Morgunblaðið - 06.07.1996, Blaðsíða 22

22 LAUGARDAGUR 7. JÚLÍ 1996 1 MORGUNBLAÐIÐ

ÚTI AÐ BORÐA HEÐ ÞÓRHILDI ÞORLEIFSDÓTTUR LEIKHÚSSTJÓRA
Þórhildur Þorleifsdóttir er kunn af starfí sínu á
vettvangi stjórnmálanna.jafnt sem leiklistarinnar.
Hún tók nýlega við starfí leikhússtjóra Leikfélags
Reykjavíkur og ívar Páll Jónsson spjallaði við hana
yfír kvöldverði á Grillinu.
tilbúið til að hrista dálítið fjaðrirnar og taka
flugið að nýju. Að því leyti er staðan góð.
Afmælisárið setur nú hug í fólk og mér
finnst allir vera tilbúnir til að taka höndum
saman til að gera það sem glæsilegast.
Er búið að ákveða afmælisdagskrána?
Línur eru famar að skýrast, en að sjálf-
sögðu hvílir mikil leynd yfir áformum okk-
ar. Dagskráin verður kynnt með formlegum
hætti. Sumt á ég eftir að bera undir leikhús-
ráð og auk þess held ég að þetta sé ekki
vettvangurinn fyrir yfirlýsingu af þessu
tagi. En ég get sagt að ég vona að það stefni
í dálítið óvenjulegt og nokkuð glæsilegt
leikár.
Hyggstu leggja áherslu á léttleika í verk-
efnavali eða verða fyrir valinu þung bók-
menntaverk?
Þegar um er að ræða leikhús af þeirri
gerð sem Leikfélag Reykjavíkur er liggur í
hlutarins eðli áð þar þarf að vera ákveðið
jafnvægi. „Eitthvað fyrir alla,“ eins og það
myndi vera kallað á leiðinlegu máli. Það
getur ekki verið markmið í sjálfu sér að
bjóða upp á létt eða þung verk. Þau skil eru
líka mjög óljós. Létt verk eru ekki endilega
verri bókmenntir og þung hafa ekki endi-
lega meira innihald.
Laxinn er Ijúffengur
Hvernig bragðast laxinn ?
Hann er mjög ljúffengur, þakka þér fyrir.
Mér finnst sósan mjög frísk og góð, ólík
þessum venjulegu graflaxsósum. Vínið er
líka mjög gott, ekki mjög kryddað og mátu-
lega bragðmikið. Mig langar til að leggja
talsverða áherslu á hið leikhúslega, en
reyna aftur að setja mörk í ytri skilyrðum.
Við höfum náttúrulega ekki mjög mikið fé á
milli handanna miðað við stærð hússins og
það hefur reyndar aldrei verið fullnýtt, sök-
um peningaskorts. Ég stefni að
því að nýta hugmyndaauðgi og
kraft fólksins sjálfs, draga frek-
ar úr umbúnaðinum. Leikhúsið
er eftir allt saman fólkið sjálft,
ekki byggingin. Ég myndi
gjarnan vilja hafa kjörorðið „Fá-
tækt leikhús".
Pjónninn kemur með millirétt
í boði hússins, pressaða
kjúklingalifur og rúsínur í
portvínshlaupi. Hvað finnst Þór-
hildi um stöðu íslensks leikhúss,
þar sem nýir leikhópar hafa sett
upp vinsæl verk síðastliðin sum-
ur?
Auðvitað eru markaðinum
einhver takmörk sett. Við náum
ekki hverjum Islendingi í leik-
hús 50 sinnum á ári. En ég held
nú að maður geti litið á þetta
þannig að eitt styðji annað. Það
hefur reyndar ekki verið gerð
nein markaðskönnun til að
kanna þau mál, en ég vona að
einhverjir hafi komist upp á lag-
ið með að fara í leikhús eftir að
hafa horft á eina af þessum sum-
aruppfærslum.
