Morgunblaðið - 29.06.1996, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 29. JÚNÍ 1996 57
BRÉF • FORSETAKJÖR
Sýnið samstöðu í verki
Forsetaembættið,
dæmi um ranga
forgangsröðun
Frá Ægi Geirdal:
UNDARLEGUR er andskotinn!
Þannig tók oft til orða, frænka
mín ein gömul, þegar henni blöskr-
aði stundum athafnir samferða-
manna sinna. Þessi upphrópun
hennar finnst mer vel við eiga, þeg-
ar haft er í huga framboð Olafs
Ragnars til forsetaembættisins.
Þessi útsmogni stjórnmálamað-
ur, til margra ára, hefur leikið sér
að því að vefja hinum ólíkustu sam-
ferðamönnum sínum um fingur sér
og virðast þeir ætla að gefa honum
atkvæði sitt. Sjálfstæðismenn, sem
eru óánægðir með Davíð, ætla að
kjósa Ólaf. Framsóknarmenn, sem
eru bara óánægðir, ætla að kjósa
Ólaf. Konur, sem finnst Ólafur eiga
svo huggulega konu, ætla að kjósa
Ólaf. Friðarsinnar, sem aldrei eru
á eitt sáttir, ætla að kjósa Ólaf.
Ólafur Ragnar hefur hatast út í
sjálfstæðismenn svo lengi sem
menn muna og reynt að vera þeim
til óþurftar alla tíð. Ólafur Ragnar
klauf sig frá Framsóknarflokknum
og hefur verið þeim óþægur ljár í
þúfu, hvenær sem hann sá sér færi
á. Kvennabaráttunni hefur hann
alveg gleymt, nema rétt fyrir kosn-
ingar. Friðarmálum hefur hann
ekkert sinnt, nema á þann hátt að
taka enga áhættu og gæta þess að
styggja enga vafasama þjóðarleið-
toga, þ.e. á bak við öryggi skrif-
borðsins.
Það er ekki nema von að maður
noti orðatiltæki gömlu konunnar.
Auðvitað eiga sjálfstæðismenn
að flykkja sér á bak við Pétur Haf-
stein og sýna nú loksins að þeir
geta unnið saman. Það gæti sýnt
loksins svart á hvítu að þeir gætu
unnið borgina að nýju með því að
sýna samtakamátt sinn.
Það er einmitt tilgangurinn með
þessu öllu að standa saman og vinna
í sameiningu. Ólafur Ragnar launar
okkur stuðninginn aðeins með illu,
það hefur hann sýnt aftur og aftur.
Konur
Það vakti heimsathygli og var
ómetanlegt fyrir kvennabaráttuna,
þegar konur sýndu samtakamátt
sinn og tóku sér frí, hér um árið.
Kjör Vigdísar vakti líka heimsat-
hygli og varð kvennabaráttunni
mikil lyftistöng. Konur hafa síðan
helst sýnt samtakamátt sinn með
því að koma saman og hlaupa. Þær
urðu víst u.þ.b. 20.000 sem söfnuð-
ust saman og hlupu nú um daginn
og vissulega vakti það athygli og
varð kvennabaráttunni til fram-
dráttar. Guðrún Agnarsdóttir er
mjög frambærilegur fulltrúi kvenna
og nú, þegar ríður á að sýna sam-
takamátt kvenna, guggna þær og
koðna niður fyrir fáránlegum rök-
semdum karlpeningsins um að kon-
ur eigi ekki að kjósa konur.
Loksins, þegar eftir 16 ár, gefst
aftur tækifæri til þess að sýna al-
mennilega samtakamátt kvenna,
ætla konur að glutra því niður.
Það, að kjósa aftur konu til embætt-
is forseta, með yfirgnæfandi meiri-
hluta kvenna að baki sér, myndi
vekja slíka heimsathygli og verða
ómetanlegt fyrir kynsystur ykkar
út um allan heim. Það er mannrétt-
indabarátta, friðarbarátta og
kvennabarátta í verki.
Friðarmál
Það er skrítið til þess að hugsa
að ekki séu meira en 4,9% lands-
manna, sem styðja friðarbaráttuna,
sem Astþór Magnússon stendur
fyrir.
Hvers vegna í ósköpunum er það
svona erfitt að fylkja sér um þessi
sjálfsögðu mannréttindi að allir eigi
rétt á friði til þess að sinna sér og
sínum?
Barn í Bosníu spyr ekki um bak-
grunn þess manns, sem færir því
frið. Börn, sem þjást vegna hungur-
sneyðar, spyrja ekki hvers hendur
það eru sem rétta þeim brauðið.
