Morgunblaðið - 18.09.1998, Blaðsíða 49
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 18. SEPTEMBER 1998 49*
MINNINGAR
1966 til 1968 átti ég þess kost og
var þá í Arnarbæli hjá þeim heið-
urshjónum Guðmundi Kristjáns-
syni og Sigríði Árnadóttur. Oneit-
anlega voru það viðbrigði. Raf-
magn frá veitu var þá nýlega kom-
ið að Arnarbæli. Enn stóð vind-
myllan á klettinum ofan bæjarins,
sem áður sá fyrir rafmagni til
ljósa. Fákunnandi drengur, sem
hvorki taldist kaupstaðarbarn né
sveitadrengur átti dálítið efitt með
að fóta sig við nýjar aðstæður.
Verkkunnáttan var engin. Að
mjólka kýrnar með höndum, moka
flórinn, smala fé á tveimur jafn-
fljótum og aka dráttarvél var bæði
erfitt og spennandi. En þau hjón
voru óþreytandi að bæta úr. Oft
hlýtur að hafa þurft þolinmæði til
af þeirra hálfu. En í þessum efnum
reyndist Sigríður ekki síðri kenn-
ari en í skólanum.
Afallalaus reyndist drengurinn
ekki. Því var öllu tekið með jafnað-
argeði. Þó voru sum sporin þung
eins og þegar girðingin fór með
heyinu við snúninginn og nokkiúr
tugir metra þurftu viðgerðar við.
Guðmundur sagði aldrei þessu
vant fátt en rétti mér verkfæri og
næst var að koma girðingunni upp
aftur.
En gert var gott úr öllu. Þó
gekk fremur illa að læra brids.
Sigríður sýndi þar ótrúlega þolin-
mæði við örgustu klaufavillum.
Sama gilti um matvendnina. Lax-
veiði var stunduð í Hvítá og var sá
góði fiskur oft á borðum. Stundum
var ýsan tekin fram yfir enda mun
fáséðari. Betri reyktan lax en þann
sem Sigríður reykti sjálf var erfitt
að finna. Það var galdur. Undir-
ritaður var mikill unnandi kaffis,
en sú regla gilti að sumarfólkið
mátti drekka einn bolla af kaffi á
dag. Það var of lítið og betra að
láta það eiga sig. En reglunni var
þó ekki breytt. Við vorum þrjú,
stundum fjögur, unglingarnir. Ur
öllum vandamálum, sem upp
komu, var leyst af festu og hóg-
værð.
Síðar var mér ljóst hversu lær-
dómsríkt það var að vera í sveit.
Þrátt fyrir að fjósið væri hlaðið úr
grjóti og torfi voru kýrnar verð-
launagripir og afurðirnar fyrsta
flokks og miklar. Vart var brugðið
út af þeim sið að leggja sig eftir
hádegismatinn, jafnvel þegar annir
voru mestar. Stundum hvarflar
hugurinn að því hvort þær föstu
skorður sem ríktu myndu ekki
reynast vel í þeim erli og asa sem
einkennir nútímann.
En þessi ár liðu og einhvern
veginn var það svo, þrátt fyrir að
vinnudagur hafi stundum verið
langur, eru minningarnar aðeins
góðar. Frístundirnar voru notaðar
til spilamennsku og lestrar, að óg-
leymdum áhuganum á rokkinu.
Látið var óátalið þótt stundum
gleymdist að slökkva á flutningi
erlendra útvarpsstöðva fyrir
svefninn. Gestkvæmt var í Ai-nar-
bæli. Margir komu, jafnt háir sem
lágir. Öllum var tekið jafnt
ráðherrum og förumönnum. Þarna
kynnist ég því, að enn voru til
menn sem fóru á milli bæja og
dvöldu um skeið á hverjum stað.
Umræður við matarborðið voru oft
hinar fjörugustu. En oft hlýtur
álagið á húsmóðurina að hafa verið
mikið. Það er auðvelt að sjá löngu
síðar.
