Morgunblaðið - 12.09.1997, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 1997 41
Ólafur var ráðuneytisstjóri sam-
gönguráðuneytisins þegar ég óreynd-
ur og óvænt kom þangað til starfa
einn septemberdag haustið 1988. Þá
var gott að hitta þar fyrir þaulreynd-
an og traustan embættismann með
víðtæka þekkingu á viðfangsefninu
eins og Ólafur Steinar var. Hann eins
og annað starfsfólk samgönguráðu-
neytisins tók mér virkta vel.
Ólafur Steinar var með lagnari
mönnum sem ég hef átt samstarf við
hvað það snertir að vera manni innan
handar og leiðbeina á þann hógværa
hátt að maður tók eiginlega aldrei
eftir því að hann væri að leggja lín-
urnar. Það kom einnig fljótlega á
daginn að við áttum ýmis sameigin-
leg áhugamál á sviði samgöngu- og
ferðamála sem tekið var til við að
vinna að. Vil ég í því sambandi sér-
staklega nefna áhuga á almennri
framtíðarstefnumótun í samgöngu-
málum, samræmingu samgönguþátt-
anna og samræmdri uppbyggingu í
samgöngumálum og síðast en ekki
síst áhuga hans á að efla ferðaþjón-
ustu sem atvinnugrein. Að þessu
ásamt auðvitað fjölmörgu fleiru var
talsvert unnið í minni tíð í samgöngu-
ráðuneytinu og naut ég þar ekki síst
starfskrafta og áhuga Ólafs.
Samgönguráðuneytið var, og er
það best ég veit enn, fremur lítill
en vel skipulagður og afkastamikill
vinnustaður. Ég man að Ólafur sagði
mér að það hefði aldrei verið sín
stefna né þeirra sem hann hefði
mest unnið með að þenja ráðuneytið
út eða gera það að miklu bákni.
Þvert á móti að halda ráðuneytinu
sem fámennri en lipurri yfirstjórn í
málaflokknum og efla þess í stað
þær stofnanir sem undir það heyrðu.
Þetta fyrirkomulag tel ég að hafi
gefist vel. Sú tilfinning sem eftir
situr í mínum huga er að samgöngu-
ráðuneytið undir stjórn Ólafs hafi
verið góður vinnustaður með þægi-
legum starfsanda og ágætri sam-
heldni starfsfólks í anda þeirra eigin-
leika sem hann sjálfur gat ríkulega
miðlað af.
Ólafur Steinar var prýðilega fróð-
ur maður ekki aðeins um það sem
til hans starfssviðs heyrði heldur og
ekki síður kunni hann að segja vel
og skemmtilega frá ýmsu af mönn-
um og málefnum. Það var ekki ónýtt
að vera viðstaddur þegar þeir vinirn-
ir, hann og Ludvig Hjálmtýsson,
fyrrum ferðamálastjóri, komust á
skrið við að segja frá liðinni tíð,
ekki síst frá gömlum dögum í
Reykjavík.
Við leiðarlok Ólafs Steinars Valdi-
marssonar vil ég þakka fyrir það
ágæta samstarf sem ég átti við hann
og ánægjuleg viðkynni og vináttu
við hann og hans góðu konu, Fjólu,
sem fylgdu í kjölfarið. Ég votta henni
og börnum þeirra og öðrum aðstand-
endum samúð mína og fjölskyldu
minnar.
Steingi’ímur J. Sigfússon.
Mikil kempa er að velli lögð. Ólaf-
ur Steinar Valdimarsson, ráðuneyt-
isstjóri er til moldar borinn í dag.
Barátta hans fyrir lífinu hafði verið
löng og ströng. Vorið 1993 kenndi
hann hins illvíga sjúkdóms. Þótt hann
hafí unnið stundarsigur var það aldr-
ei nema stundarsigur og vonbrigði
mikil þegar sjúkdómurinn tók sig
upp. En honum var styrkur að Fjólu
og börnunum enda mikill fjölskyldu-
maður alla tíð og heimakær. Ham-
ingjumaður í sínu einkalífi. Og hann
fékk að deyja heima. Miklar þakkir
á fólkið í heimahlynningu Krabba-
meinsfélags íslands skildar fyrir störf
sín óeigingjöm og kærleiksrík.
