Morgunblaðið - 11.09.1997, Qupperneq 34

34 FIMMTUDAGUR 11. SEPTEMBER 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, NÍELS HERMANNSSON frá Yzta-Mói, Háaleitisbraut 101, Reykjavík, verður jarðsunginn frá Grensáskirkju, föstu- daginn 12. september kl. 13.30. Steinunn Jóhannsdól Hermann Níelsson, Ingibjö Björn Níelsson, Jórunn Níels Níelsson, Guðbjö Hanna Níelsdóttir, Helgi B <-v ttir, rg Magnúsdóttir, Jóhannesdóttir, rg Sigurjónsdóttir, jörgvinsson.

+ Ástkær móðir mín, amma okkar, langamma og systir, ELÍN ÞÓRUNN NORDQUIST, Rohnert Park, Kaliforníu, U.S.A., andaðist á heimili sínu hinn 27. ágúst sl. Útför Elínar fór fram frá Fossvogskapellu í kyrrþey, mánudaginn 8. september. Ása Smith, Tina og Patricia, Savannah og Tyler, Sverrir, Viggó og Jónas
.#
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
HELGI GÍSLASON,
lést á Hornbrekku, Ólafsfirði, þriðjudaginn 9. september.
Sigríður Ingimundardóttir,
Gíslína Helgadóttir, Ingimar Antonsson,
Sigurður Helgason, Ágústa Pétursdóttir,
Hannes Helgason, María Jónsdóttir,
Ingimundur Helgason, Arndís Friðriksdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og langalangafabarn.
t
Elskuleg frænka okkar og vinur,
INGIBJÖRG STEFÁNSDÓTTIR,
frá Ósi á Skógarströnd,
Breiðahvammi,
Ölfushreppi,
verður jarðsungin frá Kotstrandarkirkju, Ölfus-
hreppi, laugardaginn 13. september kl. 14.00.
Árni Gunnarsson, Hrefna Filippusdóttir,
Sigríður Ásta Árnadóttir, Rúnar J. Aðalsteinsson,
Gunnhildur Árnadóttir,
Árni Aðalsteinn Rúnarsson.
-J
t
Systir okkar og mágkona,
MÍNERVA JÓNSDÓTTIR,
íþróttakennari,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur þriðjudaginn
9. seþtember.
Bergþór Jónsson, Jóhanna Sigurjónsdóttir,
Ragnar Jónsson, Guðrún Brun Madsen.
t
Ástkær faðir minn,
HARALDUR Ó. BRIEM,
fyrrverandi póstmaður,
lést á Droplaugarstöðum fimmtudaginn 4. september sl.
Hann verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík mánudaginn 15. sept-
ember nk. kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Valdimar Briem.
HALLDOR
BRAGASON
+ Halldór Braga-
son fæddist í
Reykjavík 18. nóv-
ember 1945. Hann
lést á heimili sínu
4. september síðast-
liðinn. Foreldrar
hans eru hjónin
Dóra Halldórsdótt-
ir, f. 12.1. 1919 í
Reykjavík, og
Bragi Brynjólfsson,
klæðskerameistari,
f. 6.8. 1916 á Akur-
eyri, d. 18.8. 1995.
Systkini Halldórs
eru: Alda, f. 15.5.
1944, Elín Sigríður, f. 17.2.
1951, og Brynjólfur, f. 5.4.
1954.
Halldór kvæntist hinn 20.8.
1977 Þorbjörgu Jónasdóttur,
f. 12.3. 1945. Synir þeirra eru:
Yngvi, f. 30.7. 1977, og Hall-
dór, f. 20.3. 1983. Áður átti
hann dótturina Ingibjörgu
Lilju, f. 2.3. 1968.
Eiginmaður henn-
ar er Hörður Vals-
son, f. 27.7. 1966.
Fósturdóttir Hall-
dórs er Þóra Björg
Jónasdóttir, f. 7.5.
1970. Hennar dótt-
ir er Sunna Björg
Gunnarsdóttir, f.
7.8. 1992.
Árið 1962 hóf
Halldór nám í
prentiðn í Prent-
smiðjunni Eddu og
tók hann sveins-
próf 2.7. 1966.
Hann hélt áfram störfum hjá
Eddu til ársins 1977 er hann
gerðist verkstjóri í umbroti og
setningu hjá Frjálsri fjölmiðlun
hf. og starfaði hjá því fyrirtæki
síðan.
