Morgunblaðið - 20.07.1996, Side 27

Morgunblaðið - 20.07.1996, Side 27
[ORGUNBLAÐIÐ ÁGÚSTA GUÐRÚN MAGNÚSDÓTTIR 4- Ágústa Guðrún * Magnúsdóttir 'æddist á Miðhús- im í Gnúpverja- lireppi 28. ágúst 1905. Hún lést á [íjúkrunarheimil- inu Ljósheimum á Selfossi 3. júlí síð- astliðinn. Foreldrar hennar voru María Gunnarsdóttir og Magnús Árnason. Nokkurra vikna gömul fór hún í fóstur til hjónanna Ingunnar og Jóns Geldingaholti í sama hreppi. Hún gekk í skóla á Eyrarbakka og var þá hjá föður sínum og stjúpu Sijgurborgu Steingríms- dóttur. Agústa átti eina hálf- systur, Þórunni, sem er látin, og þijá hálfbræður, Steingrím og Ólaf, sem báðir eru látnir, og Guðmund. Hinn 21. maí 1927 giftist Ágústa Sigurmundi Guðjóns- syni frá Skúmsstöðum á Eyrar- bakka, f. 4. febrúar 1905, d. 18. maí 1985. Þau bjuggu í Einars- höfn á Eyrarbakka. Börn þeirra eru: 1) Guðrún, f. 19. ágúst 1928. Hennar sonur er Sigurmundur Arin- björnsson. Hans kona er Hugborg Sigurðardóttir og eiga þau fjögur börn og tvö barna- börn. Eiginmaður Guðrúnar er Ólafur Örn Árnason. Börn þeirra eru Árdís, maki Bragi Guð- brandsson og eiga þau þijú börn; Ág- ústa, maki Kjeli Lundberg og eiga þau fjögur börn. Skildu; og Ömar Örn, sem er látinn. 2) Jón Ingi, kona Edda Björg Jóns- dóttir. Börn þeirra eru: Vil- borg, maki Ólafur Guðmunds- son, þau eiga eitt barn; Ágústa María, maki Birgir Guðmunds- son, þau eiga tvö börn; Selma Björk, maki Jóhann Sigþórs- son; og Sigurmundur Páll. Árið 1987 fluttist Ágústa á Sólvelli, dvalarheimili aldraðra á Eyrarbakka. Utför hennar fer fram frá Eyrarbakkakirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 11. Að leiðarlokum langar mig að veðja tengdamóður mína, Ágústu luðrúnu Magnúsdóttur, með fáum num. Kveðja kallar fram söknuð og rega, en jafnframt þakklæti og leði að hafa verið þeirrar gæfu ðnjótandi að kynnast þessari konu, stríki hennar og umhyggju fyrir iölskyldu sinni og ástvinum á liðn- m árum. Og ljúfar eru minningarnar frá yrstu hjúskaparárum okkar, þegar örnin þráðu ekkert heitar en mega ara til ömmu og afa á Eyrar- akka. Engin tilhlökkun ríkari en era þar um jólin og þótti svo sjálf- agt og velkomið að nánast varð öst regla fram eftir árum. Hvergi ar jólamaturinn betri, allar tert- irnar og jólakökurnar og súkkulað- 3. Og hvergi eins hátíðlegt að taka ipp jólagjafirnar og finna frið og fleði jólanna. Raunar fannst mér óhugsandi að ólahald okkar fyrstu árin yrði með iðrum hætti, því fóstursonur minn lann Sigurmundur var frá fæðingu hjá ömmu sinni og afa og mikils virði að systkinahópurinn nyti sam- an jólanna og samverunnar á há- tíðastundum. Og þá fyrst var jóla- gleðin fullkomin þegar íjölskyldan frá Selfossi, þau Jón og Edda, gátu sameinast með börnin sín í jólaboði niðri á Bakka, eða við komið til þeirra upp að Selfossi. Það var heldur ekki amalegt að eyða hlýjum sumardögum í leik í fjörunni eða á túninu hans afa vest- ur á Sandi og anda að sér ilminum úr heyinu, þegar verið var að aka því heim í hlöðu. Jafnvel dagarnir á haustin, þegar allir voru að taka upp kartöflur í stóra garðinum, höfðu sinn ákveðna lit og blæ, sem gefa minningunum birtu og gleði. Og svo var það tilhlökkunarefni að fá ömmu og afa í heimsókn í bæ- inn. Það var oftast á þjóðhátíðar- daginn 17. júní, því þá voru ærnar bornar og komnar í sumarhaga. Og gengið var niður í Laugardals- garðinn og blómin skoðuð og tijá- garðurinn, og farið niður á Arnar- hól og horft á hátíðarhöldin. SOFFÍA SÍMONARDÓTTIR + Soffía Símonar- dóttir fæddist á Selfossi 7. apríl 1907. Hún lést á öldrunarheimilinu Ljósheimum á Sel- fossi að kvöldi 9. júlí síðastliðins. Þar hafði hún dvalið sl. fimm og hálft ár. Foreldrar hennar voru Símon Jónsson bóndi, smiður og eftirlitsmaður Olf- usárbrúar, og Sig- ríður Sæmunds- dóttir húsfreyja á Selfossi. Systkini Soffíu voru Gunnar, síðar bóndi á Selfossi, Sesselía, Sæmundur símritari, Áslaug símavaktstjóri, Þóra Jóna og Eva Þorfinnsdóttir uppeldissystir þeirra. Soffía giftist Friðrik Steins- syni bakara árið 1930 . Hann lést 25.7. 