Morgunblaðið - 24.04.1996, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL 1996 35
MINNINGAR
allir fundu gleði, uppörvun og vel-
vild. Daníel var ljúfur og umhyggju-
samur heimiiisfaðir, sameinaði al-
vöru og léttleika þannig, að ekki
var hægt annað en líða vel í návist
hans. Það var í eðli hans að setja
svip á umhverfi sitt. Lognmolla var
honum fjarri skapi. Hann var þrek-
mikill og kappsfullur að hveiju sem
hann gekk og hafði lifandi áhuga á
hinum ólíkustu málefnum, stórfróð-
ur og stálminnugur, hafði mjög
gott vald á málinu, hvort sem var
í ræðu eða riti og gæti ég trúað að
þar léti hann eftir sig drjúgan skerf.
Daníel gegndi á þessum árum fullu
kennarastarfi og var auk þess mikið
í félagsmálum og stjórnmálum.
Þáttaskil urðu þegar hann gerðist
bæjarstjóri á Akranesi og íjölskyld-
an fluttist þangað. Þar naut sín
kraftur hans, áræði og dugnaður
og í hönd fóru ár mikilla framfara
og framkvæmda og séu þær grannt
skoðaðar munu fáar finnast, sem
Daníel hefur ekki komið að með
einum eða öðrum hætti. Heimsóknir
til vina okkar á Akranesi eru orðnar
margar. Síðast fyrir ári. Daníel var
eins og hann hafði alltaf verið. Ald-
urinn merkti hann ekki, glaður og
reifur, fullur af áhuga og fróðleik
sem hann átti svo auðvelt með að
miðla öðrum. Hann keyrði okkur í
bíl sínum og sýndi okkur nýjustu
framkvæmdimar á Akranesi. Það
vakti sérstaka athygli mína hve
mikið átak hafði verið gert til þess
að fegra umhverfið og mörgum
góðum listaverkum verið komið fyr-
ir við opinberar byggingar, bæði úti
og inni. Svo var keyrt að Ytra-
Hólmi að líta á afastrákana hjá Ingu
og Antoni eins og svo oft áður.
Heima í Háholti 7 var síðan sest
að veisluborði hjá Önnu, sem hún
hefur alltaf kunnað að búa flestum
öðrum betur.
Það er komið að leiðarlokum og
við kveðjum Daníel vin okkar síð-
asta vetrardag. Hugurinn leitar til
Önnu, Edda og Ingu og fjölskyldna
þeirra í djúpri samúð.
Hulda Jósefsdóttir.
Haustið 1934 kom í 2. bekk
Kennaraskólans hópur ungs fólks,
er næstu tvö árin setti svip sinn á
skólalífið, bæði hvað nám og félags-
líf snerti. í þessum hópi var Daníel
Ágústínusson, námsmaður ágætur,
þjálfaður í félagsmálum, hafði alist
upp í ungmennafélagsanda undir
leiðsögn Aðalsteins Sigmundssonar,
skólastjóra á Eyrarbakka, og for-
ystumanns ungmennafélaganna á
þeirri tíð.
Það var kannski ekki hvað síst
glaðværð og félagslyndi Daníels að
þakka, að þessi hópur samlagaðist
fljótt okkur, sem fyrir vorum og
myndaði samstæða heild. Það er nú
svo, að á meðal ungs fólks, sem er
samvistum í tiltölulega fámennum
skóla, myndast vináttutengsl, er
vara ævina út, eitthvað sem maður
á innra með sjálfum sér og varðveit-
ir á lífsgöngunni. Það var jafnan
Daníel, sem átti frumkvæðið að því
að þessi hópur, sem útskrifaðist
1936, hittist við og við á umliðnum
60 árum og endurnýjaði og styrkti
vináttuböndin. Lagði hann á sig oft
og tíðum á seinni árum ómælda
fyrirhöfn að greiða þeim leið á þess-
ar samkomur okkar, sem á einhvern
hátt áttu erfitt með það af sjálfsdáð-
um. Á þessum samkomum okkar
var Daníel hrókur alls fagnaðar.