Útför Halldórs fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elskulegur móðurbróðir okkar er
látinn eftir hetjulega baráttu við
illvígan sjúkdóm. Það er sárt að
horfa á eftir góðum manni á besta
aldri yfir í annan heim, en við vitum
að Halldór hefur fengið hlýjar mót-
tökur við komuna þangað og líður
vel, laus við allarþjáningar. Halldór
var alla tíð mikill keppnismaður og
spilaði hér á árum áður handbolta
og fótbolta með Þrótti, Reykjavík.
Golf stundaði hann af miklum
áhuga og var fjölskylduvöllurinn í
Draumalandi notaður óspart við þá
iðju. í ár sat hann hjá er ijölskyld-
an þreytti sitt árlega Draumalands-
golfmót en stjórnaði þess í stað
keppninni af miklum áhuga. Það
verður skrýtið að koma upp í sumar-
bústað og sjá hann ekki sitjandi í
sófanum eins og hann var vanur í
sumar. Þær eru margar og góðar
minningarnar sem við systurnar
eigum um Halldór og hans mun
verða sárt saknað.
Elsku fjölskylda, við munum með
Guðs hjálp styrkja hvert annað í
sorginni, í því felst kraftur okkar.
Hvíl í friði, elsku frændi.
Steinunn Inga og Dóra.
Elsku Dóri, ástkæri vinur og
samstarfsfélagi.
Ítalíuhópinn langar til þess að
rita hér fáeinar línur til að minnast
þín og allra góðu stundanna okkar
saman, í vinnu og utan hennar.
Öll vitum við að bilið milli lífs
og dauða getur oft á tíðum verið
ansi lítið. Hversu stutt það var í
þínu tilviki óraði okkur þó ekki fyr-
ir, því öll trúðum við því að þú
myndir aftur ná fullri heilsu og taka
þátt í öllu því sem ætlunin var að
taka sér fyrir hendur á næstunni.
Við kynntumst flest fyrir um
tuttugu árum, þá byrjaðir þú að
vinna með okkur á gamla DB. Við
vorum ung og full af orku, vinnan
var okkur mikils virði og vinnufé-
lagarnir ein sterk heild sem lagði
sitt af mörkum til að blaðið kæmist
út á réttum tíma. Síðar þróaðist það
þannig að þú, Dóri, varðst yfirmað-
ur sumra okkar án þess þó að sækj-
ast eftir því og olli það okkur
nokkru hugarangri um tíma, sem
fljótlega snerist þó upp í ánægju
og gleði, því ekki var yfirgangi né
hroka fyrir að fara hjá þér þó þú
værir nú orðinn okkur æðri. Eins
og gefur að skilja er ekki alltaf
auðvelt að vera yfirmaður vina
sinna, en þér fórst það vel úr hendi
og sigldir léttilega milli skers og
báru til að gera sem flestum til
hæfís, bæði yfir- og undirmönnum.
Eftir því sem árin liðu jókst vin-
áttan, við fórum að kynnast mökum
hvers annars og eftir stórkostlega
ævintýraferð saman til Rimini á
Ítalíu fyrir nokkrum árum, þróaðist
með okkur öllum sú djúpstæða vin-
átta sem staðið hefur í blóma allt
fram á þennan dag. Við mynduðum
með okkur félagsskap og ákváðum
að hann skyldi kallaður Italíuhópur
(í höfuðið á fyrstu utanlandsferð-
inni okkar). Margt hefur verið brall-
að á þessum síðustu árum, farnar
ótal ferðir í tjöld og sumarbústaði
vítt og breitt um landið, tvær ferð-
ir hafa einnig verið farnar utan, og
í ófá skipti höfum við glaðst saman
yfir smáu sem stóru tilefni hjá hvert
Marmari ♦ Granít ♦ Blágrýti ♦ Gabbró
r
Islensk framleiðsla
Sendum
myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4 - Reykjavik
sími: 5871960-Jax: 587 1986
+
Ástkær sonur okkar og bróðir,
HRINGUR KJARTANSSON,
sem fæddist þann 5. september 1997, lést á
barnaspítala Landspítalans þann 6. septem-
ber síðastliðinn.
Útför verður frá Fossvogskapellu kl. 15.30
í dag, fimmtudag.
Kjartan Guðbrandsson,
Anna Sólmundsdóttir,
Atli Freyr Gíslason.
öðru. Já, fyrir utan öll þau skipti
sem við höfum hist bara til þess
að vera saman, spjalla og skralla.
