Morgunblaðið - 03.01.1997, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 3. JANÚAR 1997 57
PETUR
SIG URÐSSON
+ Pétur Sigurðs-
1 son, fyrrver-
andi alþingismað-
ur, sjómaður og
forstöðumaður
Hrafnistu í Hafnar-
firði, fæddist í
Keflavík 1. júlí
1928. Hann lést 15.
desember síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Víði-
staðakirkju 30. des-
ember.
Stórt skarð er nú
rofið í Hrafnistumenn
við fráfall Péturs Sigurðssonar.
Foringinn er allur og farinn til feðra
sinna aðeins 68 ára að aldri. Það
verður sjónarsviptir að Pétri Sig-
urðssyni sjómanni en svo var hann
oft kallaður og það gustaði oft um
þennan heiðursmann.
Þegar ég kom til starfa í Happ-
drætti DAS um áramótin ’89-’90
var Pétur búinn að vera í forystu
að samfylgdarmanni
og fá að starfa með
honum að velferð skjól-
stæðinga okkar. Pétur
lét sér annt um öll rétt-
indi og þarfir skjól-
stæðinga sinna á
Hrafnistuheimilunum,
jafnt heimilisfólks sem
starfsfólks. Hann var
maður fólksins. Pétur
var ekki einungis for-
stóri heldur góður fé-
lagi og gott að hafa
hugsjón hans að leiðar-
ljósi. Við sendum eigin-
konu, börnum og öðr-
um aðstandendum samúðarkveðjur.
Starfsfélagar Hrafnistu
DAS Hafnarfirði.
Kær vinur hefur verið kvaddur
hinstu kveðju og við þau þáttaskil
er ljúft að líta til liðinnar tíðar.
Fysti þáttur okkar kynna varð
er ég settist í 2. bekk farmanna-
sjómanna í um 3 áratugi og sat auk
þess á Alþingi í 24 ár. Pétur var
stjórnarformaður í Happdrætti
DAS frá 1962 en lét af því starfi
um vorið 1993 vegna heilsubrests.
Pétur Sigurðsson stóð vörð um
Happdrætti DAS á meðan krafta
hans naut við og hann gerði sér vel
grein fyrir mikilvægi happdrættisins
í áframhaldandi uppbyggingu
Hrafnistuheimilanna og það er ljóst
að forverar Péturs auk Péturs sjálfs
sáu að ef halda ætti áfram á sömu
braut yrði Happdrætti DAS að fá
eðlilegt svigrúm til að eflast svo
leysa mætti úr brýnni þörf á gisti-
rými fyrir aldraða. Eins og hann
sagði sjálfur: „Happdrætti DAS er
lífæð uppbyggingar á Hrafnistu og
þörfin er brýn.“ Því miður hafa yfir-
völd ekki haft sama skilning og á
15 ára tímabili var „skattur" settur
á Happdrætti DAS til að fjánnagna
Byggingarsjóð aldraða. Ekkert
happdrætti hefur þurft að sæta slík-
um afarkostum en yfirvöld sáu of-
sjónum yfir hagnaði Happdrættis
DAS og vildu fá að ráðstafa honum
á sinn hátt. Þrátt fyrir að íjármagn
færi á þessum tíma til uppbyggingar
dvalarheimila úti um land allt jókst
salan ekki, heldur dróst sífellt sam-
an. Stjórn Happdrættis DAS á þess-
um tíma var ekki mótfallin því að
stuðla að uppbyggingu dvalarheim-
ila úti á landsbyggðinni en áhyggjur
Péturs og hans manna voru að
stjórnvöld vildu ekki styrkja happ-
drættið í að eflast svo halda mætti
áfram á sömu braut. Pétur lagði til
árið 1970 að yfirvöld leyfðu Happ-
drætti DAS að reka spilavélar. Þá
yar talið mikilvægara að Rauði kross
íslands fengi slíkt leyfi. Þannig var
Pétur sífellt að leita nýrra leiða til
að efla Happdrætti DAS.
Pétur var framsýnn og lagði hart
að sér og ætlaðist til þess af sínu
samstarfsfólki. Hann var fylginn
sér í öllu því sem hann tók fyrir
og þar ber hæst málefni aldraðra
og sjómanna. Við uppbyggingu
Hrafnistu í Hafnarfirði kom hann
mikið við sögu varðandi íjármögnun
til að gera þann draum að veru-
leika. Hefur sú aðstaða sem öldruð-
um er þar sköpuð borið hróður sjó-
mannasamtakanna út um heim.
Þeir sem kynntust Pétri sáu að þar
fór einlægur maður með stórt
hjarta. Þrátt fyrir þann harða skóla
sem þingmannsstarfið hafði kennt
Pétri glataði hann ekki barninu í
sér. Hann vildi öllum hjálpa.
Ég ásamt starfsfólki Happdrætt-
is DAS votta ekkju Péturs og ijöl-
skyldu hans allri, dýpstu samúð.