Alltof sjaldan gefur maður sér
tíma til að sinna fólki sem maður
kynnist og metur. Sigríður lét sér
annt um sumarfólkið og tók vel á
móti mér og mínum eftir að þess-
um ágætu árum í Arnarbæli lauk.
Hún skrifaði stundum bréf, en sá
siður að senda persónuleg einka-
bréf er að hverfa. Hún fylgdist
með, vildi vita um börn og
viðfangsefni. Einstaka sinnum hitt-
umst við síðustu árin. Fyrir vináttu
hennar og þeirra hjóna beggja er
nú þakkað, en Guðmundur lézt 15.
júní 1991. Börnum þeirra Elínu,
Kristínu Ernu, Guðrúnu Ernu og
Arna, sem og aðstandendum öllum
sendum við hjónin samúðarkveðj-
ur. Maður verður ríkari af því að
hafa kynnzt Sigríði Arnadóttur.
Hún var sannur mannvinur.
Ólafur Helgi Kjartanssson.
GUÐRÍÐUR
GUÐJÓNSDÓTTIR
+ Guðríður
Guðjónsdóttir
fæddist á Suðureyri
við Súgandafjörð
10. maí 1921. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 12. sept-
ember siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Rebekka
Guðnadóttir og
Guðjón Halldórsson
járnsmiður. Systk-
ini Guðríðar eru:
Egill, f. 1917, d.
1988; Halldór, f.
1919, d. 1922;
Jóhanna, f. 1926; Guðrún, f.
1928; og Guðni Albert, f. 1931.
Hinn 27. maí 1950 giftist
Guðríður Guðbjarti Halldóri
Guðbjartssyni vélstjóra frá
Kollsvík í Rauðasandshreppi, f.
27.12. 1915, d. 31.5. 1968. Synir
þeirra eru: 1) Guðjón, f. 17.5.
1953, maki Hulda Jónasdóttir.
2) Magnús, f. 6.10. 1954, maki
Hallveig Ragnarsdóttir. Þeirra
börn eru Halldór,
Ragna og Hlín. 3)
Guðbjartur, f. 5.12.
1955, maki Hall-
dóra Þormóðsdótt-
ir. Þeirra börn eru
Tinna Karen, Atli
Freyr og Rannveig
Gauja. Sambýlis-
maður Guðríðar
síðustu 14 árin var
Hálfdán Viborg.
Guðríður ólst
upp á Suðureyri
fram á unglingsár.
Hún vann á yngri
árum ýmis störf á
Suðureyri og víðar, stundaði
nám við Kvennaskólann á
Blönduósi. Auk þess að sinna
húsmóðurstörfum stundaði
hún alla tíð saumaskap. Frá
1968-1973 vann hún við af-
urðasölu SÍS, frá 1973-1988 lijá
Lyfjaverslun ríkisins.
Utför Guðríðar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
BRAGI
INGÓLFSSON
+ Bragi Ingólfs-
son fæddist á
Húsavík 22. október
1947. Hann lést 11.
september síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Ingólfur
Jónasson, f. 31.9.
1904, d. 20.3. 1986,
og Hulda Valdi-
marsdóttir, f. 3.3.
1912. Systkini
Braga eru Valdi-
mar, f. 1934, Jón, f.
1936, Ingólfur, f.
1949, d. 1949, og
Dagný, f. 1952.
Bragi kvæntist 14. mars 1968
Elsku besti pabbi okkar.
Okkur systkinm langar til að
kveðja þig og láta þig vita að við
söknum þín mikið. Alltaf varst þú til
staðar þegar við þurftum á þér að
halda og alltaf tilbúinn að gera allt
fyrir okkur og meira til.
Við ætlum að vera sterk og
standa saman í gegnum þennan
mikla missi.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Guð geymi þig, elsku pabbi. Við
elskum þig.
Herdís, Elvar og Guðni.
