Morgunblaðið - 26.09.1999, Síða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 26. SEPTEMBER 1999
ii-
+ Ingibjörg Einars-
dóttir fæddist í
Reykjavík 27. niaí
1934. Hún lést á
Landspitalanum 16.
september siðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Guðrún Sig-
ríður Guðlaugsdóttir,
fyrrverandi borgar-
fúlltrúi í Reykjavík, f.
10. febrúar 1892, d.
2. maí 1967 og Einar
Björgvin Kristjáns-
son, byggingameist-
ari, f. 22. febrúar
1890, d. 2. ágúst 1966.
Eftirlifandi bræður Ingibjargar
eru: Axel Wilhelm Einarsson, f.
5.12. 1923 og Sverrir Einarsson, f.
20.11. 1927. Látnir cru Guðlaugur
Maggi Einarsson, f. 13.1. 1921, d.
17.2. 1977; Kristján Ingi Einars-
son, f. 1.8.1922, d. 3.2. 1977; Einar
Gunnar Einarsson, f. 10.6. 1926, d.
7.2. 1972; Kristinn Einarsson, f.
10.12. 1938, d. 3.9. 1992. Þau Guð-
rún og Einar misstu í barnæsku
dóttur er einnipj hét Ingibjörg.
Ingibjörg Einarsdóttir giftist
20. desember 1958 Birgi Garðars-
syni, bifvélavirkja, f. 5.8. 1935, og
Kæra mágkona og vinkona.
Eg þakka þér áratuga vináttu og
tryggð við mig og mína. Ég þakka
þér hvað þú tókst mér opnum örmum
þegar ég gerðist meðlimur í stórfjöl-
skyldu þinni. Þá hófst vinátta sem
aldrei féll skuggi á. Ég þakka allar
þær ferðir sem við fórum saman.
Ferðir i Litlu-Skóga, þegar bömin
okkar voru yngri, ferðir út fyrir land-
steinana, þú að leita að munkum í
safnið þitt og bæjarferðir okkar, sem
famar vom oft á ári. Þú varst góður
ferðafélagi, eiginlega sá besti, alltaf
til í að bralla. Þessa alls og margs
annars á ég eftir að minnast með
gleði og þökk.
Ég og bömin mín sendum Birgi,
Svövu, Guðrúnu, Einari og fjölskyld-
um þeirra samúðarkveðjur.
Mig langar til að kveðja hana Ingi-
björgu, mágkonu mína, eða Ingu
frænku eins og hún var kölluð af
frændfólkinu, en Inga systir af
bræðram sínum. Við vorum búnar að
þekkjast í yfir fimmtíu ár, svo margs
er að minnast. Inga var gæfukona í
lífinu, giftist honum Birgi og þau
eignuðust þrjú böm, Svövu, Guðrúnu
og Einar Björgvin. Bamabömin era
orðin sex og er Inga Lára þeirra elst,
orðin seytján ára og var sérstaklega
gott samband á milli hennar og Ingu
ömmu. Inga var góð móðir og eigin-
kona, sem ræktaði sinn garð vel.
Fyrir nokkram áram komu þau Inga
og Birgir sér upp fallegum sumarbú-
stað, sem varð þeirra unaðsreitur og
var alltaf gaman að koma þangað í
heimsókn. I fyrrahaust fórum við
nokkrar mágkonur með Ingu til
Þýskalands. Þetta var vikuferð og
mikið skemmtum við okkur vel, vor-
um jafnvel famar að gæla við þá hug-
mynd að fara aftur saman í ferðalag.
Við mennimir ráðgeram en Guð
ræður. Elsku Inga, hafðu þökk fyrir
samiylgdina. Kæri Birgir, Svava,
Guðrún, Einar Björgvin, tengdaböm
og bamaböm, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð og megi Guð styrlcja
ykioir.
Þín mágkona
Edda.
Látin er og grafin Ingibjörg Einars-
dóttir fóðursystir mín. Andlát hennar
bar að brátt - en ekki alveg óvænt
þó. Hún hafði átt við veikindi að
stríða frá því í vor. Með Ingibjörgu
er gengin vönduð manneskja sem
jafnan rækti sitt hlutverk vel. Hún
vandaði einstaklega vel það sem hún
tók sér fyrir hendur. Það gerist jafn-
an þegar nákomið fólk fellur frá að
skarð myndast í tilvera þeirra sem
eftir lifa, skarð sem stundum reynist
erfitt að íylla. Með brottfór Ingu
frænku minnar úr þessum heimi
myndast mikið tómarúm í tilvera
hennar nánasta fólks, eiginmanns,
lifir hann konu sina.
Þau eignuðust þijú
börn: 1) Svava, f. 2.2.
1957. Hún er hjúkr-
unarfræðingur í
Ástralíu, gift Sigurði
Ásgeirssyni sölu-
sljóra og eiga þau
dæturnar Karenu, f.
11.12. 1982 og Krist-
ínu Ingu, f. 13.3.
1989. 2) Guðrún, f.
