Morgunblaðið - 13.08.1996, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SESSEUA AIMDRÉSDÓTTIR
Öxnafelli,
Eyjafjarðarsveit
sem lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 5. ágúst sl., verður
jarðsungin að Grund, Eyjafjarðarsveit, laugardaginn 17. ágúst
kl. 14.00.
Ólafur Andri Thorlacius, Fjóla Huld Aðalsteinsdóttir
Andri Thoralacius, Sindri Thoralacius.
t
Móðir okkar,
HALLDÓRA Ó. ZOÉGA,
sem andaðist 2. ágúst verður jarðsung-
in frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 13.
ágúst kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda hinnar látnu,
GeirZoéga, Helga Zoéga.
t
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og
amma,
SÓLVEIG BALDVIIMSDÓTTIR,
lést aðfaranótt 9. ágúst sl. í Sjúkrahúsi
Reykjavíkur og verður hún jarðsungin
frá Víðistaðakirkju, Hafnarfirði, föstu-
daginn 16. ágúst nk. kl. 13.30.
Erna S. Kristinsdóttir, Guðmundur L. Jóhannesson,
Sólveig J. Guðmundsdóttir,
Kristin Þ. Guðmundsdóttir,
Valdfs B. Guðmundsdóttir, Guðlaugur J. Jóhannsson.

t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓIM S. ÞORLEIFSSON
fyrrv. verkstjóri,
Grandavegi 47,
verður jarðsunginn frá Neskirkju
í dag, þriðjudaginn 13. ágúst, kl. 13.30.
Emilía Jónsdóttir, Duane K. Anderson,
Jón Hákon Jónsson,
Guðlaug Jónsdóttir,
Anna Ágústa Jónsdóttir, Guðlaugur Long,
Haukur Jónsson, Guðlaug Árnadóttir,
Helga Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum hlýhug og vinsemd vegna andláts og jarðafarar elskulegr-
ar vinkonu,
LUISE MARÍU ÖNIMU SIGURÐSSON,
fædd Wessel,
Mýrargötu 20,
Neskaupstað.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Fjórðungssjúkrahúss Neskaupstaðar.
Birgitte Björnsson, Guðrún M. Jóhannsdóttir.
t
Þökkum alúðlega auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför elskulegrar
eiginkonu og móður okkar,
BÁRUBALDURSDÓTTUR,
Jörfabakka 10,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunnar K. Valsson
og synir.
HALLDÓRA
Ó. ZOÉGA
+ Halldóra Ó. Zo-
éga var fædd í
Keflavík 15. desem-
ber 1906. Hún lést í
Reykjavík 2. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
þau Ólafur Ófeigs-
son, fæddur á Fjalli
á Skeiðum, kaup-
maður í Keflavík,
og kona hans Þórdís
Einarsdóttir, fædd
á Kletti í Geiradal,
A-Barðastrandar-
sýslu. _ Alsystkin
voru Ásgeir Ólafs-
son dýralæknir í Borgarnesi,
Bragi Ólafsson læknir á Hofs-
ósi, Eyrarbakka og i Reykjavík
og Vilborg Ólafsdóttir af-
greiðslustúlka. Uppeldisbróðir
var Ólafur Ófeigsson skipstjóri.
Hálfsystir samfeðra var Hrefna
Ólafsdóttir. Þau eru öll látin.
Auk þess tóku for-
eldrar Halldóru að
sér tvö bróðurbörn
Þórdísar vegna er-
fiðra heimilisað-
stæðna. Þau voru
Einar Jónsson og
Kristín Jónsdóttir.
Halldóra giftist
Geir Zoéga hinn 3.
nóv. 1928, hann lést
7. apríl 1985. Þeirra
börn: Geir, for-
sljóri, f. 1929,
kvæntur Sigríði E.
Zoéga, Ólafur Þór,
flugmaður, f. 1935,
hans kona var Elísabet Magnús-
dóttir, hann fórst í flugslysi við
Ósló 1963, Helga, f. 1941 hús-
móðir, hennar maður er Ingi-
mar K. Sveinbjörnsson.
Útför Halldóru fer fram frá
Dómkirkjunni í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Mig langar til að skrifa nokkur
orð um hana ömmu mína sem var
mér alltaf svo góð. Það koma marg-
ar hlýjar og notalegar minningar
upp í hugann þegar ég hugsa til
bernskuáranna á Óldugötu 14 þar
sem amma Dódó og afi Geir bjuggu.