Ég kynntist Olafi Steinari fyrst
eftir að ég tók sæti á Alþingi og
þurfti til hans að leita. Leysti hann
jafnan ljúfmannlega úr vanda mín-
um. Með okkur tókust síðan náin
kynni eftir að ég varð samgönguráð-
herra 1991. Hann var vel skipulagð-
ur í störfum sínum og ég fann fljótt
að hann var vinur starfsfólksins og
því þótti vænt um hann. Ég á góðar
minningar frá þessum árum enda
unnum við vel saman. Og það tók á
okkur báða þegar hann hlaut að
hætta daglegum störfum vegna hins
þunga sjúkdóms. Við höfðum gert
ráð fyrir að hann kæmi aftur til
starfa í ráðuneytinu og ynni að sigl-
ingamálum sem honum voru hug-
leikin. En til þess kom aldrei. Svo
óvægilegt var hans langa stríð.
Þessar fáu línur bera þér Fjóla,
börnum þínum, barnabörnum og
fjölskyldu þakklæti og samúðar-
kveðjur okkar Kristrúnar. Guð blessi
minningu Ólafs Steinars og styrki
ykkur öll. Hann var ykkur svo náinn.
Halldór Blöndal.
í dag er jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík Ólafur Steinar
Valdimarsson fyrrverandi ráðuneyt-
isstjóri samgönguráðuneytisins. Öl-
afur Steinar var borgarbarn. Fædd-
ur og uppalinn í Reykjavík á tímum
mikilla breytinga í þjóðlífinu. Engu
að síður hafði hann tilfinningu og
sterkan skilning á nauðsyn framfara
og uppbyggingar í þágu fólksins í
landinu öllu. Leiðir okkar Ólafs
Steinars lágu fyrst saman þá er ég
var sveitarstjóri og átti margvísleg
erindi í samgönguráðuneytið. Frá
fyrstu fundum okkar varð mér ljóst
að þar fór vandaður og traustur
embættismaður sem gott var að leita
til. Hann var embættismaður sem
vann sitt verk af samviskusemi á
meðan heilsa og kraftar entust.
Hann hafði ríkan vilja til þess að
sinna hinum margvíslegu verkefnum
samgöngumála og fékk tækifæri til
þess að verða mótandi við uppbygg-
ingu stofnana á vegum ráðuneytis-
ins, setningu reglugerða og undir-
búning lagafrumvarpa á sviði sam-
göngumála. Þau starfssvið sem Ólaf-
ur fékkst við í ráðuneytinu voru fjöl-
mörg. Meðal þeirra voru hafnamál
og ferðamál. Sem formaður Hafnar-
áðs og Hafnabótasjóðs til margra
ára hafði hann mikil áhrif á fram-
vindu bæði varðandi hafnarfram-
kvæmdir, gjaldskrármál og rekstur
hafna landsins. Hann átti mikil sam-
skipti við þingmenn, útgerðarmenn,
hafnastjóra og sveitarstjórnarmenn
vegna hafnarmála og mætti á árs-
fundi Hafnasambands sveitarfélaga
og kynntist þannig sjónarmiðum
þeirra sem fóru með málefni hafn-
anna. Ólafur Steinar var einstaklega
laginn að laða fram ásættanlega
niðurstöðu þegar að ráðuneytinu var
sótt af kappsfullum fulltrúum hafn-
anna vegna framkvæmda sem ekki
þoldu bið. Ég held að hafnamálin
hafi verið honum sem embættis-
manni sérstakt áhugamál og gefið
honum gott tækifæri til þess að
kynnast viðfangsefnum um allt land.
