Morgunblaðið - 10.07.1997, Síða 38

38 FIMMTUDAGUR 10. JÚLÍ 1997
AÐSENDAR GREINAR
MORGUNBLAÐIÐ
Drottningarhunang
gleður, græðir og læknar
Lýðveldi og
mannréttindi
LENGI hefur verið
vitað að drottningar-
hunang er ákaflega
græðandi en nýlega
barst mér í hendur
grein úr læknatímariti.
Þar var skýrt frá rann-
sókn á áhrifum drottn-
ingarhunangs á sár hjá
sykursjúkum rottum. í
ljós kom að drottning-
arhunang flýtti mjög
batanum og dró veru-
lega úr sýkingarhættu.
Flestir sykursýkisjúkl-
ingar þekkja það
vandamál að smásár
myndast mjög auðveld-
lega, sérstaklega á
höndum og í andliti. Oft eru sárin
lengi að gróa og hætta á sýkingu
er meiri meðal sykursýkisjúklinga
en annarra. Japönsku vísindamönn-
unum sem unnu að þessari rann-
sókn hefur tekist að sýna ótvírætt
fram á að drottningarhunang er
bæði græðandi og sýkladrepandi.
Propolis og drottningarhunang
styðja hvert annað í baráttunni
gegn sýkingum og samverkandi
áhrif þeirra á vírusa hafa verið
rannsökuð. Þegar bæði efnin koma
til dregur mun meira úr virkni vírus-
anna en þegar þau eru notuð ein
sér. Sama má segja um ýmis önnur
heilsubætandi áhrif afurða bý-
flugnabúsins, þegar þau koma sam-
an í líkamanum verður árangurinn
mun betri.
Við sem notum drottningarhun-
ang að staðaldri höfum lengi vitað
um sýkladrepandi áhrif þess og
hversu ftjótt sár okkar gróa. Segja
má að hunangið græði ekki bara
líkamann því hátt hlutfall vítamína
af gerðinni B12 og B6 í því dregur
úr kvíða og þunglyndi. Bjartsýni
eykst um leið og fólk fer að taka
drottningarhunang og margir tala
um að dag nokkurn vakni þeir og
geri sér grein fyrir að inn um
gluggann berst fuglasöngur og
falleg náttúra blasi við hvert sem
litið er.
Til mín hafa leitað margir menn
sem eru mjög uppteknir í vinnu og
þeirra störfum fylgir gjarnan álag
og streita. Ég ráðlegg þeim öllum
að reyna drottningarhungang og
árangurinn er allur á einn veg.
Þeim reynist auðveldara að takast
á við daglegt stress. Þrekið eykst
og verk sem áður uxu þeim í augum
verða leikur einn.
Undir þetta taka allflestir sem
kynnst hafa drottning-
arhunangi og lýsa
ánægju sinni með
hversu auðveldara
verður að takast á við
armæðu hversdagsins.
Konur sem þjáðst hafa
af fyrirtíðaspennu
segja það ástand veru-
lega breytast til batn-
aðar og nýlega var mér
sagt af 16 ára stúlku
sem þjáðist af anorexia
nervosa og illa hafði
gengið að lækna. Móð-
ir hennar frétti af
drottningarhunangi og
einstökum fæðubótar-
eiginleikum þess. Henn
tókst að tæla stúlkuna til að taka
inn hunangið enda þarf að taka svo
lítið magn af því að þannig var
hægt að höfða til stúlkunnar. Eftir
tveggja mánaða notkun brá svo við
Börn nýta hunangið,
segir Ragnar
Þjóðólfsson, jafnvel
betur en fullorðnir
að hún tók að braggast. Svartsýni
hennar minnkaði og í dag borðar
hún eðlilega.
Önnur japönsk rannsókn, þar
sem var rannsökuð voru áhrif
drottningarhunangs á krabba-
meinsæxli gaf ekki síður jákvæða
niðurstöðu. Hunangið dró úr vexti
krabbameinsæxla af sarcoma- og
erlich-gerð frá 45% og upp í 59,7%
sem verður að teljast mjög góður
árangur. Grein þessi heitir: Ham-
landi áhrif drottningarhunangs á
æxlamyndun og birtist í febrúar
1987 í Nippon Yakurigaku Zasshi-
Folia Pharmacologica Japonica.
Um drottningarhunang líkt og
önnur fæðubótarefni gildir að ekki
er sama hvernig efnið er unnið.
