Morgunblaðið - 26.11.1997, Blaðsíða 60

60 MIÐVIKUDAGUR 26. NÓVEMBER 1997
MORGUNBLAÐÍÐ
FÓLK í FRÉTTUM
SNERTANLEG ÁST
KVIKMYNDAHÁTÍÐ
helguð ungum frönskum
leikstjórum stendur yfír
dagana 22.-27. nóvem-
ber. Háskólabíó stendur
að hátíðinni í samvinnu
við franska sendiráðið.
„Oublie-moi“ eða
„Gleymdu mér“ er ein
myndanna sem sýndar
eru á hátíðinni. Leikstjóri
hennar, Noémie Lvovsky,
var viðstödd setningu há-
tíðarinar á laugardaginn.
- Um hvað fjallar
myndin?
„Hún er um Nathalie
sem er elskuð af manni,
en heldur að hún elski
annan mann. Hún þarf að
ná öllu út úr þessari ást-
arþörf sinni. Eignast ást-
ina eins og hún væri eitt-
hvað sem hægt er að
snerta. Það sem hún lær-
ir af öllu saman er mun-
urinn á því hvað er að
girnast og vilja einhvern og því að
elska einhvern.
Myndin er líka um vini hennar
sem eru aldrei heima hjá sér, því
þeir eru að leita að sínum stað í líf-
inu.
Fyrstu hugmyndimar að mynd-
inni kviknuðu út frá mjög loft-
kenndum spumingum um ástina
og tilvemna, sem vora mér hug-
leiknar á þeim tíma. Svo fór ég að
vinna handritið og fann þá persón-
umar og út frá þeim kom svo sag-
an sjálf.“
- Ertu ánægð með þessa fyrstu
kvikmynd þína?
„Nei, ekkert sérstaklega. Eg er
mjög ánægð með samstarfsfólkið,
tæknimennina og sérstaklega leik-
arana sem era frábærir. En ekki
myndina í heild, þótt sumt sé eins
og ég hafði hugsað mér. Mér finnst
bara svo erfítt að líta á myndina
sem eitthvert klárað verkefni. Ég
get ekki séð hana í dag án þess að
velta fyrir mér hvað hefði mátt bet-
ur fara. Þegar ég gerði myndina þá
var ég búin að fá nóg af myndum
sem vora bara eitt langt „sjó“, en
núna finnst mér myndina mína
vanta þá hlið. Það er frekar mikið
talað í henni og ég vona að íslend-
ingar endist til að horfa á hana.
Þetta er samt mjög einlæg mynd.“
- „Hvemig er að vera ungur
leikstjóri í Frakklandi í dag?
„Ég held að það sé mun auðveld-
ara en í mörgum öðrum Evrópu-
löndum, þó það sé samt alltaf
erfítt. Frakkar setja stórar fjár-
Morgunblaðið/Ami Sæberg
LEIKSTJÓRINN Noémie Lvov-
sky er fulltrúi ungra franskra
kvikmyndagerðarmanna á há-
tíðardögum Háskdlabíós og
franska sendiráðsins.
hæðir í kvikmyndagerð sem gerir
það að verkum að við þurfum ekk-
ert að hugsa um peninga. Fram-
leiðendurnir sjá um þá auk nokk-
urra sjónvarpsstöðva. Það er hægt
að gera kvikmyndir án þess að þær
þurfí að verða mjög vinsælar og
standa undir kostnaði.
Ég held að flestar myndirnar á
þessari hátíð hafí verið gerðar með
það í huga að segja sögu
án þess að græða margar
milljónir. Við getum því
gert okkar myndir nokk-
uð áhyggjulaus. Það á
ekki við víðast hvar ann-
ars staðar, nema kannski
í Englandi nú orðið.“
- Hvernig finnst þér
hinar myndirnar á hátíð-
inni?