1975. Þeirra börn eru: 1) Friðrik, f. 19. sept. 1930, verslunarmaður á Selfossi og síðar í Reykjavík. Friðrik giftist Sigríði Sum- arliðadóttur árið 1951 og slitu þau samvistum árið 1968. Þau eiga fimm börn, 12 barnabörn og eitt barnabarnabarn. 2) Sigríður Friðriks- 6. des 1945, d. 30.11. 1992. Hún hóf sambúð með Kjartani Skaftasyni og áttu þau einn son og tvö barnabörn. Þau slitu samvistum. Sigríður giftist síðar Árna Jóhannssyni, Blöndugerði, Tunguhreppi í N-Múlasýslu árið 1965 og eiga þau þrjá syni og eitt barna- barn. Útför Soffíu fer fram frá Selfosskirkju i dag og hefst athöfnin klukkan 10.30. Okkur langar til að minnast ömmu okkar Soffíu Símonardóttur. Þegar við systkinin setjumst nið- ur til að minnast ömmu á Selfossi kemur fyrst fram í huga okkar hversu hjartahlý og glaðlynd amma okkar var og alltaf stutt í glens og gleði. Það má segja að heimili ömmu og afa á Selfossi hafi verið okkur systkinunum annað heimili á æsku- árunum þar sem við dvöldum lang- LAUGARDAGUR 20. JÚLÍ1996 27 MINNINGAR En þau voru bæði heimakær og því voru þetta stuttar heimsóknir. Það var helst í sláturtíðinni á haust- in að amma kom og dvaldi nokkra daga. Hún var svo sérstök slátur- gerðarkona að mér fannst óhugs- andi annað en hún gerði með okkur slátrið og þannig var hún í allri matargerð. Þessar konur áttu reynslu og þekkingu eldri kynslóða í vitund sinni og kunnu að nýta alla hluti þó af litlum efnum væru. En í skugganum leynist sorgin og fyrir ellefu árum missti Ágústa manninn sinn, hann Sigurmund. Og þá var hún sjálf um árabil búin að þjást af gláku og átti í erfiðleik- um að komast um húsið og sinna heimilisverkum. Viðbrigðin urðu mikil þegar hans naut ekki lengur við til að liðsinna henni og hjálpa. Hún treysti sér ekki til að vera ein í húsinu sínu og leiðin lá hingað suður á heimili okkar Guðrúnar. Augnlæknar á Landakoti fylgdust alltaf með henni og þar kom að hún var lögð inn á spítalann og aðgerð framkvæmd í von um bata. Hún tókst svo vel að hún gat með réttum gleraugum lesið á bók og unnið í höndum. Ég gleymi ekki þegar ég sótti hana á spítalann, hve glöð hún varð, þegar hún sá skýrt göturnar og húsin á leiðinni heim. Þegar Sólvellir, dvalarheimili aldr- aðra, var opnað á Eyrarbakka í nóv- ember 1987, flutti hún þangað og þar var síðan heimili hennar. Þar dvöldu líka gamlar vinkonur hennar og nágrannar frá æskuárum, og þar skildu líka leiðir þeirra, og nú síðast leið ekki vika frá andláti æskuvin- konunnar Sigríðar Gunnarsdóttur í Prestshúsi og hennar. Þannig er gangur lífsins á langri ævi og þegar kraftar lífs og anda eru þrotnir verð- ur ekki betra hlutskiptis óskað, en hvíldar í ró og friði. Að lokum innilegar þakkir til starfsfólks Ljósheima á Selfossi fyrir alla þá alúð og hlýju sem það hefur sýnt Ágústu í hjúkrun og umhyggju síðustu stundirnar. Ekki síður má þakka forstöðu- konum og starfsfólki dvalarheimil- isins á Sólvöllum á Eyrarbakka allt starf sem þar hefur verið unnið í þágu aldraðra frá upphafi. Guð blessi það og launi. Blessuð sé minning þín, Ágústa mín. Ólafur Örn Árnason. Á sólbjörtum sumarmorgni kvaddi elskuleg