Morgunblaðið - 03.01.1997, Blaðsíða 54

54 FÖSTUDAGUR 3. JANÚAR 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
4
t
Móðir okkar,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 2. janúar 1997.
Lovfsa Margrét Marinósdóttir,
Sigrún Ólöf Marinósdóttir,
Jón Örn Marinósson.
t
Frændi okkar,
PÁLL K. SÆMUNDSSON,
Öldugötu 52,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, 1. janúar 1997.
Systkinadætur.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐMUNDÍNA H. S. SVEINSDÓTTIR,
áðurtil heimilis,
Njálsgötu 50,
lést á Sólvangi í Hafnarfirði þriðjudaginn 31. desember.
Sigurlaug Sigurjónsdóttir,
Sigurbjörn Sigurjónsson, Vilborg Elísdóttir,
Erla Sigurjónsdóttir, Helgi Jónasson,
Haukur Sigurjónsson, Anne Mari Asmunsen,
Sóley Sigurjónsdóttir, Óskar G. Sigurðsson,
Victor Sigurjónsson, Margrét Lukasiewcz,
Gunnar Sigurjónsson,
Ingibjörg Sigurjónsdóttir, Bergmundur H. Sigurðsson,
Guðjón Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir og
afi,
BJÖRN GUNNAR JÓNSSON
bóndi,
Laxamýri,
Suður-Þingeyjarsýslu,
lést á Sjúkrahúsi Húsavíkur þann 1. janúar sl.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristjóna Þórðardóttir,
Jón Helgi Björnsson,
Halla Bergþóra Björnsdóttir,
Sveinbjörg Björnsdóttir, Helgi Hróðmarsson
Elín Margrét Hallgrímsdóttir, Kjartan Helgason
og barnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
ÞÓREY ÁSMUNDSDÓTTIR,
Háteigsvegi 9,
Reykjavik,
lést aðfaranótt 31. desember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sólveig Steingrímsdóttir, Birgir Jensson,
Svava Asdís Steingrímsdóttir, Ágúst Már Sigurðsson,
Guðrún Steingrímsdóttir, Sigurður Ásgeirsson,
Edda Hrönn Steingrímsdóttir, Ásgeir H. Ingvarsson,
Alda Steingri'msdóttir, Oddur Eiríksson,
Kolbrún Lind Steingri'msdóttir, Jóhannes Eiríksson,
Rósa Steingrímsdóttir, Guðmundur B. Jósepsson
og barnabörn.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir,
amma, langamma og systir,
ÍSAFOLD TEITSDÓTTIR
hjúkrunarkona,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur 29. des-
ember.
Útförin verður auglýst síðar.
Óttarr Arnar Halldórsson,
Ingrid Elsa Halldórsson,
fris Kristína Óttarsdóttir,
Esther Angelica Óttarsdóttir,
Alexandra Ingrid Hafliðadóttir,
Jóhanna Mari'a Teitsdóttir.
+ Þórólfur Beck
Sveinbjarn-
arson fæddist á
Búðareyri við Reyð-
arfjörð 5. apríl
1915. Hann lést á
Landspítalanum 22.
desember. Foreldar
hans voru hjónin
Guðný Jóhanna
Beck, f. 19. júní
1877, kennari og
húsmóðir, og Svein-
björn Pétur Guð-
mundsson, f. 23.
aprfl 1880, kennari
og fræðimaður.
Börn þeirra hjóna, sem öll eru
látin: Guðríður, f. 1912, Hrafn,
f. 1913, Þórólfur, f. 1915, og
Birgir, f. 1921. Fósturforeldrar
Þórólfs frá átta ára aldri voru
Þórólfur Beck skipstjóri og
Þóra Beck, húsmóðir á Fram-
nesi við Reyðarfjörð. Hálfsystk-
ini hans (samfeðra) eru: Ás-
björn, f. 1924, Tryggvi, f. 1925,
d. 1992, Styrkár, f. 1927, d.
1989, Eysteinn, f. 1929, Guð-
mundur, f. 1930, d. 1936, og
Steinunn, f. 1938.
Hinn 16. október 1943 kvænt-
ist Þórólfur eftirlifandi eigin-
konu sinni, Fríðu Guðrúnu
Þórólfur Beck Sveinbjörnsson er
látinn eftir sjúkdómslegu á Land-
spítalanum um tveggja vikna skeið.
Við slíka andlátsfregn leita
ósjálfrátt á hugann hin fjölmörgu
minningabrot um réttsýnan og
ráðagóðan heiðursmann.
Þórólfur, eða Doji eins og hann
var jafnan kallaður af fjölskyldu
sinni, flutti ungur til Reykjavíkur
frá Reyðarfirði. Hóf hann þá þegar
nám í húsgagnasmíði. Að námi
loknu hóf hann störf við þessa iðn
sína, sem hann starfaði við alla
starfsævina.
