Morgunblaðið - 28.12.1996, Blaðsíða 41
MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1996 41
STURLA
ÓLAFSSON
+ Sturla Ólafsson
fæddist í
Vatnadal í Súg-
andafirði 12. des-
ember 1924. Hann
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á
Isafirði 22. desem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Ólafur Þórar-
inn Jónsson, f. i
Reykjarfirði í Arn-
arfirði 10. febrúar
1881, d. 3. nóvem-
ber 1960, og Jóna
Margrét Guðna-
dóttir, f. á Kvíanesi í Súganda-
firði 24. júní 1888, dáin 19.
nóvember 1963. Systkini
Sturlu eru: Þórður Ágúst, f.
1911, d. 1983, Ólafur Jón, f.
1913, d. 1979, Sigurður Lúð-
vík, f. 1914, d. 1993, Guðni, f.
1916, Friðþjófur, f. 1917, d.
1985, Þorvaldur Árni, f. 1918,
d. 1919, Ólína, f. 1920, d. 1987,
Þórdís, f. 1922, d. 1982, Lilja,
f. 1923, og Þorvarður Ingólf-
ur, f. 1926.
Eftirlifandi eiginkona
Sturlu er Pálína Pálsdóttir frá
ísafirði, f. 7. nóvember 1933.
Börn þeirra eru: 1) Snorri, f.
1950, kvæntur Erlu Eðvarðs-
dóttur. Hann á tvö börn frá
fyrra hjónabandi og þijár fóst-
urdætur. 2) Sóley, f. 1951, gift
Jóni Erlendsyni.
Þau eiga þijú börn.
3) Guðmundína, f.
1954. Hún á einn
son. 4) Sturla Páll,
f. 1959, kvæntur
Ragnheiði Hall-
dórsdóttur. Þau
eiga fjórar dætur.
5) Ólafur Þór, f.
1960, kvæntur
Marien Sturluson.
Þau eiga tvær dæt-
ur. 6) Reynir, f.
1962, kvæntur Þór-
hildi Þórhallsdótt-
ur. Hann á tvær
dætur með Þórhildi og eina
fósturdóttur.
Sturla ólst upp í Súganda-
firði. Árið 1949 hóf hann nám
í rafvirkjun við Iðnskóla ísa-
fjarðar. Tók hann sveinspróf
1954 og hlaut meistarabréf
1957. Á Isafirði starfaði hann
í Neista hf. Haustið 1958 flutti
hann til Suðureyrar og hóf þar
sjálfstæðan atyinnurekstur.
Hann rak þar rafmagnsverk-
stæði í 15 ár til 1973. Gerðist
hann þá vélgæslumaður hjá
Fiskiðjunni Freyju hf. og
gegndi því starfi í tíu ár. Síð-
asta áratuginn átti hann við
mikla vanheilsu að stríða.
Sturla verður jarðsunginn
frá Suðureyrarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Fjárfestu í íslenskum sjávarútvegi
/^OGU-
M ffBMÆ AP\
MCIIVflIll
Vinur minn Sturla Ólafsson frá
Súgandafirði verður jarðsunginn í
dag. Ekki kemur andlát hans á
óvart því hann hafði um margra
ára skeið barist hetjulega við mjög
erfið veikindi, en eins og skaphöfn
hans var neitaði hann að gefa sig
fyrr en í fulla hnefana. Þó hann í
raun væri löngu búinn að gera sér
grein fyrir því að maðurinn með
ljáinn myndi sigra að lokum.
Sturla ólst upp við öll venjuleg
störf til sjávar og sveita eins og
venja var með unglinga þess tíma.
Þá var algengt að menn stunduðu
bæði sjómennsku og væru með
skepnuhald. Hann braust út úr
þessum hefðbundna farvegi, og
lærði rafvirkjun hjá Júlíusi Helga-
syni í Neista hf. á Ísafírði. Þar
kynntist hann eftirlifandi eiginkonu
sinni Pálínu Pálsdóttur frá Isafirði.
Bjuggu þau þar fyrstu árin og þar
fæddust fyrstu þijú börn þeirra.
Árið 1958 fluttu þau alfarin til
Suðureyrar og bjuggu þar alla tíð
síðan. Þau byggðu sér fljótlega
íbúðarhús að Aðalgötu 17 og
bjuggu þar nema síðustu árin.
Sturla starfaði lengst af við iðn sína
og þótti mjög fær rafvirki og var
tekið til þess hvað öll vinna hans
var vönduð og frágangur allur til
fyrirmyndar. Allt varð að vera beint
og í sömu hæð, ekki mátti tengill
eða slökkvari hallast. Frágangurinn
varð að bera meistaranum fagurt
vitni, fyrr var hann ekki ánægður.
Eftir að samdráttur varð í húsbygg-
ingum starfaði hann um margra
ára skeið sem vélgæslumaður hjá
Fiskiðjunni Freyju hf.
Sturla var vel gefinn maður og
víðlesinn og verður mér ætíð minn-
isstætt hve vel hann var heima í
íslendingasögunum. Hafði hann
jafnan á hraðbergi sögur og tilvitn-
anir við alls kyns tækifæri, sem
hentuðu vel umræðum líðandi
stundar, svo unun var á að hlýða.