Heimilislaus börn spyija ekki hvers
hendur bjóða þeim húsaskjól. Það
virðist oft gleymast að mestu mann-
kynsfrelsarar voru ekki hvítþvegnir
englar áður en þeir fengu köllun
og létu gott af sér leiða. Ef fram
kemur leiðtogi með köllun til friðar
og mannréttinda, þá endilega styðj-
um hann, börnin biðja ekki um
annað. Friðarsinnar, sýnið sam-
stöðu í verki og styðjið ykkar mann.
Konur, sýnið samtakamátt ykkar
og styðjið ykkar frambjóðanda.
Sjálfstæðismenn, verið samtaka
og þá mun Ólafur Ragnar Grímsson
verða úti í kuldanum.
ÆGIR GEIRDAL
listamaður,
Kópavogi.
Frá Ester Sveinbjarnardóttur:
HVAÐ er að í landi þar sem báðir
foreldrar þurfa að vinna úti frá
ungum börnum sínum til þess að
endar nái saman. Ef barnafjöldinn
fer yfir tvö börn þarf annað for-
eldrið að vinna heima og hitt for-
eldrið þarf að vinna sleitulaust
utan heimilis og ekkert sér á
skuldahalanum. Hvernig framtíð
verður búin þessari þjóð sem sinnir
ekki börnum sínum? Þau alast upp
meira og minna án þess að þroska
með sér fjölskyldubönd, kærleika
og samvinnu. Oft á tíðum er hent
peningum í börnin og þeim gefin
laus taumur til þess að bæta upp
samveruleysið og forðast árekstra
(t.d. útvistarreglur), í stað þess
að kenna þeim að umgangast fjár-
muni af virðingu og veita þeim
þann aga og leiðbeiningar sem
nauðsynlegt er hverjum og einum
að læra strax á unga aldri til að
bera stórsjói fullorðinsáranna.
Markaðsöflin beita ýmsum ráð-
um til þess að ná tökum á börnun-
um og foreldrarir eru oft sljóir og
sinnulausir og taka ekki afstöðu
í málefnum barna sinna. Þeir
synda auðveldlega með straumn-
um þar til þeir stranda á rifi til-
gangsleysis. Áður en varir eru
foreldrarnir búnir að missa af upp-
eldi barna sinna, góðu minningurr-
um sem fylla sálina. En lífsbaslið
lifir í verðlitlum steinkumböldum
og höfnun samfélagsins á verð-
mætum eldri kynslóða.
Þetta er raunveruleikinn sem
blasir við fjölda fólks á íslandi,
burtséð frá öllum könnunum og~*
meðaltalstekjum heimilanna.
Veikt fólk fær ekki innlögn á
spítala né nýtur bráðaþjónustu í
heilbrigðiskefmu vegna skipulags-
og peningaleysis sem enginn tekur
ábyrgð á! Hægt er að eyða millj-
örðum í Bessastaði og halda úti
valda- og áhrifalitlu forsetaemb-
ætti sem nær væri að sinna úr
Forsætisráðuneyti eða jafnvel af
forseta Alþingis. Forsetaembættið
er leifar af konungsstjórn og á
ekki við í lýðræðisþjóðfélagi eins
og íslandi nema hlutverk embætt-
isins yrði útvíkkað og notað sem
oddaembætti til að standa vörð
um lýðræði landsmanna. Þaðan'
væri skipað í þverstjórnsýsluleg
embætti s.s. umboðsmann alþing-
is, barna og sjúklinga. Þessi emb-
ætti eiga öll að gæta hlutleysis
gagnvart ríkjandi sjórnvöldum.
ESTER SVEINBJARNARDÓTTIR,
iðnrekstrarfræðingur.
Fylkjum liði
um Pétur
Frá Guðrúni B. Hjartardóttur:
NÚ ER komið að lokum kynningar
á forsetaframbjóðendum. Nú er það
okkar að velja forsetann. Það er
vandamál. Ogjró.
Mér finnst Ólafur Ragnar Gríms-
son ekki rétti maðurinn, vegna þess
að hann kemur beint úr stjórnmála-
þrasinu á Alþingi. Eg var reyndar
undrandi á framboði hans.
Hann var skörungur á Alþingi.
Mér finnst að hann eigi að vera kjur
á þeim stað. Hann var þar að vísu
stundum svolítið ofsafenginn, en það
setti bara svip á þingið.