Daníel setti svip á samtíð sína
hvar æm hann fór. Forysta hans í
UMFI um áratuga skeið er alkunn,
svo og afskipti hans af stjómmálum
og sveitarstjórnarmálum. Margir
munu minnast hans sem mikils
málafylgjumanns, sem hélt fast á
sinni skoðun og lét ekki hlut sinn
fyrirhafnarlaust. En við, nánir vinir
hans, minnumst hans ekki hvað síst
fyrir velviljann, hlýjuna og vinarþel-
ið, hvenær er fundum bar saman,
hvort heldur var í heimahúsum eða
á ferðalögum.
Við Sólveig áttum því láni að
fagna að eiga margar ánægjustund-
ir með þeim hjónum. Önnu og Dan-
íel, bæði á þeirra fallega heimili svo
og á ferðalögum um byggðir og
óbyggðir. Þau voru einstaklega
samhent um að taka höfðinglega á
móti gestum sínum og vinum og
láta þá njóta alls hins besta er ís-
lensk gestrisni hefur að bjóða.
Ferðirnar með Önnu og Daníel
um margar af fegurstu sveitum
landsins eru okkur hugljúf minning.
Daníel hafði næmt auga fyrir feg-
urð landsins og hafði yfirgripsmikla
þekkingu á landi og fólki hvarvetna
er við fórum og hafði hann unun
af að veita öðrum af þekkingu sinni.
í sumar er leið fórum við um
byggðir Borgarfjarðar og á Snæfeil-
sjökul. Það var ógleymanleg ferð.
En einhvem veginn hvarflaði það
að okkur að líklega yrði þetta síð-
asta ferðin okkar saman, en að það
yrði af þessum sökum kom okkur
ekki til hugar, því að Daníel var í
hugum okkar gæddur þeim lífs-
krafti, að flest okkar bekkjarfélag-
anna, sem enn erum ofar moldu
yrðum á undan honum í áfanga-
stað. Nú er hann horfinn sjónum
okkar en eftir lifir minningin um
góðan vin og félaga, sem ávallt var
unun af að vera samvistum við.
Blessuð sé minning hans.
Við Sólveig þökkum vináttuna og
samfylgd alla. Þér, Anna mín, send-
um við samúðarkveðjur, einnig
bömum ykkar og bamabörnum.
Guð veri með ykkur um ókomin ár.
Ólafur H. Kristjánsson.
Daníel Ágústínusson var í áratugi
einn mestur áhrifamaðurinn í starfí
Framsóknarflokksins og var af
störfum sínum mjög virtur af öllum
flokksmönnum. Hann hafði mikil
áhrif á mótun stefnu flokksins og
var jafnan fundarstjóri á flokksþing-
um eða miðstjómarfundum, þegar
mikið lá við.
í því starfi var hann einstakur.
Hann var leiftrandi mælsku- og
málafylgjumaður og lét fiest undan
er hann sótti af kappi. Ráðagóður
og ráðhollur var hann þeim sem til
hans leituðu, en líka gat hann sagt
mönnum til syndanna, ef þess var
þörf. Hann hafði sérstakt Iag á að
leita uppi ungt efnisfólk og hvetja
til þátttöku í stjórnmálum og styðja
síðan til mannvirðinga, stundum á
kostnað eigin frama. Traustið sem
hann bar til unga fólksins alla tíð
var einn merkilegasti og göfugasti
þátturinn í fari hans.
Þótt aldurinn færðist yfir hann,
slokknaði aldrei hugsjónaneistinn
sem einkenndi hann alla tíð. Hann
sótti fundi af kappi og tók þátt í
starfinu. Röksemdafærsla hans
brást ekki og því átti hann alltaf
marga bandamenn.
Framsóknarflokkurinn stendur í
djúpri þakkarskuld við Daníel Ág-
ústínusson og ég sjálfur á honum
gott að gjalda.
Konu hans, börnum og öðm
venslafólki sendi ég samúðarkveðj-
ur.