Elsku besti afí okkar. Þú varst
besti afí í heimi, við eigum eftir að
sakna þín mikið. Það var alltaf svo
gaman þegar þið amma komuð til
okkar í Kópavoginn og við fórum í
sund og gerðum margt saman og
alltaf var gaman að fara í afabíl.
Elsku afi, nú ertu kominn til
Guðs og englanna og þeir passa þig
fyrir okkur. Við skulum passa
Guðrúnu Svavars-
dóttur, f. 6.4.1949 á
Húsavík. Börn
þeirra eru: 1) Her-
dís, f. 10.10. 1967,
maki Marinó Ön-
undarson. Börn
þeirra eru Bragi og
Arnar. 2) Elvar, f.
5.2. 1974. 3) Guðni,
f. 23.1. 1976,
unnusta hans er
Rannveig Þórðar-
dóttir.
titfór Braga fer
fram frá Húsavík-
urkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
ömmu, mömmu, Elvar og Guðna og
alla hina fyrir þig.
Við söknum þín, elsku afí, og
elskum þig.
Þínir afastrákar,
Bragi og Arnar.
Við urðum harmi slegin þegar við
heyrðum að móðurbróðir okkar,
Bragi, væri dáinn. Þetta kom svo
óvænt að við erum varla farin að
átta okkur á því að við eigum aldrei
eftir að sjá hann aftur. Söknuðurinn
er sár því hann var ekki bara frændi
okkar, heldur vinur sem við gátum
talað við um svo til allt. Ekki gat
okkur grunað þegar við skemmtum
okkur svo vel á fjölskyldumótinu í
sumar að það yrði eitt af síðustu
skiptunum sem við sæjum þig á lífi,
elsku Bragi. Við bjuggumst alltaf
við að þú myndir fylgjast með fram-
tíð okkar og fagna með okkur á
stórum stundum. Það er þó huggun
harmi gegn að vita að þú og afi eruð
saman og vakið yfir okkur þar til við
hittumst á ný. Við þökkum þér af
öllu hjarta fyrir þær góðu stundir
sem við áttum með þér. Þú gafst
okkur, eins og öllum sem þekktu
þig, fallegar minningar sem við
munum núna gæta sem fjársjóðs.
Geir, Inga Huld og Davíð Þór.
+
Hjartans þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför okkar
elskulega sonar og bróður,
RAGNARS SMÁRASONAR,
Vesturási 30,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Nanna Kristín Magnúsdóttir, Smári Emilsson,
Edda Ósk Smáradóttir.
í fáeinum línum viljum við bræð-
urnir minnast móður okkar Guðríðai-
Guðjónsdóttur frá Suðureyri, sem nú
er örugglega komin í betri vist. Eigi
einhver það skilið á hún það sannar-
lega.
Fyrstu minningarnar um mömmu
eru tengdar annríki hennar við
saumaskap og hannyrðir sem hún
stundaði af miklu kappi og leysti úr
vanda fjölmargi-a skyldra sem
óskyldra. Tímaskortur var óþekkt
hugtak hjá henni og alltaf gat hún
sinnt okkur bræðrunum og hafði
jafnframt lag á að beina okkur í frið-
samlegri aðgerðir þegar hún þurfti
frið. En oft var róstusamt á heimil-
inu þegar við vorum að vaxa úr
grasi, þrátt fyrir að móðir okkar
héldi því fram á seinni áram að við
hefðum verið fullkomnir englar í
uppeldinu og ekkert vantaði upp á
nema vængi og geislabauga.
Eitt var víst, að aldrei gafst hún
upp við það sem hún tók sér fyrir
hendur og oft vakti hún lengi fram
eftir við saumaskap og þá var ekki
horft á klukku eða hugsað um vinnu-
laun, enda margir sem töldu sig
standa í þakkarskuld við hana.