Hann var gamansamur og hafði
mjög skemmtilega frásagnargáfu.
Þá var hann söngmaður góður og
söng í fjölda ára í kirkjukór Suður-
eyrar, kvartettum o.fl. við ýmis
tækifæri. Sturla var mjög ljóðelsk-
ur og kunni utan að heilu ljóðabálk-
ana sem hann fór oft með af mik-
illi snilld. Einnig kunni hann
ógrynni af lausavísum. Hann var
hagyrðingur snjall og eru til eftir
hann ótal lausavísur, og hafði hann
gaman að því að ljóða á okkur
samferðamennina, framkalla svör
og örva til dáða með hrynjandi
stafs og stuðla eins og honum var
tamt. Allt var þetta til gamans
gert og skilur eingöngu eftir sig
ánægjulegar minningar. Hann átti
mikinn þátt í að vekja áhuga minn
á ljóðum og kveðskap og er mér
sérstaklega minnisstætt hversu
mikið var ort þegar hann lagði
rafmagn í húsið mitt árið 1966-
1967. Voru þá vísurnar skrifaðar
á hvítt einangrunarplastið með
blákrít og má segja að flestir vegg-
ir hafi verið þaktir alls konar kveð-
skap, sem síðan hvarf bak við
múrhúðunina. Misjafn var þessi
kveðskapur að gæðum og innihaldi
og er mesta furða hversu vel mér
hefur liðið í húsinu með allt þetta
geymt bak við múrinn, en þetta
voru ánægjulegir tímar.
Þá hafði hann mikla ánægju af
lax- og silungsveiðum og fór marg-
ar veiðiferðir með stöngina sína
og sagði oft sögur frá þeim stund-
um.
Sturla kunni að gleðjast á góð-
um stundum og var þá jafnan hrók-
ur alls fagnaðar. Skapmaður var
hann og var honum ósýnt að gefa
hlut sinn. Þá hafði hann gaman
af margs konar rökræðum um
pólitík og önnur dægurmál. Síðast
þegar ég heimsótti hann á sjúkra-
húsið ræddum við um ýmislegt sem
gerst hafði á samferð okkar í blíðu
og stríðu. Var okkur þá efst í huga
sú vinátta sem skapaðist á þessum
árum og vorum við sammála um
að eftir stæði ánægjan af þroska-
ríkri samferð sem hvorugur hefði
viljað missa af.
Sturla gerði sér fyllilega grein
fyrir því að hveiju dró, en var að
vonast til þess að geta verið heima
hjá sér þessi síðustu jól og notið
gleðistunda með fjölskyldu sinni.
Svo varð þó ekki, kallið kom 22.
desember.
Þegar ég kveð þennan vin minn
við leiðarlok á þessari jörð, votta
ég eiginkonu hans, börnum og
aðstandendum öllum dýpstu samúð
mína og fjölskyldu minnar.
Vissan um að látinn lifir er
huggun harmi gegn.
Hvíl í friði.
Eðvarð Sturluson.
Hlutaf járútboð
með mikla
vaxtarmöguleika!
Við viljum vekja athygli þína á hlutafjárútboði í Hlutabréfasjóðnum íshafi hf.
Sjóðurinn hefur sterk tengsl við sjávarútveginn enda eru íslenskar sjávarafurðir hf.,
ásamt dótturfyrirtæki sínu Iceland Seafood Corporation í Bandaríkjunum, stærstu
eigendur sjóðsins með 67.7% eignarhlut. Þessi tengsl auðvelda sjóðnum að nýta
sem best þá möguleika sem gefast á markaðnum hverju sinni.
Að auka arðsemi, dreifa áhættu og efla um leið hag
íslensks sjávarútvegs
Tilgangur sjóðsins samkvæmt samþykktum hans er að auka arðsemi og dreifa
áhættu í hlutabréfaviðskiptum fyrir almeiming og aðra fjárfesta. í því skyni fjárfestir
hann í fyrirtækjum tengdum sjávarútvegi. Dæmi um fyrirtæki sem sjóðurinn á
hlutabréf í eru Búlandstindur hf., Vinnslustöðin hf., Borgey hf., Básafell hf. og
Fiskiðjusamlag Húsavíkur hf.
Þannig stuðla fjárfestar, með þátttöku sinni í sjóðnum, að áframhaldandi
uppbyggingu íslensks sjávarútvegs og aukinni hagræðingu í greininni.
Bréfin verða seld hjá Landsbréfum hf., Búnaðarbankanum - verðbréf, Fjárvangi hf.,
Handsali hf., Kaupþingi hf., Kaupþingi NorðurJands hf. og hjá Verðbréfatnarkaði
Islandsbanka. Kaupbeiðnum verður jafnframt veitt móttaka á skrifstofu sjóðsins
að Sigtúni 42, Reykjavtk.
Sigtúni 42 • 7 05 Reykjavík
Sími 569 8200 • Fax 588 8792