Morgunblaðið - 20.07.1996, Blaðsíða 19

MORGUNB LAÐIÐ IIIKII LAUGARDAGUR 20. JÚLÍ 1996 19
VlllU (VI/
L\ m
UNIÐ þið eftir honum
Bjarti í Sumarhúsum,
sem borðaði ekki nýmeti,
þótt hann byggi á matarkistu, þar
sem fuglinn var svo gæfur að hann
flaug í lófa manns og hægt var að
hífa fiskinn upp úr vatninu með ber-
um höndunum?
Nei, allt varð að vera súrt og salt-
að.
Og ekki er saga hans full af berja-
grautum og sultum.
En nú er öldin önnur og við vilj-
um nýmeti; landið enn fullt af fugli
og fiski og bráðum koma berin og
ilmandi kryddjurtirnar út um allt.
Sumir kunna að nýta landsins gæði.
að viðra hundinn og fékk hreinlega
eldingu í hausinn; ég bara verð að
eignast þennan stað.“
Ég losnaði ekki við þessa hugsun
næstu dagana og hringdi í Hafþór,
kokkinn, til að spyrja hvort hann
væri til í að koma með mér í þetta.
Ég er ekki góður í eldhúsinu og það
er ekki hægt að hafa pulsur allt sum-
arið. Það vildi svo til að Hafþór var
búinn að ákveða að hvíla sig á Búð-
um, þar sem hann hefur verið kokk-
ur mörg undanfarin sumur — og við
vorum komnir með lyklana eftir
mánuð.
Við skruppum hingað vestur,
skoðuðum húsið, kyntum upp í eld-
héðan úr sveitinni og borgarbúar
hafa verið duglegir að mæta.“
Öðru vísi hátel
„Þetta er öðru vísi hótel en gerist
og gengur. Þetta er vegahótel og
ekki mikið um að fólk dvelji hér dög-
um saman, þótt það sé vissulega að
breytast.
Við tókum hótelið algerlega í gegn
í vor. Við máluðum, keyptum ný og
góð iii m og lögðum mikið upp úr
því að hafa fallegt. Síðan gerbreytt-
um við matseðlinum. Við ætlum að
gera margt fleira, ef við verðum
hérna áfram — sem okkur langar til.
En fyrst verðum við að skoða hvað
verður hægt að hafa opið lengi.
Bráðum kemur berjatíminn og við
verðum örugglega hér út septem-
bermánuð. Síðan hefst rjúpna- og
gæsaskytteríið og maður sér til hvað
hægt er að þreyja. Húsið er í mjög
góðu ástandi og ekkert því til fyrir-
stöðu að reka hótelið áfram í vetur.
Það er þegar búið að panta veislu
hjá okkur í febi-úar. Það er veiði-
klúbburinn Landnemamir sem ætlar
að halda hér uppskeruhátíð, þannig
að hótelið verður opnað þá helgi.“
Þetta verður ein af þessum villi-
bráðarhátíðum — enda landið í kring
algjör matarkista, full af villibráð.
„Við erum alltaf með villibráð á
matseðlinum," segir Pétur. „Við
verðum með gæsakvöld í haust og
núna er annaðhvort svartfugl eða sil-
ungur. Svo reynum við að komast út
og ná í skarf, þegar skarfatíminn
byrjar. Við notum allt sem hægt er
að nota úr náttúrunni hér í grennd-
inni,“ segir Pétur, sem rekur í fyrsta
sinn hótel, þar sem starfsmenn eru
flmm, rúmin eni ný, baðkörin á fót-
um og hundurinn Rúdolf, sá sem var
viðraður með ófyrirsjáanlegum af-
leiðingum á nýársnótt, hleypur út
um alla móa og passar ferðamenn
sem gista í tjöldum allt í kring.
Sumir vilja ekki fara burtu af Islandi á sumrin og reyna að nýta þann tíma til að kynnast landinu sínu, njóta
íslenskrar gestrisni og matargerðar. Og þær leynast víða, perlurnar, eins og Súsanna Svavarsdóttir fékk að
reyna. Hún lagði land undir fót og lenti fyrir tilviljun inni 1 litlum krika á leið til Vestfjarða.
HÓTELSTJÓRINN, Pétur Gíslason í setustofu hótelsins,
þar sem flnna má ýmsa gamla og áhugaverða muni.
HAPÞÓR, yfírkokkurinn á staðnum, býr kolann undir að
verða að gómsætum rétti á diski.
STRÁKARNIR á hótelinu: Björgvin þjónn, kokkarnir Eddi
og Hafþór, ásamt Pétri fyrir utan hótel Bjarkarlund.
Ég lagði um daginn land undir
hjól — fjögur — og lenti fyrir tilvilj-
un inni í litlum krika á leið til Vest-
fjarða. Var vegmóð og ferðalúin og
lét mig dreyma um heitt bað og
mjúkt rúm, við opinn glugga til að
vaka og sofa við fuglakvak og suð í
flugu.
Og þar sem ég þoli aldrei neitt
sem hefur verið skipulagt út frá
gæðamati, með tilheyrandi afköst-
um og kurteisi og kulda per mínútu;
kýs heldur heimilislega hlýju,
skemmtilegar samræður
og frelsi til að vera asna-
leg, var ég lent inni í
þessum krika.