Þrautseigja hennar og seigla
komu skýrt fram við fráfall fóður
okkar svo að með ólíkindum var að
hún skyldi standa það af sér sem
raun bar vitni. Og líklegt þykir okk-
ur að margar nútíma kvenhetjur
hefðu þurft ómældan skammt af sál-
fræðingum og róandi lyfjum til að
þola smáhlut af þeim eilíðleikum
sem hún gekk í gegnum. Við bræð-
urnir munum seint geta fullþakkað
móður okkar þau ár. Og alltaf sér
maður betur og betur hversu lítið við
gerðum til að létta undir en hlutirnir
eru stundum einfaldari í æsku og
þroskaleysi. En þrátt fyrir vinnu-
semi og annríki var lífsgleði og gam-
ansemi alltaf áberandi þáttur í fari
hennar ásamt meðfæddum hæfileika
til að gera gott úr öllum hlutum. Allt
hennar líf og ævistarf einkenndist af
gjafmildi og hjálpsemi.
Síðustu æviárin sín átti móðir okk-
ar við mikil veikindi að stríða og erf-
iðast fannst henni að þurfa að þiggja ,
aðstoð annarra enda fjarri henni alla
tíð. Ómetanlegan þátt í umönnun
hennar á vinur hennar og sambýlis-
maður, Hálfdán Viborg, sem stóð við
hlið hennar í gleði jafnt og and-
streymi síðustu fjórtán árin. Við
bræðurnir færum honum hjartans
þakkir og getum sjálfsagt aldrei
endurgoldið honum sem vert væri.
Að síðustu viljum við færa öllu
starfsfólki sjúkradeildarinnar á
Hrafnistu í Reykjavík okkar bestu
þakkir fyrir frábæra umönnun og
hlýhug síðustu vikur.
Guðjón, Magnús og Guðbjartur.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Ástkær eiginkona mín, móöir okkar, tengda-
móöir, amma, langamma, systir og mágkona,
NANNA SÖRLADÓTTIR,
Sigtúni 47,
Patreksfirði,
lést á Landspítalanum þriöjudaginn
15. september.
Jarðsungið verður frá Patreksfjarðarkirkju,
laugardaginn 19. september kl. 14.00.
Páll Guðfinnsson,
Guðfinnur Pálsson,
Kolbrún Pálsdóttir,
Bára Pálsdóttir,
Einar Pálsson,
Áslaug Pálsdóttir,
Steinunn Pálsdóttir,
Sigríður Pálsdóttir,
Páll Pálsson,
Sigurbjörg Pálsdóttir,
Harpa Pálsdóttir,
Nanna Pálsdóttir,
Finnbogi Pálsson,
Kristjana Pálsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
Herdís Jóna Agnarsdóttir,
Oddur Guðmundsson,
Ólafur Magnússon,
Arndís Harpa Einarsdóttir,
Richard Wilson,
Sveinbjörn Rúnar Helgason,
Bára Einarsdóttir,
Helgi Rúnar Auðunsson,
Jóhann Valur Jóhannsson,
Eggert Matthiasson,
Nicola Pálsson,
, systkini og tengdafólk.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
ÓLAFAR KRISTÍNAR JÓNSDÓTTUR
frá Bakkafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheim-
ilinu Seli, Akureyri, fyrir ómetanlega umönnum.
Þórhalla Jónasdóttir,
Arnmundur Jónasson,
Sigurlaug Jónasdóttir,
Júlíus Jónasson,
Bára Jónasdóttir,
Ingvar Jónasson,
Kolbrún Jónasdóttir,
Jóna Jónasdóttir,
barnabörn og
Ingi Þór Ingimundarson,
Anna Benediktsdóttir,
Eðvarð Hjaltason,
Ingibjörg Þórhallsdóttir,
Björn Haraldur Sveinsson,
Jakob Árnason,
barnabarnabörn.
Lokað
Skrifstofur okkar verða lokaðar í dag, föstudaginn 18. septem-
ber, vegna jarðarfarar ARNMUNDAR S. BACKMAN, hæstarétt-
arlögmanns.
Lögmannsstofa Arnmundar Backman ehf.,
Lagastoð ehf.,
Örn Höskuldsson hrl.