Sigurður Ágúst Sigurðsson.
Látinn er fyrrverandi samstarfs-
maður og forstjóri okkar hér á
Hrafnistu í Hafnarfirði. Margs er
að minnast allt frá fyrstu dögum
Hrafnistu og viljum við fá að þakka
fyrir að hafa átt Pétur Sigurðsson
deildar við Stýrimannaskólann og
vakti þá Pétur strax athygli mína
vegna glettinna tilsvara og gaman-
samra athugasemda við kennarana.
Pétur var frábær námsmaður og
er mér enn í fersku minni er ís-
lenskukennarinn las fyrir okkur frá-
sögn hans af sérstakri reynslu er
hann varð fyrir á siglingu á togar-
anum Tryggva gamla. Frásögnin
var færð með fáum orðum og góð-
um stíl enda átti Pétur létt með að
tjá sig bæði í rituðu og töluðu máli.
Málalengingar voru honum víðs-
ijarri og aldrei til trafala.
Það liðu mörg ár og við Pétur
orðnir stýrimenn hjá Eimskip. Þá
hefst annar þáttur okkar samveru-
stunda um borð í Gullfossi. Frá þeim
tíma er mér minnisstætt atvik frá
haustdögum 1959 er Gullfoss var á
siglingu norður Sundin og Pétur sem
vakthafandi stýrimaður á stjórn-
palli. Þá barst honum boð í skeyti
um að skipa 7. sæti á lista Sjálfstæð-
isflokksins í Reykjavík í hönd far-
andi kosningum. Ég hvatti hann ein-
dregið að þekkjast boðið, hvað hann
gerði og þá um haustið var hann
kosinn 12. þingmaður Reykvíkinga.
Sjómannastéttin hafði eignast snjall-
an og ötulan málsvara á Alþingi.
Þann sess sat hann í 28 ár. Fram
til ársins 1962 leysti hann af sem
stýrimaður á Gullfossi yfir sumar-
tímann, en það ár var hann kjörinn
formaður sjómannadagsráðs, sem
hann gegndi farsællega í 31 ár sam-
fellt og síðustu 15 ár sinnar starfævi
sem forstjóri Hrafnistu í Hafnar-
fírði. Ég treysti mér ekki til að tí-
unda allt hans ágæta og ötula starf
á vettvangi DAS-Hrafnistuheimil-
anna eða að öldrunarmálum. Það
verða mér færari menn að rekja svo
merk sem sú saga er.
Þegar ég axlaði sjópokann og hóf
störf hjá Slysavarnafélagi íslands í
nóvember 1964 hófst þriðji þáttur
okkar samskipta sem varði um
þriggja áratuga skeið, að slysavörn-
um, öryggismálum _og öryggis-
fræðslu sjómanna. Á þeim vett-
vangi urðum við félagarnir sam-
stiga og áttum farsælt samstarf.
Þar er fyrst að nefna þingsálykt-
unartillögu Péturs er hann flutti
veturinn 1963 og leiddi til þess að
stofnað var til Tilkynningaskyldu
íslenskra skipa, þó ekki fyrr en í
maí 1968.
Mikil og merk tímamót urðu í
maí 1977 er samþykkt var á Al-
þingi frumvarp til laga um Tilkynn-
ingaskyldu íslenskra skipa og enn
á ný var það Pétur sem átti frum:
kvæðið, og þar ákveðið að SVFÍ
færi með yfirstjórn þessa merka
öryggisþáttar.
í annan stað er að nefna öryggis-
fræðslu sjómanna. í mars 1984
skipaði þáverandi samgönguráð-
herra, Matthías Bjarnason, níu
manna nefnd alþingismanna, sem
gekk undir nafninu öryggismála-
nefnd sjómanna og var Pétur for-
maður hennar. Var verksvið nefnd-
arinnar samkværrit skipunarbréfi
margþætt og spannaði alla þætti
öryggismála sjómanna bæði hvað
varðaði skip og áhafnir. Margir
höfðu efasemdir um að svo ijölmenn
nefnd myndi koma með mótaðar
tillögur fyrr en eftir langan tíma.
Reyndin varð önnur því fulltrúar
þessarar nefndar náðu einstaklega
vel saman, skiluðu áfangaskýrslu
til ráðherra þá um haustið og gagn-
merkri lokaskýrslu eftir tvö ár.
Á þessum árum má fuliyrða að
öryggisfræðsla sjómanna hafí tekið
stökkbreytingum fram um veg.
Pétur var dugnaðarforkur þegar
best lét og víkingur til verka. Með
óbugandi eljusemi og ósérhlífni,
dugnaði og drengskap reisti hann
sér óbrotgjarnan bautastein á þeim
starfsvettvangi sem hér hefur sér-
staklega verið getið og vil ég minna
á einkunnarorð öryggismálanefnd-
arinnar: „Ekkert kemur í veg fyrir
slys á sjó nema árverkni, dómgreind
og _kunnátta.“
Á landsþingi Slysavarnafélags
íslands 1988 var Pétur sæmdur
þjónustumerki félagsins úr gulli
fyrir farsælt samstarf og heilla-
drjúg störf að slysavörnum. Dreng-
ur góður er genginn.
