Morgunblaðið - 28.12.1996, Blaðsíða 40

40 LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
systir, amma og langamma,
VIGDÍS BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Blönduhlíð 16,
er lést á Landspítalanum 22. desem-
ber, verður jarðsungin frá Háteigskirkju
mánudaginn 30. desember kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afbakk-
aðir en þeim, sem vildu minnast hinnar
látnu, er bent á Krabbameinsfélagið.
Maria J. Guðmundsdóttir, Sigurður G. Sigurðsson,
Gislfna S. Kauffman, Róbert L. Kauffman,
Brynjólfur Guðmundsson, Hjördís Einarsdóttir,
Jón Brynjóifsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir,
tengdamóðir, amma og systir,
VIKTORI'A HAFDÍS
VALDIMARSDÓTTIR,
Heiðarhrauni 26,
Grindavík,
sem lést laugardaginn 21. desember
sl., verður jarðsungin frá Grindavíkur-
kirkju í dag, laugardaginn 28. desem-
ber, kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á
Þroskahjálp Suðurnesja.
Rúnar Björgvinsson,
Fanney Björnsdóttir,
Inga Fanney Rúnarsdóttir,
Valur Guðberg Einarsdóttir,
Haukur Guðberg Einarsson,
Ágústa Sigurgeirsdóttir,
Alexandra Marí Hauksdóttir,
Ragnheiður Valdimarsdóttir,
Eygló Valdimarsdóttir,
tengdafólk, aðrir ættingjar og vinir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
NANNA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Patreksfirði,
Sólvangsvegi 3,
Hafnarfirði,
sem lést 20. desember, verður jarð-
sungin frá Frfkirkjunni í Hafnarfirði
mánudaginn 30. desember kl. 13.30.
Anna Gísladóttir, Flosi G. Valdemarsson,
Bjarni Gíslason, Þórey Jónsdóttir,
Guðrún Gísladóttir Bergmann, Andreas Bergmann,
Nanna Sjöfn Pétursdóttir, Jón Rúnar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÞÓRÐURODDSSON
læknir,
Bólstaðarhlíð 45,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum aðfaranótt
24. þ.m.
Útför hans fer fram frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 2. janúar nk. kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vildu
minnast hans er góðfúslega bent á líknarstofnanir.
Erla Þórðardóttir,
Þórður B. Þórðarson,
Óli H. Þórðarson,
Oddur Þórðarson,
Jón Þórðarson,
Valur Páll Þórðarson,
Helga Magnúsdóttir,
Þurfður Steingrímsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir,
Guðrfður A. Theódórsdóttir,
Herdfs Jónsdóttir
og fjölskyldur.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
MARÍA MAGNÚSDÓTTIR,
Ásbraut 21,
Kópavogi,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkurföstu-
daginn 20. desember sl., verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju mánudaginn
30. desember kl. 15.00.
Eiríkur Thorarensen,
Rafn Thorarensen, Bryndís Þorsteinsdóttir,
Elín Thorarensen,
Ingveldur Thorarensen, Ragnar Eysteinsson,
Guðmundur Magnús Thorarensen,
Jón Thorarensen, Inga Dóra A. Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
SIGFÚS
DAÐASON
+ Sigfús Daðason fæddist í
Drápuhlíð í Helgafellssveit
20. maí 1928. Hann lést á Land-
spítalanum 12. desember síð-
astliðinn og fór útför hans fram
frá Dómkirkjunni 23. desem-
ber.
Alþjóð er kunnugt að Sigfús
Daðason var skáld gott, þótt eigi
teljist þjóðskáld. Til þess var hann
of trúr sínum lífsskoðunum. Meira
er þó um vert að Sigfús Daðason
var drengur góður, maður hjarta-
hlýr og tryggur vinum sínum.
Mér öðlaðist sú auðna að um-
gangast hann um nokkurra ára
skeið allnáið og njóta vinfengis
hans og gestrisni síðar. Hvetjum
þeim er slík gæfa hlotnast hlýtur
að telja hana eitt sitt mesta lífsins
hnoss og stendur því fátækari eftir.