Þetta var lágreist hús
og fyrir framan það var
rosalega há fánastöng,
sem á stóð „Hótel Bjark-
arlundur".
Svaka hótel, hugsaði
ég með mér, þegar ég
snaraðist inn til að
kanna matinn, því ég
þoli ekki heldur staðlað-
an mat. Hann verður að
vera rétt eldaður og
bragðgóður; persónulegur frá
kokksins hálfu. Og þarna var bæði
fiskur og svartfugl á seðlinum,
birkikryddað lamb og það kom í ljós
að hótelstjórinn, kokkarnir og
þjónninn veiða bæði fiskinn og fugl-
inn í soðið og eiginkona kokksins
tínir grösin úti um alla móa.
Hér var staldrað við og komist að
því að þetta litla hótel er hreinrækt-
uð paradís í miðju nægtarlandi. Og
lyngið allt í kring. Maður lifandi,
maður fer í síðsumrinu og tínir ber
til að safta og sulta fyrir ævina.
Stappaði til ad
t/iðra hundinn
Hótelið var byggt í dæld inni í
krikanum árið 1945, þegar ekki þótti
við hæfi að byggja við sjóinn og er
staðurinn annálaður fyrir veður-
blíðu. Hótelstjórinn er Pétur Gísla-
son, sem ekki hefur rekið hótel áður
og segir það algera tilviljun að hann
skyldi lenda á þessum stað í þessu
starfi.
„Ég var að koma frá Patreksfirði
á nýárskvöld. Það var blankalogn
og stjörnubjartur himinn. Ég var á
húsbíl og stoppaði hér á planinu til
húsinu, prófuðum allt og töluðum
við sveitungana. Það heillaði okkur
að nútíminn hefur ekki alveg haldið
innreið sína hér. Vöruskipti eru enn
við lýði, það næst ekkert útvarp
hérna, blöðin koma eftir dúk og
disk, en það er hægt að horfa á
sjónvarpið, þótt skilyrði séu slæm.
Þar fréttum við hvað er að gerast í
heiminum í kringum okkur. Annars
er fátt sem truflar."
Pétur hefur ekki áður komið ná-
lægt hótelrekstri, en hann hefur
stundað annars konar
rekstur, lengst af í tón-
listinni. Enda er það svo,
að í Bjarkarlundi er
mikið líf og fjör; alltaf
verið að skemmta sjálf-
um sér og öðrum. Fyrir
skemmstu hélt Risaeðl-
an tónleika þar. „Við
komumst ekki á tónleik-
ana hjá þeim í bænum,
svo þau komu hingað til
að spila fyrir okkur,“
segir Pétur. Svo tróðu
Súkkat upp og síðar
Puntstráin, sem eru
Súkkat og Rúnar Marvins og Gilli
píanisti. Einnig hafa frönsk hjón
dvalið á hótelinu og skemmt gestum
og gangandi. Það eru þau Zita og
Dietier, sem flytja franska dægur-
tónlist, gamla og nýja. Þorleifur
Guðjónsson og Leo Gillespie hafa
skilað sínu og meðal þeirra sem von
er á, á næstunni, er K.K., auk þess
sem hótelstjórnin á í viðræðum við
Emilíönu Torrini.
„Hótelið verður opið út september
og við erum með ýmislegt á prjónun-
um, til dæmis sprellihelgi, auk þess
sem við ætlum að reyna að draga
fólkið úr borginni í miðri viku.“
A hótelinu eru þrettán fin her-
bergi; þ.e.a.s. með uppbúnum rúm-
um og svo er svefnpokapláss í þrem-
ur til fjórum herbergjum. Alls er
hægt að hýsa um 36 manns og taka á
móti 50-60 manns í mat í salnum í
einu. En varla nægh- það til að stan-
da undir heimsóknum hljómsveita
og skemmtikrafta frá Reykjavík og
útlöndum.
Hverjir sækja skemmtanahaldið?
„Alls konar fólk,“ segir Pétur.
„Við höfum auglýst á Ströndum
og í Dölum og Reykjavík. Það hefur
komið margt fólk vestan af íjörðum,
Við ætlum
að gera
margt
margt
fleira ef
við verð-
um hérna
áfram
Sæludagar á Sæbraut
Á nýju Olisstöðinni á horni Sæbrautar og Sundagarða
18. 19. og 20. júlí
afsiáttur at hverjum • Allir sem versla eldsneyti eða aðrar vörur fyrir a.m.k. 2000 kr.
eldsneytislitra. Að auki
B,2kr'a£!reiöslu' fá 1 frímiða í þvott á þvottastöð Olís.
• Börnin fá uppblásnar Olís blöðrur*
★
• „Villt og grænt“ fræpoki fylgir hverri áfyllingu.
Taktu fræpoka með þér í fríið og leggðu landinu lið.
Kynning á Char-Broil, amerísku gæðagasgrillunum
kl 13-19 alla daga.
léttir þér lífið
'h meðnn birgðir nodnst.
• Við setjum grillið saman
og sendum það heim til þín.
• Fullur gaskútur fylgir með.
• Vönduð grillsvunta
fylgir hverju gasgrilli.