„Lát akker falla! Ég er í höfn
Eg er með Msara mínum.
Far vel, þú æðandi dimma dröfn,
vor Drottinn bregst eigi sínum.
Á meðan akker í ægi falla
ég alla vinina heyri kalla
sem fyrr urðu hingað heim.“
(V. Snævar)
Að leiðarlokum þakka ég vini
mínum samstarfið, færi honum
kveðju bekkjarbræðranna og sendi
ástvinum hans hugheilar samúðar-
kveðjur.
Farðu í friði og njóttu landtök-
unnar.
„að dýrlegum ljósum löndum
þar lífsins tré gróa á fögrum ströndum
við sumaryl og sólardýrð."
Hannes Þ. Hafstein,
fyrrv. forstjóri SVFÍ.
Það var sumarið 1976, sem ég
kynntist Pétri Sigurðssyni, er ég
réðst til starfa hjá Hrafnistu
Reykjavík, sem skrifstofustjóri.
Pétur var stórbrotinn persónu-
leiki, fæddur foringi, mikill hug-
sjóna- og baráttumaður eins og
uppbygging Hrafnistuheimilanna
ber með sér.
Pétur var gæddur mikilli kímni-
gáfu og ætíð var stutt í „húmorinn“
hjá honum.
Hjálpfýsi Péturs var alkunn og
var hann iðulega reiðubúinn að
rétta hjálparhönd, þó að kæmi fyrir
að misnotuð væri góðvild hans.
Það var gott að starfa með Pétri
og hef ég ætíð borið mikla virðingu
fyrir honum og verkum hans og
þakka ég honum fyrir samstarfið
og vináttu hans í gegnum tíðina.
Ég votta eiginkonu hans, börnum
og öðrum aðstandendum dýpstu
samúð mína.
Ásgeir Ingvason.
Skilafrest-
ur minning-
argreina
Eigi minningargrein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-,
föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum
fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunn-
inn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ELÍSABET MARI'A
JÓHANNSDÓTTIR,
Baldursgarði 12,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju
laugardaginn 4. janúar kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakk-
aðir, en þeim, sem vildu minnast henn-
ar, er bent á líknarfélög.
Óskar Þórhallsson,
Hrefna Björg Óskarsdóttir,
Þórhallur Óskarsson,
Karl Einar Óskarsson, Anna Pálina Árnadóttir,
Kristinn Óskarsson, Steinþóra Eir Hjaltadóttir
og barnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR SIGURGEIRSSON,
Klauf,
Eyjafjarðarsveit,
verður jarðsunginn frá Munkaþverár-
kirkju laugardaginn 4. janúar kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim,
sem vilja minnast hans, er bent á Sund-
laugarsjóð Kristnesspítala.
Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Geir Guðmundsson, Heiðbjört Eiríksdóttir,
Hólmfrfður Guðmundsdóttir, Jón Eggertsson,
Hjalti Guðmundsson, Guðný Ósk Agnarsdóttir,
Leifur Guðmundsson, Þórdís Karlsdóttir,
Anna Sigríður Guðmundsdóttir, Haukur Geir Guðnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HALLDÓRLÁRUSSON
frá Mikiabæ,
Gullengi 29,
lést á Landspítalanum 1. janúar 1997.
Koibrún Guðmundsdóttir,
Guðrún Lára Halldórsdóttir, Óðinn Helgi Jónsson,
Hrafnhildur Halldórsdóttir, Óskar Sigþór Ingimundarson,
Guðmundur Örn Halldórsson, Regfna Jónsdóttir,
Guðlaug Halldórsdóttir, Páll Kristinsson,
Lárus Halldórsson, Gfgja Sveinsdóttir,
Kolbrún Birna Halldórsdóttir, Hafsteinn Ágúst Friðfinnsson
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
SVERRIS SIGURÐSSONAR,
Goðabyggð11,
Akureyri.
Inga Björnsdóttir,
Björn Sverrisson, Aðalbjörg Sigmarsdóttir,
Ármann Sverrisson, Kristín Sigurðardóttir,
Sólveig Hólmfríður Sverrisdóttir
og barnabörn.
+
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu
okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför
ÖNNU KRISTÍNAR
HAFSTEINSDÓTTUR,
Unufelli 50,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar
11-E, Landspítalanum, og heimahlynn-
ingar Krabbameinsfélagsins.
Hreinn S. Hjartarson,
Hrefna Pedersen,
Vilhjálmur Thomas,
Arna Hreinsdóttir, Pétur Jónsson,
Snævar Hreinsson, Pat Lewis,
Margrét Káradóttir
og barnabörn.