Ólafi Steinari var það vel ljóst hversu
mikilvægu hlutverki ferðamál gegna
fyrir þjóðarbúið. Hann var því mjög
hvetjandi að ferðaþjónustan mætti
eflast um landið allt og veitti þeim
margvísleg ráð og stuðning sem
stóðu í framkvæmdum t.d. við hótel-
byggingar. Hann átti ríkan þátt í
því að Ferðamálasjóður mætti eflast
og verða þess megnugur að lána til
hótelbygginga og fleiri verkefna á
sviði ferðaþjónustu. Hann var á því
sviði þátttakandi sem embættismað-
ur í miklum breytingum og framför-
um í ferðaþjónustunni í landinu.
Starf ráðuneytisstjóra er fjöl-
breytt, en um leið erilsamt og krefj-
andi þegar sótt er að úr öllum áttum
og verkefnin á hveiju strái í gróandi
þjóðlífi. í slíkum störfum verður erf-
itt um vik þegar heilsan bilar. Það
varð því hlutskipti Ólafs að láta
undan síga og hætta í ráðuneytinu
þegar alvarleg veikindi gerðu vart
við sig hjá honum. Sýndist mér þá
þegar að veikindin hefðu gengið nær
honum en hann vildi vera láta. Hann
naut við þær aðstæður og síðar í
veikindum sínum einstaks stuðnings
og atorku Fjólu eiginkonu sinnar.
Að leiðarlokum í lífi Ólafs Stein-
ars vil ég votta Fjólu og fjölskyld-
unni samúð mína um leið og ég
þakka gott samstarf og vináttu og
ánægjulegar stundir í Hólminum
þegar merkum áföngum var náð og
ríkuleg ástæða var til að gleðjast.
Þær stundir verða tengdar minning-
unni um góðan samferðarmann.
Sturla Böðvarsson.
Kæri vinur, nú er leiðir okkar
skiljast leitar hugurinn til baka og
margs er að minnast. Samfylgdin
hefur verið ljúf og hefðum við óskað
þess að hafa hana miklu lengri.
í Spámanninum segir: „Skoðaðu
hug þinn vel, þegar þú ert glaður,
og þú munt sjá, að aðeins það, sem
valdið hefur hryggð þinni, gerir þig
glaðan. Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá aftur hug þinn, og þú
munt sjá, að þú grætur vegna þess
sem var gleði þín.“ (Kahlil Gibran).
Þegar rósimar fólna og hörpunnar strengur
er hljóður
er hugurinn kvíðinn og treginn hann nístir
svo sár
þá huggar það okkur við vitum að Guð er
góður
af gæsku og mildi hann læknar og þerrar
öll tár.
Lífið er oft eins og sólskin á sumardegi
og sólin hún veitir manninum kraft og trú.
Þær ánægjustundir sem verða á okkar vegi
Þær verma og ylja í sorginni eins og nú.
Minningar allar frá mörpm og góðum
fundum
munum við geyma þó sorgin sé dimm og köld
það er svo fjarri við sjáum á sólskinsstundum
sólina ganga til viðar næsta kvöld.
Því er svo sárt að hugsa um hljóðnaða
strengi
og hjartað er fullt af því sem enginn sér.
Við þökkum þér Guð að við áttum hann að
svona lengi
og óskum hann fái að hvfla í faðmi þér.
(G.G.E.)
Með söknuði og hlýhug kveðjum
við þig nú, þökkum þér yndislegar
stundir og allan velvilja og vináttu
í okkar garð. Við óskum þér velfarn-
aðar í nýjum heimi, fullviss um end-
urfundi síðar.
Elsku Fjóla, Magnús, Kristín,
Steinunn og Ingi Þór, Guð veri með
ykkur og fjölskyldum ykkar, hann
styrki ykkur og breiði sína kærleiks-
vængi yfir ykkur og leiði ykkur í
ljósið.
Barbara, Rúnar, Diðrik Orn
og Andri Rúnar.
Elskulegur mágur og vinur, Ólaf-
ur Steinar Valdimarsson, er látinn
og er í dag kvaddur hinstu kveðju.
Eg hugsa til þín hrygg i lund
þú hjartans vinur kær.