Árnadóttur, f. 26.
desember 1919,
húsmóður. Þau
eignuðust einn son,
Arna, f. 12. septem-
ber 1944, arkitekt.
Eiginkona hans er
Guðbjörg Elín Daní-
elsdóttir, f. 7. des-
ember 1945. Dóttir
þeirra __ er Arna
Björk Árnadóttir, f.
19. júní 1978.
Þórólfur lauk
prófi í húsgagna-
smíði frá Iðnskólan-
um í Reykjavík árið
1934. Fyrstu tvö árin eftir nám-
ið starfaði Þórólfur hjá meist-
ara en að því loknu gekk hann
inn í Trésmiðjuna Rún og starf-
aði þar til 1944. Þá hóf Þórólfur
störf hjá Kristjáni Siggeirssyni
en þar starfaði hann til 1988
er hann lét af störfum fyrir
aldurs sakir. Hann var verk-
stjóri hjá fyrirtækinu 1958 og
gegndi þvi starfi þar til hann
hætti. Hann var formaður
Sveinafélags húsgagnasmiða
um sjö ára skeið.
Útför Þórólfs fer fiam frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Bróðurpart starfstímans vann
hann hjá fyrirtækinu Kristjáni Sig-
geirssyni hf. sem verkstjóri. Þetta
starf var honum mjög að skapi og
hafði hann mikla ánægju af því.
Það var virkilega heillandi að heyra
Doja tala um þennan vinnuveitanda
sinn og þá menn sem héldu þar um
stjómtaumana. Um þá talaði hann
ávallt með vinsemd og virðingu.
Árið 1943 gekk Þórólfur að eiga
eftirlifandi eiginkonu sína, Fríðu
G. Árnadóttur. Þau hjónin voru
alla tíð mjög samrýmd og studdu
hvort annað í blíðu og stríðu.
Lengst af bjuggu þau í Stóragerði
32. Þar áttu þau fallegt og hlýlegt
heimili sem var tíðum vettvangur
fyrir fjölskylduboð. Fjölskylduboð
þessi eru ógleymanleg fyrir þá sök
hve vegleg þau voru og sökum
þess hve húsráðendur lögðu mikið
á sig til að gleðja viðstadda sem
mest þeir máttu.
Frá þessum Stóragerðisárum
kemur önnur minning upp í hug-
ann, en hún er um ferðalög þeirra
hjóna til Danmerkur þar sem einka-
sonur þeirra hjóna bjó ásamt fjöl-
skyldu sinni. Þessar ferðir voru
hápunktur ársins og gáfu þeim
virkilega mikið. Ekki minnkaði eft-
irvæntingin þegar sonardóttir
þeirra fæddist, en hún veitti nýrri
og ómældri gleði inn í líf þeirra
hjóna.
Síðustu æviár sín dvaldi Doji á
Hrafnistu í Hafnarfirði. Líkamlegri
heilsu hafði hrakað mikið en and-
legri hlutinn var ekki farinn að láta
á sjá. Þannig var minnið ennþá
ótrúlega gott. Þrátt fyrir likamlegt
heilsuleysi sitt leið Doja vel á
Hrafnistu, þar sem hann gat verið
í daglegum samskiptum við Fríðu
sína, sem lá þar á sjúkrastofu.
Hvað þennan síðasta kafla í lífi
Doja varðar, er honum best lýst í
jólabréfi hans til vina sinna og
frændfólks, en þar segir m.a.:
„Heilsa mín er svipuð og áður og
ekki ástæða til að kvarta. Það er
í sjálfu sér mjög fróðlegt og mikil
reynsla að búa á elliheimili með
fólki sem er á síðasta áfanganum.
Það fer leiðar sinnar glatt og æðru-
laust, talar aldrei um vandræði sín,
né annarra, eða það sem okkar
allra bíður.“
Að leiðarlokum vil ég fyrir hönd
fjölskyldu minnar þakka Doja fyrir
samfylgdina. í huga okkar munu
ávallt sitja eftir ljúfar minningar
um góðan vin.
Árni Á. Árnason.
Það ríkir mikill söknuður við frá-
fall Þórólfs Beck húsgagnasmiðs.
Manns, sem ég hef verið samferða
í meira en fimmtíu ár, lengst af
sem náins starfsfélaga og vinar.
ÞÓRÓLFUR BECK
SVEINBJARNARSON
+ Hjörtrós Alda
Reimarsdóttir
húsmóðir fæddist í
Vestmannaeyjum
hinn 8. september
1929. Hún lést á
heimili sinu hinn
25. desember síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hennar voru
Reimar Hjartar-
son, f. 10.1. 1891 á
Álftahóli í Austur-
Landeyjum, pípu-
gerðarmaður í
Vestmannaeyjum,
d. 7.6. 1955, og
Anna Magnea Einarsdóttir, f.
5.2. 1887 í Miðholti í Reyýa-
vík, húsmóðir í Vestmannaeyj-
um, d. 8.2. 1964. Systkini og
hálfsystkini Hjörtrósar eru
Guðmundur Kristinsson, f.