Heimili þeirra ömmu og afa þótti
mér alltaf ævintýralega fallegt og
mér fannst sérstaklega gaman þeg-
ar ég svaf hjá þeim og fékk ég þá
alltaf að sofa í hossurúminu og
amma las fyrir mig sögur þar til
ég sofnaði. En mest þótti mér gam-
an að vakna morguninn eftir og
skríða uppí til þeirra og þá fór afi
Geir niður í eldhús til að taka sam-
an morgunmatinn og færa mér í
rúmið og samanstóð þessi morgun-
matur af Sinalco, bananastöng og
Lindubuffi. Amma Dódó var mjög
víðlesin kona og fylgdist hún mjög
vel með öllu sem var að gerast í
þjóðfélaginu og hafði hún mjög svo
ákveðnar skoðanir á hlutunum. Það
er mikill söknuður í mér þegar ég
kveð ömmu en ég veit að hún er á
góðum stað og er örugglega farin
að lesa aftur og sauma í en það
gerði hún svo fallega. Elsku amma
mín, takk fyrir yndislegar samveru-
stundir undanfarin þrjátíu og eitt
ár, þín Dódó.
Halldóra Ingimarsdóttir.
r—"
H
H
H
H
H
Erfidrykkjnr
*
P E R L A N
Sími 562 0200
falllillllf
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík - Sími 553 1099
Amma Dódó kveður þennan heim
á 100 ára ártíð Geirs Zoéga eigin-
manns síns. Alla tíð symbólsk kona
eins og hún sagði sjálf. Hún var
hefðardama sem bragð var að, samt
með báða fætur á jörðinni. Hún bar
það með sér að hafa hlotið gott
atlæti og uppeldi hjá foreldrum sín-
um í Keflavík. Hún var örlát kona
jafnt í andlegum sem veraldlegum
skilningi.
Henni var margt til lista lagt.
Hún var víðlesin, hæfileikarík, spil-
aði af fingrum fram á píanó, kunni
býsnin öll af ljóðum og kvæðum,
samdi meira að segja lög. Hún var
Kvennaskólagengin, talaði bæði
ensku og dönsku og leysti auðveld-
lega krossgátur á þessum tungu-
málum. Hún fylgdist vel með ís-
lensku menningar- og þjóðlífi allt
fram á síðasta dag og var síður en
svo skoðanalaus. Fátt jafnaðist á
við hneykslaða Ömmu Dódó. Hún
hafði geypigóða kímnigáfu og hélt
gagnrýnni hugsun til æviloka.
Hún veggfóðraði, yfirdekkti,
bruggaði og virtist framkvæmda-
gleðin aukast með árunum. Ég
minnist stórglæsilegra boða að
Öldugötu 14 þar sem amma var
höfðingi heim að sækja. Hún var
„la grande dame“ tíguleg í alla
staði, á stundum jaðraði við að hún
væri pjattrófa. Hugsanlega hefði
verið hægt að koma í veg fyrir
beinbrot ef hún hefði fengist til að
klæðast skynsamlegri skóbúnaði
þegar sjón og líkamlegu atgervi tók
að hraka — nei, háhælaðir skyldu
skórnir vera.
Hún hafði mikla ánægju af starfi
sínu með Dómkirkjukonum sem
m.a. fólst í því að sinna „gamla
fólkinu “ sem oft var á svipuðum
aldri og jafnvel yngra en hún. Hún
átti erfitt með að sættast við ellina.
Henni hentaði illa að vera sett á
bás með gömlu fólki; henni fannst
eins og búið væri að dæma sig úr
leik. Nú er hún búin að rífa sig
lausa úr fjötrum ellinnar. Vonandi
halda þau veglega upp á 100 ára
ártíð afa Geirs þar sem þau eru nú.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð. fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
HÓTKL U!FTL£litlK
Ég er þakklát fyrir þær gleðistund-
ir sem við áttum saman og kveð
með söknuði góðan vin.
Hvíl í friði.
Ragnhildur Zoéga.