Við áttum marga ögurstund
því er þín minning tær.
Margir vilja spyija og spá
og spreytt hafa sig nóg,
nú ert þú vinur fallinn frá
og fengið hefur ró.
Þú varst svo hlýr og vildir gott
og væn og góð þín lund,
birta og ylur bar þess vott
og ber hann alla stund.
Eilífðin er öllum trú
þar allir hitta sína
og samúð mína sendi nú
er syrgja brottför þina.
(Jóna Gísladóttir)
Við minnumst samskiptanna við
Steinar með söknuði og eftirsjá.
Minning hans mun ávallt lifa meðal
okkar. Að leiðarlokum viljum við
þakka samfylgdina. Far þú í friði
kæri vinur.
Hjartans Fjóla, Maggi, Kristín,
Steinunn, Ingi Þór, tengdabörn og
barnabörn. Við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð. Megi Guð gefa ykkur
styrk í sorginni.
Kristín, Ingólfur og
Eggert Magnús.
Elsku Steinar, kveðjustundin er
komin, ekki óvænt en þó sár og
tregablandin. Viljum við þakka þér
samfylgdina af alhug.
Frá öllum heimsins hörmum,
svo hægt í friðar örmum
þú hvflist hels við lín. -
Nú ertu af þeim borinn
hin alira síðstu sporin,
sem með þér unnu og minnast þín.
Með tryggð til máls og manna
á mátt hins góða og sanna
þú trúðir traust og fast.
Hér er nú starfsins endi.
I æðri stjómar hendi
er það, sem heitt í hug þú barst.
Guð blessi lífs þíns brautir,
þitt banastríð og þrautir
og starfs þíns mark og mið.
Við hugsum til þín hljóðir. -
Að hjarta sér vor móðir
þig vefur fast og veitir frið.
(Einar Benediktsson.)
Kæra fjölskylda, Fjóla, Magnús,
Kristín, Steinunn, Ingi Þór, tengda-
börn og barnabörn, við biðjum algóð-
an Guð að blessa ykkur og styrkja
í ykkar miklu sorg.
Linda, Stefán, Arnar
og Telma.
í dag þegar ég kveð vin minn,
Ólaf Steinar Valdimarsson, vakna
margar minningar frá liðnum sam-
verustundum:
Það er ljúft að þakka og muna
þó að nú mér sértu fjær
hve gott var hjá þér æ að una
ölium var þin návist kær.
Leiðir okkar Ólafs lágu fyrst sam-
an á fundum í Ferðamálaráði fyrir
þremur áratugum. Hann var þar full-
trúi samgönguráðherra en ég átti
sæti í ráðinu á vegum Eimskips.
Kynni okkar urðu þar ekki náin og
fundimir ekki margir sem við sátum
saman. En ekki þurfti margar sam-
verustundir til að sjá hvem mann
hann hafði að geyma og minningin
um hann er mér skýr frá þeim tíma
þó horfið sé i haf gleymskunnar allt
það sem rætt var á fundunum. Og
ekki líða mér úr minni fögur orð
Ludvigs Hjálmtýssonar, formanns
Ferðamálaráðs, sem hann lét falla
um Ólaf Steinar. Þeir þekktust mjög
vel og unnu mikið saman.
í fáum kveðjuorðum er ekki ætlun
mín að rekja starfsferil Ólafs Stein-
ars. Væntanlega gera það aðrir sem
gleggri skil kunna á þeirri sögu. En
það hef ég fyrir satt að hann kunni
vel til verka og ekki verður um villst
að hann verðskuldaði það traust að
vera valinn til vandasamra ábyrgð-
arstarfa í háu embætti. Hann var
laginn við að samræma ólík sjónar-
mið sem stundum gat verið næsta
erfitt að sætta. Þar réð trúlega miklu
um að enginn þurfti að efast um það
að orðum hans mætti treysta og að
ætíð legði hann gott til mála. Allt
annað var honum framandi og and-
stætt. Þá minnist ég hve lagin hon-
um var sú list að krydda hversdags-
leikann með hnyttinni stöku, sem
hann átti til að kasta fram þegar
vel var við hæfi. Hann flíkaði ekki
þeim hæfileika fremur en öðrum
góðum sem hann var gæddur.