tengdamóðir mín þennan heim á nítugasta og fyrsta aldursári. tímum saman á sumarmánuðum, jólum og páskum. Gestrisni ömmu og afa var með eindæmum, alltaf hlaðið borð af góðgæti og rómað af öllum þeim sem heimsóttu þau og má með sanni segja að amma væri ekki ánægð nema að allir færu vel mettir frá þeim. Alltaf var mjög spennandi að fara austur á Selfoss til ömmu og afa, rútuferðir í allavega veðrum eða ferðalög með mjólkurbílnum. Það var ætíð áhyggjuefni hjá ömmu þegar hún vissi að við værum á leiðinni í snjókomu og slæmum veðrum. Heimili ömmu og afa var hlýlegt og mjög snyrtilegt, amma var mik- il blómakona og talaði alltaf við blómin meðan hún vökvaði og snyrti. Amma var listræn mjög og föndraði ýmsa muni sem hún vann úr þurrkuðum blómum og skeljum. Skömmu eftir andlát afa fluttust systurnar amma og Áslaug, og með þeim vinkona þeirra, hún Lóa, að Háengi 10 þar sem þær bjuggu saman í tíu ár, en Áslaug lést 1987. Þá urðu þær tvær eftir, amma og Lóa. Síðan fór heilsu ömmu að hraka og þá var orðið erfiðara fyr- ir þær að búa einar. Árið 1990 fara þær til dvalar á Ljósheimum, hjúkr- unarheimili aldraðra, þar sem amma dvaldi til æviloka. Við viljum þakka þér, elsku amma, fyrir allar þær ógleymanlegu stundir sem við áttu saman og mun minning þín ávallt lifa með okkur. Fyrir tæpum fjörutíu árum kom ég fyrst á heimili verðandi tengda- foreldra minna. Þar mætti ég hlýju og velvild sem ætíð fylgdi þeim. Ótal góðar minningar eigum við hjón og börnin okkar frá veru okk- ar í Einarshöfn. Það leið varla sú helgi að ekki væri farið á „Bakk- ann“ og á stórhátíðum Jjótti sjálf- sagt að allir gistu. Ágústa var myndarleg kona, bæði í útliti og öllu því sem hún tók sér fyrir hend- ur. Hún var snillingur í matargerð og bakstri og rausnarleg heim að sækja. Gjafmildi var henni í blóð borin og hún sagði oft að hún fengi alltaf eitthvað í staðinn ef hún gæfi frá sér. Ef eitt barna okkar átti afmæli kom hún ætíð með eitt- hvað handa hinum líka. Umhyggju- semin við barnabörnin var mikil og háði það henni stundum hve hrædd hún var um að þau færu sér að voða. Þegar hugurinn reikar til baka man ég ekki eftir nema góðum sam- skiptum við tengdamóður mína. Okkur varð aldrei sundurorða og mér var ætíð tekið sem væri ég dóttir. Mann sinn missti Ágústa vorið 1995 og var það henni mikið áfall. Þá var hún farin að missa sjón og flutti að nokkrum tíma liðn- um á dvalarheimili aldraðra að Sól- völlum á Eyrarbakka. Eftir stutta sjúkrahúslegu á Selfossi s.l. vetur fluttist hún á öldrunarheimilið Ljós- heima á Selfossi þar sem hún lést eftir stutta dvöl. Þótt hún sæi orðið illa og gæti lítið farið var hún ævinlega svo þakklát fyrir allt. Fram á síðustu stundu talaði hún um hvað allir væru sér góðir og það væri slæmt að hún gæti ekkert gert fyrir okk- ur. Þannig var hún og þannig lifir minning hennar. Hafðu þökk fyrir allt. Edda Björg Jónsdóttir. Amma okkar, Ágústa Guðrún Magnúsdóttir frá Einarshöfn, er látin. Hún var gæfurík í sínu einka- lífi og átti þar stærstan þátt afi okkar, Sigmundur Guðjónsson, sem hún missti fyrir áratug. Samband þeirra var fallegt, hlýtt og innilegt. Þess vegna höfðu þau svo mikið aflögu til að gefa, og þau voru ekki sínk á þær gjafir. Öðrum fremur nutum við barnabörnin þess. Og síðar barnabarnabörnin. Fyrir þetta viljum við færa þakkir nú að leiðar- lokum. Gjafir Ágústu Magnúsdóttur voru ekki af efnislegum toga, þótt hún ætti það vissulega til að gauka peningi í barnslófa. Kærleikurinn, Nú legg ég augun aftur, ó, guð, þinn náðar kraftur mín veri vörn í nótt. Æ, virst mig að þér taka, mér