Væri ekki þörf á slíkri könn-
un?
Ég held það væri alls ekki vit-
laust að fylgjast með því hvað
leiðir af öðru. Skila þessir söngleikir, sem
stíla inn á unglinga, áhorfendum í leikhúsin
eða vilja þeir bara sjá alveg eins sýningar
aftur? Enginn hefur gert tilraun til að finna
svarið við þessari spumingu.
Kemur til gi-eina hjá leikfélaginu að róa á
þessi mið, setja upp léttari verk á sumrin?
Reynslan hefur tvímælalaust sýnt að ís-
lendingar eru ekki tilbúnir til að horfa á
þung leikverk þegar daginn fer að lengja og
sólin er sem hæst á himni. Ég sé ekkert því
til íyrirstöðu að róa á þessi mið.
Hvernig eru lambaorðurnar?
Þessar lambaorður eru hreint hnossgæti.
Svona meyrt kjöt hef ég ekki smakkað í
langan tíma, ef þá nokkurn tímann.
Eg hef hug á að koma upp sumarstarfi í
Borgarleikhúsinu, vonandi næsta sumar, og
tengja það ferðaþjónustunni. Við höfum
kannski ekki treyst því að við hefðum eitt-
hvað að bjóða þessum mikla fjölda erlendra
ferðamanna annað en stórkostlega náttúru.
Við mættum vera duglegari við að kynna ís-
lensk leikskáld og íslenska menningu yfir-
höfuð. Ég hef sjálf verið í ferðaþjónustu í 30
ár og hef oft heyrt fólk spyrja: „Hvað er
hægt að gera“ og þá hefur stundum verið
fátt um svör hvað varðar menningarlífið.
Þórhildur þakkar fyrir sig og heldur nið-
ur í Ráðhús Reykjavíkur, í hringiðu kosn-
ingabaráttunnar sem setti svo mikinn svip á
mannlífið í síðustu viku.
ÞEGAR við erum búin að gæða okk-
ur á þessu ætla ég á fund með Guð-
rúnu Agnarsdóttur,“ segir Þórhild-
ur. „Að minnsta kosti rétt koma þar við og
sjá hvemig hefur gengið,“ bætir
hún við. „Ég er búin að vera
fjarri góðu gamni í þrjár vikur.“
Hvar ertu búin að vera?
Ég var á norrænni leiklistar-
hátíð og fundum í Kaupmanna-
höfn og alþjóðlegri leiklistarhátíð
í Dresden. Ég er ekki alveg búin
að ákveða hvort ég ætla að fá
mér laxinn eða humarbiskuna í
forrétt. Hvað er biska?
„Biska er súpa. Þetta er komið
úr frönsku," svarar þjónninn.
Nú, þetta er súpa. Ég hefði nú
getað sagt mér það sjálf. Má ég
spytja hvers vegna íslenska orðið
er ekki notað?
„Þetta er ættað frá matreiðslu-
meistaranum okkar,“ útskýrir
þjónninn.
Einiherjagrafinn
lax
Hver er galdurinn við gott samstarf; að
láta sér lynda við samstaifsmenn sína ?
Ég veit svo sem enga töfraformúlu. Ég
tók náttúrulega við þessu starfi undir
óvenjulegum kringumstæðum. Erfiðleik-
amir em fólgnir í því að ég hef mjög stuttan
tíma til undirbúnings fyrir leikárið, en eins
og flestum er kunnugt heldur leikfélagið
upp á 100 ára afmæli sitt á næsta ári. Kost-
irnir em líka ótvíræðir. Þetta er ekki vond
staða að koma inn í þegar allt hefur ein-
hvern veginn ekki gengið sem skyldi. Þetta
fór því miður eins og það fór og eftir liggja
allir í hálfgerðum sámm. Þá er fólk auðvitað
Ég held ég fái mér frekar eini-
berjagrafinn lax með epla- og
hvítlaukssósu. Mér líst líka mjög
vel á grillaðar lambaorður með
hvítlauks- og gulstönguls krydd-
aðri brauðskel fi-amreiddar með
rjómasoðnum villisveppum í aðal-
rétt, ekki síst vegna þess að orðu-
veitingar eru í sviðsljósinu núna.