Mér finnst þó sem Ólafur Ragnar
hafi aldrei barist fyrir láglaunafólkið,
til dæmis barnafólk á lægstu töxtum,
sem sumt hvert hefur vart til hnífs
og skeiðar. Forsetaframbjóðendur og
annað áhrifafólk má gjarnan beita
sér fyrir jafnari lífskjörum fólksins
í landinu.
Einn er sá frambjóðandi sem er
trauts verður í forsetaembættið. Ég
hefi fylgst með og hlustað á forseta-
frambjóðandann Pétur Kr. Hafstein.
Hann er geðslegur maður, talar vel
og hefur góða framkomu. Hann er
málefnalegur og leggur engum illt
til. Alvörugefinn þegar því er að
skipta, en jafnframt hlýr og glaður
í bragði. Reyndar komu þau hjón
bæði mér fyrir sjónir sem yndilegar
manneskur, þegar ég sótti fund hjá
þeim.
Pétur Hafstein er að mínu mati
bezti kosturinn. Drengskaparmaður,
sem býr að góðum eðliskostum, eins
og frændur hans margir, m.a. fyrsti
forseti lýðveldisins, Sveinn Björns-
son. Hann myndi sóma sér vel á
Bessastöðum.
Ég hvet sérstaklega yngra fólkið
til að athuga sinn gang í þessum
kosningum og nýta kosningarétt sinn
með framtíðina í huga. Þau Inga
Ásta og Pétur eru ungt, glæsilegt
og vel menntað fólk, verðugir fulltrú-
ar íslenzkrar æsku. Ég hvet reyndar
landsmenn alla til að fylkja liði um
þau á kjördag. Ég gef þeim atkvæði
mitt vegna þess að þau eru trausts-
ins verðug.
GUÐRÚN B. HJARTARDÓTTIR,
Efstahjalla 17.
Vammlausan forseta
Frá Ástu Hávarðardóttur:
KÆRU kjósendur.
íhugum vandlega val okkar á
næsta forseta landsins.
Pétur Hafstein er maður með
vammlausa fortíið. Hann er okkar
besti kostur, heiðarlegur, traust-
ur, hreinn og beinn í framkomu.
Atkvæði þitt, kjósandi góður,
skiptir miklu máli.
Sameinumst um Pétur Hafstein
og Ingu Ástu á Bessastaði.
ÁSTA HÁVARÐARDÓTTIR,
Blikanesi 19, Garðabæ.
Forsetaframbjóðendur
Frá Jóhönnu Jónsdóttur:
VERSTA skammaryrði virðist
vera að vera tengdur eða tengd
Sjálfstæðisflokknum í þessum
kosningum. Vinstri menn geta
alltaf staðið seman en hægri menn
ekki. Hægri menn hafa enga mál-
svara hjá fjölmiðlum. Má forseti
íslands taka afstöðu til eins fram-
bjóðandans?
Sjálfstæðismenn, kjósum allir
sem einn Pétur á Bessastaði.
JÓHANNA JÓNSDÓTTIR,
Stóragerði 11, Reykjavík.
Virkjun Bessastaða
stórkostleg hugmynd
Frá Þresti Jónssyni:
HR. ÁSTÞÓR Magnússon!
Ég undirritaður vil hér með lýsa
yfir stuðningi mínum við þig sem
forsetaframbjóðanda í komandi for-
setakosningum. Ástæðum þess að
ég vil gera það á þennan máta verð-
ur hér á eftir lýst.
Svo ég byrji nú á byrjuninni þá
var það eins og hálfs árs sonur minn,
Kolbeinn, sem fyrst veitti þér at-
hygli á heimili mínu. Af hveiju er
mér að fullu dulið. Hann setur iðu-
lega þöglan þegar hann sér auglýs-
ingar þínar í sjónvarpinu, hlustar
með andakt og þegar auglýsingin
er búin segir hann alltaf með mik-
illi hrifningu „Ástthor", það sama
gildir þegar hann sér myndir af þér
í öðrum fjölmiðlum. Svo rammt er
nú farið að kveða að þessu að hann
tekur stundum tarnir, æðir hér um
ganginn og stofuna og segir í sífellu
„kósa Ástthor". í fyrstu þótti mér
þetta aðeins sniðugt en smám saman
fékk þessi áróður sonar míns mig
til að hugsa: Ég hef alltaf haft
áhyggjur af þróun mála hér á jörð,
nefnt hið vestræna líf „umbúða-
húmbúk" og verið gagnrýninn á
sóun mannkyns á auðlindum jarðar.
