Morgunblaðið - 10.02.1998, Blaðsíða 46

46 MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRÚAR 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
LAUFEY BJARNADÓTTIR,
Ketilvöllum í Laugardal,
lést á Hjúkrunarheimilinu Ljósheimum, Selfossi, aðfaranótt föstudags 6.
febrúar.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju föstudaginn 13. febrúar kl. 13.30.
Jarðsett verður í Miðdal.
Gróa Grímsdóttir,
Guðný Grímsdóttir, Kristinn Vilmundarson,
Grímur Kristinsson.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýju
og samúð vegna andláts og útfarar elskulegs
eiginmanns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
GUÐMANNS Þ. GUNNARSSONAR,
Suðurgötu 104,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til allra þeirra, sem studdu
hann í veikindum hans.
Þrúður Júlíusdóttir,
böm, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
systur okkar og mágkonu,
HÖLLU ÞORSTEINSDÓTTUR,
dvalarheimilinu Blesastöðum,
áður Engjavegi 1,
Selfossi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á dvalarheimilinu Blesastöðum.
Halldór Þorsteinsson, Rósa E. Ingimundardóttir,
Einar Þorsteinsson,
Helgi Þorsteinsson, Guðrún Guðlaugsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóðir, ömmu og lang-
ömmu,
INGUNNI LÁRU JÓNSDÓTTUR,
Dalbraut 21.
Helgi Helgason,
Anna S. Helgadóttir, Halldór Hjaltested,
Jóna H. Helgadóttir, Pálmi Þ. Vilbergs,
Ámi H. Helgason,
Gylfi Þ. Helgason, Jóna P. Brynjólfsdóttir,
ömmuböm og langömmubörn.
SMÁAUGLÝSINGAR
FÉLAGSLÍF
I.O.O.F. Rb.1 = 1472108 N.K.
KRISTÍN
KJARTANSDÓTTIR
+ Kristín Kjartans-
dóttir fæddist
31. desember 1936.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 30.
janúar síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Vídalíns-
kirkju í Garðabæ 6.
febrúar.
Okkur, samstarfsfólk
Kristínar, sem starfaði
með henni á lager
Húsasmiðjunar í Holta-
görðum, langar að
kveðja hana með örfá-
um orðum.
Fyrir rösklega ári voru gerðar
skipulagsbreytingar á símavörslu
hjá Húsasmiðjunni og skapaðist þvi
svigrúm í vinnutíma hjá símastúlk-
um. Var þá brugðið á það ráð að
Stína, eins og hún var ævinlega
kölluð, kom til starfa í vörumóttök-
unni í Holtagörðum. Við kynntumst
Stínu býsna vel, hún var ein af þeim
sem var með munnin fyrir neðan
nefið, ávaOt hress og skemmtileg
ýmist segjandi sögur írá því í gamla
daga eða nýjustu brandarana og svo
hló hún þessum líka smitandi
hrossahlátri. Stina var hörkudugleg
og þegar hún var búin að pakka öllu
sem fyrir lá var tekin upp tuskan og
vörumóttakan þrifin hátt og lágt.
Hún rak á eftir okkur öUum með að
hafa hreint og fínt hjá okkur og
kom með hugmyndir hvemig mætti
bæta aðstöðuna. Það var gaman að
fylgjast með því hvað Stína var
frökk því ef ekkert lá fyrir í pökkun
eða merkingu og búið var að þrífa
allt fór Stína að fikta við tölvuna.
Fyrr en varði var hún farin að fara
yfir pantanir og því hefðu nú ekki
allir trúað, síst hún sjálf, en hún
sýndi að hún gat og gerði það sem
hún ætlaði sér. Stína sagði stundum
þegar hún þurfti að fara á símann
eða ekki var von á henni næsta dag
„þið eigið eftir að sakna mín“ og það
voru orð að sönnu. Við eigum eftir
að sakna Stínu eins og allir sem
störfuðu með henni hér í gegnum
árin. Við sendum börnum og að-
standendum Stínu okkar dýpstu
samúðarkveðjur og biðjum Guð að
blessa ykkur öll.
Samstarfsfólk á lager Húsa-
smiðjunnar í Holtagörðum.
I dag kveðjum við Kristínu Kjart-
ansdóttur, eða Stínu eins og hún var
kölluð af vinum og kunningjum.
Mér þykir það í hæsta máta óraun-
verulegt að komið sé að þessari
kveðjustund, því fyrir
mér er hún alveg ljós-
lifandi: Glaðlegt fasið,
brosið hennar, glettnin
í augunum.
Stína flutti hingað í
götuna með manninum
sínum Gunnari og
börnunum fyrir löngu.