Nú er skarð fyrir skildi í Italíu-
hópnum. Stór tollur hefur verið inn-
heimtur, en við munum ekki láta
bugast. Tobba verður áfram með
okkur og þú, elsku Dóri, munt ávallt
vera með okkur í huga og verki,
hvað sem við gerum og hvar sem
við verðum. Þrátt fyrir gífurlegan
baráttuvilja þinn og ekki síður
Tobbu, eiginkonu þinnar, sem stóð
eins og klettur við hlið þér allan
tímann og veitti þér þann styrk sem
upp á vantaði þegar þitt eigið þrek
dugði ekki til, hefur þú nú þurft
að lúta í lægra haldi fyrir vilja
mannsins með ljáinn. Þjáningum
þínum er nú lokið, en eftir sitja
harmi þrungin eiginkona og börn
ásamt sólargeislanum þínum, henni
Sunnu litlu.
Kæri Dóri, þú hefur verið góður
félagi og vinur og við munum sakna
þín sárt og innilega.
Elsku Tobba og börn, við finnum
til með ykkur í sorg ykkar og send-
um okkar dýpstu samúðarkveðju.
Guð geymi minningu ástkærs
vinar.
Fríða Björg, Guðmundur S.,
Jón Br., Guðrún, Vigdís,
Bjarney og Gunnar,
(Italíuhópurinn).
í dag verður til moldar borinn
vinur minn í 30 ár, Halldór Braga-
son, er lést eftir erfið veikindi á
heimili sinu 4. sept. sl. Kynni okkar
og vinskapur hófust er ég hóf nám
í Prentsmiðjunni Eddu 1967 og þar
unnum við saman í tæp átta ár og
síðan aftur nokkrum árum síðar á
Dagblaðinu en þar vann Dóri til
dauðadags. Dóri Braga var góður
fagmaður og var mín fyrirmynd,
sem hefur reynst mér vel síðan.
Á árunum í Eddunni unnu marg-
ir stórbrotnir og skemmtilegir menn
og var Dóri Braga þar fremstur í
flokki. Eddan er skemmtilegasti
vinnustaður sem ég hef unnið á,
og þar fór saman grín, alvara og
einstaklega gott félagslíf. Ég á
Dóra margt að þakka frá þessum
árum, oft á tíðum dugðu nemalaun-
in ekki út vikuna og þá gat ég allt-
af leitað til Dóra og einnig er mér
sérstaklega minnisstætt er ég fékk
mína fyrstu aukavinnu, eftir fjög-
urra tíma streð kom í ljós að ég
hafði gert mistök og öll vinnan
ónýt, þá stóð Dóri upp frá sinni
vinnu, stimplaði sig út, og kom mér
til hjálpar svo ég gæti skilað verk-
inu með reisn til verkstjórans morg-
uninn eftir. Þetta lýsir vel samskipt-
um okkar Dóra í vinnunni, þau voru
mér, nemanum, ávallt í hag.
En það var öðru nær er við
mættumst á handboltavellinum, við
billiardborðið eða á golfvellinum. í
handboltanum lék Dóri með Þrótti
en ég með Gróttu. Þróttur og Grótta
voru erkifjendur 2. deildar og ekk-
ert var gefið eftir og það sem mestu
máli skipti fyrir hvern leik við Þrótt
var að missa aldrei sjónar á Dóra
og hans fræga valhoppi. Dóri var
ekkert sérstaklega skotfastur en
ótrúlega teknískur leikmaður og
kom það vel í ljós er við hófum að
leika golf saman í Golfklúbbi
Reykjavíkur - upphafshöggin í
styttra lagi en bein og sérstaklega
var hann laginn í kringum flatirn-
ar. Það var því góð tilfinning að
hafa hann með sér í liði er við keppt-
um við félaga okkar Guðmund S.
og Jón Carls, en við fjórir fórum í
margar góðar golfferðirnar austur
fyrir fjall eða suður með sjó.
Eftir tæp átta ár í Eddunni
skildu leiðir er ég fór úr blýinu yfir
í offsetið eins og það var kallað.
En við hófum samstarf aftur
skömmu síðar er Dagblaðið kom
til sögunnar og viti menn, með
honum kom gamli húmorinn úr
Eddunni og áttum við þar saman
mjög góð ár með skemmtilegu
samstarfsfólki.
Með söknuð í hjarta þakka ég
góðum dreng fyrir samverustund-
irnar í gegnum tíðina og votta
konu hans, Tobbu, og öllum hans
nánustu mína dýpstu samúð.
Halldór.