Halldór Ásgrímsson, for-
maður Framsóknarflokksins.
Fáum mönnum auðnast að verða
í lifanda lífi persónugervingar
ákveðins tímaskeiðs, verða eins og
hlutgerð hugsjón heillar kynslóðar.
Slíkur maður var Daníel Ágústínus-
son og líklega án þess að vita af
því sjálfur. Allt til hinsta dags varð-
veitti hann í brjósti sér ófölskvaðan
hinn bjarta og heita loga þeirra
hugsjóna um ræktun lands og lýðs
og einkenndu þá æsku sem í héraðs-
skólana þyrptist úr stijálum byggð-
um á ámnum milli heimsstyijald-
anna tveggja. „Hvað má höndin ein
og ein? Allir leggi saman!“ voru
sannindi sem Matthías Jochumsson
hafði blásið vökumönnum þjóðarinn-
ar í bijóst. Samhugur og samvinna
eru smáþjóð nauðsyn ef hún á að
halda menningu sinni og sjálfstæði.
Og til þess samstarfs þarf heila
menn og ómengaða eitri en ekki
flöskubrot „á mannfélagsins haug“.
Því var bindindi forsenda blómlegs
og árangursríks starfs þeirra vor-
manna sem vinna vildu Islandi allt.
Atorka, glaðværð, verkgleði eru
orð sem upp í hugann koma þegar
hugsað er til Daníels Ágústínusson-
ar. Og þar eð þessir eiginleikar áttu
samleið með skarpri greind, vinfesti
og heilindum, sem aldrei brugðust,
má ljóst vera að mannkostamaður
og góður dyengur er genginn.
Daníel Ágústínusson var ham-
ingjumaður. Eiginkonu sína, Önnu
Erlendsdóttur, sótti hann í Odda
austur, prestsdóttur af Hallbjarnar-
staðaætt. Anna er einstök kona að
öllu atgervi. Heimiii þeirra var
rausnargarður, ógleymanlegur þeim
sem geyma í þakkiátum huga minn-
ingar frá góðum og glöðum stundum
í þeim ranni. Börnin þeirra tvö eru
dugmikið öndvegisfólk og niðjar
þeirra mannvænt lið og þroskavæn-
legt.
Hetja er hnigin í val. Von okkar
er sú að merkið hreint sem Daníel
bar djarft og hátt, hugsjónin um
fagurt mannlíf í fijálsu landi, standi
þó að merkisberinn glæsti sé til fold-
ar fallinn.
Olafur Haukur Árnason.
Fimmtudaginn 11. apríl sl. lést
Daníel Ágústínusson fyrrverandi
bæjarstjóri og bæjarfulltrúi á Akra-
nesi. Daníel var fæddur á Eyrar-
bakka, en flutti á Akranes árið 1954
er hann tók við starfi bæjarstjóra,
sem hann gegndi til ársins 1960.
Hann sat í bæjarstjórn Akraness frá
árinu 1962 til ársins 1982 og var
forseti bæjarstjórnar Akraness
1970-1971 til 1976 auk þess, sem
hann sat um árabil í bæjarráði Ákra-
ness.
Þau 42 ár sem Daníel bjó á Akra-
nesi gegndi hann auk starfs bæjar-
stjóra og stöðu bæjarfulltrúa, fjölda-
mörgum trúnaðarstörfum og gat sér
ætíð gott orð fyrir röggsemi og
brennandi áhuga á þeim málum sem
hann fékkst við hveiju sinni. Meðal
annars var Daníel varaþingmaður
Framsóknarflokksins um skeið, átti
sæti í íþróttanefnd ríkisins, stjórn
félagsheimilasjóðs, stjórn Andakíls-
árvirkjunar, fulltrúaráði Brunabóta-
félags íslands, stjórn Sementsverk-
smiðju ríkisins svo fátt eitt sé talið.
