagssérfræðingar mega sín lítils
gagnvart. Kreppu sem mun ef ekki
fer að linna leiða okkur með tíman-
um í andlegt og siðferðilegt gjald-
þrot.
Þjóðin á í stríði sem háð er í fjöl-
miðlum sem leggja hana nánast í
einelti með nýjustu fréttum af mál-
efnum kirkjunnar.
Þjóðin skiptist í tvær fylkingar
og ýmsar myndir mannvonsku og
miskunnarleysis birtast á hveijum
degi. Minna fer fyrir mannkærleika
og miskunnsemi.
Ekki treysti ég mér til að taka
afstöðu í þessu máli þar sem ég hef
einungis þá mynd sem fjölmiðlar og
aðrir hafa matreitt fyrir mig. Ég
velti því aftur á móti fyrir mér hvert
þessi deila muni leiða okkur og hvort
við erum orðin of sinnulaus í gagn-
rýnni hugsun í upplýsinga- og fjöl-
miðlasamfélaginu.
Stór hluti þjóðarinnar er sestur í
dómarasætið og engum er hlíft. í
hugskotinu sé ég æstan lýðinn fyrir
mér kastandi steinum.
Að mínu áliti er kominn tími til
að milda málið, draga það úr sviðs-
ljósinu og leiða hugann að boðskap
kristinnar trúar.
ÓLÖF GUÐNÝ
VALDIMARSDÓTTIR,
Birtingakvísl 50, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbðk verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.