„Má bjóða þér f'ordrykk" spyr þjónninn.
Já, takk.
Eftir smá umhugsun ákveður Þórhildur
að panta White Russian. Þjónninn er beðinn
um aðstoð við vinval og verður Montecillo
rijo fyrir vaiinu. Hvemig líkar henni í nýja
starfinu, sem leikhússtjóri Leikfélags
Reykjavíkur?
Mjög vel. Mér finnst bara rosalega gam-
an.
Er samstarfið eins og best verður á kos-
ið?
Mér hafa ekki mætt neinar hindranir eða
erfiðleikar. Mér hefur verið afskaplega vel
tekið og hef ekki undan neinu að kvarta.
Engin tnfrafhrmúla
IONTY Python-flokkur-
inn gjörbylti gaman-
hefð Breta, sem var þó
skrautleg fyrir. Þeir félagar
drógu dár að öllu og öllum; ekk-
ert var þeim heilagt og
mest gaman höfði þeir
af að draga breskt þjóð-
félag, hefðir og háttu
sundur og saman í háði.
Eftirminnilegar eru
kvikmyndir þeirra fé-
laga, þá helst The Quest
for the Holy Grail, sem sagði
sögu Artúrs konungs og riddara
hans, sem sagði meðal annars frá
viðskiptum þeirra við
mannætukanínuna illvígu, blóð-
baðinu við brú svarta riddarans
og hinum ógurlegu ridurum sem
segja ní. Nýkominn er út leikur
sem byggir á myndinni.
Leikurinn gengur út á að finna
gralið helga og Artúr leggur upp
í förina með treggáfuðum aðstoð-
armanni sínum
og tvær kókoshnetur. Hver þáttur
í leiknum er þáttur úr kvikmynd-
inni og leikandinn á að leysa ýms-
ar þrautir til að safna því sem
þarf og komast áfram. Hægt er
að halda áfram án þess að leysa
allar þrautirnar, en það endar í
Bresku háðfuglarnir í Monty
Python-flokknum hafa haslað
sér völl á leikjamarkaði.
Ámí Matthíasson komst að
því að nýr leikur þeirra fé-
laga er all geggjaður.
blindgötu og því er best að reyna
til þrautar á hverjum skjá. Innan-
um er einnig að finna ýmsa
skemmtilega „aukaleiki", eins og
„Drepstu", þar sem raða á plágu-
fórnarlömbum í líkgryfju; eins-
konar Tetris-afbrigði, „Brenndu
nornina", með viðeigandi hljóð-
um, „Flengdu jómfrúna", „Ridd-
araslagur", og svo mætti lengi
telja. Einnig þarf að skjóta niður
svölur með kókoshnetum öðru
hverju, en aldrei er skýrð sú gáta
hvort svölurnar eru afrr'skar eða
evrópskar. Ekki er nauðsynlegt
að hafa séð myndina til að geta
leikið leikinn og er jafnvel til
trafala. í leiknum höggva þeir
Monty Python-liðar í sama
knérunn og gera grín að öllu og
öllum, meðal annars að þeim sem
álpaðist til að kaupa leikinn.
Tölvuleikir ýmiss konar fá líka
fyrir ferðina, til að mynda er
Riddaraslagur samfellt grín að
Mortal Kombat.
B.T. Tölvur lögðu til leikinn Monty
Python & the Quest for the Holy
Grail. Til að nota hann þarf að
minnsta kosti 33 MHz 80486-tölvu
með 8 Mb minni, 256 lita skjá, mús,
geisladrif, MPC-samhæft hljóð-
kort og MS-DOS/Windows 3.1 eða
Windows 95.