Við vorum ekkert sér-
staklega fljótar að
kynnast og hjá okkur
voru aldrei nein hlaup
á milli húsa í kaffi,
þetta kom svona smátt
og smátt. En það voru
dætur okkar sem voru
fljótari að kynnast. Með þeim Lilju
dóttur Stínu og Möggu dóttur minni
tókst fljótt kunningsskapur og varð
síðan að traustri og innilegri vináttu
sem stendur enn þótt báðar séu
komnar yfir þrítugt. Síðan urðu svo
Rósa dóttir Stínu og Anna dóttir
mín líka mjög góðar vinkonur. Á
þessum árum vorum við með kött
þér í húsinu og Lilja var og er með
ofnæmi fyrir köttum. Það kom því
af sjálfu sér að Magga var hjá Lilju
öllum stundum, það lá við að hún
flytti þangað. En aldrei var amast
við henni á heimili Lilju, Stína og
Gunnar tóku henni bara eins og
aukadóttur og hún gekk þar út og
inn eins og ein úr fjölskyldunni og
það sama má reyndar segja um
Ónnu dóttur mína.
Stina og Gunnar eignuðust hluta í
Akureyjum á Breiðafirði og í augum
dætra minna var það ótrúlegt ævin-
týri að fá að fara með út í eyjar. Það
var auðvitað alveg sjálfsagt að þær
færu með fjölskyldunni, ég held að
Magga hafi farið á hverju sumri í
langan tíma, en Anna alltaf við og
við.
Stína rak Efnalaug Hafnfirðinga
um nokkurra ára skeið og eitt sum-
arið vann Magga hjá henni, þá kom-
in á unglingsár, og mér er óhætt að
segja að Stína var ekki harður hús-
bóndi.
Stína gekk í gegnum ýmsa erfið-
leika á lífsleiðinni, en erfiðast af öllu
munu hafa verið veikindi Gunnars
mannsins hennar, en hann átti við
þungan hjartasjúkdóm að stríða og
því stríði lauk með því að hann lést
langt um aldur fram. Stína bjó
áfram með börnin í húsinu sínu eftir
að Gunnar dó, en þar kom þó að hún
seldi húsið og flutti í minna hús-
næði. Ég saknaði hennar mikið þeg-
ar hún fór úr götunni, því þótt við
værum ekki alltaf inni á gafli hvor
hjá annarri þá var bara svo gott að
vita af henni þama. Við hittumst
ekki mjög oft eftir að hún flutti en
þó af og til og svo töluðum við
SIGURVEIG
GUNNARSDÓTTIR
FERÐAFÉLAG
® ÍSLANDS
MÖRKINNI6 - SlMI 568-2533
Miðvikud. 11. fab. kl. 20.30
Myndakvöld/kynning á
ferðaáætlun
Myndakvöldið verður í F.I.-
salnum í Mörkinni 6. Fyrir hlé
sýnir Leifur Þorsteinsson myndir
úr ferðum um „Laugaveginn",
Kjöl, umhverfi Hagavatns, frá
Skaftafelli og Lónsöræfum. Eftir
hlé er kynning á nýrri og fjöl-
breyttri ferðaáætlun Ferðafélags-
ins sem var að koma út.
Verð 500 kr. Góðar kaffiveitingar.
Allir velkomnir.
l>orraferð og þorrablót í
Mýrdal 14.-15. fabr. Góð
gisting á Hótel Höfðabrakku.
Farið í skoðunar- og göngu-
ferðir um forvitnilegar slóðir
m.a. f fylgd heimamanna og
kynnst ýmsu merkilegu sam
er að gerast i Mýrdalnum, t.d.
í landbúnaði. Miðar á skrif-
stofu. Glæsilegt þorrahlað-
borð innifalið f fargjaldi.
Brottför kl. 8.00.
Heimasíða: httpVAvww.fi.is
□ Hlín 5998021019 IVA/ 1 Kosn.
Stm.
□ EDDA 59980210191 - 2
Atkv.gr. til 11°
KR-konur
Skemmtikvöld til styrktar meist-
araflokki kvenna í knattspyrnu
verður haldið miðvikudaginn 11.
febrúar kl. 20.15.
Fjölmennum í KR-heimilið.
Aðaldeild KFUK,
Holtavegi
Fundur I kvöld kl. 20.30 í umsjs
Kristniboðshóps kennara (L.M.F.).
Allar konur velkomnar.
Eitt blað fyrir alla!
JHorgtmblabib
-UmimáMiut
+ Sigurveig Gunn-
arsdóttir fædd-
ist í Skógum í Öxar-
firði 5. mars 1905.
Hún andaðist (
Landakoti í Reykja-
vík hinn 3. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Kristveig
Björnsdóttir, f. 5.4.
1881, d. 17.3. 1945,
og Gunnar Árnason,
f. 24.2. 1871, d. 23.4.
1960, bóndi og odd-
viti ( Skógum. Þeim
varð níu barna auð-
ið og eru tvö þeirra á lífi: Þór-
halla ,f. 20.8. 1923, gift Sigurði
Jóhannessyni, og Oii, f. 21.1.
1925, giftur Þórunni Pálsdóttur.
Hin bömin voru auk Sigurveig-
ar: Rannveig f. 6.11. 1901, d.