Vegna þess að býflugnadrottningin
fæðist ekki fullmótuð heldur er hún
búin til með því að lirfan er látin
nærast eingöngu á drottningarhun-
angi er mjög erfitt að framleiða
nægilegt magn af drottningarhun-
angi. Venjulega skipta býflugna-
bændur um drottningar einu sinni
á ári. Til að framieiða megi nægi-
legt drottningarhunang er venjan
sú að sérstakt bú er búið til og
þernur úr mörgum búum látnar
fæða lirfurnar þar á drottningar-
hunangi. Svona verður að fara að
til að ekki ruglist innbyggð viska
hvers býflugnabús sem kennir því
að framleiða ekki of margar drottn-
ingar.
Það einkennir flestar vöruteg-
undir að því meira sem vandað er
til framleiðslu þeirra því dýrari
verður hún fullunnin. Því miður
þekkist að drottningarhunang sé
svo blandað venjulegu hunangi eða
svo útþynnt að áhrifin af inntöku
verði lítil sem engin. Hlutfall drottn-
ingarhunangs í blöndunni verður
að vera að minnsta kosti 1 á móti
7 til að árangur náist. Menn ættu
að gæta vel að innihaldslýsingum
þegar vara er keypt því sú sem er
veikari verður alltaf dýrari í inn-
kaupum þegar upp er staðið.
Miklu skiptir að býflugnabúin séu
langt frá mengun þeirri er jafnan
fylgir mannabyggð og að blómin
sem flugurnar sækja safa sinn í séu
ekki menguð skordýraeitri. Jarð-
vegurinn verður að vera góður því
efnin sem skortir í jarðveginn skila
sér að sjálfsögðu ekki í jurtina. Á
hásléttum Arizona í Bandaríkjunum
er að finna fijóan jarðveg, fjariægð
frá mengun og veðurfar er hentar
einstaklega vel til býflugna- og
blómaræktar. Af því er dregið heit-
ið „high desert“ eða hásléttueyði-
mörk.
Oft er ég spurður hvernig afurð-
ir býflugnabúsins séu notaðar.
Flestir sem taka inn drottningar-
hunang byija á örfáum dropum í
teskeið en auka síðan skammtinn
smátt og smátt í eina teskeið. í
flestum tilfellum nægir svo lítill
skammtur en þeir sem stríða við
einhver heilsufarsvandamál bæta
gjarnan við. Hunangið er tekið að
morgni á fastandi maga en ekki
má drekka heitt ofan í hunangið.
B-vítamínin eru viðkvæm fyrir hita
og dregur hann allverulega úr
áhrifamætti þeirra. Hunangið verð-
ur að geyma á köldum stað, helst
í kæliskáp, til að tryggja að ekki
tapist úr því næringarefni.
Drottningarhunang er sjálfsagt
að gefa börnum og það gagnast
þeim ekki síður en fullorðnum og
ýmislegt bendir jafnvel til að börnin
nýti hunangið enn betur en þeir sem
eldri eru. I Danmörku hefur það
lengi verið þekkt og margar mæður
kvillasamra barna telja sig ekki
geta verið án þess.
Höfundur er áhugamaður um
náttúru- og sjálfslækningar.
Á ÞJÓÐHÁTÍÐARDEGI ís-
lendinga 17. júní minnast flestir
þeirrar baráttu sem háð var til
að öðlast fullt frelsi þjóðinni til
handa. Meginbaráttan hófst um
miðja síðustu öld, og
stóð í um 100 ár.
Þetta minnir á annað
mál sem íslendingar
hafa tekist á um sl.
100 ár, en það er
krafan um jafnan at-
kvæðisrétt óháð bú-
setu í landinu. Allar
götur síðan fyrsti ráð-
herra landsins, Hann-
es Hafstein, lagði
fram frumvarp á Al-
þingi 1905 sem gerði
ráð fyrir hlutfalls-
kosningum eftir íbúa-
fjölda í kjördæmum,
hafa verið átök um
kjördæmamálið og
vægi atkvæða eftir búsetu. Al-
þingi hefur síðan þá, gert margar
tilraunir til að ná fram jöfnuði,
en ekki tekist. Sumir stjórnmála-
flokkar eiga í raun áhrif sín og
stöðu í íslensku þjóðlífi undir því
kerfi sem við búum við með öllu
því ranglæti, sem því fylgir. I
þeim efnum hefur Framsóknar-
flokkurinn haft sérstöðu.