Og ekki lét Guðný Ýr sinn hlut
eftir liggja. Því skal þakka það sem
vert er þótt seint sé fullþakkað.
Guðnýju, dætrum hennar og afa-
bömum færi ég mína fyllstu samúð.
En orðstír hans lifir.
Geirlaugur Magnússon.
Haustið 1945 mun fundum okkar
Sigfúsar Daðasonar fyrst hafa bor-
ið saman, en kynni höfðu þá tekist
með honum og Jóni Óskari og El-
íasi Mar. Þá á seytjánda aldursári,
hafði hann átt í langlegu í veikind-
um og var ekki brautskráður af
Vífilsstöðum. Merki þessa bar
grannur líkami hans og fölt svip-
mót, og áhugamál hans, bókmennt-
ir, var honum miklu hugstæðara
en hversdagsleikinn. Næstu ár,
einkum sumur, hittumst við oft í
sameiginlegum kunningjahópi, og í
hálft annað ár hafði hann á leigu
herbergi mitt, meðan ég nam utan
lands, en hann naut þá þegar stuðn-
ings Kristins E. Andréssonar og
Þóm konu hans.
Að loknu stúdentsprófi 1951 hóf
Sigfús nám í bókmenntum við Há-
skólann í París, sem hann stundaði
með nokkrum hléum, uns hann lauk
þaðan Licenceés-Lettres-prófi
1959, en 1953 hafði hann birt þýð-
ingu á Þögn hafsins eftir Vercors.
Á þessum áratugi, hinum sjötta, -
og raunar allt fram á hinn tíunda
- hittumst við alloft og ræddum
t
Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÖNNU GRÍMSDÓTTUR,
Hjarðarhlíð 5,
Egilsstöðum,
fer fram frá Egilsstaðakirkju í dag, laugardaginn 28. desember,
kl. 14.00.
Dætur, tengdasynir, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Móðurbróðir minn,
PÉTUR GUÐMUNDSSON
OTTESEN,
Hólmgarði 31,
Reykjavík,
er lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnu-
daginn 15. desember, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju mánudag-
inn 30. desember kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Auður Kristjánsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÁGÚST JÓNSSON
fyrrverandi skipstjóri,
Austurströnd 4,
áður Nesbala 7,
Seltjarnarnesi,
lést 26. desember sl.
Útför hans verður gerð frá Seltjarnar-
neskirkju fimmtudaginn 2. janúar
kl. 15.00.
Margrét Sigurðardóttir,
Bogi Ágústsson, Jónína María Kristjánsdóttir,
Emilía Agústsdóttir, Yuzuru Ogino
og barnabörn.
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda
samúð vegna fráfalls móður okkar og
tengdamóður,
FJÓLU JÓNSDÓTTUR,
Sólheimum 10,
Reykjavík.
Þorsteinn Baldursson, Katrín Magnúsdóttir,
Jón Baldursson, Hermína Benjamínsdóttir,
Vigdfs Baldursdóttir, Axel Bender,
Sævar Baldursson og synir,
Helgi Baldursson, Guðbjörg Marteinsdóttir,
Fjóla Baldursdóttir, Kristinn Gislason.
p—>■—bmiiiipííéJ
margt, ekki síst stjórnmál. Sigfús
aðhylltist ungur sósíalisma, og var
hann honum öðru fremur fyrirheit
um skipan þjóðfélagsins að bestri
þekkingu manna og vitsmunum,
fráhvarf frá óheftri samkeppni, lífs-
háttum dýraríkisins.
Sigfús var ritstjóri Tímaritsins
Máls og menningar frá 1960 til
1976, í stjórn þess útgáfufélags
1962-75 og á siðari hluta þess
skeiðs líka framkvæmdastjóri þess.
Fyrri hluta sjöunda áratugarins.
