Morgunblaðið - 17.01.1998, Blaðsíða 56

'56 LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Bassey
sýknuð
SÖNGKONAN Shirley Bass-
ey hefur verið sýknuð af
ákæra þess efnis að hafa löðr-
ungað fyirverandi samstarfs-
konu sína, kallað hana ,júða-
tík“ og því næst rekið hana.
Bassey, sem er nú 61 árs, grét
af gleði er dómurinn var kveð-
inn upp og sagði að það hefði
valdið sér miklu hugarangri að
fyrrverandi vinkona skuli hafa
borið hana slíkum sökum.
Umrætt mál hefur skrölt í
kerfinu síðan áiið 1993, er
umræddur atburður er sagð-
ur hafa átt sér stað. Staifs-
maðurinn, Hilary Levy, hafði
veríð með Bassey í 15 ár,
lengst af sem náinn ráðgjafi
og vinur, en hún bar að Bass-
ey hefði tryllst af bræði í
veislu eftir tónleika í Suður-
Afríku. Hún hafi verið drukk-
in, lagt á sig hendur og kallað
sig niðrandi nöfnum. Brott-
reksturinn hefði auk þess ver-
ið ólögmætur.
Levy hefur ekki aðeins tap-
að máíinu, heldur þarf hún að
öllum líkindum að greiða 82
þúsund dollara lögmanns-
kostnað Basseys.
Dagskrár 1 þykjustunni
ÞEGAR horft er lengi á sjónvarp
kemur í ljós að dagskrá þeirra
stöðva sem völ er á, en þær geta
verið nokkuð margar, er næsta
fábrotin. Þetta á líka við um kvik-
myndir. Gerð þeirra hefur til-
hneigingu til að falla í ákveðna
farvegi sem síðan standa óbreytt-
ir í áratug eða svo. Núna eru
hrikalegar hamfaramyndir í tísku
og hafa verið nokkuð lengi, einnig
byssuleikir ýmiskonar, sem þykja
góð skemmtun en þá um leið eru
kvikmyndahúsagestir að horfa á
manndráp sér til skemmtunar.
Hræsnin liggur svo í því, að á
sama tíma og fólk horfir á tíu
manns drepin að gamni sínu má
ekki birta mynd í blaði af manni
sem hefur farist af slysförum.
Þetta gengur erfiðlega að skilja
sums staðar í blaðaheiminum.
Fréttir hafa undanfarið verið að
berast af manndrápum í Alsír.
Aldrei koma neinar myndir þaðan
af ódæðisverkunum nema blóð-
flekkir á lökum og koddaverum.
Sjónvörp eru eðlilega háð þessu
mati. Þau eru bara hörð í þykjust-
unni og tala um að senda út í
„beinni“, sem á að vera eitthvað
ákaflega hetjulegt, en er kannski
bara af nýborinni rollu í febrúar.
Hér á landi hafa heilir atvinu-
flokkar fengið á sig hetjublæ eftir
því hvaða starf þeir hafa stundað
og á hvaða tíma. Eitt sinn vora
þeir tímar, þegar vegir á Islandi
voru næstum engir eða ófærir að
mestu, svo íþróttamenn þurfti til
að aka um þá. Þá vora bílstjórar í
hávegum hafðir; rútubílstjórar,
vörubflstjórar og
þeir sem keyrðu
fólksbfla. Enginn
leit við manni, sem
keyrði hest og kerru. Seinna
komu flugmenn, sem þóttu af-
burða snjallir og voru um tíma
mestu kempur landsins. Það var
eins og sumum þeirra þættu
fjallavindar hér heima ekki nógu
hættulegir. Þá fóru þeir í stríðið
og urðu frægir orrustuflugmenn.
Nú hefur þessu öllu hrakað. Með
breyttri tækni gengur stöðugt ver
að lifa hættulega og svo er komið
að sjónvarpsmenn eru teknir við
af þeim sem lifðu hættulega í aug-
um almennings, þótt allt starf
þein-a sé meira og minna unnið í
þykjustunni. Jafnvel útsending í
beinni er ekkert hættuleg, heldur
hafa sjónvarpsmenn kosið að
dreifa þessu orði meðal almenn-
ings til að láta líta svo út sem
mikið sé í húfi. Orðið er aftur á
móti tækniröfl sem kemur áhorf-
endum ekkert við.