Með þessum orðum vil ég minn-
ast þín, amma mín, um leið og ég
þakka fyrir allar þær yndislegu
stundir sem ég var svo lánsöm að
eiga með þér í gegnum tíðina. Þú
varst ekki einungis amma mín held-
ur leit ég á þig sem einn af mínum
bestu vinum og félögum.
Ein af mínum fyrstu minningum
er að fylgjast með þér í stóra hús-
inu á Öldugötu, hlaupandi um allt
hús með mig í eftirdragi, flautandi
þínu sérkennilega flauti nokkurs
konar flaut í hljóði sem ég tók um
leið upp eftir þér og nota enn í
dag. Þrátt fyrir nær sjötíu ára ald-
ursmun þá náðum við strax vel
saman, urðum hinir mestu mátar
enda höfðum við hið sérkennilega
flaut sameiginlegt. Það voru marg-
ar stundir sem við hlustuðum á
gömlu plöturnar þínar, og enn fleiri
sem við sátum saman við flygilinn
og þú spilaðir fyrir mig hinar ýmsu
perlur. Þú vildir kenna mér að meta
klassíska tónlist og þess vegna fuss-
aðir þú og sveiaðir yfir lélegum
popptónlistarsmekk mínum þegar
ég komst á mín unglingsár. Það
urðu því oft ansi líflegar umræður
sem við áttum þegar talið barst að
tónlist, þú að innræta mér gott tón-
listarlegt eðli og ég að sama skapi
að reyna að sannfæra þig um að
sú tónlist sem ég hlustaði mest á
væri ekki með öllu vond. Við rif-
umst aldrei en við rökræddum oft
á tíðum, þar sem þú hafðir sterkar
skoðanir á flestum málefnum.
Með þér náði ég að upplifa
tímana tvenna, enda varstu prýðis-
góður sögumaður og hafðir frá
mörgu að segja eftir að hafa lifað
viðburðaríku lífi. Þú tókst mér
ávallt opnum örmum, hvenær sem
ég kom til þín, hvort sem það var
til þess eins að spjalla eða til þess
að fá ráðleggingar eða hughreyst-
ingu. Þinn helsti kostur fannst mér
þó fyrst og fremst vera hve kímni-
gáfa þín var skemmtileg og sérstök.
Þú komst mér alltaf til að hlæja og
brosa með þínum hnyttnu sögum
og svörum. I fjölskylduboðum varst
þú allt í öllu, ballið byijaði ekki fyrr
en þú varst komin í hús.
Ég vil þakka þér fyrir allt sem
þú hefur kennt mér í gegnum tíð-
ina, okkar samverustundir eiga eft-
ir að reynast mér ómetanlegt vega-
nesti í gegnum lífið.
Jakobína Birna.
Tengdamóðir mín er látin. Hún
var mjög sérstæð kona. Hún var
mikil húsmóðir og hugsaði hún
mjög vel um heimilið. Henni var
mjög annt um mann sinn, börn og
barnabörn og sérstakur myndar-
bragur var yfir heimboðum og veisl-
um á heimili þeirra hjóna, og fjöl-
skyldur barna hennar voru henni
mikils virði. Þau hjón bjuggu fyrst
í Hafnarfirði, en eftir stríð fluttu
þau að Öldugötu 14 í Reykjavík.
Heimili þeirra var alltaf mikið
myndar- og menningarheimili og
var hún mikill fagurkeri. Halldóra
var alla tíð bókhneigð og hin fín-
asta handavinna lék í höndum henn-
ar og því hlýtur það að hafa verið
henni erfið raun að missa sjónina.
Eftir lát Geirs var heimilið á Öldu-
götu selt og hún fluttist í lítið hús
við vistheimilið í Seljahlíð. Síðustu
árin var heilsufar hennar erfitt og
nú síðustu lífdaga hennar hrakaði
henni mjög þar til hún lést. Ég er
mjög þakklátur henni tengdamóður
minni fyrir allan hlýhug og velgjöm-
ing í garð fjölskyldu minnar.
Við þökkum starfsfólki Seljahlíð-
ar fyrir góða umönnun í veikindum
hennar.
Hvíli hún í guðsfriði,
Ingimar K. Sveinbjörnsson.
Frú Halldóra Zoega lést 2. ágúst
sl. Ég hygg að dauðinn hafi verið
henni langþráður gestur og velkom-
inn líknari eins og hennar hetjulund