„Ég er búin að sjá þær
allar nema „Augustin" og
mér finnst þær mjög
góðar. Myndin eftir
Pascale Ferran er sér-
lega góð og mér finnst
það mjög skemmtilegt
því hún var upphafleg
gerð fyrir sjónvarp. Það
er frönsk-þýsk sjón-
varpsstöð, ARTE, sem er
í listræna kantinum, sem
gefur ungu fólk peninga,
ekki mikla samt, til að
gera myndir. Leikstjór-
anum er gjörsamlega
gefinn laus taumur, og þetta verða
oft svo góðar myndir að þær eru
settar í bíó eftir á. Þetta er mjög
gott fordæmi fyrir hinar sjón-
varpsstöðvarnar sem setja leik-
stjórum sínum stólinn fyrir dyrn-
ar; þeir verða að tala um visst
þjóðfélagsvandamál og persónurn-
ar verða að vera af öllum kynþátt-
um o.s.frv. Þetta verður vanalega
eitthvert samsull sem enginn vill
horfa á.“
- Hverjir era uppáhaldsleik-
stjóranir þínir og hafa þeir haft
áhrif á „Gleymdu mér“?
„Þeir sem mér dettur fyrst í hug
eru Francois Traffaut, Ingmar
Bergmann og Aki Kaurismaki.
Bergmann er viss áhrifavaldur í
þessari mynd. Kannski frekar það
sem hann hefur skrifað heldur en
kvikmyndimar hans, þar sem ég
las mikið eftir hann þegar ég var
að skrifa handritið. Við spyrjum
okkur sömu spurninga; hvernig er
hægt að lifa með einhverjum, hver
era þessi sálrænu átök sem mynda
tengsl milli fólks?
Traffaut hefur eflaust einhver
áhrif á næstu mynd mína sem ég er
að klára þessa dagana. Hún er svo
falleg þessi yfirborðslega gleði sem
ríkir alls staðar og svo sorgin sem
hvílir undir.
Það sem heillar við Kaurismaki
er dulúðin. í hvert skipti sem ég sé
mynd eftir hann þá er ég alveg dá-
leidd og veit varla af hverju. Allt er
gegnumfrosið en samt svo heillandi
að ég bara tárast.“
1/AFFI ,
RIYÍIAVIK
Tískusýning
á Kaffi Reykjavík á morgun fimmtudagskvöld kl. 21.30
Sýndur veröur fatnaöur frá versl. Álftamýri
Módelsamtökin sýna.
Kynnir er Heiöar Jónsson, snyrtir
EPISODE
fatnaöur fyrir ungu konuna
Hunangsgljáö kjúklingabringa
með grænmeti risotto kr. 950
Stutt
Handteknir
af Chuck
Norris
► CHUCK Norris lætur sér ekki
nægja að leika lögreglumann í
„Walker, Texas Ranger“. Hann
hefúr verið varalögreglumaður
hjá lögreglunni í Terrell í Texas
síðastliðin tvö ár, og á dögunum
tók hann þátt í handtöku hóps af
eiturlyfjasöluin í borginni. Sumir
þeirra sem voru handteknir rugl-
uðust alveg í ríminu þegar leik-
arinn mætti á svæðið og spurðu:
„Eruð þið að taka upp fyrir kvik-
mynd?“
Norris þurfti víst ekki að nota
hæfni sma við karate við hand-
tökurnar. Hinir ákærðu voru
glaðir yfir því, en Norris er
þekktur fyrir að leika óvægna
bardagamenn í myndum eins og
„Invasion USA“, „Silent Rage“,
„Forced Vengeance" og „Missing
in Action".
Morgunblaðið/Kristján Kristjánsson
„ÞAÐ væri hægt að horfa á „Helbláan“ alla nóttina."
Ljúft pönk
SÖLVI segist helst
hlusta á uppá-
haldstónlistina
sína þegar hann er
einn því hann vilji
hafa allt í botni. Á
kvöldin horfir
hann oft á góða mynd, og nú þurfa
hinar þreyttu amerísku formúlu-
myndir að víkja fyrir breskum
myndum sem séu á allan hátt mann-
legri og betri.