1961-65, var hann í stjórn Rithöf-
undasambands íslands. Get ég þess,
að á þessum árum sá Sigfús til
þess, að Mál og menning gaf úr
fjórar stuttar bækur eftir mig í
kiljubroti. Meðan Sigfús var að
störfum hjá Máli og menningu orti
hann sem endranær og vann að
ritstörfum. Hann tók við þýðingu
Jóhanns Kristófers eftir Romain
Roland af Þórarni Björnssyni rekt-
or, sá um útgáfu á ritgerðum og
bréfum Þórbergs Þórðarsonar frá
1925 til 1950 og einnig á eftirlátn-
um ritum Málfríðar Einarsdóttur.
Eftir að Sigfús hvarf frá Máli
og menningu gaf hann út á eigin
forlagi, Ljóðhúsi, Minningar Magn-
úsar Bl. Magnússonar í tveimur
bindum og endurútgaf Hávamál
Indialanda í þýðingu Sigurðar Kri-
stófers Péturssonar. Og 1987 birti
hann bók um fornvin sinn Stein
Steinarr.
Sigfús Daðason var fremur há-
vaxinn, grannur, beinn í baki, létt-
stígur, skýrmæltur, en hægmáll,
með næmt skopskyn, grandvar,
prúðmenni hið mesta.
Haraldur Jóhannsson.
Undanfarna daga hef ég verið
að fletta bókum Sigfúsar Daðason-
ar með söknuði. Aldrei framar get
ég leitað á fund hans sjálfs - mér
til upplyftingar og sáluhjálpar. Og
íslenskt menningarlíf er að honum
gengnum fáskrúðugra. Raunar var
það svo að einungis það að heim-
sækja Sigfús, jafnvel hitta hann á
götu, var menningarviðburður og
gleymist ekki þótt árin líði, tilheyr-
ir áfram þessum útlínum bak við
minnið sem verða ekki strokaðar út.
Og þó er ég búinn að gleyma
hvenær leiðir okkar lágu fyrst sam-
an. Eru árin tíu, fimmtán og hvern-
ig stóð á því að ég fór að aðstoða
Sigfús í Ljóðhúsi hans við Laufás-
veg? Víst er um það að minn var
heiðurinn. Strax á unglingsárunum
var Sigfús mér fulltrúi hinna fáu
sem meðvitað byggja upp líf sitt
fullir ábyrgðar.
Mér er minnisstætt þegar við,
nokkrir vaskir sveinar, bárum út
bókalagerinn af Laufásveginum,
það var með eftirsjá. Tómarúm
hafði skapast í íslenskri bókaút-
gáfu. Þegar ég sjálfur, síðar meir,
í strákskap mínum hóf að gefa út
bækur ljóðskálda vildi ég leggja
mitt af mörkum til að fylla það
tómarúm. Hámarki þeirrar útgáfu
var náð þegar Sigfús valdi mig
óverðugan sem útgefanda að síð-
ustu ljóðabók sinni Provence í end-
ursýn. Vináttan sem þá tókst með
okkur endist mér margar dagleiðir.
Á Þorláksmessudag hafa nokkrir
sveitungar þeirra Sigfúsar og
Guðnýjar Ýrar notið gestrisni þeirra
í hógværum fögnuði í gegnum árin.
I þetta sinn er nærvera Sigfúsar
yfirþyrmandi. Ég vildi votta
Guðnýju og öðrum aðstandendum
samúð mína með þessum fáu orð-
um.
Sigfús minntist skáldmæringsins
René Char í ljóði sem ég vildi mega
nota sem lokaorð þessarar kveðju:
Þegar Char var liðinn
þótti sveitungum hans sumum
hann vera svo ákaflega stórvaxinn
- næstum því eins og dauður risi -
og mundi nú samlagast
landslaginu í Provence
sem ás eða skógarhæð.
Brynjar Viborg.
• Flcirí minningnrgreinar um
Sigfús Daðason bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.