Síðustu árin helgaði Daníel sig upp-
byggingu Dvalarheimilisins Höfða
og sat frá árinu 1988 til dauðadags
í fjáröflunar- og framkvæmdanefnd
heimilisins. Þar eins og annars stað-
ar starfaði hann af einstökum eld-
móði og dugnaði. Stýrði fjármálum
framkvæmdanna af einstakri út-
sjónarsemi og rak duglega á eftir
fulltrúum bæjarins að leggja til og
afla peninga til framkvæmdarinnar.
Það gátu menn vitað að þegar Dan-
íel Ágústínusson lagðist á árina var
ekkert eftir gefíð og Höfði var hans
hjartans mál.
Daníel Ágústínusson var allt frá
komu sinni til Akraness virkur þátt-
takandi í málefnum bæjarins og lét
þau mikið til sín taka. Um hann
gustaði oft hressilega á pólitískum
vettvangi og hann talaði tæpitungu-
laust um þau málefni, sem hann
hafði áhuga á. Þeir sem ekki voru
jafn mælskir og Daníel áttu stund-
um erfítt uppdráttar í kappræðum
við hann og skipti liann litlu hvort
um var að ræða samflokksmenn eða
pólitíska andstæðinga. Alla tíð bar
hann þó hagsmuni Akraness fyrir
bijósti og vann af ósérhlífni að
framfaramálum í bænum um ára-
tugaskeið. Þann tíma sem Daníel
var í bæjarstjóm og bæjarstjóri voru
miklar breytingar í bænum og stór
skref stigin til framfara. Hann var
í fararbroddi bæjarmála þegar verk-
smiðjurnar tvær Sementsverksmiðj-
an og Jámblendiverksmiðjan tóku
til starfa og var því þátttakandi í
mótun bæjarins á því mikla breyt-
ingaskeiði.
Með Daníel er genginn einn af
litríkustu þátttakendum í bæjarmál-
efnum síðustu áratuga og við leiðar-
lok leyfi ég mér að færa honum
fyrir hönd bæjarfélagsins, alúðar-
þakkir fyrir mikilsvert framlag og
störf í þágu Akraneskaupstaðar.
Eftirlifandi eiginkona Daníels er
Anna Erlendsdóttir. Henni og fjöl-
skyldu Daníels sendi ég innilegar
samúðarkveðjur.
Gísli Gíslason, bæjarstjóri.
• Fleiri minningargreinar um
Daniel Ágústínusson bíða birting-
ar ogmunu birtast í blaðinu næstu
daga.
BRIPS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson
Islandsmótið í
tvímenningi hefst
á morgun
ÍSLANDSMÓTIÐ í tvímenningi
hefst kl. 13 á morgun. Spilaðar
verða þijár lotur. Önnur lotan
hefst kl. 19 og þriðja lotan kl. 13
á föstudag. Liðlega 90 pör eru
skráð til keppni.
Átta kjördæmameistarar hafa
tilkynnt þátttöku og verður spilað
um a.m.k. 23 sæti í úrslitunum.
32 para úrslitakeppni
Urslitakeppnin hefst svo á
laugardag kl. 11 og er spilað til
kl. 12.15 aðfaranótt sunnudags,
samtals 19 umferðir. Á sunnudag
verður byijað að spila kl. 11 og
áætluð lok kl. 18.45.
Spilarar eru beðnir að mæta
tímanlega til að staðfesta skrán-
ingu. Sveinn Rúnar Eiríksson er
keppnisstjóri en Jakob Kristinsson
sér um útreikninginn.
Austurlandsmótið
í sveitakeppni
Austurlandsmótið í sveitakeppni
var haldið á Egiisstöðum 19.-21.
apríi sl. Röð þriggja efstu sveita
varð sem hér segir:
Herðirhf. 161
Spilarar: Pálmi Kristmannsson,
Guttormur Kristmannsson, Stefán
Kristmannsson, Jón Bjarki Stef-
ánsson, Siguijón Stefánsson.
Aðalsteinn Jónsson 152
Vélaleiga Sigga Þór 141
Þátt tóku 22 sveitir og voru
spilaðar 8 umferðir eftir Monrad-
kerfi. Keppnisstjóri og reiknimeist-
ari var Sveinbjörn Egilsson.