28.4. 1962, tækni-
teiknari á Akranesi,
maður hennar er
Guðlaugur Jakob
Ragnarsson, starfs-
maður Jámblendiverksmiðjunn-
ar. Dætur þeirra em Inga Lára, f.
24.5. 1982 og Rakel Ýr, f. 20.10.
1998. 3) Einar Björgvin, f. 16.9.
1966, kona hans er Ágústa Hug-
rún Bámdóttir og eiga þau tvo
syni, Dam'el Öm, f. 3.3. 1992 og
Jóel Öm, f. 6.3.1998.
Ingibjörg starfaði Iengst af við
skrifstofustörf, fyrst hjá Eim-
skipafélagi Islands og síðar hjá
Rafmagnsveitu Reykjavíkur.
Útför Ingibjargar fór fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu hinn
23. september.
bama, tengdabama og bamabama.
Bræður hennar tveir eftirlifandi eiga
líka um sárt að binda, svo og tengda-
fólk, vinir og vandamenn.
Sú var tíðin að hlutverk Ingu í
mínu lífi var stórt og þýðingarmikið.
Hún var fyrirmynd mín í mörg ár og
orð hennar og dómar um menn og
málefni vógu þungt, ekki síst þegar
ég tók að mynda mér skoðanir og
stíga fyrstu sporin inn í heim hinna
fullorðnu. Hún var heiðarleg, hafði
alltaf látleysið í fyrirrúmi, gamansöm
á sinn hlédræga máta og traust svo
af bar. Hún gætti mín stundum þeg-
ar ég var bam og gerði það af stakri
samviskusemi. Hún fór með mig í bíó
og fussaði svolítið yfir að ég skyldi
fela mig bak við sætisbakið af því ég
var svo hrædd við indíána. Ég bjó úti
landi um tíma og þótti þá ævintýri að
fara í strætó. Inga frænku minni lík-
aði ekki nema miðlungi vel háværar
athugasemdir mínar um strætis-
vagninn og farþega hans. Hún var
aldrei gefin íyrir að vekja á sér at-
hygli. Hún reyndi framan af að venja
mig af örlyndi, sjálf var hún varkár
og hugsaði vel sinn gang. Þessi eigin-
leiki átti vafalaust ríkan þátt í far-
sæld hennar.
Inga föðursystir mín var að mínu
viti gæfumanneskja í lífi sínu og
starfi. Hún ólst upp á myndarlegu og
umsvifamiklu heimili, í stóram
bræðrahópi og naut eðlilega nokk-
urra forréttinda sem eina stelpan.
Hún naut ástríkis góðra foreldra og
eignaðist góðar vinkonur. Hún lauk
prófi frá Verslunarskóla Islands og
minntist skólaáranna sem ánægju-
legs tímabils sem hún sagði mér sitt-
hvað um. Okkur frænkunum gafst
enda góður tími til þess að ræða sam-
an. Meðan Inga var enn í foreldra-
húsum kom ég til dvalar hjá ömmu
minni og afa á Freyjugötu 37 og vor-
um við Inga saman á heimili á annað
ár. Hún var þá trúlofuð Birgi Garð-
arssyni, ágætum manni og myndar-
legum. Þau eignuðust um þetta leyti
dótturina Svövu. Mörg kvöldin sat ég
hjá Ingu meðan hún straujaði bama-
fótin. Við ræddum um allt það sem
við bar í lífi hvorrar um sig. Meðan
Inga svæfði Svövu fór ég út í sjoppu
til að sækja kók og sígarettur fyrir
Ingu og appelsín og súkkulaði fyrir
mig. Þegar ég kom aftur úr þeim
leiðangri beið mín notalegt kvöld inni
hjá Ingu við spjall og með lágværri
tónlist úr útvarpinu í bakgranni - þar
til Birgir kom heim frá kvöldvinnu
sinni. Þá fór ég ánægð inn í mitt her-
bergi, las svolítið og fór svo að sofa,
umvafin öryggi stórfjölskyldunnar,
þar sem amma og Inga gegndu lykil-
hlutverkum.
Atvikin höguðu því þannig að þeg-
ar ég flutti inn í Laugames með fjöl-
skyldu minni fluttu þau Inga og
Birgir með Svövu htlu í íbúðina á
móti okkm-. Enn á ný áttum við Inga
saman friðsæl kvöld með löngum og
áhugaverðum samtölum. Þegar ég
hugsa til baka dáist ég að þolgæði
frænku minnar að endast til að
hlusta á allt það sem unglingnum lá á
hjarta og alltaf reyndi hún að veita
mér þau svör og þær leiðbeiningar
sem hún best kunni. Mér þótt sann-
arlega vænt um Ingu frænku mína
og Svövu htlu sem ég passaði oft
meðan foreldrar hennar bragðu sér
af bæ. Svo tók þetta skeið í ævi minni
enda. Ég varð fullorðin, flutti að
heiman og fór sjálf að eignast böm.
Þá var ekki ónýtt að geta leitað tdl
Ingu þegar eitthvað bjátaði á og um-
deilanlegar aðstæður komu upp. Af
einlægri alvöra og líka talsverðri
gamansemi vora málin rædd út í
hörgul.