29.1. 1991, gift Bimi Kristjáns-
syni; Bjöm, f. 2.5. 1903, d. 29.5.
1995, giftur Guðrúnu Kristjáns-
dóttur; Arnþrúður, f. 18.7. 1908,
d. 29.6. 1977, gift Baldri Öxdal;
Ámi, f. 7.3. 1910, d. 9.11. 1937,
giftur Sigríði Guð-
mundsdóttur; Sig-
urður, f. 10.10.
1912, d. 23.4. 1996,
giftur Guðrúnu
Karlsdóttur; Jón
Kristján, f. 11.4.
1919, d. 3.1.1938.
Hinn 20.6. 1925
giftist Sigurveig
séra Sveini Vfldngi
Grímssyni, f. 17.1.
1896, d. 5.6. 1971.
Böra þeirra em: 1)
Gunnar, f. 22.3.
1926; 2) Kristjana, f.
25.7. 1927; 3) Grím-
ur, f. 25.12. 1928, giftur Jónfnu
Finnsdóttur, og eiga þau þrjú
böm og þijú barnaböm. Auk
þess ólst sonur Jónínu upp á
heimili þeirra, og á hann eitt
bam; 4) Kristveig, f. 12.4. 1935,
gift Benedikt Þormóðssyni, og
eiga þau þijú böra og fjögur
baraaböra.
títför Sigurveigar fer fram í
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.30.
stundum saman í síma, og það var
alltaf gott að heyra í henni.
Ég á Stínu óendanlega margt að
þakka, hún var einskonar
aukamamma fyrir dóttur mína um
langt árabil og mig langar að þakka
henni að leiðarlokum fyrir alla
hennar elskusemi í garð dætra
minna.
Ég bið guð að styrkja aldraða
móður hennar, börnin hennar öll og
barnabömin á þessum erfiðu tímum
sem þau ganga nú í gegnum.
„Drottinn minn gef þú dánum ró
en hinum líkn sem lifa.“
Kristjana Krisljánsdóttir.
Það var seint í ágúst 1997 að mér
var boðið í fyrsta skipti heim til
Stínu í Breiðholtið. Ástæðan fyrir
þessu heimboði var sú að það var
verið að halda kveðjuboð fyrir Rósu
dóttur hennar og fjölskyldu sem
voru að flytja af landi brott til Eng-
lands, og ég var nýráðin sem „au-
pair“-stúlka hjá þeim hjónum.
Þetta var í fyrsta skipti sem ég
hitti Stínu og tók hún mér strax
eins og ég væri ein af fjölskyldunni.
Ekki óraði mig nú fyrir því að þessi
kona ætti einungis 5 mánuði eftir
ólifaða í þessum heimi. Þessum
heimi sem getur verið svo grimmur
og óréttlátur. En í desember kom
áfallið, Stína greindist með krabba-
mein í heila og henni tjáð það að
hún ætti skammt eftir ólifað.
Við fórum til Islands yfir jólin og
á aðfangadag heimsótti ég Stínu þar
sem hún var heimavið í faðmi fjöl-
skyldunnar. Það mátti glöggt sjá
hvað þessi hræðilegi sjúkdómur
hafði farið illa með hana, en hún lét
ekki neinn bilbug á sér finna og var
hún hin kátasta.
En föstudaginn 30. janúar kvaddi
hún þennan heim og hélt yfir í ann-
an. Ég vona að Guð gefi það að þú,
Stína mín, hafir það gott á þeim
stað sem þú dvelur á núna.
Elsku Guðmundur, Lilja, Rósa og
Högni, ég sendi ykkur mínar inni-
legustu samúðarkveðjur á þessum
erfiða tíma. Megi Guð og gæfa
ávallt fylgja ykkur.
Rósa María.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Þegar ég var lítil þótti mér alltaf
svo gaman að koma á Fjölló. Þar
bjuggu afi og amma, Didda með
Bangsa í risinu, Kristveig og
Benni ásamt köttunum í kjallaran-
um, og svo var það hún Siva. Það
voru allir velkomnir inn til hennar
Sivu, enda stóð lykillinn ætíð í
skránni. Og þar inni tók á móti
manni falleg gömul kona í hvítum
kjól og með hnút í hárinu.
Heimilið hennar Sivu var einn
ævintýraheimur í augum bams.
Þar var svo margt að skoða. Blóm-
in hennar, sem hún hafði svo mikla
unun af, píanóið og orgelið, rokk-
urinn, öll gömlu blöðin og svo auð-
vitað skúffan með öllum heima-
gerðu tuskudýrunum. Þar lék
maður sér tímunum saman. Siva
var líka prjónakona mikil og eru
þau örfá pörin af hosum og vett-
lingum sem að hún gaukaði að
manni í gegnum ævina.
Það er varla hægt að ímynda sér
betri manneskju en hana Sivu og
minninguna um hana geymi ég í
hjarta mínu.
En nú er hún Siva komin til
hans Víkings síns, og ég veit að
hún er ánægð.
Guð varðveiti hans Sivu mína.
Jóhanna.