Með því að eiga kost á einum
tíu til tólf rásum er hægt að ná
saman sæmilegri kvölddagskrá
hverju sinni. Kvölddagskrá ís-
lensku sjónvarpsstöðvanna er
heldur fátækleg hverju sinni og
kemst oft upp í
vana tímunum
saman. Ein-
hverrar sam-
keppni gætir á milli stöðvanna, en
kannski er hún líka í þykjustunni.
Stöð 2 hefur náð Simpson fjöl-
skyldunni undir sig og ensku
knattspyrnunni næstu öldina eða
svo. Og svo eru þeir komnir með
nýjan þátt með frægri amerískri
sjónvarpskonu, Barböru Walters,
sem á að vera einskonar Vala
Matt hjá Ríkissjónvarpinu.
Þannig reynum við á Islandi að
vera með frægt fólk í sjónvarp-
inu, eins og Walters fyrir vestan,
en frægðin hér heima miðast því
miður aðeins við ölstofur við
Laugaveginn og í miðbænum,
þegar ameríska konan getur
keyrt á allri Hollywood saman-
lagðri. Svo kom Sigmundur Ernir
hjá Stöð 2 í síðustu viku með nýj-
an þátt um fólk heima hjá sér og
byrjaði hjá Báru Siguijónsdóttur.
Það var vel heppnað, enda Sig-
mundur fær sjónvarpsmaður og
sjóaður, en Bára sýndi sitt merki-
lega heimili og muni úr fjörrum
heimshornum, sem hún og Pétur
Guðjónsson maður hennar höfðu
safnað á ferðalögum.
A sínum tíma þótti mörgum
sem það væri óðs manns æði að
stofna til sjónvarpsrekstrar á Is-
landi. Nú um áramótin fór sá
maður á eftirlaun, sem fyrstur
kom til starfa hjá ríkissjónvarp-
inu. Það var Pétur Guðfinnsson,
síðasti útvarpsstjóri. Hann sagði
nokkuð frá sjónvarpsrekstrinum í
áramótaræðu sinni nú síðast. Það
var allt vel og rétt mælt. Sjón-
varpið sætti oft nokkurri gagn-
rýni á fyrstu árum sínum. Það var
vegna þess að til of mikils var
ætlast af hinni ungu stofnun. Enn
er ætlast til mikils af sjónvarpinu
íslenska. En það getur ekki fært
fjöll úr stað. Það er eins og mörg
önnur tækniundur þessarar ald-
ar, sem blómstra best í þykjust-
unni.
Indriði G. Þorsteinsson
SJONVARPA
LAUGARDEGI
LOKADAGUR ÚTSÖLUNNAR
iýjumvöwm. UttuviðhjáoWM
’Lalltað75%afsláttmeðanl«
iAGURINN ER í DAGl
Opiðtilkl. 16:00 ídag
Faxafeni5
Sími 533 2323
tolvukjor@itn.is
HÆTTIÐ AÐ DREPA BÖRNIN OKKAR!
ALÞJÓÐLEGUR BARÁTTUDAGUR GEGN VIÐSKIPTABANNI Á ÍRAK
DAGSKRÁ LAUGARDAGINN 17. JANÚAR:
12:00 Kirkjuklukkur hringja
16:00 Almennur borgarafundur í Ráðhúsi Reykjavíkur
Fundinn setur Guðrún Agústsdóttir, forseti borgarstjórnar
Ávörp flytja:
• Sigurður A. Magnússon rithöfundur
• Arnþór Helgason, fyrrum formaður Oryrkjabandalags Islands
• Kristján Arnason verkamaður (jólasveinninn í Bagdad)
• Ögmundur Jónasson," alþingismaður og formaður BSRB
Að loknum fundi verður gengin blysför að Alþingishúsinu með áskorun
á íslensk stjórnvöld.
Síðan fer fram friðarvaka/bænastund í Dómkirkjunni í Reykjavík
Allir hjartanlega velkomnir
Eftirtaldir aðilar styrktu þessa auglýsingu:
Friður 2000 - Dagsbrún/Framsókn - MFÍK - RÚN
- Sjáið myndaseríu frá ferð Friðar 2000 til Bagdad í Séð og heyrt