Smám saman dró þó heldur sund-
ur með okkur frænkum þegar árin
hðu, bömunum fjölgaði og lífið tók
óvæntar U-beygjur. Alltaf var vin-
átta okkar þó söm þótt við hittumst
sjaldnar. Ég fylgdist með hvemig
hún stýrði heimili sínu af útsjónar-
semi og myndarskap, kom bömum
sínum upp, sinnti starfi sínu hjá Eim-
skip og síðar Rafmagnsveitu Reykja-
víkur og var besti vinur og félagi
manns síns. Inga rækti þetta allt með
mikiHi prýði. Foreldram sínum var
hún góð dóttir og þá allra best þegar
mest á reyndi og móðir hennar lá
banaleguna - sem var bæði löng og
ströng; þá brást ekki Inga fremur en
endranær.
Það var Ingu svohtið erfitt að sjá á
eftir Svövu dóttur sinni til búsetu í
Ástrahu - einkum af því „þetta er svo
langt“, eins og hún orðaði það. En
hún átti hin bömin sín hjá sér, þau
Guðrúnu og Einar og böm þeirra og
maka. Bræðram sínum var hún mik-
ils virði - ekki síst Kristni sem var
næstur henni í aldri en lést langt um
aldur fram. Þau vora mikilvægar
persónur í mínu lífi lengi framan af.
Nú era þau bæði horfin og heimur
minn er tómlegri fyrir það. Ég bið
Guð að blessa minningu Ingu föður-
systur minnar og kveð hana með
klökkum huga. Við ráðgerðum að
hittast um miðjan september þegar
Birgir væri búinn með fríið sitt. Af
þeim fundi varð ekki - hún dó áður
en af honum gæti orðið. Eiginmanni
Ingu, bömum, tengdabömum og
bamabömum votta ég mína dýpstu
samúð. Þau hafa mikið misst.
Guðrún Sigríður.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur hlý-
hug og vináttu við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður, afa, langafa og
langalangafa,
MAGNÚSAR TÓMASSONAR
fyrrum bónda,
Friðheimi, Mjóafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Eir.
Guðríður Magnúsdóttir, Sigurður Kristinsson,
Sigurjón Magnússon,
Gísli Magnússon,
Elín Magnúsdóttir, Ágúst Blöndal,
Guðbjörg Haraldsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
INGIBJORG
EINARSDÓTTIR
+
Innilega þökkum við öllum þeim sem auð-
sýndu okkur samúð, vinarhug og styrk við
andlát og útför hjartkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ELÍNAR HELGU HELGADÓTTUR
frá Núpum, Fljótshverfí,
til heimilis í Bogahlíð 14,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkrunarheimilisins Droplaugar-
staða, sem annaðist hana af mikilli nærgætni og hlýju. Einnig þökkum
við starfsfólki heimilishjálparinnar í Reykjavík svo og starfsfólki hjúkr-
unarheimilisins Eirar fyrir frábæra ummönnun á umliðnum árum.
Guðmundur Hákon Vigfússon,
Hörður Birgir Vigfússon,
Þórhildur Vigfúsdóttir, Kristján Björnsson,
Agnes Helga Vigfúsdóttir,
Baldur Jón Vigfússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
r
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÖNNU ÓLAFSDÓTTUR,
áður til heimilis
á Kleppsvegi 134,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Droplaugar-
staða svo og til Drangsnesinga.
Jóhanna Bjarnadóttir,
Steinunn Bjarnadóttir,
Bergmann Bjarnason,
Valdís Bjarnadóttir,
Bjarni Bærings Bjarnason,
Daníel Jónsson,
Elín Guðmundsdóttir,
Gunnar Ingi Ragnarsson,
Bryndís Haraldsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
+
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
EIRÍKS H. GUÐNASONAR
fyrrv. tollvarðar,
Jökulgrunni 7,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar G-2 á
Hrafnistu í Reykjavík, þar sem hann dvaldi
síðustu mánuðina.
Bryndís Tómasdóttir,
Sólveig Eiríksdóttir,
Eiríkur Eiríksson, Marie M. Eiríksson,
Auðunn Eiríksson, María Sighvatsdóttir
og barnabörn.
r-
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ÁGÚSTAR LOFTSSONAR,
Skaftahlíð 13,
Reykjavík.
Ólafur Ágústsson,
Sigurður Ágústsson,
Loftur Andri Ágústsson,
Ingibjörg Ágústsdóttir,
Svanhildur Ágústsdóttir.
Erla Eyjólfsdóttir,
Kristjana Petrína Jensdóttir,
Árni Sigurjónsson,
+
Hjartans þakkir fyrir vináttu og hlýhug við
andlát og útför föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
LÁRUSAR INGVARS SIGURÐSSONAR
frá Hnífsdal,
Lækjartúni 13,
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk lungnadeildar
Vífilsstaðaspítala.
Sigfríð Lárusdóttir, Finnbogi Jóhannsson,
Lárus Hafsteinn Lárusson, Þóranna Hjálmarsdóttir,
Sigurgeir Ingi Lárusson, Kristbjörg Guðjónsdóttir,
Bára Björk Lárusdóttir, Stefán Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.