Það var Ólafi Steinari rótgróið líf-
sviðhorf, meðvitað eða ómeðvitað,
að láta réttvísi skipa öndvegi í sam-
skiptum við aðra menn. Hann var
heill í hveiju sem hann tók sér fyrir _
hendur, vanrækti ekki smámuni
daglegs lífs sem mörgum vilja
gleymast en kunna oft að varða svo
miklu. Hann skildi að listin að lifa
er meðal annars fólgin í því að kunna
að njóta sólskins, frelsis og smá-
blóma. Viðmót hans var vinahlýtt
og glaðlegt. Hann var mikill jafn-
vægismaður; mér fannst hann alltaf
vera nákvæmlega hann sjálfur.
Að kynnast slíkum drengskapar-
manni er verðmæti sem ekki glat-
ast. Að honum gengnum verður
heimurinn mér ekki hinn sami og
áður. Eftirsjá er mikil því vináttan^*
þekkir dýpi sitt á skilnaðarstund.
Þetta rennur upp fyrir mér þegar
ég horfí út um gluggann og sé að
komið er að kveldi og senn muni
elda af nýjum degi.
Hin síðari árin bar fundum okkar
oft saman. Þeir voru allir ánægjuleg-
ir og við bundumst traustum vináttu-
böndum. Einnig átti ég og kona mín
margar samverustundir með honum
og Fjólu, konu hans. Frá þeim geym-
um við góðar minningar sveipaðar
birtu og yl.
Fyrir nokkrum árum kenndi Ólaf-
ur Steinar sér þess meins sem varð
honum að aldurtila. Oft var baráttan
óvægin, en hann sýndi alla tíð karl-
mennsku og einstakt sálarþrek.^
Hann hélt ró sinni og kvaddi í sátt
við Guð og menn. En aldrei stóð
hann einn. Traustur lífsförunautur,
sem var honum í senn eiginkona og
besti vinur, studdi hann og styrkti
af því ástríki sem aldrei bregst.
Að leiðarlokum þakka ég vini
mínum af einlægni fyrir ánægjulega
samfylgd. Ég fel engli kærleikans
að vefja hann vængjum sínum og
leiða heim til Hans sem ljósið skóp
á hinum fyrsta morgni.
Fjólu, börnum, barnabörnum og
öðrum ástvinum vottum við Hallá**
innilega samúð okkar.
Sigurlaugur Þorkelsson.
• Fleiri minningargreimr um
ÓlafSteinar Valdimarsson bíða
birtingar ogmunu birtast í blað-
inu næstu daga.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓHANN JÓNSSON,
Sunnuvegi 13,
Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju laugar-
daginn 13. september kl. 15.30.
Sigríður Ólfna Marinósdóttir,
Marinó F. Einarsson, Valgerður Jakobsdóttir,
Hansína Ásta Jóhannsdóttir,
Guðbjörg Jóhannsdóttir, Sigdór Vilhjálmsson,
Guðmundur Rúnar Jóhannsson, Margrét Fanney Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ÞORVALDÍNA AGNBORG
JÓNASDÓTTIR,
Hlíf 2,
ísafirði,
veður jarðsett frá Isafjarðarkirkju laugardaginn
13. september kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Slysavarnafélag Islands,
Sigurður G. Sigurðsson, Helga M. Ketilsdóttir,
Brynjólfur I. Sigurðsson, Ingibjörg Lára Hestnes,
Elín S. Sigurðardóttir, Jóhannes Torfason,
Þórarinn J. Sigurðsson, Hildur Káradóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Verslunin verður lokuð I dag, föstudag vegna jarðarfarar
GUÐRÚNAR ÞÓRÐARDÓTTUR.
Regnhlífabúðin,
Laugavegi 11.