Cake - Fashion Nugget og
Beck - Odelay
„Sem gamall pönkari hef ég mjög
gaman af þessum hljómsveitum sem
spila pönkaða tónlist en samt frekai'
ljúfa. Með aldrinum vill maður smám
saman hafa hana rólegri. Ég gæti
trúað því að Cake væri að stæla
Beck örlítið, en þeir eru samt þræl-
skemmtilegir. Ég keypti báðar plöt-
urnar í sumar og hef hlustað á þær
síðan.“
Helblár
Blue in the Face -1995
Leikstj: Wayne Wang og Paul Aust-
er. Harvey Keitel, Lou Reed, Mich-
ael J. Fox, Jim Jarmusch, Roseanne
og Mel Gorman.
„Ólíkt mörgum
öðram finnst mér
þessi mynd betri
en sú fyrri, „Reyk-
ur“. I myndinni era
margar og
skemmtilegar per-
sónur, og má þar nefna Jim
Jannusch, sem er mjög góður. Mynd-
in, sem er einungis byggð á samtöl-
um, er svo skemmtileg og heillandi að
ég hefði geta haldið áfram að horfa á
hana alla nóttina, og var dauðsvekkt-
ur þegar hún var búin.“
Nakinn
Nukcd -1993
Leikstj: Mike Leigh. David Thewlis,
Lesley Sharp, Katrin Cartlidge og
Greg Cruttwell.
„Þessi mynd, sem fjallar um
stefnuleysi og óánægju enskra ung-
menna, er besta myndin sem ég hef
séð eftir þennan leikstjóra sem nú á
miklu fylgi að fagna. Myndin er gróf
og húmorinn í henni bæði svartur og
svæsinn. David Thewlis er mjög
sterkur leikari og er alveg frábær í
þessari mynd. Atriðið þar sem hann
spjallar við næturvörðinn er svo
ótrúlegt að maður er alveg gáttaður
þegar það er búið.“
I HAVEGUM
Hjá Sölva Ingólfssyni
farandverkamanni
BORIS Karloff og Eisa Lanchester í „The Bride of Frankenstein" frá
árinu 1935.
Mulder, Scully
og Frankenstein
LEYNIÞJÓNUSTUPARIÐ Muld-
er og Scully eltist ekki við geimver-
ur heldur Frankenstein-skrímsli í
þætti sem verður á dagskrá í lok
nóvember í Bandaríkjunum. Maður-
inn á bak við Ráðgátur, Chris Cart-
er, er mikill aðdáandi sögunnar um
Frankenstein og skrímsli hans, og
hefur lengi viljað skrifa þátt þar
sem slíkt skrímsli yrði í aðalhlut-
verki. „Ég fann bara aldrei leið til
þess að koma þessu efni svo vel
væri inn í þáttaröðina," sagði Cart-
er í viðtali við New York Times.
„Ég held að það sem truflaði mig
hafi verið að ég las bók Mary
Shelley og fannst hún alltaf svo
ótrúleg. Bókin er of rómantísk."
Carter byggði þess vegna sitt
skrímsli á kvikmynd James Whale
með Boris Karloff frá árinu 1931.
„Ég ákvað meira að segja að hafa
þáttinn svart/hvítan sem virðingar-
vott við Whale. Skrímslið er nú-
tímaauðnuleysingi sem hefur Cher
á heilanum."
Þátturinn hefur yfirskriftina
„The Post-Modern Prometheus" en
bók Shelley hafði undirtitilinn „The
Modern Prometheus". Þessi titill er
líklega sterkustu tengslin við bók-
ina þar sem kvikmyndaskrímsli
Karloffs átti fátt sameiginlegt með
málglöðu skrímsli Shelleys.