Bridsdeild félags eldri
borgara í Kópavogi
Spilaður var Mitchell tvímenn-
ingur þriðjud. 16. apríl. 24 pör
mættu, úrslit urðu:
N/S:
Eysteinn Einarss. - Sigurleifur Guðjónsson 250
Þorsteinn Sveinsson - Eggert Kristinsson 250
Jóhanna Gunnlaugsd. - Gunnar Pálsson 234
JónAndrésson-ValdimarÞórðarson 228
A/V:
HannesAlfonsson-EinarElíasson 271
Garðar Sigurðsson - Hörður Davíðsson 224
Alfreð Kristjánsson — Stígur Herlufsen 221
Þórhildur Magnúsd. - Sigurður Pálsson 220
Meðalskor 216.
Spilaður var Mitchell tvímenn-
ingur föstud. 19. apríl. 20 pör
mættu, úrslit urðu:
N/S:
wÁsthildur Sigurgíslad. - Lárus Amórsson 287
Sæmundur Björnss. - Böðvar Guðmundss. 274
Cyrus Hjartarson - Siguijón H. Siguijónss. 272
A/V:
Eysteinn Einarsson - Sigurleifur Guðjónss. 257
Alfreð Kristjánsson - Stefán Jóhannesson 244
Þorsteinn Erlingss. - Þorleifur Þórarinss. 220
Meðalskor 216.
Fréttin var af
Kópavogsbúum
í gær var sagt frá sigri Ragnars
Jónssonar og félaga í Board A
Mateh sveitakeppni. Láðist að
geta í hvaða félagi spilamennskan
hefði farið fram en það var Brids-
félag Kópavogs. Næsta spilakvöld
hjá þeim verður 2. maí.
t
Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýnd-
uð okkur samúð og vináttu við andlát
og útför
GUÐBJARGAR FINNBOGADÓTTUR
frá Minni-Mástungu,
Álftarima 11,
Selfossi.
Sérstakar þakkir til hjúkrunarfólks á
Sjúkrahúsi Suöurlands, Selfossi, fyrir
góða umönnun og alúð í garð hinnar
látnu.
Sigurbjörg Finnbogadóttir, Sveinbjörn Steindórsson,
Tryggvi Sveinbjörnsson,
Ingunn Sveinsdóttir, Valdimar Jóhannsson,
Ólafur Jóhannsson, Finnbogi Jóhannsson,
Þorbjörg Jóhannsdóttir, Ingigerður Jóhannsdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug
við andlát og útför eiginmanns míns,
föður, tengdaföður og afa,
JÓHANNESAR GUÐMUNDSSONAR,
Auðunarstöðum
Víðidal.
Ingibjörg Ólafsdóttir.
Kristin Jóhannesdóttir, Tryggvi Eggertsson,
Margrét Jóhannesdóttir, Guðmundur Gislason,
Guðmundur Jóhannesson, Kristín Björk Guðmundsdóttir,
Ólöf Jóhannesdóttir, Björn Þorvaldsson
og barnabörn.
NAUÐUNGARSALA
Lausafjáruppboð
Eftirtaldar bifreiðar vera boðnar upp að Aðalstraeti 92, Patreksfirði,
fimmtudaginn 2. maí 1996, kl. 17.00:
FX-656 GE-387 GJ-345 SR-008 HH-629 IA-548
IF-025 IG-658 IÞ-781 TJ-490 PX-906 UA-494
VG-907 HV-448
Einnig verður boðið upp eftirtalið lausafé:
Massey Fergusson dráttarvél, árg. 1982, nr. ZE-907.
ELHO rúllupökkunarvél.
Lyftari Manitou 4 RM 30 NP 4 hjóladrifinn, verksm.nr. 76715.
Gervihnattardiskur.
Greiðsla áskilin við hamarshögg. Ávísanir ekki teknar gildar nema
með samþykkir uppboðshaldara.
Sýslumaðurínn á Patreksfirði,
23. apríl 1996.