Kosningar 1995
Við síðustu Alþingiskosningar
voru um 192 þúsund manns á kjör-
skrá. Samanlagt í Reykjavík og
Reykjanesi voru um 126 þúsund
eða um 66% kjósenda. Þessi tvö
kjördæmi fengu kjörna 31 þing-
mann eða um 49%. Þetta þýðir
að kjósendur annara kjördæma,
sem hafa aðeins 1/3 kjósenda á
kjörskrá, kjósa meirihluta alþing-
ismanna, eða 32 að tölu. Þegar
litið er til einstakra kjördæma
kemur í Ijós að misréttið er enn
skelfiiegra. Vægi einstakra at-
kvæða í Reykjavík og Reykjanesi
er 0,3 móti 1,0 á Vestíjörðum og
0,9 í Norðulandskjördæmi vestra.
Þetta þýðir, með öðrum orðum,
að það þarf næstum því þrjá og
hálfan Reykvíking til að vega upp
á móti einum Vestfirðingi. Með
hverju árinu sem líður versnar
þetta hlutfall fyrir kjósendur í
Reykjavík og á Reykjanesi og
Alþingi aðhefst ekkert í málinu.
Að höggva á
hnútinn
Lengst af hafa þeir sem réttlætt
hafa ranglætið notað þau rök og
vísað til þess, að þeir, sem búa
ijarri höfuðborginni, séu verr sett-
ir en borgarbúar við hagsmuna-
gæslu gagnvart stjórnvöldum. Þá
hafa bágar samgöngur og lélegt
fjarskiptasamband verið notuð í
sama tilgangi. Þetta á ekki lengur
við í umræðunni, því allir viður-
kenna þær ótrúlegu breytingar
sem hafa orðið í þessum efnum á
síðustu tveimur áratugum. Þessi
rök taka mið af allt öðru þjóðfé-
lagi en því sem við nú búum við.
En hvernig og hveijir eiga að
höggva á hnútinn?
I Reykjavíkurbréfi Morgun-
blaðsins þann 24. maí sl. þar sem
meðal annars er fjallað um þjóðar-
atkvæðagreiðslu í ýmsum málum,
segir m.a: „Nefna má dæmi um
mál, sem til umræðu eru nú og
hafa sum hver verið um langt ára-
bil, sem fulltrúalýðræðinu virðist
ókleift að ráða við. Krafan um jafn-
an atkvæðisrétt hvar sem menn
búa á landinu hefur lengi verið
uppi en sjaldan jafn hávær og nú.
Stjórnmálaflokkarnir virðast ófær-
ir um að höggva á þann hnút og
tryggja fólki hvar sem það býr
sama atkvæðisrétt vegna þess, að
hagsmunasamtök byggðanna eru
of sterk. Sumir flokkanna eiga
raunar áhrif sín og stöðu í íslenzku
samfélagi undir óbreyttu kerfi með
því ranglæti, sem því fylgir. Þjóð-
aratkvæðagreiðsla gæti höggvið á
þennan hnút. Hver sem úrslitin
yrðu, hlytu allir lands-
menn að una þeim.“
Borgarstjórn
Eftir tæpa 11 mán-
uði verður kosið til
Borgarstjómar.
Reykjavíkurborg er
mikið afl ef borgin á
annað borð vill beita
sér fyrir borgarbúa í
hagsmunamálum
þeirra. Þó það mál sem
hér hefur verið gert
að umtalsefni heyri
engan veginn undir
borgaryfirvöld þá er
það löngu orðið tíma-
bært að Borgarstjórn
láti til sín taka í þessu máli. Hvers
vegna? Vegna þess að borgaryfir-
völd eiga að hafa þann metnað
fyrir hönd umbjóðenda sinna, sem
eru kjósendur í Reykjavík, að þeir
Krafan um jafnan at-
kvæðisrétt, segir Júlíus
Hafstein, hefur sjaldan
verið jafn hávær og nú.
verði ekki öllu lengur annars flokks
borgarar í þessu landi. Fyrir kosn-
ingarnar næsta vor ættu frambjóð-
endur til borgarstjórnar og reyndar
líka frambjóðendur til sveitar-
stjórna í Reykjaneskjördæmi, að
vekja rækilega athygli á þessu
hróplega óréttlæti, þó það væri
ekki til annars en að minna háttv-
irta alþingismenn á að þá verða
aðeins 10 mánuðirtil næstu alþing-
iskosninga. Þetta er verðugt bar-
áttumál.