Þá hefur mér oft ofboðið tvískinn-
ungur vestrænna ríkja í friðarmál-
um. Ég vil sjá breytingar. En ég
eins og svo margir aðrir með sömu
skoðanir geri samt ekki neitt í mál-
unum.
Nú er svo komið (fyrir tilstuðlan
innanhússáróðurs hér á heimilinu)
að mér finnst hugmynd þín um að
virkja Bessastaði til friðar og bætts
lífs í heiminum stórkostleg. Það þarf
einhver að gera eitthvað og það fyrr
en seinna.
Framtíðin er barnanna minna og
ég hlýt að gera allt sem í mínu valdi
stendur til að gera þeirra framtíð
sem bjartasta. Þó það sé ekki nema
þeirrar ástæðu vegna þá mun ég
veita framboði þínu atkvæði mitt.
Að lokum vil ég nefna það að ég
dáist að hugrekki þínu og einurð í
þessum „kosningaslag" og hvet þig
hér með til dáða. Ég vildi óska þess
að ég gæti eitthvað gert til að vinná
framboði þínu aukið fylgi. Verum
minnugir þess að þú (og heimurinn)
getur ekki tapað heldur aðeins unn-
ið, því meira fylgi, því meiri sigur.
Guð megi vera með þér.
ÞRÖSTUR JÓNSSON,
rafmagnsverkfræðingur,
Bjargartanga 9, Mosfellsbæ.
(
Örlítið innlegg
í forsetaumræðuna
Réttlætið
ráði
Frá Önnu L. Sigurðardóttur:
MIG langar til að benda á nokkur
atriði sem aftur og aftur koma upp
í huga minn þegar talað er um for-
setakjörið sem framundan er. Það
vill svo til að ég þekki til Péturs,
Ingu Ástu og drengjanna þeirra.
Þannig hefur hagað til að ég hef
fylgst með þeim að undanförnu og
átt töluverð samskipti vegna vin-
skapar barna okkar. Ég verð að
segja að ég dáist að þeim í foreldra-
hlutverki og natni þeirra við dreng-
ina. Mér virðist þau umgangast þá
sem jafningja og eins og reyndar
hefur komið fram í blaðaviðtölum
við þau hafa þau lagt allt kapp á
að ala þá upp á sem heilbrigðastan
hátt, lesnar fyrir þá góðar og gildar
bókmenntir, stundaðar með þeim
íþróttir og síðast en ekki síst þeim
leyft að fylgjast með öllum þeim
nýjungum sem fólki er boðið upp á
í dag. Mér er kunnugt um að þrátt
fyrir miklar annir við ýmis skyldu-
störf hafa þau ávallt látið fjölskyld-
una og heimilið vera í fyrirrúmi.
Látleysi og smekklegheit hafa ein-
kennt þeirra lífsstíl. Ekki má
gleyma þeirri staðreynd að víðlesn-
ara og fróðara fólk um ísland, nút-
íð þess og fortíð er vandfundið. Mér
er sagt að Inga Ásta hafi til dæmis
á sínum tíma er hún starfaði sem
leiðsögumaður farið létt með að
tala þijú tungumál í langferðabíl
með eríenda ferðamenn og er það
ekki á allra færi. Ef þetta sem ég
hef upptalið hér að framan telst
ekki til kosta sem við eigum að
horfa til þegar við veljum fjölskyldu
til Bessastaða, þá er mér illa brugð-
ið. Styðjum Pétur, Ingu Ástu og
strákana til Bessastaða.
ANNA LAUFEY SIGURÐARDÓTTIR
Fáfnisnesi 5,101 Reykjavík.
Frá Jennýju Á. Magnúsdóttur:
í LJÓSI þróunar þessarar kosn-
ingabaráttu, hversu pólitísk hún
er orðin, er það ekki réttlætismál
að kosið verði tvisvar? Fólk virð-
ist skiptast í tvær andstæðar fylk-
ingar og hætt er við að a.m.k.
helmingur þjóðarinnar verði mjög
óánægður með úrslit kosning-
anna.
Þessi barátta á ekki að vera
svona pólitísk því við erum að
kjósa persónu sem við viljum sem
„andlit þjóðarinnar", en ekki nein
pólitísk öfl. Því tel ég nauðsynlegt
að kosið verði tvisvar og í síðara
skiptið um tvo efstu frambjóðend-
urna.
JENNÝ Á. MAGNÚSDÓTTIR,
Vesturgötu 101, Akranesf.