yfir láttu vaka þinn engil, svo ég sofi rótt. (Þýð. S. Egilsson) Guð geymi þig. Við viljum þakka öllum þeim sem önnuðust ömmu okkar síðustu ár ævi hennar, Lóu sem var ætíð við hlið hennar, Gústu sem var henni ómetanleg hjálparhella og vinkona. Síðast en ekki síst viljum við þakka starfsfólki Ljósheima fyrir góða umönnun og hlýju. Ársæll, Símon, Hildur Soffía, Kristín Hólmfríður og Ragnheiður. Af eilífðarljósi bjarma ber, sem brautina þunp greiðir. Vort líf, sem svo stutt og stopult er, það stefnir á æðri leiðir. Og upphiminn fegri en auga sér mót öllum oss faðminn breiðir. (Einar Ben.) í dag kveðjum við Soffíu ömmu- systur okkar. Um leið og við hugsum til þess með söknuði að hitta ekki framar elsku frænku okkar, þökkum við fyrir góðu minn- ingarnar sem við munum alltaf varðveita. Guð geymi þig, elsku Soffa. Steinunn Gestsdóttir, Páll Gestsson. hlýjan og sá friður sem fylgdi henni til orðs og æðis eru ávallt eftirsókn- arverð lífsgæði í huga barnsins, sem unir áhyggjulaust í leik. Fjaran á Bakkanum, reiturinn í Einarshöfn. fjárhúsin hans afa og fiatkökurnar hennar ömmu skópu að auki þá friðsæld sem við minnumst frá bernskunni. Sú friðsæld fylgdi ömmu raunar allt lífið. Hún var hógvær, lítillát og traust. í þeim eiginleikum fólst reisn hennar sem ávann henni virðingu og ástúð allra sem kynntust henni. Þrátt fyrir að amma væri alvöru- gefin og lítt fyrir ærsl, var skap- höfn hennar gædd glaðlyndi og kímni. Bros hennar var þá heillandi og við erum þess fullvissar að þeir voru fleiri en afi sem af því hrifust þegar amma var ung. í gamni og alvöru var gjarnan rifjað upp þegar Friðrik, þá krónprins, kom í fylgd föður síns Kristjáns X til íslands árið 1921 og bauð henni upp í dans á skemmtun sem haldin var til heið- urs konungi. Amma var feimin og leit ekki upp meðan á dansinum stóð. Friðrik gaf henni appelsínu að launum, kannski til að ná at- hygli hennar. En amma var hvort tveggja, einlægur lýðveldissinni og jafnaðarmaður, og féll ekki svo glatt fyrir töfrum krónsprinsins! Nú þegar kveðjustundin er runn- in upp eru tilfinningar blendnar. Djúpur söknuður en líka gleði. Gleði yfir því að hafa fengið að njóta ömmu svo lengi og að hún hafi feng- ið að skilja við þennan heim án þján- ingar, með reisn og í sátt við Guð og menn. Blessuð sé minning henn- ar. Árdís og Ágústa. Okkur langar til að kveðja hana ömmu Gústu með nokkrum orðum. Það var alltaf gott og notalegt að koma til ömmu og afa á Bakkanum. Það var eins og að koma í sveit að heimsækja þau. Við fórum í fjárhús- ið með afa að skoða kindurnar, og síðan var farið inn til ömmu og allt- af var hún með tilbúið bakkelsi fyr- ir okkur. Okkur er minnisstætt þeg- ar við komum til ömmu og hún sat inni í þvottahúsi og bakaði flatkök- ur. Við höfðum mjög gaman af því að fylgjast með þegar hún bakaði flatkökurnar og síðan að bakstri loknum fengum við heitar flatkökur með smjöri. Það eru margar minningar sem koma upp í hugann þegar við minn- umst ömmu. Það var t.d. gaman þegar við fengum að gista á Bakk- anum. Þá var útbúin flatsæng á gólfinu þar sem við öll systkinin, og jafnvel fleiri frændsystkin sem voru í heimsókn, lágum, töluðum saman og skemmtum okkur. Við kveðjum ömmu Gústu með þakklæti fyrir allar góðu samveru- stundirnar. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Vilborg, Ágústa María, Selma Bjðrk og Sigurmundur Páll. HÁALEITIS APÓTEK Háaleitisbraut 68 VESTURBÆJAR APÓTEK Melhaga 20-22 eru opin til kl. 22 -ft- Næturafgreiðslu eftir kl. 22 annast Háaleitisapótek

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.