Stefna
stjórnmálflokka
Aðeins einn stjórnmálaflokkur
hefur áréttað algeran stuðning við
það grundvallarsjónarmið að kosn-
ingaréttur landsmanna skuli verða
jafn, en það er Alþýðuflokkurinn.
Sá böggull fylgir skammrifi að
þetta vill Alþýðuflokkurinn gera
með þvi að landið verði eitt kjör-
dæmi.
Á þeirri skipan mála eru all-
margir gallar sem veikja málstað-
inn. Framsóknarflokkurinn hefur
jafnan barist á móti þvi að rétta
hlut þéttbýlisins við kjörborðið þó
einstakir áhrifamenn þar á bæ
hafi tekið undir það sjónarmið á
allra siðustu árum. Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur ályktað á þremur
síðustu landsfundum sínum að
jafna skuli kosningaréttinn. Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur á sama
tíma verið hið sterka afl í ríkis-
stjórn íslands, en því miður, lítið
sem ekkert aðhafst í þessu mikla
mannréttindamáli. Það ranglæti
og ójöfnuður sem ríkir í vægi at-
kvæða eftir því hvar íslendingar
búa í Iandinu er orðið svo hrópandi
að Alþingi getur ekki legur setið
þegjandi hjá. Treysti Alþingi sér
afturámóti ekki til að taka á mál-
inu, er rétt að benda á það sjónar-
mið sem fram kemur í Morgun-
blaðinu þann 24. maí sl. að efna
til þjóðaratkvæðagreisðlu um mál-
ið, þ.e. að leyfa fólkinu_ í landinu
að taka ákvörðunina. Urslitum í
þjóðaratkvæðagreiðslu yrðu allir
landsmenn að una, alþingismenn
líka.
Höfundur er framkvæmdastjóri
og fyrrverandi borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavik.
ELSTI gesturinn á þjóðhátíðinni var Steinunn Finnbogadóttir
frá Reykjavík en hún var í heimsókn hjá dóttur sinni Gerði
Thorberg sem er þarna á bak við móður sína. Við hlið hennar
er Guðrún Árnadóttir, á bak við má sjá Karl Guðmundsson og
Mörtu Kristjánsson.
Þjóðhátíð í Flórída
Ein með
öllu frá
„bæjarins
bestu“
ÞEGAR Íslendingar koma saman
erlendis til þess að fagna þjóðhátíð
eða af öðru tilefni vita þeir fátt
betra en að fá „eina með öllu“.
Þess vegna leitast íslendingafélög-
in eftir því að útvega þennan góm-
sæta rétt og jafnvel annað sem
löndum finnst ómissandi: prins
póló, lakkrís og harðfisk!
Nýlega héldu íslendingar í Mið-
Flórída upp á þjóðhátíðina með öll-
um þessum krásum og glóðuðum
hamborgurum að auki. Þeir komu
saman í Lori Wilson garðinum sem
staðsettur er á strönd Atlantshafs-
ins hjá bænum Coca Beach. Hátt í
hundrað manns tóku þátt í sam-
komunni, sem hófst í hífandi roki
og rigningu en er leið á daginn létti
til og sólin skein á samkomugest-
ina. Hægur vandi var að kæla sig
í sjónum, því garðurinn er á strönd-
inni. Farið var í ýmsa Ieiki eins og
reiptog, pokahlaup, blak o.fl. Þeir
sem hlutskarpastir voru fengu verð-
laun fyrir góða frammistöðu.
Samkomugestir voru á ýmsum
aldri eða frá níu mánaða upp í níu-
tíu ára og skemmtu allir sér hið
besta.
Formaður Islendingafélagsins í
Mið-Flórída, Leifs Eirikssonar er
Guðleifur Kristinsson_ og með hon-
um í aðalstjórn eru Árni Árnason,
Guðmundur Thorsteinsson og Elín
og Jóe Livingston. Félagið gefur
út fréttabréfið Landann sem kemur
út a.m.k. íjórum sinnum á ári.
Félagar í Leifi Eiríkssyni eru hátt
á annað hundrað talsins.
Ragnar
Þjóðólfsson
Júlíus
Hafstein