15.10. 1905, d. 19.2. 1973;
Ragnar Einarsson, f. 11.11.
1908, látinn, maki Gunnhildur
Pálsdóttir, f. 22.6. 1910; Ólafía
Þ. Reimarsdóttir, f. 18.1. 1910;
Þórunn G. Reimarsdóttir, f.
24.7. 1912, d. 2.1. 1977, maki
Marteinn Olsen, látinn; Guð-
mundur Lúðvík Rósinkrans
Kæra móðir, þessum línum er
ætlað að flytja þér kveðjuorð og
þakklæti fyrir allt sem þú lagðir á
vogarskálarnar til að gera mig að
þeim manni sem ég er í dag.
Hugurinn reikar aftur og það
er sama hvar mann ber niður. Það
ber allr að sama brunni, það er
hversu líf þitt einkenndist af því
að láta öðrum líða vel, jafnvel þótt
Reimarsson, f. 31.8.
1920, búsettur í
Reykjavík, maki
Kristín Sveinsdótt-
ir, f. 10.1.1911; Sig-
urður Reimarsson,
f. 2.6. 1928, búsett-
ur í Vestmannaeyj-
um og var um
lengri tíma brennu-
kóngur á þjóðhátið
Vestmannaeyja.
Hjörtrós giftist
31. desember 1958
Bergi Sigurpáls-
syni múrara, f. 1.7.
1922 á Ósi í Breið-
dal. Þeirra börn eru 1) Bjarni
Reynir, f. 28.6. 1956, búsettur
í Reykjavík. 2) Sigurpáll, f.
19.2. 1958, húsasmiður, búsett-
ur í Garðabæ, kvæntur Hjör-
dísi Harðardóttur, þeirra börn
eru Ásgeir Örn og María Björk.
3) Bergur, f. 19.9. 1961, tækni-
fræðingur, búsettur í Reykja-
vík, sambýliskona er Sigrún
Ólafsdóttir, þeirra barn er Þór-
ey-
Útför Hjörtrósar fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
það kostaði að þú þyrftir að láta
þitt eftir.
Hjörtrós eða Rósa fluttist til
Reykjavíkur 16 ára gömul.
I Reykjavík vann hún við hin
ýmsu þjónustustörf m.a. á Röðli.
Níu árum seinna kynntist hún
eiginmanni sínum Bergi sem þá var
nýlega fluttur til Reykjavíkur með
foreldrum sínum og þau gengu í
hjónaband fjórum árum seinna eða
31. desember 1958.
Rósa var öll sín hjúskaparár
húsmóðir og var alla tíð mikið í
mun að skila því verki vei. Fyrst
í stað bjuggu þau með foreldrum
Bergs og tveimur uppeldisbörnum
þeirra hjóna þeim Guðlaugi og
Sigrúnu Sigtryggsbörnum.
Tengdaforeldrar hennar bjuggu á
heimilinu og annaðist hún þau til
dauðadags. Þetta var stórt heimili
sem bjó við þröngan húsakost en
fyrst bjuggu þau á Bergstöðum
við Kaplaskjólsveg en þar áttu þau
Rósa og Bergur sitt fyrsta barn,
Bjarna Reyni. Bjarni er fatlaður
einstaklingur og á þeim tíma var
ekki mikið um aðstoð utanfrá en
hann var kominn vel á legg eða
um sex ára þegar hann fór í dag-
vistun á Lyngás við Safamýri.
Árið 1958 keyptu Bergur og Rósa
hæð við Nesveg 63 og fluttist fjöl-
skyldan þangað, það sama ár eign-
uðust þau sitt annað barn. Rósa
talaði alla tíð hlýtt um tengdafor-
eldra sína og var tengdamóðir
hennar henni vafalaust mikil hjálp
þar sem Bjarni var oft mjög veikur
í æsku. Rósa var sú kona sem
hugsaði fyrst um aðra, að allir
væru saddir og sælir og síðan um
sjálfa sig. Hún kunni vel við sig í
faðmi fjölskyldunnar og var mikil
amma. Hún var sáttasemjari og
kunni því illa ef upp kom ósætti
og vildi fyrir alla muni að fólk
sættist enda átti hún auðvelt með
að fyrirgefa öðrum.
Synir hennar tveir yngri fóru
síðan að heiman en Bjarni var enn
á heimilinu þar til fyrir tæpu ári
að hann flutti á sambýlið við
Blesugróf 29 í Reykjavík. Hún tók
það mjög nærri sér að sá tími
kæmi að Bjarni þyrfti að fara að
heiman. En þegar Bjarna bauðst
þetta heimili var hún mjög sátt
enda skynjaði hún fljótt að þetta
HJORTROS ALDA
REIMARSDÓTTIR
«
€
€
1
L
í
I
:
í
c
<
<
c
i
<
<
<
<
<
<
<
<
<
4